Cartea Roșie a psihiatrului mitopoetic Carl Gustav Jung


Pentru că va veni vremea când oamenii nu vor suporta învățătura sănătoasă; ci, mâncându-se să audă lucruri plăcute, și vor da o mulțime de învățători după poftele lor, își vor abate urechile de la adevăr, și se vor întoarce la fabule. (2 Timotei 4:3-4)

Cartea roșie a lui C. G. Jung

Psihologul elvețian Carl Gustav Jung a scris și ilustrat un manuscris intitulat The Red Book1 Liber Novus  ( » New Book  » în latină).

Wikipedia ni-l prezintă după cum urmează :

Deși a fost scrisă între anii 1913 și 1930, ea este expusă și publicată în facsimil pentru prima dată în 2009 în ediția lui Sonu Shamdasani, psihiatru și profesor, și cu colaborarea familiei Jung.

Este considerată una dintre lucrările majore ale psihologiei analitice. Timp de mulți ani, Jung și-a înregistrat visele și fanteziile, în special în timpul confruntării sale cu inconștientul, după ruptura sa cu Freud în 1913. O parte din această lucrare constituie crearea unei mitologii personale, ceea ce face din ea o lucrare mitopoetică

Wikipedia

Mythopoeia, din grecescul muthos (narațiune, fabulă) și poiein (a crea, a face), adică  » fabricarea de fabule « , este crearea conștientă a unui mit personal sau a unei mitologii într-o operă literară. Termenul a fost inventat de poetul Frederic Myers …

Cartea Roșie a fost publicată la aproximativ un secol de la început, așa că nu este o coincidență faptul că această colecție dureroasă de gânduri confuze și controversate poate fi bine acceptată de mulți dintre contemporanii noștri de astăzi. Și nu este o coincidență faptul că, în timp ce răsfoiam o colecție de cărți la casa Rosicrucienilor, am luat cunoștință de ea.

Vedere de ansamblu

Următorul pasaj2 din această carte ne-a atras atenția, deoarece dezvăluie un dialog chinuit al lui Carl Gustav Jung cu propriul său suflet și cu miile  sale de voci:

Vindecă rănile pe care mi le provoacă îndoiala, sufletul meu – Și aceasta trebuie cucerită dacă vreau să-ți recunosc sensul suprem.

Cât de departe este totul și cât de mult m-am întors înapoi.

Minta mea este o minte chinuitoare, îmi smulge totul și îmi sfâșie gândul. Când pot porunci gândului meu să se liniștească, astfel încât gândurile mele, acești câini indisciplinați, să înceapă să se târască?

Cum pot spera să-ți aud vocea mai tare, să-ți văd chipul mai clar, când toate gândurile mele urlă?

Sunt năucit, dar vreau să fiu năucit, căci ți-am jurat, sufletul meu, să am încredere în tine chiar dacă mă duci în nebunie.

Cum aș putea să mai pășesc vreodată sub soarele tău dacă nu beau până la epuizare curentul amar al somnului? Ajută-mă să nu mă sufoc cu propriile mele cunoștințe. Plenitudinea cunoștințelor mele amenință să cadă peste mine. Cunoașterea mea are o mie de voci, o armată care răcnește ca leii; aerul tremură când ei vorbesc și eu sunt sacrificiul lor neajutorat.

(Cartea Roșie)

Acest text al unei persoane chinuite prezintă un conflict al diferitelor personalități. Tatăl și bunicul lui Jung au fost pastori. Un creștin va recunoaște instantaneu în aceste gânduri, diverse referințe religioase și încărcate de cunoștințe biblice.

Termenii « armată » (cf. Luca 8:30) și « lei care răcnesc » evocă versete foarte specifice.

Fiți cumpătați, fiți vigilenți. Adversarul vostru, diavolul, dă târcoale ca un leu care răcnește, căutând pe cine să devoreze.   (1Petru 5:8 )

Jung atribuie cele o mie de voci sufletului său, în timp ce Scriptura îl numește pe acest leu care răcnește. Dar Scriptura ne face mai întâi cunoștință cu adevăratul nostru protector:

Humiliți-vă, așadar, sub mâna puternică a lui Dumnezeu, ca El să vă înalțe la vremea potrivită; și aruncați asupra Lui toate grijile voastre, căci El însuși are grijă de voi. (1Petru 5:6-7 )

Lăsați-l pe Jung să continue cu gândul său despre « frica de știință »:

Tine-o departe de mine, deștiința care știe rău, de acel stăpân de închisoare rău care leagă sufletul și îl întemnițează într-o celulă fără lumină.

Dar mai presus de toate, protejează-mă de sarpele judecății, care apare doar ca sarpe vindecător, dar în adâncul tău se află o otravă infernală și o moarte agonizantă. Vreau să cobor în abisurile tale în veșminte albe și să nu mă grăbesc ca un hoț care fuge fără suflare.

Lasă-mă să persist în uimirea divină, ca să fiu pregătit să contemplu minunile tale. Lasă-mă să-mi pun capul pe o piatră în fața ușii tale, ca să fiu gata să primesc lumina ta.

Când deșertul începe să înflorească, produce plante ciudate. Te vei considera nebun și, într-un anumit sens, vei fi de fapt nebun. În măsura în care creștinismului acestei epoci îi lipsește nebunia, îi lipsește viața divină. Luați notă de ceea ce învățau anticii în imagini:

Nebunia este divină.

(Cartea Roșie)

Sarpele vindecător evocă un concept biblic străvechi de eliberare în timpul lui Moise și pe cel în Hristos (cf. Numeri 21:9; Ioan 3:14). Ceea ce în Biblie este sinonim cu Salvarea, este la Jung sinonim cu sclavia.

Analiza psihologică modernă a cărții

Site-ul  » exploring your mind  » notează următorul extras :

Spiritul abisului a supus toată mândria și aroganța puterii judecății. Mi-a răpit credința în știință, mi-a răpit bucuria de a explica și ordona lucrurile și a lăsat să moară în mine orice devotament față de idealurile acestui secol. Mă forțează să mă cobor la cele mai simple și mai disprețuitoare lucruri. « 

https://exploringyourmind.com/the-red-book-carl-jung-saved-soul/

și o comentează astfel

« Acesta este unul dintre paragrafele din primul capitol al Cărții roșii. Pentru cei care sunt familiarizați cu Jung și nu au citit această lucrare, merită subliniat că primul lucru este stranietatea și contradicția textului. Când îl citești, ai senzația că ții în mâini o lume sălbatică. Este aproape ca o Biblie, legată în piele roșie, umplută cu o frumoasă hârtie pergament crem, acoperită cu litere aurii.

Experții lui Jung (precum Andrew Samuels) s-au grăbit să declare că acesta suferea de boli mintale. Unii, însă, au declarat că această carte nu era altceva decât rezultatul unei crize psihotice.

Nu a fost așa. În realitate, Jung trecea printr-o profundă criză personală. El a început un nou capitol din viața sa, care a dus la o evoluție intelectuală. A început să scrie Cartea Roșie în 1914, la sfârșitul Primului Război Mondial, în timp ce lucra ca medic și psihiatru în Elveția. Era profund deziluzionat de umanitate și a devenit brutal de sceptic față de știința rațională a timpului său. »

https://exploringyourmind.com/the-red-book-carl-jung-saved-soul/

O privire creștină asupra acestei  » opere « 

Notăm continuu în gândirea lui Jung o voce care se opune lui Dumnezeu și a ceea ce El învață. De exemplu, văzându-l ca pe un sclav al abisului. Îl confundă el pe Dumnezeu cu Satana? De la cine dorește Jung să primească lumina? El confundă înțelepciunea cu nebunia și se opune fiecărui îndemn biblic. El se teme de ceea ce Dumnezeu recomandă, cum ar fi reflecția, și respinge în cele din urmă creștinismul, care « nu are nebunie ».

Fiule, să nu se depărteze de la ochii tăi aceste învățături, Păstrează înțelepciunea și reflecția: Ele vor fi viața sufletului tău, Și podoaba gâtului tău. (Pro 3:21-22) 

Recunoaștem glasul dușmanului în angoasele, vocile și confuzia psihiatrului. Aceeași iluzie mistică este întâlnită la pacienții psihiatrici și la victimele ocultismului.

De la creștinismul familial la spiritismul familial

Tatăl și bunicul său matern au fost pastori și oameni ai bisericii. Mama sa, Emilie Jung, era profesor de ebraică la universitate și provenea dintr-o familie de protestanți reformați. Dintr-un motiv necunoscut, mama sa a devenit excentrică și deprimată. Potrivit mărturiei lui C. G., ea petrecea timp în camera ei și spunea că spiritele o vizitau noaptea.

Familia sa a devenit puternic implicată în ședințe de spiritism. Timp de mulți ani, Jung a participat la ședințe cu mama sa și cu doi veri3 . Bunica sa, Augusta Preiswerk,  » a căzut într-o transă de trei zile la vârsta de douăzeci de ani, în timpul căreia a comunicat cu spiritele morților și a făcut «profeții»

.

Jung a fost dezamăgit de abordarea academică a tatălui său față de credință. « Opera » sa pare să arate că el respinge (și inversează) Scripturile care mărturisesc despre Mesia. Un lucru este sigur, el nu L-a cunoscut.

Acest tip de inversare se face și în satanism.

Concluzie

Această « lucrare » a fost recunoscută pe bună dreptate într-o lume nereligioasă drept o « fabulă ». Dar ea dezvăluie mai mult decât o simplă fabulă inofensivă. Jung, respingând creștinismul și dialogând cu ceea ce ar părea a fi sufletul sau « inconștientul » său, nu a reușit decât să sperie și să deruteze sufletul său cu voci impure care inversează toate valorile.

Cu tristețe vedem umanitatea occidentală urmând aceeași cale : Trăind un creștinism călduț, apoi mort, părăsindu-l și lăsând ca acel gol să fie umplut de alte voci.

Același lucru se întâmplă din când în când și cu oamenii aflați anterior în  » băncile  » bisericilor noastre.

Să rămânem vigilenți și să știm să discernem grâul de neghină în fața atâtor « științe false » și a unei mulțimi tot mai mari de « învățători falși » (cf. 1Ti 6:20-21) care « ne întorc de la credință ». Să nu considerăm toată înțelepciunea « psihologică » a acestui secol drept o știință exactă și dobândită; să recunoaștem vulgaritatea acestor fabulații și să ne păzim de învățăturile impregnate cu științe oculte. Dar cu mare ușurare știm încotro să ne îndreptăm, către Dumnezeul cel puternic, care ne iubește și ne protejează.

O, Iehova! Tu ești Dumnezeul meu;
Te voi înălța, voi lăuda numele Tău, căci ai făcut lucruri minunate; scopurile Tale concepute dinainte s-au împlinit cu credință. ( Isaia 25:1 )

  • 1The Red Book : https://fr.wikipedia.org/wiki/Le_Livre_rouge
  • 2Am răsfoit versiunea engleză a acestei cărți și facem o traducere rapidă.
  • 3John Kerr, A Most Dangerous Method: The Story of Jung, Freud and Sabina Spielrein, 1993, pp. 50, 54, citat de Ed Hird

EINÄSCHERUNG ODER BEERDIGUNG? Eine historische und biblische Betrachtung von Scott McCarty

Die Entscheidung « Feuerbestattung oder Erdbestattung » war in den letzten Jahrzehnten unter denen, die sich zu Jesus Christus als Erlöser und Herrn bekennen, keineswegs trivial, denn die Debatte ist aufgrund der Überzeugungen derjenigen, die entweder die eine oder die andere Methode zur Beseitigung des Leichnams eines geliebten Familienmitglieds vorschlagen, erbittert. Die schwierige Entscheidung wird oft nach emotionalen Diskussionen getroffen, da die Familienangehörigen des Verstorbenen aus den einen oder anderen Gründen nicht immer einverstanden sind, vor allem, wenn der Verstorbene sich vor seinem Tod nicht zu diesem Thema geäußert hat.

Der Tod ist immer eine schmerzhafte emotionale Überraschung. Am Ende fragt sich jeder: « Was hätte der Verstorbene gewollt, als er noch lebte, und hätte er es vielen in der Familie gesagt oder gar aufgeschrieben? » Seine Entscheidung wird immer respektiert, außer vielleicht in einer extremen und unbestreitbaren Situation.

In dieser Studie sollen zunächst zwei Möglichkeiten – Bestattung oder Einäscherung – auf der historischen Ebene der Menschheit neutral betrachtet werden. Wie haben die verschiedenen Völker und Kulturen seit Anbeginn der Zeit mit diesem Thema umgegangen? Es ist absolut notwendig, diese Debatte in ihren historischen Kontext zu stellen: Was haben unsere Vorfahren im weitesten Sinne getan? Betrachten wir nun, was die Heilige Schrift zu diesem Thema zu sagen hat.

Das Thema interessiert mich vor allem aus zwei Gründen sehr:

Mein westlicher, « christlicher » Hintergrund sah in der Bestattung nur die einzige « richtige » Art und Weise, den Körper und das Andenken des Verstorbenen zu respektieren. In diesem Kontext lebe ich seit meiner Kindheit (1936-), da es im Süden der Vereinigten Staaten keine Feuerbestattung gab. In den letzten Jahrzehnten (ich kam 1971 nach Frankreich) wurde ich mit der Tatsache konfrontiert, dass die Einäscherung auch bei Atheisten oder Menschen, die diesem Thema gegenüber gleichgültig sind, üblich ist. Dann, auf erschreckende Weise, vor allem als drei meiner wirklich geretteten Freunde in Christus starben und 2014 hier in Frankreich eingeäschert wurden.
Ich las den Artikel in der Wochenzeitschrift « Paris Match », über den Tod des Schauspielers Jean Gabin am 15. November 1976.

Der Artikel auf der Titelseite fasste seinen Werdegang zusammen und enthüllte mit einem Foto, dass der Leichnam des Schauspielers eingeäschert und die Asche von seinem Sohn, einem Mitglied der französischen Marine, weit entfernt von der bretonischen Küste ins Meer gestreut wurde.

This image has an empty alt attribute; its file name is 003869_2024-09-04_194516_CODENAME_LAPTOP-8LAKP5AK_Paris-Match-N%C2%B01435-Du-26-11-1976-Revues-_-Rakuten.png
« Paris Match », Nummer 1435
vom 26. November 1976

Warum wurde Gabins Leiche eingeäschert und die Asche über dem Atlantik verstreut?

Der Schauspieler selbst gab uns vor seinem Tod die Antwort mit diesen Worten: (aus dem Gedächtnis zitiert)

Ich möchte, dass meine Asche ins Meer gestreut wird, damit Gott mich später nicht finden kann.

Das hat mich schockiert und traurig gemacht, denn Gabin wusste nichts von der Wahrheit des Lebens nach dem Tod im Verhältnis zu Gott, dem Schöpfer und Richter. Gabins Überzeugung spiegelt jedoch zweifellos das Gefühl, ja die feste Überzeugung einer großen Mehrheit der Menschheit wider, dass Gott ohne Körper nicht über sie richten kann, denn « ich kann nicht wieder auferstehen! »

Ist es möglich, dass der in Jesus Christus Wiedergeborene durch die Einäscherung seines Körpers unbewusst genau dasselbe Gefühl und dieselbe Botschaft an lebende Christen und Heiden ohne Jesus Christus weitergibt? Und das ist es, was mich beunruhigt und quält. Das ist der Grund für diese historische und biblische Studie: Welche Art von Zeremonie verkündet laut, klar und deutlich eine Botschaft, die mit der Heiligen Schrift und damit mit der Wahrheit über den Herrn Jesus Christus und seine Beziehung zum Leib der Erlösten übereinstimmt?

Historische Forschung zur Feuerbestattung

Definition des Wortes « Feuerbestattung ».

Unser Wort kommt von dem lateinischen Verb « cremare », was « verbrennen » bedeutet, und zwar den Körper eines Menschen zu verbrennen.

Art und Weise:

Bei der modernen Feuerbestattung wird der Sarg, in dem sich der Leichnam des Verstorbenen befindet, mit einer sehr heißen Flamme mit einer Temperatur zwischen 760 und 1150 Grad Celsius erhitzt. Der Körper wird fast vollständig verbrannt, und der Rest besteht aus Knochenfragmenten und anderen Partikeln. Diese Reste, die normalerweise zwischen 1,8 und 3,6 kg wiegen, werden fein gemahlen und zu einer körnigen Masse zerkleinert. Dieser Vorgang dauert zwischen 3 und 5 Stunden. Trotz des Versuchs, den gesamten Staub zu entfernen, verbleibt in der Regel ein sehr kleiner Teil in der Einäscherungskammer und wird normalerweise mit dem nächsten eingeäscherten Körper vermischt. Es gibt Fachleute, die den letzten Teil des vorangegangenen Satzes bestreiten, weil er schwermütig klingt und die Familie destabilisiert. Andere hingegen bejahen das Vorhandensein der « Überreste ».

Geschichte der Feuerbestattung:

Die meisten Archäologen gehen davon aus, dass die Feuerbestattung um 3000 v. Chr. erfunden wurde, obwohl einige das Datum auf 8.000 bis 10.000 Jahre vor Christus festlegen. Wo hat sie ihren Ursprung? Das Verfahren hat seinen Ursprung in Europa, im Nahen Osten und sogar im Fernen Osten. Die Praxis hat eine lange Tradition! In Griechenland war die Methode ab 800 v. Chr. verbreitet, in Rom ab 600 v. Chr. Wenn man die Geschichte zu diesem Thema liest, wird deutlich, dass in fast allen Kulturen, von einigen Ausnahmen abgesehen, je nach Epoche und geografischer Lage sowohl die Einäscherung (vorherrschend) als auch die Bestattung praktiziert wurde. Selbst in der Geschichte einer bestimmten Nation oder eines bestimmten Volkes war die Vielfalt die Regel.

Andere Gesellschaften :

Im alten Ägypten wurden die Körper einbalsamiert, um sie für das Leben nach dem Tod zu konservieren.

In China war die Bestattung die Norm.

Im Hinduismus, egal welcher Sekte, war die Einäscherung streng vorgeschrieben.

In Israel war die Bestattung in Gräbern üblich (Ausnahmen für den Ort der Bestattung siehe unten).

Seit Beginn der christlichen Ära lehnten die in Christus Geretteten die Feuerbestattung endgültig und vollständig ab, weil sie mit den heidnischen Kulturen und Praktiken der Feuerbestattung in Griechenland und Rom in Verbindung gebracht wurde, aber auch wegen des Einflusses der Feuerbestattung im Judentum. Im 5. Jahrhundert war die Feuerbestattung im « christianisierten » Europa im Wesentlichen verschwunden (bei den Angelsachsen im 7. Jahrhundert).

Jahrhundert bei den Angelsachsen. Es ist wichtig zu wissen, dass in der gesamten europäischen Geschichte Massenverbrennungen aus Angst vor ansteckenden Krankheiten, die durch Kriege, Pest und Hungersnöte verursacht wurden, sofort praktiziert wurden.

Als das Christentum zur Religion des Römischen Reiches wurde, war die Bestattung die einzig erlaubte Art, den Körper des Verstorbenen zu entsorgen.

Was nun folgte:

Ein italienischer Professor, Brunetti, entwickelte in den 1870er Jahren das erste moderne, funktionsfähige Krematorium. 1886 verbot die Kirche von Rom offiziell die Feuerbestattung, und bis zum Zweiten Weltkrieg wurden Katholiken, die diesen Ritus praktizierten, exkommuniziert!

In England wurde die Feuerbestattung 1902 legalisiert. Interessanterweise war eine Engländerin in London im Jahr 1769 die erste Person, die in der Neuzeit (illegal) eingeäschert wurde.

In Deutschland wurden in den Jahren 1878 und 1891 Krematorien gebaut.

Ein Franzose, Francis J. LeMoyne, war der erste, der 1876 ein Krematorium in den USA baute!

1908 machte Rom die Freimaurerei und ihre « freidenkerische » Philosophie für die Verbreitung der Feuerbestattung in Europa verantwortlich, während Papst Paul VI. 1963 das Verbot der Feuerbestattung aufhob: Ab 1966 durften dann sogar Priester die Feuerbestattung vornehmen.

Zum Abschluss dieses kurzen geschichtlichen Überblicks lässt sich sagen, dass die Feuerbestattung in praktisch allen Ländern der Welt zum Alltag der Menschen gehört, die größte Ausnahme bilden die muslimischen Länder.

Im Folgenden werden einige der wichtigsten persönlichen Gründe genannt, die die Befürworter für die Überlegenheit der Feuerbestattung gegenüber der Erdbestattung anführen:

Der Gedanke an die langsame Verwesung des Leichnams ihres begrabenen Angehörigen ist unangenehm, so dass die Einäscherung den Körper sofort verschwinden lässt.

Die Feuerbestattung ist ein schneller und einfacher Weg. In Indien gilt die Beerdigung als eine Möglichkeit, den Boden unfruchtbar zu machen, daher ist die Feuerbestattung umweltfreundlicher!

Die Kosten sind im Allgemeinen niedriger.

Die Asche kann einfach verstreut werden – ich verzichte auf die schockierende, ja traurige Art und Weise, mit der manche Menschen ihre Asche entsorgen (sondern verwandle sie!).

Das ist besser für die Umwelt!

Eine Vase (Urne) nimmt weniger Platz ein als ein Friedhofsgrab.

Rationalisten, Atheisten und Freimaurer wollen ihre Ablehnung des biblischen Prinzips der Auferstehung des Körpers und des Lebens nach dem Tod deutlich machen!

Im Hinduismus und verwandten Religionen ist die Einäscherung obligatorisch, weil der Körper der Träger der Seele ist, die, nachdem sie im Körper gefangen war, durch die Verbrennung des Körpers schließlich ihre Freiheit findet. Die Feuerbestattung vermittelt somit eine falsche Vorstellung von der ganzheitlichen biblischen Dreiteilung (Körper – Seele – Geist) des Menschen.

Ein kurzer Überblick über die mehrheitlich gegen die Feuerbestattung gerichteten Tendenzen, auch wenn die Wahl oft zwischen beiden offen gelassen wird:

Der Islam ist grundsätzlich gegen die Feuerbestattung und daher für die Erdbestattung.

Im Christentum haben sich Glaube und Praxis zugunsten der Bestattung harmonisch erhalten, doch ist dies seit dem Ende des 20. Jahrhunderts nicht mehr der Fall.

Werfen wir nun einen Blick auf die verschiedenen Varianten des Glaubens in der Christenheit:

Der römische Katholizismus hat aufgrund seiner Geschichte, die das Zeugnis der Katakomben untermauert, die Bestattung immer bevorzugt, wenn nicht sogar vorgeschrieben. Die Christen glaubten, dass der Körper ein integraler und untrennbarer Teil der Person ist. Der Körper ist der Tempel des Heiligen Geistes (1. Korinther 6,19-20), und die Bestattung ist die beste Art und Weise, die menschliche körperliche Integrität dieses « Tempels » zu ehren. Die Feuerbestattung hat ihre Ursprünge im Heidentum und ist eine Beleidigung für den Körper des Verstorbenen.

In der Vergangenheit haben der Anglikanismus und das Luthertum überwiegend die Bestattung verteidigt, die den Glauben an die leibliche Auferstehung besser bezeugt. Heute jedoch glaubt und tut jeder in diesen beiden protestantischen Richtungen, was er will. Interessant ist jedoch die Überzeugung des anglikanischen Bischofs von London in den 1870er Jahren, dass die Einäscherung zu katastrophalen Folgen führt, die sich in einer (natürlich schädlichen) sozialen Revolution äußern! Der lutherische Pfarrer Gerberding schrieb 1907, dass der Körper aus der Erde komme und seine Rückkehr zur Erde « eine schöne Symbolik » sei, die auf die Auferstehung des Körpers hinweise.

Die griechisch-orthodoxe Kirche lehnt die Feuerbestattung generell ab, allerdings nicht dogmatisch.

Die evangelikale Welt ist zunehmend gespalten, aber bisher habe ich noch keinen « Kremationsbefürworter » gefunden, der seine Überzeugung biblisch begründen könnte.

Sekten:

Die Mormonen raten von der Einäscherung ab, verbieten sie aber nicht.Die Zeugen Jehovas weichen aus und sagen, dass die Einäscherung im Alten Testament nicht verurteilt wurde, aber man will seine Nachbarn nicht ungebührlich beleidigen, also muss man eine diskrete Wahl treffen.

Die Baha’i verbieten die Feuerbestattung.

Der Zoroastrismus (eine dualistische, manichäische Religion, die vom iranischen Zarathustra (628-551 v. Chr.) gegründet wurde und deren Erben die Parsen sind) lehnt Einäscherung und Bestattung ab und zieht es vor, den Körper in ihrem « Turm des Schweigens » zu « entblößen »!

Die derzeitige chinesische Regierung lässt beide Praktiken zu.

Das Judentum :

Das Judentum lehnt die Feuerbestattung traditionell ab. Während im 19. und 20. Jahrhundert das « liberale » Judentum die Feuerbestattung zuließ, akzeptiert auch das Reformjudentum die Feuerbestattung. Konservative orthodoxe Juden lehnen die Feuerbestattung ab. Im modernen Staat Israel wird die Feuerbestattung erst seit 2004 praktiziert. Interessant ist die jüdische Überzeugung, dass bei einer Einäscherung die gesamte Asche an einem Ort verbleiben muss, d. h. nicht vom Wind oder in der Natur verstreut werden darf. Sind sie biblischer als die « Evangelikalen »?

Fazit

Dieser kurze Streifzug durch Jahrhunderte, Kulturen und religiöse Überzeugungen hat gezeigt, dass es nie einen einheitlichen globalen Konsens zwischen den Völkern gegeben hat. Und angesichts der adamischen Natur des Menschen wird es auch nie einen Konsens geben.

Es herrschte die individuelle Entscheidung vor, da jeder Mensch glaubte und glaubt, dass er allein für das zukünftige Ende seines Körpers verantwortlich ist. Interessant ist, dass die Religion, die man praktizierte oder nicht praktizierte, im Vergleich zu anderen den stärksten Einfluss auf die Entscheidung zwischen Einäscherung oder Bestattung hatte. Der historische Überblick ist unbedingt informativ, denn jeder muss wissen, was in unserer modernen Welt geglaubt wird und warum.

(Ein erster Gedanke soweit: Der Glaube des Konvertiten an Jesus Christus wurzelt jedoch nach wie vor in der göttlichen Offenbarung, die die Heilige Schrift, die Bibel, ist. Was das Buch lehrt, hat Vorrang vor allen anderen menschlichen Überlegungen. Das bedeutet, dass der in Christus Gerettete verpflichtet ist, seine Überzeugungen über die Art der Zeremonie, mit der sein Tod gefeiert wird, mit DEM BUCH in Einklang zu bringen. Es ist weder logisch noch respektvoll gegenüber Christus, wenn der Christ eine Überzeugung hat, die der Lehre des Buches widerspricht.)

Lassen Sie uns nun unsere Nachforschungen mit einer genauen Untersuchung dessen fortsetzen, was die Bibel uns über das umstrittene Thema dieses Dokuments sagt. Der folgende Teil ist äußerst wichtig, denn der Einzelne, der den Herrn Jesus durch das Wirken des Heiligen Geistes als Retter angenommen hat, muss in Übereinstimmung mit ihnen leben. Geistliche Schizophrenie (= in Christus gerettet zu sein, aber gläubig zu sein – im Widerspruch zur Bibel zu leben) in Bezug auf das Thema dieses Dokuments wäre eine unerträgliche Verirrung. Es ist auch nicht normal, « töricht » den Überzeugungen seiner Eltern, seiner Kirche, hochrangiger Gelehrter zu folgen, ohne selbst zu wissen, was die Bibel zu diesem Thema sagt. Jeder Mensch muss sich vor Jesus Christus für sein Leben und seine Überzeugungen verantworten (Röm 14,10c-12).

Das Alte Testament

Einführung

Der erste Teil der Bibel, das so genannte « Alte Testament », ist die erste schriftliche Offenbarung aus der Hand des Schöpfers über die einzige Wahrheit über alles, was der Mensch ist, und über das vom Schöpfer gebilligte Verhalten. Alles, was uns das Alte Testament zu den darin behandelten Themen mitteilt, ist Wahrheit für die Erlösten in Christus. Es liegt auf der Hand, dass Leben und Tod reichlich behandelt werden, und so finden sich auch die untergeordneten Themen (Bestattung und Einäscherung) zu wichtigen Zeitpunkten in der Geschichte des Volkes des Ewigen Gottes.

Einäscherung

Das Thema dieser geschichtlichen und biblischen Studie erfordert eine sachdienliche Betrachtung der beiden Phänomene der Einäscherung und der Bestattung des menschlichen Körpers. Zunächst einmal sind die Worte « Einäscherung » offensichtlich mit den Worten « Feuer – Flamme – Verbrennung » verwandt, die normalerweise « zu Asche machen, vernichten, durch die Flammen eines starken Feuers vollständig verschwinden lassen » bedeuten. Das Bild ist also dunkel, düster, traurig und erschütternd.

Die Betrachtung der folgenden wenigen Bibelstellen (es ist unmöglich, hier auf jede einzelne Bezugnahme einzugehen) bestätigt dieses erschreckende, beunruhigende Bild:

  • Genesis 19,24: Die Zerstörung von Sodom und Gomorra durch Feuer.
  • Mose 38,24: Juda wollte seine Schwiegertochter zur Strafe verbrennen.
  • Mose 32,20: Mose ließ das Goldene Kalb zu Asche verbrennen, die er das Volk zur Strafe für den Götzendienst verzehren ließ.
  • Levitikus 20,14; 21,9: Grob unsittliche Menschen sollten im Feuer verbrannt werden (vgl. 10,2).
  • Numeri 16,1-35: Der Herr selbst rottete die falschen religiösen Führer aus, die sich seiner durch Mose vermittelten Wahrheit widersetzten.
  • Deuteronomium 7,25: Der Herr befahl die völlige Vernichtung von Götzen durch Feuer.
  • Josua 7,15-25: Der Herr weihte die Leichen der Diebe der Vernichtung durch das Feuer, nachdem sie zu Tode gesteinigt worden waren, weil sie in Israel Schandtaten begangen hatten. Die Integrität des Volkes und der Ruf des Herrn wurden vor den heidnischen Völkern beschmutzt. Feuer ist ein Zeichen des Gerichts.
  • Richter 15:6: Dieser Vers berichtet von einer abscheulichen und barbarischen Tat, die durch Feuer an Samsons Frau und Schwiegervater begangen wurde; Hass und Feuer gehen oft Hand in Hand.
  • 2 Könige 10,26: Jehu zerstörte und verbrannte den Tempel des Baal, also ein Akt des Gerichts.
  • Jeremia 29,21-23: Ein Ereignis, das zeigt, dass Feuer den vom Herrn gewollten Fluch symbolisieren kann.
  • Amos 2,1-3: Es ist interessant festzustellen, dass es dem Herrn nicht gefiel, die Gebeine eines Toten zu verbrennen; diese kurze Passage unterstreicht die zerstörerische und vernichtende Kraft des Feuers, aber auch die Aufmerksamkeit, die der Herr dem Skelett eines Menschen schenkt.
  • Ein Freund fügt hinzu:

« Ich habe vor kurzem Amos 6.10 gelesen, und es scheint mir, dass dieser Vers auch die Einäscherung verurteilt, denn er besagt, dass es nicht an der Zeit ist, den Namen des Herrn auszusprechen, wenn ein Toter verbrannt wurde ».
Schlussfolgerung

Eine sorgfältige Lektüre anderer alttestamentlicher Quellen zeigt, dass das Feuer auch im levitischen Opfersystem eine wichtige Rolle spielte. Allerdings stand das Opferfeuer noch sehr oft für das Gericht Gottes über die Sünde (Lev 1,4; 4,20-35; 5,5-10; 12,6-7; 15,30).

Lesen Sie die folgenden Hinweise, um eine Vorstellung davon zu bekommen, dass fast alle Hinweise auf Feuer im Alten Testament « Zerstörung », « Verwüstung », « Verderben » bedeuten (Ps 11,6; 97,3; Dtn 4,24; 2 Kön 1,9-14; Hes 38,22; 39,6; 20,47; Jes 30,27, 30; 33,14; 66,15-16).

Es ist unbestreitbar, dass verzehrendes Feuer oft mit Warnung und Gericht (Lev 10,1-2), sogar mit ewigem Gericht (Mat 25,4), Menschenopfern (Lev 18,21) und Verbrechen (Lev 20,14; 21,9) in Verbindung gebracht wird.

Hier eine Überlegung von Dr. Wolga: « Als Arzt habe ich keine Vorliebe für die Feuerbestattung, außer im Falle des Todes durch eine hochansteckende Krankheit (wie das Ebola-Fieber), da das Risiko der Verschmutzung des Abflusswassers oder des Grundwassers sehr hoch ist (vor allem bei Juden, Muslimen und Animisten in Afrika, die eine direkte Bestattung in der Erde ohne Sarg praktizieren). Als Christ bin ich für die Erdbestattung.

Der Punkt, den ich hier ansprechen möchte: Ist es angemessen, dass das zerstörerische Feuer, das der Herr im Alten Testament ausdrücklich benutzt, um seinen Zorn, sein Gericht über reuelose Sünder und die Sünde auszudrücken, von einem erlösten Menschen in Christus gewählt wird, um durch die Einäscherung des Körpers seinen Abschied ins Jenseits würdig zu feiern? Mir scheint, dass sich das irdische Leben des Jüngers Christi auch in der Art und Weise widerspiegeln sollte, wie er den Abschied von seiner irdischen Existenz (hin zur himmlischen Heimat) feiert.

Begräbnis und Beisetzung

  • Mose 23,3-4.17-20; 25,8-9: Abraham (ein Beispiel des Glaubens für uns) wurde begraben, ebenso Isaak (1. Mose 35,28-29) und Jakob (1. Mose 50,5-7.12-14).
  • Mose 35,8: Debora, die Amme von Rebekka, wurde begraben, ebenso wie Rahel und Lea (Mose 35,19-20; 49,31).
  • Mose 50,2-7.12-14: Jakob, der Vater von Joseph, wurde in einer Höhle begraben.
  • Mose 50,26: Josephs Leichnam wurde in Ägypten für seine spätere Bestattung in Kanaan vorbereitet (in Josua 24,32 wird ausdrücklich von seinen « Gebeinen » gesprochen).
  • Josua 24,29-30: Josua wurde begraben.
  • Deuteronomium 34,5-6: Mose wurde begraben, aber sein Grab kann nicht gefunden werden, während sein Bruder Aaron begraben wurde (Deuteronomium 10,6).
  • Josua 24,33: Eleasar, der Sohn Aarons, wurde begraben.
  • Richter 8,32: Gideon wurde begraben.
  • 1 Samuel 25,1: Der Prophet Samuel wurde begraben.
  • 2 Samuel 2:22-23, 32: Asahel wurde begraben.
  • 2 Samuel 3.31-32: Abner wurde begraben.
  • 2 Samuel 18,17: Absalom wurde begraben.
  • 1 Könige 2,10: David (Typus von Christus) wurde begraben (vgl. Apostelgeschichte 2,29).
  • 1 Könige 11,43: Salomo wurde begraben.
  • 1 Könige 15,8: Abijam wurde begraben.
  • 2 Könige 15,38: Jotham wurde begraben.
  • 2 Könige 21,18: Manasse wurde begraben.
  • 2 Chronik 16,13: Asa wurde begraben (nur die Gewürze und Duftstoffe wurden verbrannt, nicht sein Körper); lesen Sie den Text genau (vgl. 2 Chronik 21,19).
  • 2 Chronik 32,33: Hiskia wurde begraben.
  • Hesekiel 39,11-15: Prophetische Bestattungen auch der Feinde Israels am Ende der Trübsal.
  • Zusammenfassung

Ich möchte zwei Fragen stellen: Warum hat sich der Verfasser des Alten Testaments (2. Timotheus 3,16-17) die Zeit genommen, die Realität des Prinzips der Bestattung im Alten Testament so oft zu erwähnen? Und wie oft muss der Heilige Geist die Art und Weise der Bestattung erwähnen, um uns seine Botschaft zu vermitteln, was für das Volk Gottes annehmbar war (und ist), um ihm zu gefallen?

Hiob 19,25-27 ist ein gutes Schlusswort, um den Vortrag über die biblische Tradition der Bestattung für den Gläubigen in Gott als Schöpfer des menschlichen Körpers und Wiederhersteller des alten Körpers in einen herrlichen zukünftigen hinein abzuschließen.

Nehmen wir uns einen Moment Zeit, um nicht nur die Lehre des Alten Testaments zu betrachten, sondern auch das, was das Neue Testament uns zu den Fragen « Was soll man mit dem Körper des Verstorbenen tun, um seinen Abschied in Würde zu feiern? » lehrt. « Sollte nicht Matthäus 26,39.42 als unser Ansatz dienen, um die Lehre des Neuen Testaments über die richtige Entscheidung zu bewerten? »

Es scheint mir richtig und angemessen zu sein, zu bekräftigen, dass die ewige Wahrheit Wort für Wort in den ursprünglichen Texten des Alten Testaments niedergeschrieben ist und ebenso durch Schlussfolgerung und durch vom Geist geheiligte Deduktion gelehrt wird, in Übereinstimmung mit dem, was über die Bestattung geschrieben steht.

Das Neue Testament

Einleitung

Widerspricht das Neue Testament der Praxis der Bestattung? Es mag seltsam erscheinen, zu diesem Punkt eine Einleitung zu geben. Aber die Frage ist: Folgt das Neue Testament der klaren, kategorischen Lehre des Alten Testaments, oder wählt es einen innovativen Ansatz für das durch diese Studie aufgeworfene Dilemma? Und welches Testament sollte in dieser « Einäscherung oder Bestattung »-Debatte den Vorrang haben? Wenn ein Widerspruch zwischen den beiden Testamenten besteht, wie können wir dann die Wahrheit erkennen?

Bevor der Leser mit der Studie fortfährt, muss er sich entweder für die Möglichkeit entscheiden, dass sich das Wort Gottes in Bezug auf das Thema dieser Studie gemäß den menschlichen Überzeugungen des gegenwärtigen Augenblicks widersprechen könnte, oder er muss sich für die Überzeugung entscheiden, dass das Wort Gottes lehrt, dass es weder in Gott noch in seinem Wort einen Widerspruch geben kann (1. Samuel 15,29; Psalm 33,11; Prediger 3,14; Jesaja 14,24; Maleachi 3,6a), was dieses Thema betrifft.

Die Lehre des Neuen Testaments wird daher nicht von der des Alten Testaments abweichen.

Die Lehre von der Realität des Begräbnisses unter den Juden während des Wirkens von Jesus Christus:

Matthäus 14,10-12: Johannes der Täufer, Jesu menschlicher Cousin, wurde begraben.

Matthäus 23,27: Jesu Verurteilung der Berufstätigen der jüdischen Religion und ihrer Heuchelei ist doch ein gutes Zeugnis für seinen Glauben an das Begräbnis, oder?

Johannes 11,38-44: Lazarus, der Bruder von Martha und Maria, wurde begraben.

Lukas 7,11-12: Der einzige Sohn seiner Mutter wurde in einem Sarg zum Begräbnis getragen.

Lukas 9,59-60: Ein junger Mann, der von Jesus in seine Nachfolge gerufen wurde, erwähnt den jüdischen Brauch, seine Toten zu begraben, und Jesus akzeptierte diese Tradition, weil sie mit der gesamten Geschichte des Volkes Gottes übereinstimmte.

Lukas 16,22: Ein reicher Mann wurde begraben.

Lektionen, die man aus dem Beispiel Jesu Christi lernen kann:

Johannes 6,39-40.54: Jesus sprach von der Auferstehung des Leibes der Gläubigen. Seine jüdischen Zuhörer hatten verstanden, dass er sich auf die Auferstehung des Leibes bezog, der ordnungsgemäß begraben wurde (vgl. Römer 8,11; 1. Thessalonicher 4,13-17, Anm.: die 6 Verweise auf den Leib in diesem letzten Abschnitt, direkt und durch Ableitung). Vergessen wir nicht, dass die Wahrheit nicht nur Wort für Wort vermittelt wird, sondern auch durch Schlussfolgerung und Deduktion intellektuell « geheiligt » wird, indem eine grammatikalisch-historische und kontextuelle Hermeneutik angewendet wird.

Matthäus 26,6-12: Jesus kündigt sein zukünftiges Begräbnis an (vgl. Johannes 19,40; Johannes 12,24)

Johannes 19,38-42; Matthäus 27,57-61; Markus 15,42-47; Lukas 23,50-56, vgl. 1 Kor 15,4: Jesus wurde in der Gruft von Josef von Arimathäa vor einer Schar von Zeugen beigesetzt.

Ein Gedanke, der mir vor einigen Tagen kam: Die Auferstehung wäre nach unserem Verständnis vor der heidnischen Welt unendlich viel spektakulärer gewesen, wenn die Jünger des Herrn ihn verbrannt hätten. Dann wäre sein Körper 3 Tage später auf wundersame Weise wiederhergestellt worden! Außergewöhnlich, unglaublich, einmalig, unfassbar! Weder Jesus noch die Jünger hatten etwas mit der Einäscherung zu tun, aus vielen Gründen. Und ich glaube auch, seinem Beispiel folgend, dass ER durch mein eigenes Begräbnis mehr verherrlicht wird als durch einen Ritus, dessen menschlicher Ursprung offenkundig und unbestreitbar heidnisch ist.

Die Lektion, die wir aus den Beispielen der apostolischen Geschichte lernen können:

  • Apostelgeschichte 5,1-10: Der Fall des begrabenen Ehepaars Ananias und Sapphira.
  • Apg 8,1-2: Der Märtyrer Stephanus wird begraben.
  • Apg 24,21: Als Paulus von der « Auferstehung der Toten » sprach, spielte er auf das Begräbnis Jesu an.
  • Aus dieser Geschichte der entstehenden Kirche lässt sich eindeutig ableiten, dass die Christen dem Beispiel Jesu Christi und der Lehre der Apostel folgten. Darüber hinaus bestätigt die christliche Geschichte ab dem 1. Jahrhundert ohne jeden möglichen Widerspruch, dass die Christen nur die Bestattung praktizierten (siehe Katakomben). Die Einäscherung eines geretteten Menschen wäre seit dem 1. Jahrhundert als völlige Verleugnung des Erlösungswerkes des auferstandenen Christus und des Glaubens an die zukünftige leibliche Auferstehung der Christen angesehen worden.

Die direkte Lehre und die Ableitung aus dem Rest des Neuen Testaments:

Es ist mir klar, dass der Schlüssel zu der Überzeugung, dass die Bestattung des Leichnams des verstorbenen Christen sicherlich der einzige Weg ist, der mit der apostolischen Lehre übereinstimmt, in 1 Korinther 6,19-20 zu finden ist, wo drei göttliche Gründe oder Prinzipien für die Bestattung eindringlich dargelegt werden:

Der Leib des Erretteten gehört vollständig und ewig dem Heiligen Geist, so dass weder der Verstorbene zu Lebzeiten noch seine Familie das Recht haben, eine Feier « für Gott » zu beschließen, die diesem Besitz widersprechen würde. Paulus behauptet, dass der Erlöste absolut nicht mehr sich selbst gehört, er ist lediglich ein « Bewohner » in der Wohnung des Heiligen Geistes; der Erlöste hat keine Kontrolle über das körperliche Schicksal seiner Wohnung, so dass die Einäscherung eine Entscheidung ist, die dem Wesen und dem Zweck des Heiligen Geistes widerspricht.

Der reuige, gläubige Sünder (Apostelgeschichte 20,21) ist um den Preis des gekreuzigten Christus vollständig und auf ewig erlöst worden (1. Korinther 7,23; Apostelgeschichte 20,28d; vgl. Epheser 1,7.14). Der Herr Jesus Christus ist auch der Eigentümer unseres Körpers, so dass keine Entscheidung ohne seine Zustimmung getroffen werden sollte. Und er kann niemals (nach einem Gebet: « Was soll ich tun? ») eine Praxis vorschlagen, die seiner Erfahrung oder der Heiligen Schrift widerspricht.Die höchst verantwortungsvolle Aufgabe für den Erlösten ist es, durch sein Verhalten, sein Reden, seine Überzeugungen Gott immer an die erste Stelle zu setzen = « verherrlicht Gott in eurem Leib », 1 Kor 6. 20.

Solange wir leben, sollen wir durch unser Verhalten « unseren » Leib, den Tempel des Heiligen Geistes, ehren, so dass der Tod uns in keiner Weise in der Behandlung unseres Leibes-Kadavers stören sollte.

Auch der zu Christus Bekehrte sollte ihn durch die Art und Weise, wie er seinen Körper nach dem Tod entsorgt, verherrlichen. Eine Feuerbestattung, die ein Gegenbeispiel zu Jesus darstellt, würde meines Erachtens bedeuten, dass wir uns in dieser Hinsicht von Christi Beispiel abwenden.

Die folgenden Hinweise unterstreichen nachdrücklich das Konzept des obersten Prinzips des Wertes des Leibes:

Römer 14,7-8: « …niemand stirbt sich selbst. Denn wenn wir leben, so leben wir dem Herrn; und wenn wir sterben, so sterben wir dem Herrn…. ».

Diese beiden Verse sind absolut entscheidend für die Sicht des Christen (das wahre Konzept und die Bedeutung von « Jünger ») auf sein Leben und seinen Tod. Im griechischen Text fehlt die Präposition « für », die vor « sich selbst » und « dem Herrn » steht. Diese Worte sind also ein Dativ, der eher « Eigennutz » bedeutet. Es ist die Aufgabe des Christen, zu leben bzw. zu sterben und dabei die Folgen seines Handelns für die Person und den Ruf des Herrn Jesus zu bedenken, indem er an sein persönliches Interesse denkt. V. 9 bestätigt die Bedeutung von V. 7-8 = die Herrschaft Christi in allem, überall und zu jeder Zeit; alles muss Christus an die erste Stelle setzen und ihn verherrlichen.

Römer 14,12-13 informiert uns darüber, dass eine der wichtigsten Wahrheiten des Neuen Testaments darin besteht, dass wir Gott, dem Vater, Rechenschaft darüber ablegen müssen, was wir seit der Errettung mit « unserem Leben » getan haben. In Römer 8,22-23 wird weiter betont, dass der zu Christus Bekehrte die Erstlingsfrucht des Geistes hat, so dass er sicher sein kann, dass sein Körper zum Zeitpunkt der Auferstehung seine volle Erlösung erhalten wird. Ein begrabener Leichnam ist ein besseres Vorzeichen für die Auferstehung des Leibes als eine Einäscherung mit ihrer Asche.

  • Römer 6,3-5 und Kolosser 3,27 verdienen diese Überlegung eines anderen Christen: « Die symbolische Bedeutung der Taufe als Begräbnis und Wiedergeburt in Tod und Auferstehung Christi ist unverständlich in einer Kultur, in der nur die Einäscherung praktiziert wird.
  • 2 Korinther 5,2-10: Der Apostel unterstreicht die Bedeutung des Leibes. Das Begräbnis vermittelt perfekt das Bild des Wechsels von « diesem Zelt » zu « unserer himmlischen Heimat » (V. 2). Das Bild des leiblichen Wandels ist in Vers 4 sehr stark (« ausziehen » – « anziehen »). Die Verse unterstreichen den Glauben an die Unversehrtheit des Leibes mit vier Erwähnungen des « Leibes » (V. 6, 8, 9, 10). Eine hypothetische Erwähnung von « Asche » ist in diesen Versen nicht denkbar.
  • 1 Korinther 15,51-57: Ein Körper, der in seinem sterblichen Zustand belassen und dann begraben wird, ist ein Vorgeschmack auf den zukünftigen unvergänglichen Körper, der mit Unsterblichkeit bekleidet ist. Einäscherung und Asche hingegen zeugen nicht so gut von dem herrlich verwandelten Körper. Vergessen wir nicht, dass Einäscherung gleichbedeutend mit völliger Zerstörung und Zerstreuung ist.
  • 1 Korinther 10,31-11,1: Paulus ermahnt die Geretteten, Christus in allem in ihrem Leben nachzuahmen, warum also nicht auch in der Art und Weise, wie sie ihren Körper nach dem Tod = Bestattung und nicht Einäscherung behandeln?1Korinther 15:38, 42-43, 49: Diese Abschnitte betonen den Grundsatz, dass der Körper in seiner Ganzheit und körperlichen Unversehrtheit geachtet werden muss. Welche Art von Zeremonie bezeugt besser die vom Geist inspirierte Lehre, die unseren Glauben an die Auferstehung unseres Leibes inspiriert? Sicherlich nicht die Einäscherung.
  • 1 Thessalonicher 4,13-18: Dieser Brief wurde in der apostolischen Zeit geschrieben, als die Christen die heidnische Einäscherung als Form der Ehrerbietung gegenüber den Verstorbenen bereits kategorisch abgelehnt hatten. Der begrabene sterbliche Körper zeugte von einem starken Glauben an den auferstandenen Körper. Warum also nicht in der apostolischen Weise fortfahren und dem Beispiel Jesu Christi folgen?
  • Philipper 3,20-4,1: Dieser Text zeichnet sich durch die Betonung des heiligen Charakters des Leibes der Geretteten (die um den großen Preis Christi erlöst wurden) aus. Auf diese Weise verleiht der Leib, der begraben wird, dem « großen Preis » ewigen Wert und verkündet auch den Glauben an diese künftige glorreiche Verwandlung. Die Einäscherung (nichtchristlichen Ursprungs) kann dies meines Erachtens nicht sichtbar tun.

Ich beende diesen Teil der Studie mit der starken Betonung des Apostels auf den gegenwärtigen und zukünftigen Leib mit 1 Thessalonicher 5,23: « Der Gott des Friedens selbst heilige euch ganz und gar, und euer ganzes Wesen, Geist, Seele und Leib, werde untadelig bewahrt bei der Ankunft unseres Herrn Jesus Christus! »

Kein einziger der oben besprochenen Verse stellt das Heil oder die zukünftige Auferstehung des Bekehrten in Frage, dessen Körper eingeäschert worden wäre. Der Zweck ist lediglich, uns an die « vorzüglichste » Art = Bestattung zu erinnern.

Eine beruhigende Überlegung

Was ist mit den in Christus Geretteten, die auf See gestorben sind, bei Flugzeug-, Zug-, Auto-, Gebäude- oder Kriegsunfällen verbrannt sind? Was wird aus ihnen, deren Körper eingeäschert und für immer verloren sind?

Letzten Endes kommt es darauf an: Haben wir den Herrn Jesus Christus als unseren einzigen Retter angenommen (Johannes 1,12-13; 14,1; 20,31; Apostelgeschichte 16,31; Römer 10,9-10; Offenbarung 3,20)? Die Auferstehung des Sohnes/der Tochter Gottes hängt einzig und allein von seiner/ihrer Neugeburt ab, die von jeder Person der DREIEINHEIT garantiert wird (Joh 3,16; 10,27-29; Hebr 7,25; 2 Tim 1,12; Kol 3,1-4; Röm 8,23.37-39). Der Zustand des Körpers des Geretteten nach dem Tod hat keinen Einfluss auf seine ewige Bestimmung, denn ob er nun begraben, eingeäschert, von Kannibalen oder Fischen gefressen oder in Stücke gesprengt wird, seine Seele und sein Geist sind bereits beim Herrn (2 Kor 5,7-8, der Gedanke lautet: « Seele und Geist sind nicht mehr am Leib, sondern beide sind beim Herrn »). Der Einzelne wird nach 1 Thessalonicher 4,13-18 zu einem späteren Zeitpunkt mit einem neuen Körper seine himmlische Heimat haben. Das ewige Schicksal eines jeden Menschen steht schon vor dem Tod fest.

Die Argumente der « christlichen Kremationisten » (und meine Antworten).

Im Alten Testament stand das Feuer für die göttliche Gegenwart (Ex 3,2; 24,17; Dtn 9,3; Sach 2,5), so dass die Einäscherung ein Symbol dafür sein kann, dass der « gereinigte » Gläubige in die Gegenwart Gottes eintritt. Dieses Argument ist jedoch tendenziös, da das Feuer auch ein Zeichen des göttlichen Gerichts ist (Ex 9,24; Josua 7,25; 2 Kön 1,10; Hes 36,5a-b; Lam 2,3; vgl. Offb 16,8-9; 20,9, 10, 14, 15).

Die Art und Weise, wie der Leichnam des Verstorbenen entsorgt wird, ist für diejenigen, die eine biblische Kultur haben, wirklich nebensächlich (können sie sich das vorstellen!), so dass die Einäscherung für den Christen überhaupt nicht wichtig ist = mach, was du willst. Alle Hinweise auf Seite 6 oben sagen jedoch das Gegenteil, so dass die Methode für den Jünger Gottes sehr wichtig ist.

Jesus hat sich nicht darum gekümmert, wie der Leichnam des Verstorbenen zu entsorgen ist, also ist der Christ frei, die Methode zu wählen, die ihm gefällt. Auch wenn Jesus keine langen Reden über dieses Thema gehalten hat, so hat er doch auch keine langen Reden über all die Themen des modernen Lebens gehalten, die uns interessieren. Wenn er jedoch das Thema der Verstorbenen ansprach, bezeugte er seinen Glauben an die Tradition der Bestattung und deren Akzeptanz (Lk 9,60; Mt 23,27; zur Haltung Jesu siehe Ende Seite 7 und Anfang Seite 8).

Der Apostel Paulus legte die Betonung auf den lebendigen Leib (Paulus hat also den Leichnam abgewertet, sagen sie!), der der Tempel des Heiligen Geistes ist (1 Kor 6,9). Denn der Tempel dient der Verehrung des Schöpfers; daher ist der Körper nach dem Tod nutzlos und die Art und Weise, wie er entsorgt wird, spielt keine Rolle mehr. Außerdem wird die Asche nicht von der Grundlage des « Auferstehungsleibes » abweichen, denn der Leib wird « geistig » sein, es geht also um die « Persönlichkeit des Einzelnen », der die Unsterblichkeit angenommen hat (1 Kor 15,5.44) und nicht um den Leib. Der Apostel hat weder den lebenden noch den toten Körper verunglimpft. Was den Tempel anbelangt, so hat Paulus nie angedeutet, dass der Tempel durch Einäscherung vernichtet werden könnte. Vergessen wir nicht, dass Paulus vor seiner Bekehrung ein orthodoxer Jude war (Phil 3,2-3) und daher voll und ganz dem Prinzip des Begräbnisses verpflichtet war, das er nie leugnete. 1 Korinther 15,42-49 ist eine meisterhafte Verteidigung der Auferstehung des physischen Körpers (NB, V. 49). Aus dem Verständnis der apostolischen Lehre von 1. Korinther 15 geht klar hervor, dass die Bestattung einzig und allein dem Willen Gottes entspricht. Einäscherung riecht nach Heidentum.

Gott hatte in Genesis 3.19 zu den Menschen gesagt: « …., denn Staub bist du, und zum Staub sollst du zurückkehren. » Die Einäscherung ist also eine Möglichkeit, dem Schöpfer zu helfen », seinen Willen schneller zu erfüllen, so dass der Körper eines jeden Menschen wieder zu Staub wird. Aber müssen wir uns wirklich die Zeit nehmen, den Irrtum einer solchen Argumentation aufzuzeigen?

Die westliche Bestattung ist allzu oft so extravagant und materialistisch geworden, dass die Schlichtheit der Feuerbestattung das beste christliche Zeugnis ist. Aber ich glaube nicht, dass alle Bestattungen zwangsläufig extravagant sind, denn es ist unmöglich, das zu beweisen. Es liegt auf der Hand, dass reiche Leute ihren Reichtum oft gerne durch extravagante Zeremonien zur Schau stellen. Mir persönlich ist aufgefallen, dass Christen manchmal denken, sie würden den verstorbenen Körper ihrer Angehörigen besser « ehren », wenn sie ihm einen teuren « schönen Sarg » geben. Ich glaube nicht, dass es den Verstorbenen überhaupt interessiert hat. Waren die Juden des Alten Testaments und dann die Christen (siehe Katakomben) ab dem 1. Jahrhundert immer materialistisch, weil sie ihre Toten begraben haben, oder haben sie den Verstorbenen Respekt erwiesen, indem sie sie begraben haben?!

Die Feuerbestattung ist viel billiger und umweltfreundlicher. Aber die Preise variieren je nach Ort und « Profi ». Ich habe Vergleichspreise für beide Methoden in der Hand, und die Bestattung ist nicht unbedingt immer « viel » teurer. Ich habe gerade mit einem Fachmann gesprochen (und wenn ich richtig verstanden habe), sagte er mir, dass die Preise identisch sind! Was die ökologische Frage betrifft, so muss man einen Leichnam etwa 2 Stunden lang mit Stadtgas, Holz oder einem anderen Brennstoff verbrennen (und dann braucht man eine Maschine, die mit Strom arbeitet, um die Knochen zu Asche zu verarbeiten). Die Asche dann hier und da zu verstreuen, scheint nicht « ökologischer » zu sein als eine Beerdigung. Was die Kosten für die Bestattung einer christlichen Familie « in Schwierigkeiten » angeht, so bin ich sicher, dass die Brüder und Schwestern der örtlichen Gemeinde « in die Tasche greifen » würden (um das Defizit aufzufangen), damit der Verstorbene eine dem Herrn würdige Feier erleben kann, indem er seinem Beispiel folgt.

Immer mehr Christen, sogar einige große Namen in der evangelikalen Welt, akzeptieren die Feuerbestattung, vielleicht weil sie « modern und billiger » ist und der weltlichen (und antichristlichen) Gesellschaft entspricht, in der wir im 21. Jahrhundert leben. Doch seit wann hat das N.T. vorgeschlagen, ja sogar gefordert, dass wir die Philosophie und die Methoden der Welt annehmen, um Gott zu ehren (vgl. 1 Joh 2,15-17)?

Solange es die Welt gibt, wird es immer gutgläubige Menschen geben, sogar unter denen, die Jesus Christus als « Herrn » bekennen, die versuchen werden, in gutem Glauben (aber einfach in Unkenntnis der biblischen Lehre, durch Wort und Schlussfolgerung) den in den beiden Testamenten aufgezeigten Weg sanft zu umgehen. « Doch Gottes festes Fundament bleibt bestehen …. » (2. Timotheus 2,19a).

Schlussfolgerung

Diese kurze historische und biblische Studie wurde mit intellektueller Aufrichtigkeit durchgeführt, und zwar, wie ich glaube, mit dem einzigen Interesse, heidnische historische Fakten und christliche historisch-biblische Fakten darzustellen. Die derzeitige Debatte zwischen Christen, von denen einige meinen, dass ein aus dem Heidentum übernommener Brauch vor Gott annehmbar sei, macht mich sehr traurig, ja sogar absolut wütend (jedes Mal, wenn ich daran denke, bin ich aufgewühlt). Dennoch sollte mich eine Handlung oder Tat eines in Christus Geretteten auch nach seinem Tod glücklich machen und mir die Gelegenheit geben, GOTT für die Person und ihre Handlung/Tat zu danken und ihn zu verherrlichen, selbst zum Zeitpunkt der Beseitigung seines Körpers. Die heidnische Feuerbestattung gibt mir diese freudige Gelegenheit nicht.

Was für mich aus dem hervorgeht, was ich in der Bibel lese und was seit dem 1. Jahrhundert der christlichen Geschichte immer wieder bestätigt wurde, ist, dass ich persönlich die Feuerbestattung nicht als biblisch normal akzeptieren kann. Eine Methode, die von Grund auf von einer heidnischen Lebens- und Sterbephilosophie geschaffen wurde, scheint mir nicht in der Lage zu sein, den Schöpfergott und Erlöser Jesus ebenso zu verherrlichen wie das biblische Vorbild.

Ich bin nicht so naiv, zu glauben, dass jeder, der dieses Dokument aufmerksam liest, mir zustimmen wird, hoffe ich. So ist die menschliche Natur. Diejenigen, die mit dem hier dargelegten Material nicht einverstanden sind, bitte ich nur um eines: « Zeigen Sie mir anhand der Heiligen Schrift, wo ich in meiner Darstellung falsch liege, bitte. »

Ich habe nicht die Absicht, irgendjemanden mit meiner Darstellung zu verletzen (Wortwahl, Ausdrucksweise, der « Ton » meiner schriftlichen Stimme, …). Ich pflege die Gemeinschaft mit allen, die in Christus sind. Mein Gewissen und mein Sinn für die biblische Wahrheit haben mich jedoch verpflichtet, dem Leser den historisch-biblischen Standpunkt Christi, des Schöpfers und Souveräns Seines Leibes, der KIRCHE, darzulegen (Epheser 1,20-23). Jeder von uns ist IHM gegenüber für seine Überzeugungen und Handlungen verantwortlich, 2 Korinther 5,10.

Mögen der Vater, der Sohn und der Heilige Geist verherrlicht werden!

(Ich möchte meinen lieben Brüdern Henri Lüscher und Dr. Igor Wolga für ihre reichhaltigen praktischen Anregungen danken).

Scott McCarty / 10. März 2015.

KREMASI ATAU PENGUBURAN? Sebuah tinjauan historis dan alkitabiah oleh Scott McCarty

Pendahuluan

Pilihan antara « Kremasi atau Penguburan » bukanlah hal yang sepele dalam beberapa dekade terakhir ini di antara mereka yang mengaku Yesus Kristus sebagai Juruselamat dan Tuhan, karena perdebatan yang terjadi sangat sengit karena keyakinan-keyakinan yang diutarakan oleh mereka yang mengusulkan salah satu cara untuk membuang jenazah anggota keluarga yang sangat dikasihi. Keputusan yang sulit ini sering kali diambil setelah diskusi yang emosional, karena anggota keluarga almarhum mungkin tidak selalu setuju dengan alasan ini dan itu, terutama jika almarhum tidak mengungkapkan dirinya sendiri tentang masalah ini sebelum kematiannya.

Kematian selalu merupakan kejutan emosional yang menyakitkan. Pada akhirnya, semua orang bertanya: « Apa yang diinginkan oleh almarhum ketika dia masih hidup, dan apakah dia telah memberi tahu banyak keluarga, atau bahkan menuliskannya? » Keputusannya selalu dihormati, kecuali mungkin dalam situasi yang ekstrem dan tak terbantahkan.

Penelitian ini pertama-tama akan melihat secara netral terhadap dua kemungkinan – penguburan atau kremasi – dalam bidang sejarah kemanusiaan. Apa yang telah dilakukan oleh berbagai ras dan budaya mengenai hal ini sejak awal waktu? Sangatlah penting untuk menempatkan perdebatan ini dalam konteks historisnya: apa yang telah dilakukan oleh nenek moyang kita dalam arti yang paling luas? Dengan mengingat hal tersebut, mari kita lihat apa yang Kitab Suci katakan tentang hal ini.

Topik ini sangat menarik bagi saya karena dua alasan utama:

Latar belakang saya yang berasal dari Barat dan « Kristen » hanya melihat penguburan sebagai satu-satunya cara yang « tepat » untuk menghormati tubuh dan kenangan akan orang yang telah meninggal. Hal ini telah menjadi konteks kehidupan saya sejak masa kecil saya (1936), karena kremasi tidak ada di Amerika Serikat bagian selatan. Dalam beberapa dekade terakhir (saya tiba di Prancis pada tahun 1971), saya dihadapkan pada aktualitas kremasi di antara orang-orang yang ateis atau tidak peduli dengan subjek tersebut. Kemudian, dengan cara yang mengejutkan, terutama ketika tiga orang teman saya yang benar-benar diselamatkan di dalam Kristus meninggal dunia dan dikremasi pada tahun 2014 di Prancis.
Saya membaca artikel di majalah mingguan « Paris Match » tentang kematian aktor Jean Gabin pada tanggal 15 November 1976..

Artikel di halaman depan meringkas kariernya dan mengungkapkan, dengan foto, bahwa jenazah sang aktor dikremasi dan abunya dibuang ke laut jauh dari pantai Breton oleh putranya, seorang anggota Angkatan Laut Prancis.

This image has an empty alt attribute; its file name is 003869_2024-09-04_194516_CODENAME_LAPTOP-8LAKP5AK_Paris-Match-N%C2%B01435-Du-26-11-1976-Revues-_-Rakuten.png
« Paris Match », nomor 1435 tanggal 26 November 1976

Mengapa jenazah Gabin dikremasi dan abunya disebarkan di Samudra Atlantik? Aktor ini sendiri yang memberikan jawabannya sebelum kematiannya:

« Saya ingin abu saya dibuang ke laut, sehingga Tuhan tidak dapat menemukan saya nanti ».

Hal ini mengejutkan dan membuat saya sedih, karena Gabin tidak tahu apa-apa tentang kebenaran kehidupan setelah kematian dalam hubungannya dengan Tuhan Sang Pencipta dan Hakim. Namun, keyakinan Gabin tidak diragukan lagi mencerminkan perasaan, bahkan keyakinan yang teguh, dari sebagian besar umat manusia bahwa tanpa tubuh, Allah tidak dapat menghakimi mereka, karena « Aku tidak dapat dibangkitkan! »

Mungkinkah orang yang telah dilahirkan kembali di dalam Yesus Kristus, dengan mengkremasi tubuhnya, secara tidak sadar mengkomunikasikan perasaan dan pesan yang persis sama kepada orang-orang Kristen dan orang-orang kafir yang masih hidup tanpa Yesus Kristus? Dan inilah yang mengganggu dan menyiksa saya. Itulah alasan dari penelitian historis dan alkitabiah ini: upacara seperti apa yang menyatakan dengan lantang, jelas dan gamblang sebuah pesan yang sesuai dengan Kitab Suci, dan oleh karena itu dengan kebenaran tentang Tuhan Yesus Kristus dan hubungan-Nya dengan tubuh orang yang telah ditebus?

Penelitian historis tentang kremasi

Definisi kata « kremasi ». Kata ini berasal dari kata kerja Latin « cremare » yang berarti « membakar », dan secara khusus berarti membakar tubuh manusia.

Cara: Kremasi modern melibatkan penggunaan api bersuhu sangat tinggi antara 760 dan 1150 derajat Celcius pada peti mati yang berisi jenazah. Tubuh hampir seluruhnya terbakar, dan sisanya terdiri dari fragmen tulang dan partikel lainnya. Sisa-sisa ini, yang biasanya memiliki berat antara 1,8 dan 3,6 kg, digiling halus, menguranginya menjadi butiran-butiran kecil. Proses ini memakan waktu antara 3 hingga 5 jam. Meskipun ada upaya untuk menghilangkan semua debu, sebagian kecil biasanya tetap berada di ruang kremasi, dan biasanya akan bercampur dengan jenazah yang dikremasi berikutnya. Ada beberapa profesional yang memperdebatkan bagian terakhir dari kalimat sebelumnya, karena terdengar menyedihkan dan mengacaukan keluarga. Namun, yang lain menegaskan keberadaan « sisa-sisa ».

Sejarah kremasi: Menurut sebagian besar arkeolog, kremasi ditemukan sekitar tahun 3000 SM, meskipun ada juga yang menyebutkan antara 8.000 dan 10.000 tahun yang lalu. Dari mana asalnya? Proses ini berasal dari Eropa, Timur Dekat dan bahkan Timur Jauh. Praktik ini sudah ada sejak lama! Metode ini tersebar luas di Yunani dari tahun 800 SM dan seterusnya, kemudian di Roma pada tahun 600 SM. Ketika Anda membaca sejarah tentang subjek ini, jelas bahwa di hampir semua budaya, dengan beberapa pengecualian, kremasi (dominan) dan juga penguburan telah dipraktekkan, tergantung pada era dan geografi. Variasi, bahkan dalam sejarah suatu bangsa atau masyarakat tertentu, adalah aturannya.

Masyarakat lainnya:

Di Mesir kuno, tubuh dibalsem untuk mengawetkannya untuk akhirat.

Di Cina, penguburan adalah hal yang biasa.

Agama Hindu, dari semua sekte, secara ketat mengatur kremasi.

Di Israel, praktik ini biasanya dikuburkan di makam (tetapi lihat di bawah untuk pengecualian tempat penguburan).

Sejak awal era Kristen, orang-orang yang diselamatkan di dalam Kristus secara definitif dan sepenuhnya menolak kremasi, karena hubungannya dengan budaya pagan dan praktik-praktik kremasi di Yunani dan Romawi, tetapi juga karena pengaruh penguburan dalam agama Yahudi. Pada abad ke-5, kremasi di Eropa yang « dikristenkan » pada dasarnya telah menghilang (pada abad ke-7 untuk bangsa Anglo-Saxon).

Penting untuk diketahui bahwa sepanjang sejarah Eropa, kremasi massal segera dipraktikkan karena takut akan penyakit menular yang disebabkan oleh perang, wabah, dan kelaparan.

Ketika agama Kristen menjadi agama Kekaisaran Romawi, penguburan menjadi satu-satunya cara yang diizinkan untuk membuang jenazah.

Apa yang terjadi selanjutnya: Seorang profesor Italia, Brunetti, mengembangkan krematorium fungsional modern pertama pada tahun 1870-an. Pada tahun 1886, Gereja Roma secara resmi melarang kremasi, dan hingga Perang Dunia Kedua, umat Katolik yang mempraktikkan ritual ini dikucilkan!

Inggris melegalkan kremasi pada tahun 1902. Menariknya, pada tahun 1769, seorang wanita Inggris di London adalah orang pertama yang tercatat dikremasi (secara ilegal) di era modern.

Krematorium dibangun di Jerman pada tahun 1878 dan 1891.

Seorang Prancis, Francis J. LeMoyne, adalah orang pertama yang membangunnya di Amerika Serikat pada tahun 1876!

Pada tahun 1908, Roma menyalahkan Freemasonry dan filosofi « berpikir bebas » atas kemajuan kremasi di Eropa, sementara Paus Paulus VI mencabut larangan kremasi pada tahun 1963: kemudian, sejak tahun 1966, para pendeta bahkan diizinkan untuk memimpin.

Sebagai penutup dari tinjauan sejarah yang sangat singkat ini, dapat dikatakan bahwa kremasi adalah bagian dari kehidupan manusia biasa di hampir setiap negara di dunia, dengan pengecualian terbesar adalah negara-negara Muslim.

Berikut ini adalah beberapa alasan utama dan pribadi yang dikemukakan oleh para pendukung keunggulan kremasi dibandingkan penguburan:

Membayangkan pembusukan yang lambat dari tubuh orang yang mereka cintai yang telah dikuburkan tidaklah menarik, sehingga kremasi membuat tubuh tersebut menghilang dengan segera.

Kremasi adalah cara yang cepat dan mudah. Penguburan telah dilihat di India sebagai cara untuk membuat tanah menjadi tidak subur, jadi kremasi lebih ramah lingkungan!

Biayanya umumnya lebih rendah.

Abu dapat disebarkan dengan mudah – saya tidak setuju dengan cara-cara yang mengejutkan, bahkan menyedihkan, yang digunakan beberapa orang untuk membuang abu (lebih tepatnya, mengubahnya!).

Ini lebih baik untuk lingkungan!

Sebuah vas (guci) membutuhkan lebih sedikit ruang daripada petak pemakaman.

Kaum rasionalis, ateis dan Freemason ingin memperjelas penentangan mereka terhadap prinsip Alkitab tentang kebangkitan tubuh dan akhirat!

Agama Hindu dan agama-agama terkait mewajibkan kremasi, karena tubuh adalah pembawa jiwa, yang, setelah terpenjara di dalam tubuh, akhirnya menemukan kebebasannya melalui pembakaran tubuh. Dengan demikian, kremasi menyampaikan gagasan yang salah tentang komposisi tripartit alkitabiah yang terintegrasi (tubuh – jiwa – roh) manusia.

Tinjauan singkat mengenai kecenderungan mayoritas yang menentang kremasi, meskipun pilihannya sering kali terbuka di antara keduanya:

Islam pada dasarnya menentang kremasi, dan oleh karena itu mendukung penguburan.

Kepercayaan dan praktik yang mendukung penguburan telah dipelihara secara harmonis dalam agama Kristen, tetapi hal ini tidak lagi terjadi sejak akhir abad ke-20.

Sekarang kita lihat berbagai variasi kepercayaan dalam agama Kristen:

Katolik Roma selalu lebih memilih, jika tidak dipaksakan, penguburan karena sejarahnya, yang mendukung fakta kesaksian katakombe. Umat Kristiani percaya bahwa tubuh adalah bagian integral dan tak terpisahkan dari seseorang. Tubuh adalah bait Roh Kudus (1 Kor 6.19-20), dan penguburan adalah cara terbaik untuk menghormati integritas tubuh manusia sebagai « bait suci ». Kremasi berasal dari paganisme dan merupakan penghinaan terhadap tubuh orang yang telah meninggal.

Di masa lalu, Anglikanisme dan Lutheranisme sangat membela penguburan, yang lebih baik untuk membuktikan iman dalam kebangkitan tubuh. Namun, sekarang, semua orang di kedua cabang Protestan ini percaya dan melakukan apa yang mereka inginkan. Yang menarik, bagaimanapun, adalah keyakinan Uskup Anglikan London pada tahun 1870-an bahwa kremasi mengarah pada konsekuensi yang menghancurkan, yang diungkapkan oleh revolusi sosial (tentu saja berbahaya)! Pendeta Lutheran Gerberding menulis pada tahun 1907 bahwa tubuh berasal dari bumi dan kembalinya tubuh ke bumi adalah « simbolisme yang indah », yang menunjuk pada kebangkitan tubuh.

Gereja Ortodoks Yunani pada umumnya menolak kremasi, tetapi tidak secara dogmatis.

Dunia injili semakin terpecah, tetapi sejauh ini saya belum menemukan seorang pun yang « pro-kremasi » yang dapat memberikan alasan-alasan alkitabiah untuk keyakinan mereka.

Sekte:

Mormon tidak menganjurkan, tetapi tidak melarang, kremasi.Saksi-Saksi Yehuwa mengelak, dengan mengatakan bahwa kremasi tidak dikutuk dalam Perjanjian Lama, tetapi Anda tidak ingin menyinggung perasaan tetangga Anda secara tidak sengaja, jadi Anda harus membuat pilihan yang bijaksana.

Baha’i melarang kremasi.

Zoroastrianisme (agama dualistik, agama Manikheisme yang didirikan oleh Zarathustra dari Iran, 628-551 SM, yang pewarisnya adalah orang Parsi) menolak kremasi dan penguburan, dan lebih memilih untuk « menelanjangi » tubuh di « Menara Keheningan » mereka!

Pemerintah Tiongkok saat ini mengizinkan kedua praktik tersebut.

Yudaisme:

Orang Yahudi secara tradisional tidak menyetujui kremasi. Sementara pada abad ke-19 dan ke-20, orang Yahudi « liberal » mengizinkan kremasi, Yudaisme Reformasi juga menerima kremasi. Yahudi Ortodoks Konservatif menentang kremasi. Kremasi hanya dipraktikkan di Negara Israel modern sejak tahun 2004. Menarik untuk dicatat keyakinan Yahudi bahwa jika tubuh dikremasi, semua abunya harus tetap berada di satu tempat, yaitu tidak tersebar oleh angin atau di alam. Apakah mereka lebih alkitabiah daripada « kaum injili »?

Kesimpulan

Perjalanan singkat melalui berabad-abad, budaya dan keyakinan agama ini telah menunjukkan bahwa konsensus global yang homogen di antara manusia tidak pernah ada. Dan mengingat sifat alamiah manusia yang bersifat Adamic, konsensus tidak akan pernah ada.

Pilihan individu berlaku, karena setiap orang percaya, dan yakin, bahwa dia sendiri yang bertanggung jawab atas akhir masa depan tubuhnya. Sangat menarik untuk dicatat bahwa agama yang dipraktikkan atau tidak dipraktikkan oleh seseorang, relatif terhadap orang lain, adalah pengaruh terkuat dalam pilihan antara kremasi atau penguburan. Tinjauan historis ini sangat informatif, karena setiap orang perlu mengetahui apa yang diyakini dan mengapa di dunia modern ini.

(Sebuah pemikiran awal sejauh ini: Namun, iman orang yang baru bertobat kepada Yesus Kristus masih berakar pada wahyu ilahi yaitu Kitab Suci, Alkitab. Apa yang diajarkan oleh Kitab Suci lebih diutamakan daripada semua pertimbangan manusiawi lainnya. Ini berarti bahwa orang yang diselamatkan di dalam Kristus berkewajiban untuk mendamaikan keyakinannya tentang jenis upacara yang merayakan kematiannya dengan KITAB. Tidaklah logis dan tidak menghormati Kristus jika orang Kristen memiliki keyakinan yang bertentangan dengan ajaran Kitab Suci).

Jadi, mari kita lanjutkan penelitian kita sekarang dengan mempelajari apa yang Alkitab katakan kepada kita tentang subjek kontroversial dari dokumen ini. Bagian di bawah ini sangat penting, karena setiap orang yang telah menerima Tuhan Yesus sebagai Juruselamat melalui pekerjaan Roh Kudus, harus hidup sesuai dengan ajaran-ajaran tersebut. Skizofrenia rohani (= diselamatkan di dalam Kristus tetapi tidak percaya – hidup bertentangan dengan Alkitab) pada subjek dokumen ini akan menjadi penyimpangan yang tidak dapat ditoleransi. Juga tidak normal untuk « dengan bodohnya » mengikuti keyakinan orang tua, gereja, atau para ahli yang terkenal, tanpa mengetahui apa yang Alkitab katakan untuk diri sendiri tentang masalah ini. Setiap orang harus mempertanggungjawabkan hidup dan keyakinannya kepada Yesus Kristus (Rm. 14:10-12).

Perjanjian Lama

Pendahuluan

Bagian pertama dari Alkitab, yang disebut « Perjanjian Lama », adalah wahyu tertulis pertama dari tangan Sang Pencipta mengenai satu-satunya kebenaran tentang semua yang ada pada manusia dan perilaku yang disetujui oleh Sang Pencipta. Semua yang dikomunikasikan oleh A.T. kepada kita tentang semua hal yang dibahasnya, adalah kebenaran bagi orang-orang yang diselamatkan di dalam Kristus. Jelaslah bahwa kehidupan dan kematian sangat diperhatikan, sehingga subjek-subjek tambahan (penguburan dan kremasi) ditemukan di sana pada saat-saat penting di sepanjang sejarah umat Allah yang Kekal.

Kremasi

Subjek dari studi historis dan alkitabiah ini mengharuskan kita untuk melihat dua fenomena kremasi dan penguburan tubuh manusia. Pertama-tama, kata « kremasi » jelas terkait dengan kata « api-api-penyempurnaan », yang biasanya berarti « mereduksi menjadi abu, menghancurkan, melenyapkan sepenuhnya oleh nyala api yang hebat ». Maka, gambarannya adalah gelap, menyeramkan, menyedihkan dan menyedihkan.

Pertimbangan dari beberapa referensi Alkitab berikut ini (tidak mungkin untuk membahas semua referensi di sini) menegaskan gambaran yang mengerikan dan meresahkan ini:

  • Kejadian 19.24: Penghancuran Sodom dan Gomora oleh api.
  • Kejadian 38.24: Yehuda berniat membakar menantunya sebagai hukuman.
  • Keluaran 32.20: Musa menyuruh anak lembu emas dibakar sampai menjadi abu, yang kemudian dimakan oleh orang-orang sebagai hukuman atas penyembahan berhala.
  • Imamat 20.14; 21.9: Orang-orang yang sangat tidak bermoral harus dihanguskan dengan api (lih. 10.2).
  • Bilangan 16.1-35: Tuhan sendiri membasmi para pemimpin agama palsu yang menentang kebenaran-Nya yang disampaikan melalui Musa.
  • Ulangan 7.25: Tuhan memerintahkan pemusnahan berhala secara total dengan api.
  • Yosua 7.15-25: TUHAN menyerahkan mayat para pencuri untuk dimusnahkan dengan api setelah mereka dilempari batu sampai mati karena telah melakukan penghinaan di Israel. Integritas bangsa dan reputasi Tuhan dicemarkan di hadapan bangsa-bangsa kafir. Api adalah tanda penghakiman.
  • Hakim-hakim 15:6: Ayat ini menceritakan tindakan keji dan biadab yang dilakukan oleh api terhadap istri dan mertua Simson; kebencian dan api sering kali berjalan beriringan.
  • 2 Raja-raja 10.26: Yehu menghancurkan dan membakar kuil Baal, yang merupakan sebuah tindakan penghakiman.
  • Yeremia 29:21-23: Sebuah peristiwa yang menunjukkan bahwa api dapat melambangkan kutukan yang dikehendaki Tuhan.
  • Amos 2.1-3: Sangat menarik untuk dicatat bahwa Tuhan tidak menyukai praktik membakar tulang belulang orang yang sudah mati; ayat-ayat pendek ini menyoroti kekuatan api yang merusak dan memusnahkan, tetapi juga perhatian yang diberikan Tuhan kepada kerangka seseorang.
  • Seorang teman menambahkan:

« Saya membaca Amos 6.10 belum lama ini, dan menurut saya ayat ini juga mengutuk kremasi, karena ayat ini mengatakan bahwa bukan waktunya untuk menyebut nama Tuhan ketika orang mati telah dibakar ».
Kesimpulan

Pembacaan yang cermat terhadap referensi PL lainnya menunjukkan bahwa api juga memainkan peran penting dalam sistem pengorbanan Lewi. Namun, api pengorbanan masih sangat sering menandakan penghakiman Allah terhadap dosa (Im. 1.4; 4.20-35; 5.5-10; 12.6-7; 15.30).

Bacalah referensi berikut ini untuk mendapatkan gambaran bahwa hampir semua referensi tentang api dalam PL berarti « kehancuran », « kehancuran », « kebinasaan » (Mzm. 11.6; 97.3; Ul. 4.24; 2 Raja-raja 1.9-14; Yeh. 38.22; 39.6; 20.47; Yes. 30.27, 30; 33.14; 66.15-16).

Tidak dapat dipungkiri bahwa memakan api sering dikaitkan dengan peringatan dan penghakiman (Im. 10.1-2); bahkan penghakiman kekal (Mat. 25.4), pengorbanan manusia (Im. 18.21), dan kejahatan (Im. 20.14; 21.9).

Wolga: « Sebagai seorang dokter, saya tidak memiliki preferensi untuk kremasi kecuali dalam kasus kematian akibat penyakit yang sangat menular (seperti demam Ebola), karena risiko mencemari air limpasan atau permukaan air sangat tinggi (terutama di kalangan orang Yahudi, Muslim, dan penganut animisme di Afrika, yang mempraktikkan penguburan langsung di dalam tanah, tanpa peti mati). Sebagai seorang Kristen, saya mendukung penguburan.

Poin yang ingin saya sampaikan di sini: Apakah pantas bahwa api yang menghancurkan yang secara tegas digunakan oleh Tuhan di A.T. untuk mengekspresikan murka-Nya, penghakiman-Nya terhadap orang-orang berdosa yang tidak bertobat dan berdosa, harus dipilih oleh orang yang telah ditebus di dalam Kristus untuk dirayakan secara terhormat, melalui kremasi tubuh, kepergiannya ke akhirat? Menurut saya, kehidupan duniawi murid Kristus juga harus tercermin dalam cara dia merayakan kepergiannya dari keberadaan duniawinya (menuju tanah air surgawi).

Penguburan dan Penguburan

  • Kejadian 23:3-4,17-20; 25:8-9: Abraham (teladan iman bagi kita) dikuburkan, demikian juga Ishak (Kejadian 35:28-29) dan Yakub (Kejadian 50:5-7,12-14).
  • Kejadian 35.8: Debora, perawat Ribka, dikuburkan, demikian juga Rahel dan Lea (Kejadian 35.19-20; 49.31).
  • Kejadian 50.2-7,12-14: Yakub, ayah Yusuf, dikuburkan di sebuah gua.
  • Kejadian 50.26: Jenazah Yusuf dipersiapkan di Mesir untuk dimakamkan di Kanaan (dalam Yosua 24.32; secara tegas disebutkan tentang « tulang-tulangnya »).
  • Yosua 24:29-30: Yosua dikuburkan.
  • Ulangan 34.5-6: Musa dikuburkan, tetapi makamnya tidak dapat ditemukan, sementara saudaranya, Harun, dikuburkan (Ulangan 10.6).
  • Yosua 24.33: Eleazar, putra Harun, dikuburkan.
  • Hakim-hakim 8.32: Gideon dikuburkan.
  • 1 Samuel 25.1: Nabi Samuel dikuburkan.
  • 2 Samuel 2.22-23, 32: Asael dikuburkan.
  • 2 Samuel 3.31-32: Abner dikuburkan.
  • 2 Samuel 18.17: Absalom dikuburkan.
  • 1 Raja-raja 2:10: Daud (tipe Kristus) dikuburkan (lih. Kisah Para Rasul 2:29).
  • 1 Raja-raja 11.43: Salomo dikuburkan.
  • 1 Raja-raja 15.8: Abiam dikuburkan.
  • 2 Raja-raja 15:38: Yotam dikuburkan.
  • 2 Raja-raja 21:18: Manasye dikuburkan.
  • 2 Tawarikh 16:13: Asa dikuburkan (hanya rempah-rempah dan wangi-wangian yang dibakar, bukan mayatnya); bacalah ayat ini dengan saksama (bandingkan dengan 2 Tawarikh 21:19).
  • 2 Tawarikh 32.33: Hizkia dikuburkan.
  • Yehezkiel 39:11-15: Penguburan nubuat bahkan untuk musuh-musuh Israel pada akhir masa kesengsaraan.
  • Ringkasan

Saya ingin mengajukan dua pertanyaan: Mengapa penulis A.T. (2 Timotius 3:16-17) meluangkan waktu untuk menyebutkan realitas dari prinsip penguburan di dalam A.T. begitu sering? Dan seberapa sering Roh Kudus harus menyebutkan cara penguburan untuk menyampaikan pesan-Nya kepada kita, apa yang (dan yang) dapat diterima oleh umat Allah untuk menyenangkan hati-Nya?

Ayub 19.25-27 adalah kata penutup yang baik untuk menutup presentasi tentang tradisi penguburan dalam Alkitab bagi orang yang percaya kepada Allah sebagai Pencipta tubuh manusia dan Pemulih tubuh yang lama ke dalam tubuh yang baru yang akan datang yang mulia.

Mari kita luangkan waktu sejenak untuk mempertimbangkan tidak hanya ajaran Perjanjian Lama, tetapi juga apa yang diajarkan Perjanjian Baru kepada kita tentang pertanyaan « Apa yang harus dilakukan terhadap tubuh orang yang telah meninggal untuk merayakan kepergian mereka dengan bermartabat? » « Bukankah seharusnya Matius 26.39, 42 menjadi pendekatan kita sebagai persiapan untuk mengevaluasi ajaran Perjanjian Baru tentang pilihan yang tepat untuk dilakukan? »

Menurut saya, adalah benar dan tepat untuk menegaskan bahwa Kebenaran kekal ditulis dengan baik kata demi kata dalam teks-teks asli Perjanjian Baru dan juga diajarkan melalui kesimpulan dan deduksi yang dikuduskan oleh Roh Kudus, sesuai dengan apa yang tertulis mengenai penguburan.

Perjanjian Baru

Pendahuluan

Apakah Perjanjian Baru bertentangan dengan praktik penguburan? Mungkin tampak aneh untuk memberikan sebuah pengantar pada poin ini. Tetapi pertanyaannya adalah: Apakah Perjanjian Baru mengikuti ajaran Perjanjian Lama yang jelas dan tegas, atau apakah Perjanjian Baru mengambil pendekatan yang inovatif terhadap dilema yang diangkat dalam penelitian ini? Dan Perjanjian mana yang harus didahulukan dalam perdebatan « kremasi atau penguburan » ini? Jika terdapat kontradiksi di antara kedua Perjanjian, bagaimana kita dapat mengetahui kebenarannya?

Sebelum melanjutkan studi ini, pembaca harus menyatakan diri, baik untuk kemungkinan bahwa Firman Tuhan dapat berkontradiksi dengan dirinya sendiri dalam pokok bahasan ini menurut keyakinan manusia pada masa kini, atau untuk keyakinan bahwa Firman Tuhan mengajarkan bahwa kontradiksi tidak mungkin terjadi dalam diri Tuhan atau dalam Firman-Nya (1 Samuel 15:29; Mazmur 33:11; Pengkhotbah 3:14; Yesaya 14:24; Maleakhi 3:6a) mengenai pokok bahasan ini.

Oleh karena itu, pengajaran Perjanjian Baru tidak akan berubah dari Perjanjian Lama.

Pengajaran tentang realitas penguburan di antara orang-orang Yahudi selama pelayanan Yesus Kristus:

  • Matius 14.10-12: Yohanes Pembaptis, sepupu Yesus, dikuburkan.
  • Matius 23.27: Kecaman Yesus terhadap para profesional agama Yahudi dan kemunafikan mereka masih menjadi kesaksian akan iman-Nya tentang penguburan, bukan?!
  • Yohanes 11.38-44: Lazarus, saudara laki-laki Marta dan Maria, dikuburkan.
  • Lukas 7.11-12: Anak laki-laki satu-satunya dari ibunya dibopong ke dalam peti mati untuk dikuburkan.
  • Lukas 9:59-60: Seorang pemuda yang dipanggil oleh Yesus untuk mengikuti-Nya menyebutkan kebiasaan orang Yahudi dalam menguburkan orang yang telah meninggal, dan Yesus menerima tradisi ini karena hal ini sesuai dengan seluruh sejarah umat Allah.
  • Lukas 16:22: Seorang kaya dikuburkan.
  • Pelajaran yang dapat dipetik dari teladan Yesus Kristus:
  • Yohanes 6.39-40,54: Yesus berbicara tentang kebangkitan tubuh orang percaya. Pendengarnya yang orang Yahudi telah memahami bahwa Dia mengacu pada kebangkitan tubuh yang dikuburkan dengan benar (lih. Roma 8.11; 1 Tesalonika 4.13-17, N.B. 6 rujukan kepada tubuh dalam perikop terakhir ini, secara langsung dan melalui kesimpulan). Jangan lupa bahwa kebenaran tidak hanya dikomunikasikan dengan kata demi kata, tetapi juga dengan kesimpulan dan deduksi yang secara intelektual « disucikan » dengan menggunakan hermeneutika gramatikal-historis-kontekstual.
  • Matius 26.6-12: Yesus mengumumkan penguburan-Nya di masa depan (bdk. Yohanes 19.40; Yohanes 12.24)
  • Yohanes 19.38-42; Matius 27.57-61; Markus 15.42-47; Lukas 23.50-56, bdk. 1 Korintus 15.4: Yesus dikuburkan di kuburan Yusuf dari Arimatea di hadapan sejumlah saksi.
  • Inilah sebuah pemikiran yang muncul di benak saya beberapa hari yang lalu: kebangkitan akan jauh lebih spektakuler, menurut cara berpikir kita, di hadapan dunia kafir jika murid-murid Tuhan mengkremasi Dia. Kemudian, 3 hari kemudian, tubuh-Nya akan secara ajaib dibentuk kembali! Luar biasa, luar biasa, unik, sulit dipercaya! Baik Yesus maupun para murid tidak pernah melakukan kremasi, karena berbagai alasan. Dan saya juga percaya, mengikuti teladan-Nya, bahwa DIA akan lebih dimuliakan dengan penguburan saya sendiri daripada dengan ritual yang asal usulnya secara nyata dan tak terbantahkan adalah penyembahan berhala.
  • Pelajaran yang dapat dipetik dari contoh-contoh sejarah para rasul:
  • Kisah Para Rasul 5.1-10: Kasus penguburan pasangan Ananias dan Safira.
    Kisah Para Rasul 8.1-2: Stefanus yang menjadi martir dikuburkan.
    Kisah Para Rasul 24.21: Paulus, ketika menyebutkan « kebangkitan orang mati », mengacu pada penguburan Yesus.
    Kesimpulan yang jelas dari sejarah Gereja yang baru lahir ini adalah bahwa orang-orang Kristen meneruskan teladan Yesus Kristus dan pengajaran para rasul. Selain itu, sejarah Kristen dari abad pertama dan seterusnya menegaskan tanpa ada kontradiksi yang mungkin terjadi bahwa orang Kristen hanya mempraktikkan penguburan (lihat katakombe). Penguburan orang yang telah diselamatkan sejak abad ke-1 dan seterusnya akan dianggap sebagai penyangkalan total terhadap karya penyelamatan Kristus yang telah bangkit dan terhadap iman akan kebangkitan tubuh orang Kristen di masa depan.

Pengajaran langsung, dan dengan deduksi, yang dapat ditarik dari sisa Perjanjian Baru:

Jelas bagi saya bahwa kunci keyakinan bahwa penguburan tubuh orang Kristen yang telah meninggal adalah satu-satunya cara yang konsisten dengan ajaran para rasul, dapat ditemukan dalam 1 Korintus 6.19-20, di mana tiga alasan atau prinsip ilahi dengan tegas disajikan untuk penguburan:

Tubuh orang yang telah diselamatkan adalah milik Roh Kudus secara total dan kekal, sehingga baik almarhum semasa hidupnya maupun keluarganya tidak memiliki hak untuk menentukan sebuah perayaan « untuk Tuhan » yang bertentangan dengan kepemilikan ini. Paulus menegaskan bahwa orang yang telah diselamatkan sama sekali bukan lagi milik dirinya sendiri, ia hanyalah « penghuni » di kediaman Roh Kudus; orang yang telah diselamatkan tidak memiliki kendali atas takdir jasmani dari kediamannya, sehingga kremasi adalah pilihan yang melanggar sifat dan tujuan Roh Kudus.

Orang berdosa yang bertobat dan percaya (Kis. 20:21) telah ditebus secara total dan kekal dengan harga Kristus yang disalibkan (1 Kor. 7:23; Kis. 20:28d; bdk. Ef. 1:7, 14). Tuhan Yesus Kristus juga adalah pemilik tubuh kita, sehingga tidak ada keputusan apapun yang boleh diambil tanpa seizin-Nya. Dan Dia tidak akan pernah menyarankan (setelah berdoa, « Apa yang harus kulakukan? ») sebuah praktik yang bertentangan dengan pengalaman-Nya, atau bertentangan dengan Kitab Suci.Tugas yang paling bertanggung jawab bagi orang yang telah ditebus adalah selalu mengutamakan Allah melalui perilakunya, perkataannya, keyakinannya = « muliakanlah Allah di dalam tubuhmu », 1 Kor. 6. 20. Ketika kita masih hidup, kita harus menghormati tubuh kita, bait Roh Kudus, dengan perilaku kita, sehingga kematian tidak boleh mengganggu cara kita memperlakukan tubuh kita, yaitu mayat.

Bahkan orang yang bertobat kepada Kristus harus memuliakan Dia dengan cara dia memperlakukan tubuhnya setelah kematian. Kremasi, sebuah contoh yang berlawanan dengan Yesus, menurut saya, berarti kita telah menyimpang dari teladan Kristus dalam hal ini.

Referensi berikut ini dengan kuat menggarisbawahi konsep prinsip tertinggi dari nilai tubuh:

Roma 14.7-8: « … tidak ada seorang pun yang mati untuk dirinya sendiri. Sebab jika kita hidup, kita hidup untuk Tuhan, dan jika kita mati, kita mati untuk Tuhan… ».
Kedua ayat ini sangat penting bagi pandangan orang Kristen (konsep dan arti sebenarnya dari « murid ») tentang hidup dan matinya. Teks bahasa Yunani tidak memiliki kata depan « untuk » yang mendahului kata « dirinya sendiri », dan « Tuhan ». Jadi, kata-kata ini adalah bentuk datif yang lebih berarti « kepentingan pribadi ». Terserah kepada orang Kristen untuk hidup/mati, dengan mempertimbangkan konsekuensi dari semua tindakannya terhadap pribadi dan reputasi Tuhan Yesus, dengan memikirkan kepentingan pribadi-Nya. Ayat 9 inilah yang menegaskan makna dari ayat 7-8 = Ketuhanan Kristus dalam segala hal, di mana pun, sepanjang waktu; segala sesuatu harus mengutamakan Kristus dan memuliakan Dia. Roma 14:12-13 menginformasikan kepada kita bahwa salah satu kebenaran yang paling penting dalam PB adalah bahwa kita harus memberikan pertanggungjawaban kepada Allah Bapa tentang apa yang telah kita lakukan dengan « hidup kita » sejak saat keselamatan. Roma 8:22-23 selanjutnya menekankan bahwa orang yang bertobat kepada Kristus memiliki buah sulung Roh, sehingga ia dapat merasa tenang bahwa tubuhnya akan menerima penebusan penuh pada saat kebangkitan. Tubuh yang dikuburkan lebih menggambarkan kebangkitan tubuh daripada kremasi dengan abunya.
Roma 6.3-5 dan Kolose 3.27 layak mendapatkan refleksi ini dari orang Kristen lain: « Makna simbolis baptisan sebagai penguburan dan kelahiran kembali dalam kematian dan kebangkitan Kristus tidak dapat dimengerti dalam budaya yang hanya mempraktikkan kremasi.
2 Korintus 5.2-10: Sang rasul menekankan pentingnya tubuh. Penguburan dengan sempurna menyampaikan gambaran perubahan dari « kemah ini » ke « rumah sorgawi kita » (ay. 2). Gambaran perubahan tubuh sangat kuat dalam ayat 4 (« menanggalkan » – « mengenakan »). Ayat-ayat ini menggarisbawahi iman akan keutuhan tubuh dengan empat kali penyebutan « tubuh » (ayat 6, 8, 9, 10). Penyebutan « abu » dalam ayat-ayat ini secara hipotetis tidak mungkin terjadi.
1 Korintus 15:51-57: Tubuh yang ditinggalkan dalam keadaannya yang fana dan kemudian dikuburkan menjadi pertanda bagi tubuh yang tidak fana di masa depan, yang mengenakan pakaian keabadian. Sebaliknya, kremasi dan abu, tidak memberikan kesaksian tentang tubuh yang telah berubah dengan mulia. Jangan lupa bahwa kremasi identik dengan kehancuran total dan penyebaran.
1 Korintus 10.31-11.1: Paulus menasihati orang-orang yang telah diselamatkan untuk meniru Kristus dalam segala hal di sepanjang hidup mereka, jadi mengapa tidak dalam cara mereka memperlakukan tubuh mereka setelah kematian = penguburan dan bukan kremasi?
1 Korintus 15:38, 42-43, 49: Ayat-ayat ini menekankan prinsip bahwa tubuh harus dihormati secara keseluruhan dan integritas fisiknya. Upacara seperti apa yang lebih baik untuk menyaksikan pengajaran yang diilhami oleh Roh Kudus yang mengilhami iman kita akan kebangkitan tubuh kita? Tentu saja bukan kremasi.
1 Tesalonika 4.13-18: Surat ini ditulis pada zaman para rasul, ketika orang-orang Kristen telah dengan tegas menolak kremasi kafir sebagai cara untuk menghormati orang yang telah meninggal. Tubuh fana yang dikuburkan menjadi bukti iman yang kuat kepada tubuh yang dibangkitkan. Mengapa tidak melanjutkan dengan cara para rasul, mengikuti teladan Yesus Kristus?
Filipi 3:20-4:1: Ayat ini luar biasa karena penekanannya pada karakter kudus dari tubuh orang yang telah diselamatkan (yang ditebus dengan harga yang mahal oleh Kristus). Dengan demikian, tubuh yang dikuburkan memberikan nilai kekekalan pada « harga yang mahal » dan juga menyatakan iman akan perubahan yang mulia di masa depan. Kremasi (yang berasal dari non-Kristen) tidak dapat melakukan hal ini secara visual, menurut saya.
Saya mengakhiri bagian pelajaran ini dengan penekanan kuat dari sang rasul pada tubuh saat ini dan di masa depan dengan 1 Tesalonika 5.23: « Semoga Allah damai sejahtera menguduskan kamu seluruhnya, dan semoga kamu dengan segenap keberadaanmu, roh, jiwa dan tubuhmu terpelihara tak bercacat pada kedatangan Tuhan kita Yesus Kristus. »

Tidak ada satu pun ayat yang dibahas di atas yang mempertanyakan keselamatan atau kebangkitan di masa depan bagi orang yang bertobat yang jasadnya telah dikremasi. Tujuannya hanyalah untuk mengingatkan kita akan cara yang « paling baik » yaitu penguburan.

Sebuah pertimbangan yang meyakinkan

Bagaimana dengan mereka yang diselamatkan di dalam Kristus yang telah meninggal di laut, terbakar dalam kecelakaan pesawat, kereta api, mobil, gedung atau perang? Apa yang terjadi dengan mereka, tubuh mereka dikremasi dan hilang selamanya?

Pada akhirnya, yang terpenting adalah: Sudahkah kita menerima Tuhan Yesus Kristus sebagai satu-satunya Juruselamat kita (Yohanes 1:12-13; 14:1; 20:31; Kisah Para Rasul 16:31; Roma 10:9-10; Wahyu 3:20)? Kebangkitan putra/putri Allah semata-mata bergantung pada kelahiran barunya, yang dijamin oleh setiap orang dari TRITUNGGAL (Yoh. 3:16; 10:27-29; Ibr. 7:25; 2 Tim. 1:12; Kol. 3:1-4; Rm. 8:23, 37-39). Keadaan tubuh orang yang diselamatkan setelah kematian tidak berpengaruh pada takdir kekalnya, karena apakah dikubur, dikremasi, dimakan oleh kanibal atau ikan, hancur berkeping-keping, jiwa dan rohnya sudah ada bersama Tuhan (2 Kor. 5:7-8, yang dimaksud adalah « jiwa dan roh yang tidak ada pada tubuh, keduanya ada pada Tuhan »). Setiap orang akan memiliki rumah surgawinya dengan tubuh yang baru di kemudian hari menurut 1 Tesalonika 4.13-18. Nasib kekal setiap individu telah ditetapkan sebelum kematian.

Argumen yang dikemukakan oleh « kremasionis Kristen » (dan jawaban saya).

Dalam Perjanjian Lama, api melambangkan Hadirat Ilahi (Kel. 3:2; 24:17; Ul. 9:3; Zak. 2:5), sehingga kremasi dapat menjadi simbol orang percaya yang telah « disucikan » untuk masuk ke dalam hadirat Allah. Namun, argumen ini bersifat tendensius, karena api juga merupakan tanda penghakiman ilahi (Kel. 9.24; Yos. 7.25; 2 Raja-raja 1.10; Yeh. 36.5a-b; Lam. 2.3; bdk. Why. 16.8-9; 20.9, 10, 14, 15).

Metode pembuangan tubuh orang yang telah meninggal adalah pertimbangan yang sangat kecil bagi mereka yang memiliki budaya alkitabiah (dapatkah mereka membayangkannya!) sehingga kremasi bagi orang Kristen sama sekali tidak penting = lakukan apa yang Anda inginkan. Namun, semua referensi dari halaman 6 di atas mengatakan sebaliknya, jadi metode ini sangat penting bagi murid Tuhan.

Yesus tidak mempermasalahkan bagaimana cara membuang tubuh orang yang telah meninggal, jadi orang Kristen bebas untuk menggunakan cara yang menyenangkan hatinya. Sekarang, meskipun Yesus tidak berpidato panjang lebar tentang hal ini, Dia juga tidak berpidato panjang lebar tentang semua hal dalam kehidupan modern yang menarik perhatian kita. Namun, ketika Ia berbicara tentang orang yang telah meninggal, Ia bersaksi tentang iman dan penerimaan-Nya terhadap tradisi penguburan (Lukas 9.60; Matius 23.27; N.B. akhir halaman 7 dan awal halaman 8 untuk melihat sikap Yesus).

Rasul Paulus memberikan penekanan pada tubuh yang hidup (Paulus merendahkan mayat, kata orang!) yang merupakan Bait Roh Kudus (1 Kor. 6:9). Karena Bait Suci adalah untuk menyembah Sang Pencipta; oleh karena itu, pada saat kematian, tubuh tidak berguna dan cara membuangnya tidak lagi menjadi masalah. Terlebih lagi, abu tidak akan menyimpang dari dasar « tubuh yang dibangkitkan », karena tubuh akan menjadi « rohani » sehingga ini adalah pertanyaan tentang « kepribadian individu » yang telah mengasumsikan keabadian (1 Kor 15.5, 44) dan bukan tubuh. Sang rasul tidak pernah meremehkan orang yang masih hidup maupun yang sudah mati. Mengenai Bait Suci, Paulus tidak pernah menyiratkan bahwa Bait Suci dapat dimusnahkan dengan cara dikremasi. Jangan lupa bahwa Paulus adalah seorang Yahudi ortodoks sebelum pertobatannya (Flp. 3:2-3), dan oleh karena itu sepenuhnya berkomitmen pada prinsip penguburan, yang tidak pernah ia tolak. 1 Korintus 15.42-49 adalah pembelaan yang luar biasa terhadap kebangkitan tubuh fisik (NB, ay. 49). Jelaslah dari pemahaman ajaran rasuli 1 Korintus 15 bahwa penguburan hanya sesuai dengan kehendak Allah. Kremasi berbau paganisme.

Allah telah berfirman kepada manusia dalam Kejadian 3.19, « …., karena engkau adalah debu, dan kepada debu juga engkau akan kembali. » Jadi kremasi adalah cara untuk « membantu » Sang Pencipta mencapai kehendak-Nya dengan lebih cepat, sehingga tubuh setiap individu kembali menjadi debu. Namun, apakah kita perlu meluangkan waktu untuk menunjukkan kesalahan dari pemikiran seperti itu?

Penguburan di Barat terlalu sering menjadi begitu mewah dan materialistis sehingga kesederhanaan kremasi adalah kesaksian Kristen yang terbaik. Tetapi saya tidak berpikir bahwa semua pemakaman harus mewah, karena tidak mungkin untuk membuktikannya. Cukup jelas bahwa orang kaya sering kali suka memamerkan kekayaan mereka dengan upacara yang mewah. Saya secara pribadi memperhatikan bahwa kadang-kadang orang Kristen mungkin berpikir bahwa mereka « menghormati » jenazah orang yang mereka cintai lebih baik dengan memberikan « peti mati yang indah » yang cukup mahal. Saya rasa almarhum tidak peduli sama sekali. Apakah orang-orang Yahudi pada zaman Perjanjian Lama, dan kemudian orang-orang Kristen (lihat Katakombe) sejak abad ke-1 dan seterusnya, selalu bersikap materialistis karena mereka menguburkan orang yang telah meninggal, atau apakah mereka menunjukkan rasa hormat kepada orang yang telah meninggal dengan cara menguburkannya?

Kremasi jauh lebih murah dan lebih ramah lingkungan. Tetapi harga bervariasi sesuai dengan lokasi dan « profesional ». Saya memiliki perbandingan harga untuk kedua metode tersebut, dan penguburan tidak selalu « jauh » lebih mahal. Saya baru saja berbicara dengan seorang profesional (dan jika saya mengerti dengan benar) dia mengatakan kepada saya bahwa harganya sama! Sedangkan untuk pertanyaan ekologis, Anda harus membakar mayat dengan gas kota, kayu atau bahan bakar lain selama sekitar 2 jam (dan kemudian Anda membutuhkan mesin yang menggunakan listrik untuk mengurangi tulang menjadi abu). Kemudian, menaburkan abu di sana-sini sepertinya tidak lebih « ekologis » daripada penguburan. Mengenai biaya penguburan untuk keluarga Kristen yang « dalam kesulitan », saya yakin saudara-saudari di gereja setempat akan « merogoh kocek mereka » (untuk menutupi kekurangannya), sehingga almarhum bisa mendapatkan perayaan yang layak di hadapan Tuhan dengan mengikuti teladan-Nya.

Semakin banyak orang Kristen, bahkan beberapa nama besar dalam dunia penginjilan, menerima kremasi, mungkin karena itu « modern dan lebih murah » dan sesuai dengan masyarakat duniawi (dan anti-Kristen) di mana kita hidup di abad ke-21. Namun, sejak kapan PB menyarankan, bahkan mendesak, agar kita mengadopsi filosofi dan metode dunia untuk menghormati Allah (bdk. 1 Yohanes 2:15-17)?

Selama dunia masih ada, akan selalu ada orang-orang yang memiliki iman yang sangat baik, bahkan di antara mereka yang mengaku Yesus Kristus sebagai « Tuhan », yang akan mencoba untuk dengan lembut mengelak dengan itikad baik (tetapi tidak memahami ajaran Alkitab, baik secara kata maupun kesimpulan) dari jalan yang ditunjukkan di dalam Dua Perjanjian. « Namun demikian, dasar yang kokoh dari Allah tetap berdiri …. » (2 Timotius 2:19a).

Kesimpulan

Studi sejarah dan Alkitab yang singkat ini telah dilakukan dengan kejujuran intelektual, saya percaya, dengan tujuan utama untuk menyajikan fakta-fakta sejarah kafir dan fakta-fakta sejarah Alkitab Kristen. Perdebatan yang terjadi saat ini di antara orang-orang Kristen, yang beberapa di antaranya berpikir bahwa praktik yang diambil dari paganisme dapat diterima di hadapan Tuhan, membuat saya sangat sedih, bahkan sangat mengganggu saya (setiap kali saya memikirkannya, pikiran saya terganggu). Namun, sebuah tindakan atau perbuatan yang dilakukan oleh orang lain yang diselamatkan di dalam Kristus bahkan setelah kematiannya seharusnya membuat saya bahagia dan memberikan saya kesempatan untuk bersyukur dan memuliakan ALLAH untuk orang tersebut dan tindakan/perbuatannya, bahkan pada saat pembuangan tubuhnya. Kremasi kafir tidak memberi saya kesempatan yang menyenangkan ini.

Apa yang menonjol bagi saya dari apa yang saya baca di seluruh Alkitab, dan apa yang selalu ditegaskan sejak abad pertama sejarah Kristen dan seterusnya, adalah bahwa saya secara pribadi tidak dapat menerima kremasi sebagai sesuatu yang normal secara Alkitabiah. Sebuah metode yang diciptakan dari nol oleh filosofi kafir tentang kehidupan dan kematian, menurut saya tidak mampu memuliakan Tuhan Pencipta dan Juruselamat Yesus seperti halnya contoh Alkitab.

Saya tidak cukup naif untuk percaya bahwa siapa pun yang membaca dokumen ini dengan seksama, saya harap, akan setuju dengan saya. Sifat manusia memang seperti itu. Bagi mereka yang tidak setuju dengan materi yang disajikan di sini, saya hanya meminta satu hal, « Tunjukkan kepada saya dalam Kitab Suci di mana saya salah dalam eksposisi saya. »

Saya tidak memiliki maksud untuk menyakiti siapa pun dengan presentasi saya (pilihan kata, pergantian frasa, « nada » suara tulisan saya, …). Saya memelihara persekutuan dengan semua orang yang ada di dalam Kristus. Namun, hati nurani saya dan rasa kebenaran alkitabiah saya telah mewajibkan saya untuk menempatkan di hadapan pembaca sudut pandang historis-alkitabiah dari Kristus, Pencipta dan Penguasa Tubuh-Nya, yaitu GEREJA (Efesus 1.20-23). Masing-masing dari kita bertanggung jawab kepada DIA atas keyakinan dan tindakan kita, 2 Korintus 5.10.

Semoga Bapa, Putra dan Roh Kudus dimuliakan!

(Saya ingin berterima kasih kepada saudara-saudara terkasih saya, Henri Lüscher dan Dr.]

Scott McCarty / 10 Maret 2015.

Islam: Setidaknya ada 37 Alquran yang berbeda

Kata Yesus kepadanya: « Akulah jalan dan kebenaran dan hidup. Tidak ada seorangpun yang datang kepada Bapa, kalau tidak melalui Aku.  (Alkitab)

Masalah dengan Alquran

Orang-orang Muslim mengatakan bahwa mereka hanya memiliki satu Alquran. Mari kita dengarkan pendapat Mohammad Ali Amir-Moezzi, seorang akademisi, sejarawan, dan Islamolog Prancis, direktur studi di École Pratique des Hautes Études, spesialis Syiah dan sejarah penulisan Alquran, yang lahir pada tahun 1956 di Teheran.

Al Qur’an adalah sama untuk semua Muslim selama sepuluh abad. Bahkan, pada abad ke-IV Hijriah – yaitu pada abad ke-X Masehi, umat Islam telah menerima versi Al Qur’an yang kita kenal sekarang ini. Namun, kebulatan suara seperti itu belum pernah ada sebelumnya.

Mohammad Ali Amir-Moezzi,

Mempercayai itu baik, memverifikasi lebih baik

Saat ini ada 7 pembacaan Al Qur’an (dalam bahasa Arab: القراءات القرآنية), ini adalah metode-metode pelafalan Al Qur’an. Bacaan dan sub-bacaan yang berbeda ini memiliki teks dan makna yang berbeda pula.

Versi yang tersebar luas di Maroko, Warsh (ورش) dan versi terpadu yang paling luas, Hafs (حفص), tidak selalu mengatakan hal yang sama. Situs web Muslim mencari petunjuk, mengklaim bahwa ini salah (:-), tetapi satu contoh membuktikan sebaliknya, dan cukup untuk meruntuhkan mitos bahwa Al-Quran dipelihara oleh Allah:

Hatun Tash yang berani dari DCCI Ministries (Defend Christianity, Critique Islam) memiliki 37 Alquran yang berbeda. Hal ini terlihat di depan umum di Speaker Corner London dengan memamerkan Alquran-nya.

Momen Kebenaran

Contoh Al-Quran surah 3 ayat 146

BacaanKata-kata Arab yang berbedaTerjemahan
Hafsقَتَلَ (qatala)Dia membunuh / berjuang
Warshقُتِلَ (qutila)Dia dibunuh
Informasi dari pakar Mesir kami

Hanya infleksi dari tulisan Arab modern (atau sebelum itu pelafalan yang benar) yang memberikan pelafalan yang benar dan dengan demikian arti kata yang sebenarnya.

Oleh karena itu, surah Al Qur’an
Q3:146 tidak sama

QS. 3:146: Dan berapa banyaknya nabi yang berperang bersama-sama mereka sejumlah besar dari pengikut(nya) yang bertakwa. 

Tafsir Al Qur’an versi Hafs : (terj. Hamidullah) online

Di bawah ini adalah Warsh1 dan warsh2 versi online di quranflash.com:

QS.3:146: Banyak di antara para nabi yang dibunuh

Versi Warsh1 dan warsh2
Lafal Al Qur’an: coran-en-ligne.com
Pembacaan Surat Al-Fatihah 1: quranflash.com
Tadarus Warsh 2: quranflash.com

5000 perbedaan

Antara Al Qur’an Warsh dan Hafs, terdapat lebih dari 5000 perbedaan menurut Dr Jay Smith. Para syekh Muslim tidak dapat membantahnya.

Satu-satunya hal yang dapat mereka lakukan adalah menyebut mereka yang mengetahui perbedaannya sebagai orang bodoh.

Dr Jay Smith vs Shaykh Yasir Qadhi (Revisited) | Holes in the standard narrative

Orang yang tidak peduli adalah mereka yang ingin mengabaikan dan tidak mau memeriksa.

Kami telah bersusah payah untuk memeriksa setidaknya beberapa perbedaan dengan membuat salinan dari situs-situs Muslim. Kami hanya menerbitkan satu saja, itu sudah cukup.

Sampai tahun 1923, ada banyak versi Al-Qur’an. Selain itu, tidak pernah ada versi yang diterbitkan untuk disebarkan secara luas. Pada tahun 1923, sebuah komite yang terdiri dari para cendekiawan Islam bertemu di Kairo dan memilih Al-Qur’an versi Hafs sebagai Al-Qur’an resmi. Komite ini bahkan memilih gaya kaligrafi yang unik untuk Al Qur’an.

Berikut ini adalah sebuah artikel dari situs kami, tidak bersifat polemik, yang ditulis oleh para akademisi Arab yang memiliki pengetahuan yang lebih baik tentang masalah ini dibandingkan dengan para imam yang ada: berbagai-bacaan-al-Qur’an

Orang buta menuntun orang buta

Bagaimana mungkin Mohammad Ali Amir-Moezzi bisa melewatkan ribuan perbedaan seperti ini? Para syekh pada umumnya tahu betul bahwa ada banyak sekali perbedaan di antara 7 bacaan utama Al Qur’an dan sub-subnya.

Syekh dan imam secara sadar atau tidak, berbohong dengan melanggengkan mitos Al-Quran yang unik dan terpelihara.


Untuk mengetahui lebih lanjut tentang berbagai kebohongan:
Berikut ini adalah seorang syekh Muslim yang bersaksi bahwa 90% informasi disembunyikan oleh syekh-syekh lain, yang dengan sengaja berbohong. Oleh karena itu, Islam adalah agama yang diilhami oleh Yesus yang disebut sebagai « bapa segala kebohongan ».

Islam: co najmniej 37 różnych Koranów

Jezus mu odpowiedział: Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie. (Biblia)

Problem z Koranem

Muzułmanie twierdzą, że mają tylko jeden Koran. Proszę posłuchać Mohammada Ali Amir-Moezzi, francuskiego naukowca, historyka i islamologa, dyrektora studiów w École Pratique des Hautes Études, specjalisty w dziedzinie szyizmu i historii spisywania Koranu, urodzonego w 1956 r. w Teheranie.

Koran jest taki sam dla wszystkich muzułmanów od dziesięciu wieków. W rzeczywistości, w IVth wieku Hegiry – tj. w Xth wieku ery chrześcijańskiej, muzułmanie zaakceptowali tę wersję Koranu, którą znamy. Ale taka jednomyślność nie istniała wcześniej.

Mohammad Ali Amir-Moezzi,

Wiara jest dobra, weryfikacja jest lepsza

Obecnie istnieje 7 odczytów Koranu (po arabsku: القراءات القرآنية), są to metody wokalizacji Koranu. Te różne odczytania i pod-odczytania mają różne teksty i znaczenia.

Wersja rozpowszechniona w Maroku Warsh (ورش) i najbardziej rozpowszechniona zunifikowana wersja, Hafs (حفص), nie zawsze mówią to samo. Muzułmańska strona seek guidance twierdzi, że jest to fałsz (:-)), ale jeden przykład dowodzi inaczej i wystarczy, aby bezpowrotnie zburzyć mit o tym, że Koran został zachowany przez Allaha:

Odważny Hatun Tash z DCCI Ministries (Defend Christianity, Critique Islam) posiada 37 różnych Koranów. Uderzono w nią publicznie w londyńskim Speaker Corner, pokazując jej Korany.

Chwila prawdy

Przykład Koran rozdz. 3 ajat 146

CzytanieRóżne słowa arabskieTłumaczenie
Hafsقَتَلَ (qatala)Zabił
Warshقُتِلَ (qutila)został zabity
Informacje od naszego egipskiego eksperta

Tylko fleksja współczesnego pisma arabskiego (lub wcześniej poprawna recytacja) daje prawidłową wymowę, a tym samym prawdziwe znaczenie słowa.

Sura Koranu
Q3:146 nie jest zatem taka sama

w wersji Hafs i Warsh.

Q3:146: Ilu proroków walczyło, w towarzystwie wielu uczniów, którzy nie ugięli się z powodu tego, co dosięgło ich na drodze Allaha …

Wersja Hafs :

Poniżej znajduje się Warsh1 i warsh2 wersja online na quranflash.com:

Q3:146: Wielu proroków zostało zabitych …

Wersja Warsh1 i warsh2
Recytacja Hafs: coran-en-ligne.com
Recytacja Warsz 1: quranflash.com
Recytacja Warsh 2: quranflash.com

5000 różnic

Według dr Jaya Smitha między Koranem Warsh i Hafs istnieje ponad 5000 rozbieżności (różnic). Muzułmańscy szejkowie nie są w stanie mu zaprzeczyć.

Jedyne, co mogą zrobić, to nazwać tych, którzy znają różnice, ignorantami.

Dr Jay Smith vs Shaykh Yasir Qadhi (Revisited) | Dziury w standardowej narracji

Nieświadomi to ci, którzy chcą ignorować i nie chcą sprawdzać.

Zadaliśmy sobie trud sprawdzenia przynajmniej niektórych różnic, wykonując kopie muzułmańskich witryn. Publikujemy tylko jedną, to wystarczy.

Do 1923 roku istniało wiele wersji Koranu. Co więcej, nigdy nie opublikowano wersji przeznaczonej do szerokiej dystrybucji. W 1923 roku komitet islamskich uczonych spotkał się w Kairze i wybrał wersję Koranu Hafsa jako oficjalny Koran. Komitet ten wybrał nawet unikalny styl kaligrafii dla Koranu.

Oto nie polemiczny artykuł na naszej stronie, napisany przez arabistów, którzy są lepiej poinformowani na ten temat niż większość imamów: różne odczytania Koranu

Ślepy prowadzący ślepego!

Jak Mohammad Ali Amir-Moezzi mógł przegapić tysiące takich różnic? Szejkowie w ogóle dobrze wiedzą, że istnieje wiele rozbieżności między 7 różnymi głównymi odczytaniami Koranu i podgrupami.

Szeikowie i imamowie świadomie lub nieświadomie kłamią, utrwalając mit unikalnego i zachowanego Koranu.


Aby dowiedzieć się więcej na temat różnych kłamstw:
Oto muzułmański szejk, który zeznaje, że 90% informacji jest ukrywanych przez innych szejków, którzy świadomie kłamią. Islam jest więc religią inspirowaną przez tego, którego Jezus nazwał  » ojcem kłamstwa « .

Generalversammlung der Vereinten Nationen pro Terrorregimen

Kein Friede den Gesetzlosen!
spricht Jahwe.  

Und aus seinem Munde geht hervor ein scharfes, [zweischneidiges] Schwert, auf daß er damit die Nationen schlage; und er wird sie weiden mit eiserner Rute, und er tritt die Kelter des Weines des Grimmes des Zornes Gottes, des Allmächtigen. 

(Jesaja & Offenbarung )


2024-05-10 : In einer kraftvollen und evokativen Rede vor der Generalversammlung der Vereinten Nationen kritisiert der israelische Botschafter Gilad Erdan vehement den Vorschlag zur Anerkennung eines palästinensischen Staates. Unter Berufung auf historische Verweise auf den Zweiten Weltkrieg und den Holocaust argumentierte Botschafter Erdan, dass die Anerkennung eines palästinensischen Staates unter den gegenwärtigen Bedingungen der Unterstützung eines Terrorregimes gleichkäme. Er zieht eine Parallele zwischen den Schrecken der Vergangenheit und den potenziellen Gefahren der Legitimierung dessen, was er als den Hitler unserer Zeit bezeichnet.
Erdans Rede befasst sich mit dem Versagen der Vereinten Nationen bei der Aufrechterhaltung ihrer Gründungsprinzipien und beschuldigt die Organisation, den Terrorismus zu fördern, anstatt den Frieden zu unterstützen. Er verurteilte die Aktionen der UN als Verrat am Völkerrecht und der moralischen Pflicht, sich Völkermord und Terrorismus zu widersetzen. Siehe youtube.


Danke, Herr Präsident

Vor mehr als 85 Jahren, zu Beginn des Zweiten Weltkriegs, erhob sich eine rein böse Macht mit dem Ziel, den Planeten durch Völkermord und Zerstörung zu beherrschen. Nachdem Hitler an die Macht gekommen war, versuchten die Nazis, die Menschheit ihrem eisernen Festmahl zu unterwerfen, indem sie das jüdische Volk, aber auch alle anderen, die sie als Untermenschen betrachteten, auslöschten.

Doch angesichts dieses völkermörderischen Komplotts versammelten sich die Kräfte des Guten, um diesem Horror ein Ende zu setzen und der Welt Freiheit und Frieden zu bringen. Nach dem Sieg der Alliierten wurde diese Institution, die Vereinten Nationen, gegründet mit dem Auftrag, dafür zu sorgen, dass eine solche Tyrannei nie wieder ihr Haupt erhebt, nie wieder.

Heute bereitet Ihr euch darauf vor, genau das Gegenteil zu tun und die Schaffung eines palästinensischen Terrorstaates zu unterstützen, der von dem Hitler unserer Zeit – dem Hitler unserer Zeit – regiert werden wird.

Terrorstaat

In den 1940er Jahren vereinte sich die Welt, um ein mörderisches Regime zu zerstören, aber heute, mit einer bösartigen und verdrehten Ironie, nimmt die gleiche Organisation, die geschaffen wurde, um das Böse zu verhindern, einen Terrorstaat in ihre Reihen auf.

Churchill

Was würde Churchill sagen, wenn er heute leben würde? Was würde Roosevelt denken? sie drehen sich in ihren Gräbern um! Erst in dieser Woche beging Israel den Yom HaShoah, den Holocaust-Gedenktag.

Und ausgerechnet in unserer heiligen Woche hat dieses schamlose Gremium beschlossen, moderne Nazis mit Rechten und Privilegien zu belohnen, während die Israelis um die in den Krematorien verbrannten jüdischen Babys trauern und Sie hier bei der UNO die Kollaborateure der am 7. Oktober verbrannten israelischen Babys einweihen.

Wie könnt Ihr so blind sein?
Ist es Ihr politisches Interesse?

7. Oktober 2023 – Israel

Sind Eure verzerrten Werte durch den diplomatischen Terror der Palästinenser und ihrer Kollaborateure bedroht? Es gibt viele von ihnen hier!

Liebe Kolleginnen und Kollegen! Die heutige destruktive Abstimmung öffnet nicht nur die Türen der UNO für die palästinensische Autonomiebehörde, die den Terror unterstützt, wenn dies der Fall wäre, wäre es schon schlimm genug.
Aber wie Ihr alle wisst, kontrolliert die Palästinensische Autonomiebehörde nicht einmal ihr eigenes Territorium.

Wissen Sie, wer Gaza kontrolliert?

Gaza

Ihr habt es wahrscheinlich vergessen, denn in all den Resolutionen, die Ihr hier seit dem 7. Oktober verabschiedet haben, haben Ihr es nicht einmal geschafft, sie zu benennen, also erinnere ich Ihnen daran, dass es die Terroristen der Hamas sind. Aber die Hamas kontrolliert nicht nur Gaza. Die Hamas hat auch die Kontrolle über palästinensische Viertel, palästinensische Dörfer in Judäa und Samaria, was Ihr als Westjordanland bezeichnen, übernommen. In allen Umfragen wird heute vorausgesagt, dass die Hamas die palästinensischen Wahlen gewinnen wird, wenn sie denn jemals stattfinden.

Die Generalversammlung steht heute also nicht nur kurz davor, der palästinensischen Terrorbehörde die Rechte eines Staates zuzusprechen. Heute seid Ihr auch dabei, dem zukünftigen Terrorstaat der Hamas Privilegien und Rechte zu gewähren. Ihr habt die Vereinten Nationen für moderne Nazis geöffnet, für völkermörderische Dschihadisten, die entschlossen sind, einen islamischen Staat in Israel und der Region zu errichten, indem Ihr alle jüdischen Männer, Frauen und Kinder ermordet.

Das macht mich krank, in den kommenden Jahren werdet Ihr erklären müssen, wie Ihr entgegen jeglicher Moral und der Charta der Vereinten Nationen alles getan habt, um einer Gruppe von Massenmördern, den Hitlern unserer Zeit, einen Staat zu geben. Ich präsentiere Ihnen nun das Ergebnis der heutigen Abstimmung, das Ergebnis Ihrer Stimme als zukünftiger Präsident, als tyrannischer Präsident des Hamas-Staates, der übrigens von den Vereinten Nationen gesponsert wird.

Hamas President
Hamas President


Und es sind Sie, die Generalversammlung, der er seine tiefste Dankbarkeit schuldet.
Wenn die Hamas an die Macht kommt, wissen Sie, was mit dem palästinensischen Vertreter, der hier gerade gesprochen hat, geschehen wird: Er wird abberufen und wenn er zurückkehrt, wird er wahrscheinlich von der Hamas von einem Dach geworfen, genau wie die Vertreter der Palästinensischen Autonomiebehörde, als die Hamas 2006-2007 den Gazastreifen eroberte.

An seiner Stelle wird dieses Gremium den Vertreter der Hamas in seine Reihen aufnehmen, einen terroristischen Diplomaten, dessen erklärtes Ziel der Völkermord an den Juden ist, genau wie sein iranischer Amtskollege hier.
Mit diesem neuen Vorsitzenden könnten wir Vertreter von Isis oder Bo Haram in unserem Gremium sehen.

Ihr wisst, was zu dem neuen moralischen Standard passt, der heute hier festgelegt wurde, indem die Rechte eines Staates einem Gebilde verliehen werden, das bereits teilweise von Terroristen kontrolliert wird und das durch eine Truppe von kinder-mordenden Hamas-Vergewaltigern ersetzt werden soll. Unglaublich, wirklich unglaublich. Was Ihr heute tut, erinnert an die Kapitulation der europäischen Mächte vor Hitler im Münchner Abkommen.

Churchills Bemerkungen über die Wahl der Feigheit und des Appeasement gegenüber mörderischen Diktatoren treffen auf Ihre heutige Abstimmung zu, denn Ihr habt die Wahl zwischen Schwäche, Scham und Versöhnung und dem Kampf gegen den Terror.

Leider werdet Ihr sich für die Schwäche entscheiden, aber Ihr werdet im Gegenzug nicht nur Schande, sondern auch Krieg in der Zukunft erhalten. Bravo!

Verehrte Kollegen, heute wird hier von der Generalversammlung eine weitere Parodie begangen, ein unverzeihlicher Akt:

Die Zerstörung der Charta der Vereinten Nationen, der Charta der Vereinten Nationen. Das heilige Dokument, das als Grundlage für alles dient, was wir hier tun sollen, wird mit Füßen getreten, es wird aus dem Fenster geworfen. Ihr , Ihr spuckt auf die Werte selbst, die formuliert wurden, um diese Organisation mit der heutigen zerstörerischen Resolution zu binden, Ihr umgeht den Sicherheitsrat, indem Ihr seine Entscheidung ignorieren und die Normen verletzen, an die sich diese Organisation gehalten hat.

Die Charta wurde aus einem bestimmten Grund verfasst, aber die meisten von Ihnen kümmern sich nicht um die Qualifikationen, die in ihr festgelegt sind. Lässt Ihr mich daher daran erinnern, was die Charta über die Aufnahme neuer Mitglieder in die Vereinten Nationen sagt.

UN Charta

« Die Mitgliedschaft in den Vereinten Nationen steht allen anderen friedliebenden Staaten offen, die die in dieser Charta festgelegten Verpflichtungen akzeptieren.
Die Aufnahme eines solchen Staates als Mitglied der Vereinten Nationen wird von der Generalversammlung auf Empfehlung des Sicherheitsrates beschlossen ».
Mit der heutigen Abstimmung umgeht Ihr nicht nur den Sicherheitsrat und verstoßen damit gegen die Charta, sondern Ihr verfälscht auch die Bedeutung der Friedensliebe. Ihr wisst, dass die Palästinenser das genaue Gegenteil von Friedensliebe sind, das wissen Sie.

Seit sie den Teilungsplan der Vereinten Nationen 1947 ablehnten, haben sie ihn abgelehnt. Immer wieder haben sie nur versucht, Israel zu zerstören. Sie lieben den Terror und nicht den Frieden, sie sind alles andere als friedensliebend.

Teilungsplan 1947

Die Palästinensische Autonomiebehörde zahlt den Terroristen lebenslange Gehälter, das ist Teil ihres Budgets. Sie lehren Märtyrertum und Dschihad in ihren Klassenzimmern, sie verherrlichen den Tod und die Ermordung von Palästinensern, sie indoktrinieren ihre Kinder, Israelis zu ermorden und Terroranschläge zu verüben, und wenn Israel sich dann verteidigt, kommt der palästinensische Vertreter hierher, steht hier und geht ins Abseits.

Der palästinensische Vertreter kommt hierher, steht hier und vergießt seine Krokodilstränen, als ob er sie nicht alle zu Selbstmordattentaten und Terroranschlägen geschickt hätte. Nicht ein einziger palästinensischer Führer, nicht einmal ein einziger, hat das Massaker vom 7. Oktober verurteilt.

Er nennt die Hamas seine Brüder, und es sind diese, denen Ihr die Rechte eines Staates zusprechen wollt? einer terroristischen Entität? Solange viele von Ihnen die Juden hassen, kümmert es Euch nicht wirklich, dass die Palästinenser nicht friedlich sind.

Trotz Ihrer Verpflichtung, die Charta der Vereinten Nationen zu respektieren, seid Ihr heute hier, um darzulegen, was die Charta für Euch wirklich bedeutet, wenn es um das Leben von Israelis und Juden geht, bedeutet die Charta der Vereinten Nationen für Euch nichts – NADA – kaput.

Indem Ihr die Charta ignorieren und den Palästinensern die Privilegien eines Mitgliedsstaates gewähren, beweisen Sie, dass Moral für Euch nur ein Slogan ist, während Politik und Interessen vorherrschen. Für Euch ist die Charta der Vereinten Nationen nur ein bedeutungsloses Dokument, und die heutige Abstimmung wird dies beweisen.

Wissen Sie, was Ihr heute tut?
Heute entleert Ihr die Charta ihrer Substanz, und Ihr tut dies am Tag nach dem brutalsten Massaker an meinem Volk seit dem Holocaust, auf der Asche des Massakers vom 7. Oktober.

Warum ist das so?

Dieser Tag wird in die Annalen der Infamie eingehen: Die UNO, eine Organisation, die am Tag nach der systematischen Ermordung von 6 Millionen Juden gegründet wurde, missachtet ihre Gründungscharta und fördert ein weiteres völkermörderisches Regime, das die Existenz des jüdischen Volkes bedroht. Ich möchte, dass die ganze Welt sich an diesen Moment, an diese unmoralische Tat erinnert.

Heute werde ich Ihnen daher einen Spiegel vorhalten, es ist Eure Spiegel, damit Ihr genau sehen könnt, was Ihr der Charta der Vereinten Nationen mit dieser zerstörerischen Abstimmung antut.
Ihr zerreißt die Charta der Vereinten Nationen mit Eure eigenen Händen. Ja, ja, das ist es, was Ihr tut, Ihr zerreißt die Charta der Vereinten Nationen.

UN shredding the UN Charter.
UN shredding the UN Charter


Shame on you

Danke, Herr Präsident


WEIRD BABEL OF TONGUES in Azusa Street : Los Angeles Times 1906

The Los Angeles Times, California. Wed, Apr 18, 1906 Page 17

  • New Sect of Fanatics Breaking Loose,
  • Wild Scene Last Night Azusa Street.
  • Gurgle of Wordless Talk by a Sister.

Breathing strange utterances and mouthing a creed which It would seem no sane mortal could understand, the newest religious sect has started in Los Angeles. Meetings are held In a tumble-down snack on Azusa street, near San Pedro street, and the devotees of the weird doctrine practice the most fanatical rites, preach the wildest theories and work themselves Into a state of mad excitement in their peculiar zeal.

Colored people and a sprinkling of whites compose the congregation, and night Is made hideous in the neighborhood by the howlings of the worshipers, who spend hours swaying forth and back in a nerve-racking attitude of prayer and supplication. They claim to have the gift of tongues, » and to be able to comprehend the babel. Such a startling claim has never yet been made by any company of fanatics, even in Los Angeles, the home of almost numberless creeds. Sacred tenets, reverently mentioned by the orthodox believer, are dealt with in a familiar, If not irreverent, manner by these latest religionists.

STONY OPTIC DEFIES.

An old colored exhorter, blind in one eye, is the major-domo of the company. « With his stony optic fixed on some luckless unbeliever, the old man yells his defiance and challenges an answer. Anathemas are heaped upon him who shall dare to gainsay the utterances of the preacher.

Clasped in his big fist, the colored brother holds a miniature Bible from which he reads at intervals one or two words never more. After an hour spent In exhortation the brethren present are Invited to Join in a « meeting of prayer, song and testimony. » Then it is that pandemonium breaks loose, and the bounds of reason are passed by those who are « tilled with the spirit, » whatever that may be. « You-oo-oo gou-loo-loo come under the bloo-oo-oo boo-loo, » shouts an old , colored « mammy, » in a frenzy of religious zeal.

Swinging her arms wildly about her she continues with the strangest harange ever uttered. Few of her words are Intelligible, and for the most part her testimony contains the most outrageous Jumble of syllables, which are listened to witn awe by the company.

« LET TONGUES COME FORTH. »

One of the wildest of the meetings ! was held last night, and the highest pitch of excitement was reached hy the gathering, which continued In « worship » until nearly midnight. The old exhorter urged the « sisters » to let the « tongues come forth » and the women gave themselves over to a riot of religious fervor. As a result a buxom dame was overcome with excitement and almost fainted.

Undismayed by the fearful attitude of the colored worshiper, another black women jumped to the floor and began a wild gesticulation, which ended in a gurgle of wordless prayers which wore nothing less man shocking. « She’s speaking in unknown tongues. » announced the leader, in an awed whisper. « Keep on, sister. » The sister continued until it was necessary to assist her to a seat because of her bodily fatigue.

GOLD AMONG THEM.

Among the « believers » Is a man who claims to be a Jewish rabbi. He says his name Is Gold, and claims to have held positions In some of the largest synagogues In the United States. He told the motly company last night that he is well known to the Jewish people of Los Angeles and San Francisco, and referred to prominent local citizens by name, Gold claims to have been miraculously healed and is a convert of the new sect. Another speaker had a vision In which he saw the people of Los Angeles flocking in a mighty stream to perdition. He prophesied awful destruction to this city unless its citizens are brought to a belief in the tenets of the new faith.



ÉTRANGES LANGUES DE BABEL.

  • Une nouvelle secte de fanatiques se déchaîne,
  • Une scène sauvage s’est déroulée la nuit dernière dans la rue Azusa.
  • Discours sans paroles d’une sœur.

Respirant d’étranges paroles et prononçant un credo qu’aucun mortel sain d’esprit ne semble pouvoir comprendre, la toute nouvelle secte religieuse a vu le jour à Los Angeles. Les réunions se tiennent dans un snack délabré de la rue Azusa, près de la rue San Pedro, et les adeptes de cette étrange doctrine pratiquent les rites les plus fanatiques, prêchent les théories les plus folles et se livrent à un état d’excitation folle dans leur zèle particulier.

Des personnes de couleur et quelques blancs composent la congrégation, et la nuit est rendue hideuse dans le voisinage par les hurlements des adorateurs, qui passent des heures à se balancer d’avant en arrière dans une attitude de prière et de supplication mettant les nerfs à rude épreuve. Ils prétendent avoir le don des langues » et être capables de comprendre le babel. Une affirmation aussi surprenante n’a encore jamais été faite par une compagnie de fanatiques, même à Los Angeles, la patrie d’un nombre incalculable de croyances. Les principes sacrés, mentionnés avec respect par les croyants orthodoxes, sont traités de manière familière, voire irrévérencieuse, par ces derniers religieux.

L’OPTIQUE PIERREUSE DÉFIE.

Un vieil exhortateur de couleur, aveugle d’un œil, est le major-domo de la compagnie. « Avec son optique de pierre fixée sur un incroyant malchanceux, le vieil homme crie son défi et demande une réponse. Les anathèmes s’accumulent sur celui qui ose contredire les propos du prédicateur.

Dans son gros poing, le frère de couleur tient une Bible miniature dont il lit, par intervalles, un ou deux mots, jamais plus. Après une heure d’exhortation, les frères présents sont invités à se joindre à une « réunion de prière, de chant et de témoignage ». C’est alors que le pandémonium se déchaîne et que les limites de la raison sont dépassées par ceux qui sont « nourris de l’esprit », quel qu’il soit. « You-oo-oo gou-loo-loo » vient sous le « bloo-oo-00 boo-Ioo », s’écrie une vieille « mammy » de couleur, en proie à une frénésie de zèle religieux.
En balançant ses bras autour d’elle, elle poursuit avec le plus étrange harangue jamais prononcé. Peu de ses mots sont intelligibles, et la plupart de son témoignage contient le plus scandaleux des mélanges de syllabes, qui sont écoutés avec respect / crainte par la compagnie.


« QUE LES LANGUES SORTENT ».

L’une des réunions les plus folles a eu lieu hier soir, et l’excitation la plus forte a été atteinte par l’assemblée, qui a poursuivi son « culte » jusqu’à près de minuit. Le vieil exhortateur a exhorté les « sœurs » à laisser « sortir les langues » et les femmes se sont livrées à une émeute de ferveur religieuse. Il en résulta qu’une dame plantureuse fut submergée par l’excitation et faillit s’évanouir.

Nullement découragée par l’attitude craintive de l’adoratrice de couleur, une autre femme noire se jeta au sol et commença une gesticulation sauvage qui se termina par un gargouillis de prières sans paroles qui n’étaient rien de moins que choquantes. « Elle parle des langues inconnues », annonça le chef de file dans un murmure effrayé. « Continue, ma sœur. » La sœur continua jusqu’à ce qu’il soit nécessaire de l’aider à s’asseoir à cause de sa fatigue corporelle.

GOLD (rime avec GOD / DIEU) PARMI EUX.

Parmi les « croyants » se trouve un homme qui prétend être un rabbin juif. Il dit s’appeler Gold et prétend avoir occupé des fonctions dans certaines des plus grandes synagogues des États-Unis. Il a déclaré à la foule hier soir qu’il était bien connu des Juifs de Los Angeles et de San Francisco, et a cité le nom d’éminents citoyens locaux, Gold affirmant avoir été miraculeusement guéri et s’être converti à la nouvelle secte. Un autre orateur a eu une vision dans laquelle il a vu les habitants de Los Angeles affluer en un flot puissant vers la perdition. Il a prophétisé la destruction terrible de cette ville à moins que ses citoyens ne soient amenés à croire aux principes de la nouvelle foi….


SELTSAMEN/VERRÜCKTEN ZUNGEN VON BABEL.

  • Eine neue Sekte von Fanatikern wütet,
  • Eine wilde Szene spielte sich gestern Abend in der Azusa-Straße ab.
  • Wortlose Rede einer Schwester.

Seltsame Worte atmend und ein Credo verkündend, das kein Sterblicher bei klarem Verstand zu verstehen scheint, ist in Los Angeles die neueste religiöse Sekte entstanden. Die Treffen finden in einem heruntergekommenen Imbiss in der Azusa Street nahe der San Pedro Street statt, und die Anhänger dieser seltsamen Lehre praktizieren die fanatischsten Riten, predigen die wildesten Theorien und geben sich in ihrem besonderen Eifer einem Zustand wilder Erregung hin.
Farbige und einige Weiße bilden die Gemeinde und die Nacht wird in der Nachbarschaft durch das Gebrüll der Anbeter hässlich gemacht, die stundenlang in einer nervenaufreibenden Gebets- und Bettelhaltung hin und her schaukeln. Sie behaupten, sie hätten die Gabe der Sprachen » und seien in der Lage, das Babel zu verstehen. Eine derart überraschende Behauptung wurde bisher noch nie von einer Gesellschaft von Fanatikern aufgestellt, nicht einmal in Los Angeles, der Heimat unzähliger Glaubensrichtungen. Die heiligen Prinzipien, die von orthodoxen Gläubigen mit Respekt erwähnt werden, werden von diesen religiösen Letzteren auf vertraute, ja sogar respektlose Weise behandelt.

DIE STEINIGE OPTIK FORDERT HERAUS.

Ein alter farbiger Exhorator, der auf einem Auge blind ist, ist der Major-Domo der Gesellschaft. « Mit seiner steinernen Optik, die auf einen unglücklichen Ungläubigen gerichtet ist, schreit der alte Mann seine Herausforderung heraus und verlangt eine Antwort. Anathemata häufen sich auf denjenigen, der es wagt, den Worten des Predigers zu widersprechen.

In seiner großen Faust hält der farbige Bruder eine Miniaturbibel, aus der er in Abständen ein oder zwei Worte vorliest, nie mehr. Nach einer einstündigen Ermahnung werden die anwesenden Brüder aufgefordert, sich einer « Versammlung des Gebets, des Gesangs und des Zeugnisses » anzuschließen. Dann bricht die Pandämonie los und die Grenzen der Vernunft werden von denen überschritten, die « vom Geist genährt » sind, was immer das auch sein mag. « You-oo-oo gou-loo-loo » kommt unter dem « bloo-oo-oo boo-loo », ruft eine alte farbige « Mammy », die in einen Rausch des religiösen Eifers verfällt.

Ihre Arme um sich schwingend, fährt sie mit der seltsamsten Harangue fort, die je gesprochen wurde. Nur wenige ihrer Worte sind verständlich, und der Großteil ihrer Aussage enthält die skandalöseste Vermischung von Silben, die von der Gesellschaft mit Respekt / Furcht angehört wird.

« DASS DIE ZUNGEN HERAUSKOMMEN ».

Eine der verrücktesten Versammlungen fand gestern Abend statt, und die größte Erregung wurde von der Versammlung erreicht, die ihre « Anbetung » bis fast Mitternacht fortsetzte. Der alte Exhorator forderte die « Schwestern » auf, « die Zungen herauskommen » zu lassen, und die Frauen lieferten sich einen Aufruhr religiösen Eifers. Dies führte dazu, dass eine üppige Dame von der Erregung überwältigt wurde und fast in Ohnmacht fiel.

Unbeirrt von der ängstlichen Haltung der farbigen Anbeterin sprang eine andere schwarze Frau auf den Boden und begann ein wildes Gestikulieren, das in einem gurgelnden, wortlosen Gebet endete, das nichts weniger als schockierend war. « Sie spricht unbekannte Sprachen », verkündete der Anführer mit einem erschrockenen Murmeln. « Mach weiter, Schwester. » Die Schwester machte so lange weiter, bis man ihr wegen ihrer körperlichen Erschöpfung beim Sitzen helfen musste.

GOLD (reimt sich auf GOTT) UNTER DENEN.

Unter den « Gläubigen » befindet sich ein Mann, der behauptet, ein jüdischer Rabbi zu sein. Er sagt, sein Name sei Gold, und behauptet, er habe in einigen der größten Synagogen der Vereinigten Staaten Ämter bekleidet. Er erklärte der Menge gestern Abend, dass er bei den Juden in Los Angeles und San Francisco gut bekannt sei, und nannte die Namen prominenter lokaler Bürger. Gold behauptete, er sei auf wundersame Weise geheilt worden und zu der neuen Sekte konvertiert. Ein anderer Redner hatte eine Vision, in der er sah, wie die Einwohner von Los Angeles in einem mächtigen Strom ins Verderben strömten.

Er prophezeite die schreckliche Zerstörung dieser Stadt, wenn ihre Bürger nicht dazu gebracht werden, an die Grundsätze des neuen Glaubens zu glauben….

Marx dan Setan

Oleh Richard Wurmbrand

« Aku ingin membalaskan dendamku kepada Dia yang berkuasa di atas… »
« Gagasan tentang Tuhan adalah kunci dari peradaban yang sesat. Ia harus dihancurkan. »

Karl Marx

Marx memulai hidup dalam keluarga yang takut akan Tuhan. Tercatat bahwa ia pernah menjadi seorang Kristen. Namun, sebuah perubahan drastis di suatu titik dalam hidupnya membawa Karl Marx pada pemberontakan pribadi yang mendalam terhadap Tuhan dan semua nilai-nilai Kristen. Akhirnya, ia menjadi seorang pemuja setan yang secara teratur berpartisipasi dalam praktik dan kebiasaan okultisme. Dengan meneliti puisi, drama, korespondensi, dan catatan biografi Marx, Richard Wurmbrand membangun sebuah kasus yang meyakinkan tentang preferensi Setan yang tidak dapat disangkal oleh Marx. Pernyataan-pernyataan Marx sendiri memperlihatkan bahwa ia adalah seorang pembenci Tuhan, dan oleh karena itu, pembenci makhluk-makhluk ciptaan Tuhan-mereka yang menderita di bawah Marxisme dan komunisme. Wurmbrand, yang pernah dipenjara selama 14 tahun di Eropa karena pandangannya yang blak-blakan menentang komunisme, mendesak orang-orang Kristen untuk tidak tertipu oleh kedok Marxisme yang menyamar sebagai sebuah teori politik atau ekonomi. Ia mengungkapkan akar pemikiran Marxis yang sebenarnya sehingga orang Kristen akan mengenali kejahatan di dalamnya dan berdiri melawannya. Pernah menjadi tahanan pemerintah Komunis di Rumania, Pdt. Richard Wurmbrand telah meneliti secara menyeluruh tentang topik ini dan melihat dampaknya secara langsung. Dia dan istrinya mendirikan Jesus to the Communist World untuk menolong orang-orang Kristen yang menderita karena komunisme dan Marxisme. Wurmbrand memiliki lebih dari selusin buku yang telah dicetak di sini dan di Europa:

Tortured for Christ
Seratus Renungan Penjara di Mana Kristus Masih Menderita
Jawaban untuk Kaum Ateis Moskow

PENDAHULUAN

SATU Loyalitas yang Berubah
DUA Melawan Semua Allah
TIGA Iman yang Hancur
EMPAT Terlambat
LIMA Pemalsuan yang Kejam
ENAM Sebuah Peperangan Rohani
TUJUH Marx, Darwin, dan Revolusi
DELAPAN Malaikat Cahaya
SEMBILAN Siapakah yang Akan Kita Layani?
SEPULUH Marx atau Kristus?
LAMPIRAN: Dapatkah Komunisme Menjadi Kristiani?

PENDAHULUAN
Karya ini dimulai sebagai sebuah brosur kecil yang hanya berisi petunjuk-petunjuk tentang kemungkinan adanya hubungan antara Marxisme dan gereja Setan.
Tidak ada yang berani menulis tentang hal ini sebelumnya. Oleh karena itu, saya sangat berhati-hati, bahkan malu-malu. Namun seiring berjalannya waktu, semakin banyak bukti yang terkumpul dalam arsip saya, bukti yang saya harap akan meyakinkan Anda akan bahaya spiritual yang merupakan bagian tak terpisahkan dari komunisme.
Marxisme telah menguasai lebih dari sepertiga umat manusia. Jika dapat ditunjukkan bahwa para pencetus dan pelaku gerakan ini memang berada di balik pintu-pintu tertutup para pemuja setan, yang secara sadar mengeksploitasi kekuatan-kekuatan setan, tidakkah kesadaran yang mengejutkan ini memerlukan tindakan?
Jika ada yang menolak tesis saya mentah-mentah, itu tidak akan mengejutkan saya. Ilmu pengetahuan dan teknologi maju dengan pesat karena kita selalu siap untuk membuang mesin-mesin yang sudah usang demi kenyamanan yang baru. Hal ini sangat berbeda dalam urusan sosiologi atau agama. Ide-ide sulit untuk diubah, dan pola pikir, tidak seperti chip komputer, tidak mudah diubah atau diganti. Bahkan bukti-bukti baru pun bisa saja gagal meyakinkan. Pintu-pintu dari beberapa pikiran memiliki engsel yang berkarat. Tetapi saya menawarkan bukti-bukti untuk mendukung tesis saya, dan saya mengundang Anda untuk mempertimbangkannya dengan hati-hati.
Komunis tentu saja memperhatikan buku ini, yang telah diterjemahkan ke dalam bahasa Rusia, Cina, Rumania, Jerman, Slovakia, dan bahasa-bahasa lain, dan diselundupkan ke negara-negara Tirai Besi dalam jumlah yang sangat besar. Sebagai contoh, jurnal Berlin Timur Deutsche Lehrerzeitung, di bawah judul « Pembunuh Marx, » mengecam buku saya dengan keras, menyebutnya sebagai « karya yang paling luas, provokatif, dan keji yang ditulis untuk menentang Marx. »
Dapatkah Marx dihancurkan dengan mudah? Apakah ini kelemahannya? Apakah Marxisme akan didiskreditkan jika orang tahu tentang hubungannya dengan Satanisme? Apakah cukup banyak orang yang peduli?
Marxisme adalah fakta besar dalam kehidupan modern. Apa pun pendapat Anda tentang hal itu, apakah Anda percaya atau tidak percaya akan keberadaan Setan, apa pun kepentingan yang Anda lampirkan pada pemujaan Setan yang dipraktikkan di kalangan tertentu, saya meminta Anda untuk mempertimbangkan, menimbang, dan menilai dokumentasi yang saya sajikan di sini.
Saya percaya ini akan membantu Anda mengarahkan diri Anda pada masalah-masalah yang masih dihadapi oleh Marxisme di seluruh dunia saat ini.
Mayoritas anggota Parlemen Rusia masih tetap Komunis. Rusia dan daerah sekitarnya tetap berada di ambang perang saudara. – Ed. Catatan 1993
Richard Wurmbrand

SATU – LOYALITAS YANG BERUBAH
Tulisan-tulisan Kristen Marx
Saat ini sebagian besar dunia masih menganut paham Marxis. Marxisme dalam satu bentuk atau bentuk lainnya juga dianut oleh banyak orang di negara-negara kapitalis. Bahkan ada orang-orang Kristen, yang luar biasa membantu, pendeta-pendeta, beberapa di antaranya berpangkat tinggi, yang yakin bahwa meskipun Yesus mungkin memiliki jawaban yang benar tentang bagaimana cara masuk surga, Marx memiliki jawaban yang benar tentang bagaimana cara menolong mereka yang lapar, melarat, dan tertindas di dunia ini.
Marx, konon, sangat manusiawi. Dia didominasi oleh satu ide: bagaimana membantu massa yang dieksploitasi. Menurutnya, yang memiskinkan mereka adalah kapitalisme. Setelah sistem busuk ini digulingkan setelah masa transisi kediktatoran proletariat, sebuah masyarakat akan muncul di mana setiap orang akan bekerja sesuai dengan kemampuannya di pabrik-pabrik dan pertanian milik kolektif, dan akan diberi imbalan sesuai dengan kebutuhannya. Tidak akan ada negara yang memerintah individu, tidak ada perang, tidak ada revolusi, hanya ada persaudaraan universal yang abadi.

Agar massa dapat mencapai kebahagiaan, dibutuhkan lebih dari sekadar penggulingan kapitalisme. Marx menulis:
Penghapusan agama sebagai kebahagiaan ilusi manusia adalah syarat untuk kebahagiaan sejati mereka. Panggilan untuk meninggalkan ilusi mereka tentang kondisi mereka adalah panggilan untuk meninggalkan kondisi yang membutuhkan ilusi. Oleh karena itu, kritik terhadap agama adalah kritik terhadap jurang air mata di mana agama adalah lingkarannya.
Diduga, Marx anti agama karena agama menghalangi pemenuhan cita-cita Komunis, yang ia anggap sebagai satu-satunya jawaban atas masalah dunia.
Ini adalah cara kaum Marxis menjelaskan posisi mereka, dan sayangnya ada juga pendeta yang menjelaskan dengan cara yang sama. Pendeta Oestreicher dari Inggris mengatakan dalam sebuah khotbah:
Komunisme, apa pun bentuk ekspresinya yang beragam saat ini, baik dan buruk, pada dasarnya adalah sebuah gerakan untuk emansipasi manusia dari eksploitasi oleh sesamanya. Secara sosiologis, Gereja telah dan sebagian besar masih berada di pihak para pengeksploitasi dunia. Karl Marx, yang teori-teorinya hanya menyelimuti hasrat akan keadilan dan persaudaraan yang berakar dari para nabi Ibrani, membenci agama karena agama digunakan sebagai alat untuk melanggengkan status quo di mana anak-anak menjadi budak dan bekerja sampai mati untuk membuat orang lain menjadi kaya di Inggris. Bukanlah suatu hal yang murah seratus tahun yang lalu untuk mengatakan bahwa agama adalah candu bagi masyarakat… Sebagai anggota tubuh Kristus, kita harus datang dengan pertobatan yang sederhana dengan mengetahui bahwa kita berhutang budi kepada setiap orang Komunis.
Marxisme memberi kesan pada pemikiran orang karena keberhasilannya, tetapi keberhasilan tidak membuktikan apa-apa. Para dukun juga sering berhasil. Keberhasilan menegaskan kesalahan dan juga kebenaran. Sebaliknya, kegagalan dapat bersifat konstruktif, membuka jalan menuju kebenaran yang lebih dalam. Jadi, analisis terhadap beberapa karya Marx harus dilakukan tanpa memperhatikan keberhasilannya.
Siapakah Marx? Pada masa mudanya, Karl Marx mengaku dan hidup sebagai seorang Kristen. Karya tulis pertamanya berjudul The Union of the Faithful with Christ. Di sana kita membaca kata-kata yang indah ini:
Melalui kasih Kristus, kita memalingkan hati kita pada saat yang sama kepada saudara-saudara kita yang secara batiniah terikat dengan kita dan yang untuknya Dia memberikan diri-Nya sebagai kurban.
Marx mengetahui sebuah cara bagi manusia untuk menjadi saudara yang saling mengasihi – Kekristenan.
Ia melanjutkan:
Persatuan dengan Kristus dapat memberikan suatu peningkatan batin, penghiburan dalam kesedihan, kepercayaan yang tenang, dan hati yang rentan terhadap cinta kasih manusia, terhadap segala sesuatu yang mulia dan agung, bukan demi ambisi dan kemuliaan, tetapi hanya demi Kristus.
Pada waktu yang kurang lebih bersamaan, Marx menulis dalam tesisnya yang berjudul Pertimbangan Seorang Pemuda dalam Memilih Karier:

Agama sendiri mengajarkan kepada kita bahwa Ideal yang menjadi tujuan semua orang mengorbankan diri-Nya untuk kemanusiaan, dan siapa yang berani menentang pernyataan seperti itu? Jika kita telah memilih posisi di mana kita dapat mencapai yang terbaik bagi-Nya, maka kita tidak akan pernah bisa dihancurkan oleh beban, karena semua itu hanyalah pengorbanan yang dilakukan demi semua orang.
Marx memulai hidupnya sebagai seorang penganut Kristen. Ketika dia menyelesaikan sekolah menengah atas, pada ijazah kelulusannya tertulis « Pengetahuan Agama »:
Pengetahuannya tentang iman dan moral Kristen cukup jelas dan beralasan. Dia juga mengetahui sedikit banyak tentang sejarah gereja Kristen.
Namun, dalam tesis yang ditulis pada saat yang sama, ia mengulangi enam kali kata « menghancurkan », yang bahkan tidak digunakan oleh satu pun dari rekan-rekannya dalam ujian. « Hancurkan » kemudian menjadi nama panggilannya. Wajar jika ia ingin menghancurkan karena ia berbicara tentang umat manusia sebagai « sampah manusia » dan berkata, « Tidak ada manusia yang mengunjungi saya dan saya suka ini, karena umat manusia saat ini mungkin [sebuah kecabulan]. Mereka adalah sekumpulan bajingan. »
Tulisan Anti-Tuhan Pertama Marx
Tak lama setelah Marx menerima sertifikat ini, sesuatu yang misterius terjadi dalam hidupnya: ia menjadi sangat anti agama. Marx yang baru mulai muncul.
Ia menulis dalam sebuah puisi, « Aku ingin membalaskan dendamku kepada Dia yang berkuasa di atas. » ~ Jadi, ia yakin bahwa ada Dia yang berkuasa di atas, tetapi ia bertengkar dengan-Nya. Namun, Dia yang di atas tidak melakukan kesalahan padanya. Marx berasal dari keluarga yang relatif berkecukupan. Dia tidak pernah mengalami kelaparan di masa kecilnya. Dia jauh lebih baik daripada kebanyakan mahasiswa lainnya. Apa yang menyebabkan kebencian yang begitu besar terhadap Tuhan? Tidak ada motif pribadi yang diketahui. Apakah Karl Marx dalam deklarasi ini hanya menjadi corong orang lain? Kami tidak tahu.
Pada usia ketika kebanyakan pria muda memiliki mimpi indah untuk berbuat baik kepada orang lain dan mempersiapkan karier untuk diri mereka sendiri, Marx muda menulis baris-baris berikut dalam puisinya « Doa Seorang yang Putus Asa »:
Jadi seorang dewa telah merenggut segalanya dariku, Dalam kutukan dan rak takdir. Semua dunianya sudah tidak dapat diingat lagi. Tidak ada yang tersisa bagiku selain balas dendam.
Aku akan membangun singgasanaku tinggi di atas kepala, Dingin, luar biasa puncaknya. Untuk bentengnya – takhayul ketakutan. Untuk marshalnya – penderitaan yang paling hitam.
Siapa yang melihatnya dengan mata yang sehat, Akan berbalik, pucat pasi dan bisu, Dicengkeram oleh kematian yang buta dan dingin, Semoga kebahagiaannya mempersiapkan makamnya

Marx bermimpi tentang kehancuran dunia yang diciptakan Tuhan. Dia berkata dalam puisi lainnya:
Maka aku akan dapat berjalan dengan penuh kemenangan, Seperti dewa, melalui hujan kerajaan mereka. Setiap kata-kataku adalah api dan tindakan. Dadaku sama dengan dada Sang Pencipta.
Kata-kata « Aku akan mendirikan takhtaku tinggi-tinggi di atas kepala » dan pengakuan bahwa dari orang yang duduk di atas takhta itu hanya akan memancarkan ketakutan dan penderitaan mengingatkan kita akan kesombongan Lusifer yang membual, « Aku akan naik ke langit, aku akan meninggikan takhtaku melebihi bintang-bintang Allah » (Yesaya 14:13).
Mungkin bukan suatu kebetulan bahwa Bakunin, yang merupakan salah satu teman dekat Marx, menulisnya,
Seseorang harus menyembah Marx untuk dicintai olehnya. Setidaknya, seseorang harus takut kepadanya agar dapat ditoleransi olehnya. Marx sangat sombong, sampai ke kotoran dan kegilaan.
Gereja Setan dan Oulanem Mengapa Marx menginginkan tahta seperti itu?
Jawabannya ditemukan dalam sebuah drama yang tidak banyak diketahui yang juga ia tulis selama masa studinya. Drama ini berjudul Oulanem. Untuk menjelaskan judul ini, diperlukan sebuah penyimpangan.
Salah satu ritual gereja Setan adalah misa belakang, yang dibacakan oleh para pendeta Setan pada tengah malam. Lilin hitam diletakkan di tempat lilin secara terbalik. Pendeta mengenakan jubahnya yang penuh hiasan, tetapi dengan lapisan di luar. Dia mengucapkan semua hal yang tertulis dalam buku doa, tetapi membacanya dari akhir ke awal. Nama-nama kudus Tuhan, Yesus, dan Maria dibaca terbalik. Salib diikat terbalik atau diinjak-injak. Tubuh seorang wanita telanjang berfungsi sebagai altar. Sebuah hosti yang telah disucikan yang dicuri dari sebuah gereja ditulisi dengan nama Setan dan digunakan untuk komuni pura-pura. Selama misa hitam, sebuah Alkitab dibakar. Semua yang hadir berjanji untuk melakukan tujuh dosa mematikan, seperti yang disebutkan dalam katekismus Katolik, dan tidak akan pernah berbuat baik. Sebuah pesta seks mengikuti.
Penyembahan setan sudah sangat tua. Alkitab memiliki banyak hal untuk dikatakan tentang – dan menentang – hal itu. Sebagai contoh, orang-orang Yahudi, meskipun dipercayakan oleh Tuhan dengan agama yang benar, terkadang goyah dalam iman mereka dan « mempersembahkan korban kepada setan-setan » (Ulangan 32:17). Dan Raja Yerobeam dari Israel pernah menahbiskan para imam untuk setan-setan (2 Tawarikh 11:15).
Jadi sejak dahulu kala manusia percaya akan keberadaan Iblis. Dosa dan kejahatan adalah ciri khas dari kerajaannya, kehancuran dan kebinasaan adalah hasil yang tak terelakkan. Konsentrasi besar dari rancangan jahat di masa lalu dan juga dalam komunisme dan nazisme modern tidak mungkin terjadi tanpa adanya kekuatan penuntun, yaitu Iblis sendiri. Dia telah menjadi dalang, agen rahasia, yang memasok energi pemersatu dalam rencana besarnya untuk mengendalikan umat manusia.

Secara karakteristik, « Oulanem » adalah pembalikan dari sebuah nama suci. Nama ini merupakan anagram dari Imanuel, nama Yesus dalam Alkitab yang berarti « Tuhan beserta kita » dalam bahasa Ibrani. Pembalikan nama seperti itu dianggap efektif dalam ilmu hitam.
Kita akan dapat memahami drama Oulanem hanya dalam terang pengakuan aneh yang dibuat Marx dalam sebuah puisi berjudul « Sang Pemain », yang kemudian diremehkan oleh dirinya sendiri dan para pengikutnya:
Uap neraka naik dan memenuhi otak,
Sampai aku menjadi gila dan hatiku benar-benar berubah.
Lihat pedang ini?
Pangeran kegelapan
Menjualnya padaku.
Bagi saya dia mengalahkan waktu dan memberikan tanda-tanda.
Semakin berani aku memainkan tarian kematian.
Kalimat-kalimat ini memiliki arti khusus ketika kita mengetahui bahwa dalam ritual inisiasi yang lebih tinggi dalam kultus pemuja setan, sebuah pedang « ajaib » yang menjamin kesuksesan dijual kepada sang kandidat. Dia membayarnya dengan menandatangani sebuah perjanjian, dengan darah yang diambil dari pergelangan tangannya, menyetujui bahwa jiwanya akan menjadi milik Setan setelah kematian.
(Agar pembaca dapat memahami maksud mengerikan dari puisi-puisi ini, saya harus menyebutkan – meskipun dengan rasa jijik yang wajar – bahwa « The Satanic Bible, » setelah mengatakan « salib melambangkan ketidakmampuan pucat yang tergantung di pohon, » menyebut Setan sebagai « Pangeran Kegelapan yang tidak dapat dilukiskan yang memerintah setiap orang. » Berlawanan dengan « kekotoran abadi Betlehem, » « orang Nazaret yang terkutuk, » « raja yang impoten, » « tuhan yang buron dan bisu, » « penipu keji dan dibenci karena keagungan Iblis, » Iblis disebut sebagai « Tuhan Cahaya, » dengan malaikat « meringkuk dan gemetar karena ketakutan dan bersujud di hadapannya » dan « mengirimkan antek-antek Kristen yang terhuyung-huyung menuju kehancuran mereka. »)
Sekarang saya mengutip dari drama Oulanem itu sendiri:
Dan mereka juga Oulanem, Oulanem. Nama itu berdering seperti kematian, berdering terus sampai ia mati dalam merangkak yang menyedihkan. Berhenti, aku sudah mendapatkannya sekarang! Itu muncul dari jiwaku Sejernih udara, sekuat tulang-tulangku.
Namun aku memiliki kekuatan dalam lengan mudaku
Untuk mengepalkan dan menghancurkanmu (yaitu, manusia yang dipersonifikasikan) dengan kekuatan badai,
Sementara bagi kita berdua jurang menguap dalam kegelapan. Anda akan tenggelam dan saya akan mengikuti sambil tertawa, Berbisik di telinga Anda, « Turunlah, ikutlah denganku, teman. »
Alkitab, yang telah dipelajari Marx di masa sekolah menengahnya dan yang dia kenal dengan baik di masa dewasanya, mengatakan bahwa Iblis akan diikat oleh seorang malaikat dan dilemparkan ke dalam

jurang maut (jurang maut dalam bahasa Yunani; lihat Wahyu 20:3). Marx ingin menarik seluruh umat manusia ke dalam jurang maut yang disediakan untuk Iblis dan para malaikatnya.
Siapakah yang berbicara melalui Marx dalam drama ini? Apakah masuk akal untuk mengharapkan seorang siswa muda untuk menghibur sebagai impian hidupnya dengan visi tentang umat manusia yang masuk ke dalam jurang kegelapan (« kegelapan yang paling dalam » adalah ungkapan Alkitab untuk neraka) dan dirinya sendiri tertawa ketika dia mengikuti orang-orang yang telah dia bawa ke dalam ketidakpercayaan? Tidak ada tempat di dunia ini di mana cita-cita ini dipupuk kecuali dalam upacara inisiasi gereja setan pada tingkat yang paling tinggi.
Ketika, dalam drama tersebut, tiba saatnya kematian Oulanem, kata-katanya adalah:
Hancur, hancur. Waktuku telah habis.
Jam telah berhenti, rumah kerdil telah runtuh. Segera aku akan memeluk keabadian di dadaku, dan segera aku akan melolongkan kutukan raksasa pada umat manusia.
Marx menyukai kata-kata Mephistopheles dalam Faust: « Segala sesuatu yang ada layak untuk dihancurkan. » Semuanya, termasuk kaum proletar dan kawan-kawan. Marx mengutip kata-kata ini dalam Brumaire ke-18. Stalin bertindak berdasarkan kata-kata itu dan bahkan menghancurkan keluarganya sendiri.
Setan disebut dalam Faust sebagai roh yang menyangkal segalanya. Inilah sikap Marx yang sebenarnya. Dia menulis tentang « kritik tanpa belas kasihan terhadap semua yang ada »; « perang melawan situasi di Jerman »; « kritik tanpa belas kasihan terhadap semua. » Dia menambahkan, « Tugas pertama pers adalah meruntuhkan dasar-dasar sistem politik yang ada. » Marx mengatakan tentang dirinya sendiri bahwa dia adalah « pembenci paling menonjol dari apa yang disebut positif. »
Sekte Setan tidak materialistis. Mereka percaya pada kehidupan abadi. Oulanem, orang yang diajak bicara oleh Marx, tidak mempertanyakan hal ini. Dia menegaskan kehidupan kekal, tetapi sebagai kehidupan kebencian yang diperbesar secara ekstrem.
Perlu dicatat bahwa kekekalan bagi iblis berarti siksaan. Perhatikan celaan Yesus oleh setan-setan: « Apakah Engkau datang kemari untuk menyiksa kami sebelum waktunya? » (Matius 8:29).
Marx juga terobsesi dengan hal yang sama:
Ha! Keabadian! Dia adalah kesedihan abadi kita,
Kematian yang tak terlukiskan dan tak terukur, Kepura-puraan keji yang dibuat untuk mencemooh kita,
Diri kita sendiri adalah jarum jam, mekanis yang membabi buta, Dibuat untuk menjadi kalender Waktu dan Ruang yang bodoh, Tidak memiliki tujuan selain untuk terjadi, untuk dihancurkan, Sehingga akan ada sesuatu yang dihancurkan.
Sekarang kita mulai memahami apa yang telah terjadi pada Marx muda. Dia memiliki keyakinan Kristen, tetapi tidak menjalani kehidupan yang konsisten. Korespondensinya dengan ayahnya membuktikan bahwa ia menghambur-hamburkan uang dalam jumlah besar untuk kesenangan dan selalu bertengkar dengan orang tuanya mengenai hal ini dan hal-hal lainnya. Kemudian dia tampaknya telah jatuh ke dalam prinsip-prinsip gereja Setan yang sangat rahasia dan menerima ritual inisiasi.

Setan, yang dilihat oleh para penyembahnya dalam pesta pora halusinasi mereka, sebenarnya berbicara melalui mereka. Dengan demikian, Marx hanyalah corong Setan ketika ia mengucapkan dalam puisinya « Doa Seorang yang Putus Asa », kata-kata, « Aku ingin membalaskan dendamku terhadap Dia yang memerintah di atas. » – Dengarkanlah akhir dari Oulanem:
Jika ada Sesuatu yang melahap,
Aku akan melompat ke dalamnya, meskipun aku membawa
dunia ke reruntuhan –
Dunia yang membentang di antara saya
dan jurang
Aku akan menghancurkan berkeping-keping dengan kutukanku yang abadi.
Aku akan melemparkan tanganku ke dalam kenyataan pahitnya, Memelukku, dunia akan lenyap dengan bodohnya,
Dan kemudian tenggelam dalam ketiadaan, Musnah, tanpa eksistensi – itulah yang benar-benar hidup.
Marx mungkin terinspirasi oleh kata-kata Marquis de Sade:
Aku membenci alam. Saya ingin membelah planetnya, menghalangi prosesnya, menghentikan lingkaran bintang-bintang, menggulingkan bola-bola yang mengambang di angkasa, menghancurkan apa yang bermanfaat bagi alam, melindungi apa yang membahayakannya – dengan kata lain, saya ingin menghinanya dalam karya-karya saya… . Mungkin kita akan dapat menyerang matahari, mencabut alam semesta, atau menggunakannya untuk membakar dunia. Ini akan menjadi kejahatan yang nyata.
De Sade dan Marx menyebarkan ide yang sama!
Orang-orang yang jujur, dan juga orang-orang yang diilhami oleh Tuhan, sering kali berusaha untuk melayani sesama mereka dengan menulis buku-buku untuk menambah pengetahuan mereka, meningkatkan moralitas mereka, menstimulasi sentimen keagamaan, atau setidaknya memberikan relaksasi dan hiburan. Iblis adalah satu-satunya makhluk yang secara sadar hanya menyebarkan kejahatan kepada umat manusia, dan dia melakukan ini melalui hamba-hamba pilihannya.
Sejauh yang saya tahu, Marx adalah satu-satunya penulis terkenal yang pernah menyebut tulisannya sendiri sebagai « omong kosong », « buku-buku swinish ». Dia secara sadar dan sengaja memberikan para pembacanya kotoran. Tidak heran jika beberapa muridnya, kaum komunis di Rumania dan Mozambik, memaksa para tahanan untuk memakan kotoran mereka sendiri dan meminum air kencing mereka sendiri.
Dalam Oulanem, Marx melakukan apa yang dilakukan oleh Iblis: ia menjatuhkan seluruh umat manusia ke dalam kutukan.
Oulanem mungkin adalah satu-satunya drama di dunia di mana semua karakternya sadar akan kerusakan mereka sendiri, dan memamerkannya serta merayakannya dengan penuh keyakinan. Dalam drama ini tidak ada hitam dan putih. Tidak ada Claudius dan Ophelia, Iago dan Desdemona. Di sini semuanya adalah hamba kegelapan, semuanya mengungkapkan aspek-aspek Mephistopheles. Semua adalah Setan, korup, terkutuk.

DUA – MELAWAN SEMUA DEWA
Setan dalam Keluarga Marx
Ketika ia menulis karya-karya yang dikutip dalam bab sebelumnya, Marx, seorang jenius prematur, baru berusia delapan belas tahun. Dengan demikian, program hidupnya telah ditetapkan. Dia tidak memiliki visi untuk melayani umat manusia, kaum proletar, atau sosialisme. Dia hanya ingin membawa dunia menuju kehancuran, untuk membangun singgasana yang bentengnya adalah rasa takut manusia.
Pada saat itu, korespondensi antara Karl Marx dan ayahnya mencakup beberapa bagian yang sangat samar. Sang anak menulis,
Sebuah tirai telah jatuh. Ruang maha kudus saya terbelah dan dewa-dewa baru harus dipasang.
Kata-kata ini ditulis pada tanggal 10 November 1837 oleh seorang pemuda yang telah menganut agama Kristen hingga saat itu. Dia sebelumnya telah menyatakan bahwa Kristus ada di dalam hatinya. Sekarang tidak lagi demikian. Siapakah ilah-ilah baru yang telah menggantikan Kristus?
Sang ayah menjawab, « Saya menahan diri untuk tidak menuntut penjelasan tentang suatu hal yang sangat misterius meskipun hal itu tampak sangat meragukan. »
Apakah hal misterius itu? Tidak ada penulis biografi Marx yang menjelaskan kalimat-kalimat aneh ini.
Pada tanggal 2 Maret 1837, ayah Marx menulis kepada putranya:
Kemajuan Anda, harapan besar untuk melihat nama Anda suatu hari nanti memiliki reputasi besar, dan kesejahteraan duniawi Anda bukanlah satu-satunya keinginan hati saya. Ini adalah ilusi yang sudah lama saya miliki, tetapi saya dapat meyakinkan Anda bahwa pemenuhannya tidak akan membuat saya bahagia. Hanya jika hati Anda tetap murni dan berdetak secara manusiawi dan jika tidak ada setan yang dapat mengasingkan hati Anda dari perasaan yang lebih baik, barulah saya akan bahagia.
Marx 1839

Apa yang membuat seorang ayah tiba-tiba mengungkapkan ketakutan akan pengaruh setan terhadap seorang anak laki-laki yang hingga saat itu telah menjadi seorang Kristen yang taat? Apakah karena puisi yang ia terima sebagai hadiah dari putranya untuk ulang tahunnya yang kelima puluh lima?
Kutipan berikut ini diambil dari puisi Marx « Tentang Hegel »:
Kata-kata yang saya ajarkan semuanya bercampur aduk menjadi kekacauan yang jahat. Dengan demikian, setiap orang dapat memikirkan apa yang dia pilih untuk dipikirkan.
Berikut ini juga kata-kata dari epigram lain tentang Hegel:
Karena saya menemukan yang tertinggi,
Dan karena saya menemukan yang terdalam melalui meditasi, saya menjadi besar seperti Tuhan;
Saya mengenakan diri saya dalam kegelapan seperti Dia.
Dalam puisinya « Gadis Pucat, » ia menulis:
Demikianlah surga yang telah saya hilangkan, saya mengetahuinya dengan baik.
Jiwaku, yang pernah setia kepada Tuhan, Dipilih untuk neraka.
Tidak ada komentar yang diperlukan. Marx telah memulai dengan ambisi artistik. Puisi dan dramanya penting dalam mengungkapkan isi hatinya; tetapi karena tidak memiliki nilai sastra, puisi-puisi itu tidak mendapat pengakuan. Kurangnya keberhasilan dalam drama membuat kita memiliki Goebbels, menteri propaganda Nazi; dalam filsafat kita memiliki Rosenberg, penyebar rasisme Jerman; dalam seni lukis dan arsitektur kita memiliki Hitler.
Hitler juga seorang penyair. Bisa diasumsikan bahwa ia tidak pernah membaca puisi Marx, namun kemiripannya sangat mencolok. Dalam puisinya, Hitler menyebutkan praktik-praktik pemujaan setan yang sama:
Pada malam-malam yang berat, terkadang saya pergi
Ke pohon ek Wotan di taman yang sunyi, Untuk membuat perjanjian dengan kekuatan gelap.
Cahaya bulan membuat rune muncul.
Mereka yang berjemur di siang hari Menjadi kecil di hadapan formula sihir.
« Wotan » adalah dewa utama dalam mitologi kafir Jerman. « Rune » adalah simbol yang digunakan untuk menulis di masa lalu.
Hitler segera meninggalkan karier puitisnya, begitu pula dengan Marx, yang menukarnya dengan karier revolusioner atas nama Setan untuk melawan masyarakat yang tidak menghargai puisi-puisinya. Hal ini bisa jadi merupakan salah satu motif dari pemberontakannya. Mungkin juga karena dibenci sebagai seorang Yahudi.
Dua tahun setelah keprihatinan yang diungkapkan ayahnya, pada tahun 1839, Marx muda menulis The Difference Between Democritus’s aid Epicures’s Philosophy of Nature, dalam kata pengantar yang dia menyelaraskan dirinya dengan pernyataan Aeschylus, « Saya menyimpan kebencian terhadap semua dewa. » Hal ini dikualifikasikannya dengan menyatakan bahwa ia menentang semua tuhan di bumi dan di surga yang tidak mengakui kesadaran diri manusia sebagai ketuhanan tertinggi.
Marx adalah musuh yang diakui dari semua tuhan, seorang pria yang telah membeli pedangnya dari pangeran kegelapan dengan harga jiwanya. Dia telah menyatakan bahwa tujuannya adalah untuk menarik seluruh umat manusia ke dalam jurang dan mengikuti mereka sambil tertawa.
Mungkinkah Marx benar-benar membeli pedangnya dari Setan?
Putrinya, Eleanor, mengatakan bahwa Marx sering bercerita kepadanya dan saudara-saudaranya ketika mereka masih kecil. Salah satu yang paling disukainya adalah tentang Hans Röckle.
Penceritaan cerita itu berlangsung berbulan-bulan, karena ceritanya sangat panjang dan tidak pernah selesai. Hans Röckle adalah seorang penyihir … yang memiliki toko dengan mainan dan banyak utang …. Meskipun dia seorang penyihir, dia selalu membutuhkan uang. Oleh karena itu, dia harus menjual semua barangnya yang indah, sepotong demi sepotong, kepada Iblis…. Beberapa dari petualangan ini mengerikan dan membuat bulu kuduk Anda berdiri?
Apakah normal bagi seorang ayah untuk menceritakan kisah-kisah mengerikan kepada anak-anaknya yang masih kecil tentang menjual harta yang paling disayangi kepada Iblis? Robert Payne dalam bukunya Marx juga menceritakan kejadian ini dengan sangat rinci, seperti yang diceritakan oleh Eleanor – betapa tidak senangnya Röckle, sang pesulap, menjual mainan-mainan itu dengan berat hati, dan tetap mempertahankannya hingga saat-saat terakhir. Namun, karena ia telah membuat perjanjian dengan Iblis, ia tidak bisa mengelak. Penulis biografi Marx melanjutkan,
Hanya ada sedikit keraguan bahwa kisah-kisah yang tak berkesudahan itu adalah otobiografi. Dia memiliki pandangan Iblis tentang dunia, dan kekejaman Iblis. Kadang-kadang dia sepertinya tahu bahwa dia sedang melakukan pekerjaan jahat
Ketika Marx menyelesaikan Oulanem dan puisi-puisi awal lainnya di mana ia menulis tentang perjanjian dengan Iblis, ia tidak memikirkan sosialisme. Dia bahkan menentangnya. Dia adalah editor sebuah majalah Jerman, Rheinische Zeitung, yang « bahkan tidak mengakui keabsahan teoritis dari ide-ide Komunis dalam bentuknya yang sekarang, apalagi menginginkan realisasi praktisnya, yang bagaimanapun juga dianggapnya mustahil. » …. Upaya-upaya massa untuk melaksanakan ide-ide Komunis dapat dijawab dengan meriam segera setelah ide-ide itu menjadi berbahaya…. »
Marx Akan Mengusir Tuhan dari Surga
Setelah mencapai tahap ini dalam pemikirannya, Marx bertemu dengan Moses Hess, orang yang memainkan peran paling penting dalam hidupnya, orang yang menuntunnya untuk memeluk cita-cita Sosialis.
Hess memanggilnya « Dr. Marx – idola saya, yang akan memberikan tendangan terakhir pada agama dan politik abad pertengahan. » Memberikan tendangan pada agama adalah tujuan pertama Marx, bukan sosialisme.
Georg Jung, teman Marx yang lain pada waktu itu, menulis dengan lebih jelas lagi pada tahun 1841 bahwa Marx pasti akan mengusir Tuhan dari surga-Nya dan bahkan akan menuntut-Nya. Marx menyebut

Kekristenan adalah salah satu agama yang paling tidak bermoral. Tidak heran, karena Marx percaya bahwa orang-orang Kristen pada zaman dahulu kala telah membantai manusia dan memakan daging mereka.
Ini kemudian menjadi harapan dari mereka yang menginisiasi Marx untuk masuk ke dalam kedalaman Satanisme. Tidak ada dukungan untuk pandangan bahwa Marx memiliki cita-cita sosial yang luhur untuk menolong umat manusia, melihat agama sebagai penghalang dalam memenuhi cita-cita ini, dan karena alasan ini, ia menganut sikap anti agama. Sebaliknya, Marx membenci gagasan tentang Tuhan atau dewa-dewi. Dia bertekad untuk menjadi orang yang akan mengusir Tuhan-semua ini dilakukannya sebelum dia memeluk sosialisme, yang hanya merupakan umpan untuk menarik kaum proletar dan intelektual untuk memeluk cita-cita jahat ini.
Pada akhirnya, Marx bahkan mengklaim tidak mengakui keberadaan Sang Pencipta. Hebatnya, ia menyatakan bahwa manusia membentuk dirinya sendiri. Dia menulis,
Melihat bahwa bagi manusia Sosialis, semua yang disebut sejarah dunia tidak lain adalah ciptaan manusia melalui kerja manusia, daripada perkembangan alam untuk manusia, dia memiliki bukti yang tak terbantahkan bahwa dia dilahirkan dari dirinya sendiri …. Kritik terhadap agama berakhir dengan ajaran bahwa manusia adalah makhluk tertinggi bagi manusia.
Ketika tidak ada Sang Pencipta yang diakui, maka tidak ada yang bisa memberi kita perintah, atau kepada siapa kita bertanggung jawab. Marx menegaskan hal ini dengan menyatakan, « Komunis sama sekali tidak mengajarkan moral. » Ketika Soviet pada tahun-tahun awal mereka mengadopsi slogan, « Mari kita usir kapitalis dari bumi dan Tuhan dari surga, » mereka hanya memenuhi warisan Karl Marx.
Salah satu keunikan hack magic, seperti yang disebutkan sebelumnya, adalah pembalikan nama. Pembalikan nama secara umum telah merasuki seluruh cara berpikir Marx sehingga ia menggunakannya secara menyeluruh. Dia menjawab buku Proudhon The Philosophy of Misery dengan buku lain yang berjudul The Misery of Philosophy. Dia juga menulis, « Kita harus menggunakan senjata kritik sebagai pengganti senjata kritik, yaitu senjata kritik. »
Berikut ini adalah contoh-contoh lebih lanjut dari penggunaan inversi dalam tulisannya:
Marilah kita mencari teka-teki orang Yahudi bukan pada agamanya, tetapi marilah kita mencari teka-teki agamanya pada orang Yahudi yang sesungguhnya. Luther mematahkan kepercayaan terhadap otoritas, karena ia memulihkan otoritas iman. Dia mengubah para imam menjadi orang awam, karena dia mengubah orang awam menjadi imam.
Marx menggunakan teknik ini di banyak tempat. Ia menggunakan apa yang dapat disebut sebagai gaya khas setan.
Bergeser sedikit, pada masa Marx, para pria biasanya memelihara jenggot, tetapi tidak berjenggot seperti jenggotnya, dan mereka tidak berambut panjang. Sikap dan penampilan Marx merupakan ciri khas murid-murid Joanna Southcott, seorang pendeta dari sekte okultisme yang mengaku berhubungan dengan hantu Shiloh.
Sungguh aneh bahwa sekitar enam puluh tahun setelah kematiannya pada tahun 1814,
kelompok Chatham dari Southcott bergabung dengan seorang tentara, James White, yang, setelah masa baktinya di India, kembali dan memimpin secara lokal, mengembangkan lebih lanjut doktrin Joanna … dengan nada komunis.

Marx tidak sering berbicara di depan umum tentang metafisika, tetapi kita dapat mengumpulkan pandangannya dari orang-orang yang bergaul dengannya. Salah satu mitranya di Internasional Pertama adalah Mikhail Bakunin, seorang anarkis Rusia, yang menulis:
Si Jahat adalah pemberontakan setan terhadap otoritas ilahi, pemberontakan yang di dalamnya kita melihat benih subur dari semua emansipasi manusia, yaitu revolusi. Kaum sosialis saling mengenali satu sama lain dengan kata-kata « Dalam nama orang yang telah melakukan kesalahan besar. »
Setan [adalah] pemberontak abadi, pemikir bebas pertama dan pembebas dunia. Dia membuat manusia malu dengan ketidaktahuan dan kepatuhannya yang seperti binatang; dia membebaskannya, membubuhkan stempel kebebasan dan kemanusiaan pada alisnya, dengan mendorongnya untuk tidak taat dan memakan buah pengetahuan.
Bakunin tidak hanya memuji Lucifer. Ia memiliki program revolusi yang konkret, tetapi bukan program yang akan membebaskan kaum miskin dari eksploitasi. Dia menulis:
Dalam revolusi ini kita harus membangkitkan Iblis di dalam diri manusia, untuk membangkitkan nafsu-nafsu yang paling dasar. Misi kita adalah untuk menghancurkan, bukan membangun. Hasrat untuk menghancurkan adalah hasrat yang kreatif.
Marx, bersama dengan Bakunin, membentuk Internasional Pertama dan mendukung program yang aneh ini. Marx dan Engels mengatakan dalam Manifesto Komunis bahwa kaum proletar melihat hukum, moralitas, dan agama sebagai « begitu banyak prasangka borjuis, yang di baliknya mengintai kepentingan borjuis. »
Bakunin mengungkapkan bahwa Proudhon, seorang pemikir Sosialis besar lainnya dan pada saat itu adalah teman Karl Marx, juga « memuja setan. » Hess telah memperkenalkan Marx kepada Proudhon, yang mengenakan gaya rambut yang sama dengan gaya rambut khas sekte pemuja setan abad ke-19, Joanna Southcott.
Proudhon, dalam Filsafat Kesengsaraan, menyatakan bahwa Tuhan adalah prototipe dari ketidakadilan.
Kita mencapai pengetahuan terlepas dari dia, kita mencapai masyarakat terlepas dari dia. Setiap langkah maju adalah kemenangan di mana kita mengalahkan yang Ilahi.
Dia berseru,
Datanglah, Setan, yang difitnah oleh orang-orang kecil dan raja-raja. Tuhan adalah kebodohan dan kepengecutan; Tuhan adalah kemunafikan dan kepalsuan; Tuhan adalah tirani dan kemiskinan; Tuhan adalah kejahatan. Di mana umat manusia bersujud di depan mezbah, umat manusia, budak para raja dan pendeta, akan dikutuk …. Aku bersumpah, Tuhan, dengan tangan terulur ke langit, bahwa Engkau tidak lebih dari algojo akal sehatku, tongkat nuraniku…. Tuhan pada dasarnya adalah antikebudayaan, antiliberal, antimanusia.
Proudhon menyatakan bahwa Tuhan itu jahat karena manusia, ciptaan-Nya, jahat. Pemikiran seperti itu tidak orisinal; itu adalah isi khotbah yang biasa disampaikan dalam pemujaan setan.
Marx kemudian bertengkar dengan Proudhon dan menulis sebuah buku untuk menyanggah Filsafat Kesengsaraan. Namun, Marx hanya membantah doktrin-doktrin ekonomi yang kecil. Dia tidak keberatan dengan pemberontakan anti-Tuhan Proudhon yang bersifat setan.

Heinrich Heine, penyair Jerman yang terkenal, adalah teman dekat Marx yang ketiga. Ia juga seorang penggemar Setan. Dia menulis:
Saya memanggil setan dan dia datang, Wajahnya dengan keajaiban yang harus saya pindai; Dia tidak jelek, dia tidak lumpuh. Dia adalah pria yang menyenangkan dan menawan.
« Marx adalah pengagum berat Heinrich Heine… . Hubungan mereka sangat hangat dan akrab. »
Mengapa dia mengagumi Heine? Mungkin karena pikiran-pikiran setan seperti berikut ini:
Saya memiliki keinginan … untuk memiliki beberapa pohon yang indah di depan pintu rumah saya, dan jika Tuhan yang terkasih ingin membuat saya benar-benar bahagia, dia akan memberi saya sukacita dengan melihat enam atau tujuh musuh saya digantung di pohon-pohon ini. Dengan hati yang penuh belas kasihan, saya akan mengampuni mereka setelah kematian atas semua kesalahan yang telah mereka lakukan kepada saya selama hidup mereka. Ya, kita harus mengampuni musuh-musuh kita, tetapi tidak sebelum mereka digantung.
Saya bukan pendendam. Saya ingin mengasihi musuh-musuh saya. Tetapi saya tidak dapat mengasihi mereka sebelum membalas dendam kepada mereka. Hanya setelah itu hati saya terbuka untuk mereka. Selama seseorang belum membalaskan dendamnya, kepahitan tetap ada di dalam hati.
Apakah ada orang yang baik yang mau menjadi teman dekat dari orang yang berpikir seperti ini?
Tetapi Marx dan rombongannya berpikir demikian. Lunatcharski, seorang filsuf terkemuka yang pernah menjadi menteri pendidikan Uni Soviet, menulis dalam Socialism aid Religion bahwa Marx mengesampingkan semua kontak dengan Tuhan dan malah menempatkan Setan di depan barisan proletar.
Pada titik ini, penting untuk menyatakan dengan tegas bahwa Marx dan kawan-kawannya, meskipun anti-Tuhan, bukanlah ateis, seperti yang diklaim oleh para Marxis masa kini. Artinya, meskipun mereka secara terbuka mencela dan mencaci maki Tuhan, mereka membenci Tuhan yang mereka percayai. Mereka tidak menentang keberadaan-Nya, tetapi supremasi-Nya.
Ketika revolusi meletus di Paris pada tahun 1871, Communard Flourens menyatakan, « Musuh kita adalah Allah. Kebencian terhadap Tuhan adalah awal dari kebijaksanaan. »
Marx sangat memuji kaum Komunis yang secara terbuka menyatakan tujuan ini. Namun, apa hubungannya dengan distribusi barang yang lebih adil atau dengan institusi sosial yang lebih baik? Itu hanyalah hiasan lahiriah untuk menyembunyikan tujuan yang sebenarnya – penghapusan total terhadap Tuhan dan penyembahan kepada-Nya. Kita telah melihat buktinya di negara-negara seperti Albania, dan hari ini di Korea Utara, di mana semua gereja, masjid, dan pagoda telah ditutup.

Puisi Iblis Marx
Kita melihat hal ini dengan jelas dalam puisi Marx. Dalam « Doa Seorang yang Putus Asa » dan « Kebanggaan Manusia », permohonan tertinggi manusia adalah untuk kebesarannya sendiri. Jika manusia ditakdirkan untuk binasa karena kebesarannya sendiri, ini akan menjadi bencana kosmik, tetapi ia akan mati sebagai makhluk seperti dewa, diratapi oleh setan. Lagu balada Marx « The Player » mencatat keluhan penyanyi terhadap Tuhan yang tidak mengenal atau menghormati seninya. Ia muncul dari jurang neraka yang gelap, mengganggu pikiran dan menyihir hati, dan tariannya adalah tarian kematian. » Pengamen menghunus pedangnya dan menikamkannya ke dalam jiwa penyair.
Seni yang muncul dari jurang neraka yang gelap, mengacaukan pikiran… Hal ini mengingatkan kita pada kata-kata revolusioner Amerika, Jerry Rubin, dalam Do It:
Kami telah menggabungkan masa muda, musik, seks, narkoba, dan pemberontakan dengan pengkhianatan-dan itu adalah kombinasi yang sulit dikalahkan.
Dalam puisinya « Kebanggaan Manusia », Marx mengakui bahwa tujuannya bukanlah untuk memperbaiki dunia atau mereformasi atau merevolusionerkannya, tetapi hanya untuk menghancurkannya dan menikmati kehancurannya:
Dengan jijik saya akan melemparkan tantangan saya sepenuhnya ke muka dunia,
Dan melihat keruntuhan raksasa kerdil ini, Yang kejatuhannya tidak akan menahan semangatku. Kemudian saya akan mengembara seperti dewa dan menang Melalui reruntuhan dunia
Dan, dengan memberikan kata-kata saya kekuatan aktif, saya akan merasa setara dengan Sang Pencipta.
Marx mengadopsi Satanisme setelah melalui pergulatan batin yang intens. Dia berhenti menulis puisi selama masa sakit parah, akibat dari pergolakan di dalam hatinya. Dia menulis pada saat itu tentang kekesalannya karena harus membuat berhala dari pandangan yang dia benci. Dia merasa sakit.
Alasan utama Marx berpindah ke komunisme tampak jelas dalam sebuah surat dari temannya, Georg Jung, kepada Ruge: bukan emansipasi kaum proletar, atau bahkan pembentukan tatanan sosial yang lebih baik. Jung menulis:
Jika Marx, Bruno Bauer dan Feuerbach bersekutu untuk mendirikan tinjauan teologis-politis, Tuhan sebaiknya mengelilingi dirinya dengan semua malaikatnya dan mengasihani diri sendiri, karena ketiganya pasti akan mengusirnya dari surga….
Apakah puisi-puisi ini adalah satu-satunya tulisan Karl Marx yang secara eksplisit bersifat setan? Kita tidak tahu, karena sebagian besar karyanya dirahasiakan oleh mereka yang menjaga manuskrip-manuskripnya.
Dalam The Revolted Man, Albert Camus menyatakan bahwa tiga puluh jilid karya Marx dan Engels tidak pernah diterbitkan dan menyatakan bahwa mereka tidak seperti apa yang secara umum dikenal sebagai Marxisme. Setelah membaca ini, saya meminta salah satu sekretaris saya untuk menulis surat kepada Institut Marx di Moskow, menanyakan apakah pernyataan penulis Prancis ini benar.
Saya menerima balasan.

Wakil direkturnya, Profesor M. Mtchedlov, setelah mengatakan bahwa Camus berbohong, tetap mengkonfirmasi tuduhannya. Mtchedlov menulis bahwa dari total seratus jilid, hanya tiga belas jilid yang sudah terbit. Dia memberikan alasan yang konyol untuk hal ini: Perang Dunia II menghambat pencetakan jilid-jilid lainnya. Surat itu ditulis pada 1980, tiga puluh lima tahun setelah perang berakhir. Dan, Penerbit Negara Uni Soviet tentu saja memiliki dana yang cukup.
Dari surat ini, jelaslah bahwa meskipun Komunis Soviet memiliki semua naskah untuk seratus jilid, mereka memilih untuk menerbitkan hanya tiga belas jilid. Tak ada penjelasan lain selain bahwa sebagian besar gagasan Marx sengaja dirahasiakan.
Kehidupan Marx yang Penuh Kehancuran
Semua pemuja setan yang aktif memiliki kehidupan pribadi yang rusak, dan ini juga terjadi pada Marx.
Arnold Künzli, dalam bukunya Karl Marx – A Psychogram, menulis tentang kehidupan Marx, termasuk bunuh diri dua anak perempuan dan menantunya. Putrinya Laura, yang menikah dengan Lafargue yang beraliran sosialis, juga menguburkan tiga anaknya; kemudian ia dan suaminya bunuh diri bersama. Putrinya yang lain, Eleanor, memutuskan bersama suaminya untuk melakukan hal yang sama. Dia meninggal; suaminya mundur pada menit-menit terakhir.
Friedrich Engels dan Karl Marx; di depan, istri Marx, Jenny, dan anak-anaknya, Laura dan Eleanor (1864)
Marx tidak merasa berkewajiban untuk mencari nafkah untuk keluarganya, meskipun ia bisa dengan mudah melakukannya melalui pengetahuannya yang luar biasa tentang bahasa. Sebaliknya, ia hidup dengan mengemis dari Engels. Dia memiliki seorang anak di luar nikah dari pembantunya, Helen Demuth. Kemudian dia menghubungkan anak tersebut dengan Engels, yang menerima komedi ini. Marx sangat banyak minum. Riazanov, direktur Institut Marx-Engels di Moskow, mengakui fakta ini dalam bukunya Karl Marx, Mai, Pemikir bantuan Revolusioner.
Eleanor adalah putri kesayangan Marx. Dia memanggilnya Tussy dan sering berkata, « Tussy adalah saya. » Dia sangat terpukul ketika mendengar tentang skandal ketidakabsahan dari Engels di ranjang kematiannya. Hal inilah yang menyebabkan dia bunuh diri.
Perlu dicatat bahwa Marx, dalam The Communist M^nifesto, mencerca para kapitalis yang « memiliki istri dan anak perempuan dari kaum proletar yang mereka miliki. » Kemunafikan seperti itu bukanlah karakter Karl Marx.
Ada titik yang lebih gelap lagi dalam kehidupan Marx, sang revolusioner besar. Surat kabar Jerman Reichsruf (9 Januari 1960) mempublikasikan fakta bahwa kanselir Austria Julius Raab menyumbangkan sebuah surat asli dari Karl Marx kepada Nikita Khrushchev, yang saat itu menjabat sebagai direktur Soviet Rusia. Khrushchev tidak menyukainya, karena surat itu adalah bukti bahwa Marx pernah menjadi informan bayaran polisi Austria yang memata-matai kaum revolusioner.
Surat itu ditemukan secara tak sengaja di sebuah arsip rahasia. Surat itu menunjukkan bahwa Marx, sebagai seorang informan, melaporkan rekan-rekannya selama masa pengasingannya di London. Ia menerima $25 untuk setiap informasi yang ia berikan. Catatannya berisi tentang para eksil revolusioner di London, Paris, dan Swiss.
Salah satu dari mereka yang ia informasikan adalah Ruge, yang menganggap dirinya sebagai teman dekat Marx. Surat-surat persahabatan di antara keduanya masih ada.
Rolv Heuer menggambarkan kehidupan finansial Marx yang hancur dalam Genius and Riches:
Ketika ia menjadi mahasiswa di Berlin, putra papa Marx menerima uang saku sebesar 700 thaler per tahun.
Ini adalah jumlah yang sangat besar karena pada saat itu hanya 5 persen dari populasi yang memiliki pendapatan tahunan lebih dari 300 thaler. Selama masa hidupnya, Marx menerima sekitar enam juta franc Prancis dari Engels, menurut Marx Institute.
Namun dia selalu bernafsu untuk mendapatkan warisan. Ketika seorang pamannya sedang kesakitan, Marx menulis, « Jika anjing itu mati, saya akan terbebas dari kenakalan. » Engels menjawab, « Saya ucapkan selamat kepada Anda atas penyakit yang diderita si penghalang warisan, dan saya berharap bencana itu akan terjadi sekarang »
« Anjing itu » mati, dan Marx menulis pada tanggal 8 Maret 1855,
Peristiwa yang sangat membahagiakan. Kemarin kami diberitahu tentang kematian paman istri saya yang berusia sembilan puluh tahun. Istri saya akan menerima sekitar seratus Lst; bahkan lebih banyak lagi jika anjing tua itu tidak meninggalkan sepeser pun uangnya untuk wanita yang mengurus rumahnya.
Dia tidak memiliki perasaan yang lebih baik terhadap orang-orang yang lebih dekat dengannya daripada pamannya. Dia bahkan tidak berhubungan baik dengan ibunya. Pada bulan Desember 1863 ia menulis surat kepada Engels,

Dua jam yang lalu sebuah telegram tiba dan mengatakan bahwa ibuku telah meninggal. Takdir harus mengambil salah satu anggota keluarga. Saya sudah memiliki satu kaki di dalam kubur. Dalam situasi seperti ini, aku lebih dibutuhkan daripada wanita tua itu. Aku harus pergi ke Trier untuk mengurus warisan mereka.
Hanya itu yang dikatakannya pada saat kematian ibunya. Selain itu, hubungan antara Marx dan istrinya sangat buruk. Istrinya meninggalkannya dua kali, namun selalu kembali lagi. Ketika istrinya meninggal, dia bahkan tidak menghadiri pemakamannya.
Selalu membutuhkan dana, Marx kehilangan banyak uang di bursa saham, di mana dia, sang ekonom besar, hanya tahu bagaimana caranya merugi.
Marx adalah seorang intelektual berkaliber tinggi, seperti halnya Engels. Namun, korespondensi mereka penuh dengan kata-kata kotor, tidak biasa untuk kelas masyarakat mereka. Kata-kata kotor berlimpah, dan tidak ada satu surat pun di mana orang mendengar seorang idealis berbicara tentang mimpi humanis atau Sosialisnya.
Karena sekte Setan sangat rahasia, kita hanya memiliki laporan tentang kemungkinan hubungan Marx dengan sekte tersebut. Namun, kehidupannya yang tidak teratur tidak diragukan lagi merupakan mata rantai lain dalam rantai bukti yang telah dipertimbangkan.

TIGA – IMAN YANG HANCUR
Kontra-Konversi Engels
Karena Friedrich Engels merupakan tokoh yang menonjol dalam kehidupan Marx, saya akan memberikan materi singkat tentangnya. Engels dibesarkan dalam sebuah keluarga yang sangat saleh. Bahkan, di masa mudanya ia telah menggubah puisi-puisi Kristen yang indah. Setelah bertemu dengan Marx, ia menulis tentangnya:
Siapa yang mengejar usaha yang liar? Seorang pria berkulit hitam dari Trier [tempat kelahiran Marx], monster yang luar biasa. Dia tidak berjalan atau berlari, dia melompat dengan tumitnya dan mengamuk penuh kemarahan seolah-olah dia ingin menangkap tenda lebar di langit dan melemparkannya ke bumi. Dia merentangkan tangannya jauh ke udara; tinju jahat terkepal, dia mengamuk tanpa henti, seolah-olah sepuluh ribu setan telah menangkapnya di rambutnya.
Friedrich Engels
Engels mulai meragukan iman Kristen setelah membaca sebuah buku yang ditulis oleh seorang teolog liberal, Bruno Bauer. Ia mengalami pergumulan yang hebat di dalam hatinya. Ia menulis pada saat itu,
Saya berdoa setiap hari, bahkan hampir setiap hari, untuk kebenaran, dan saya telah melakukannya sejak saya mulai ragu, tetapi tetap saja saya tidak dapat kembali. Air mata saya mengalir deras saat saya menulis.
Engels tidak pernah menemukan jalan untuk kembali kepada Firman Allah, dan malah bergabung dengan orang yang ia sebut sebagai « monster yang dirasuki sepuluh ribu setan ». Ia telah mengalami sebuah pertobatan yang berlawanan.
Orang macam apakah Bruno Bauer, teolog liberal yang memainkan peran penting dalam penghancuran iman Kristen Engels dan yang mendukung Marx dengan cara-cara anti-Kristen yang baru? Apakah ia memiliki hubungan dengan setan?
Seperti Engels sendiri, ia memulai hidupnya sebagai seorang yang beriman dan kemudian sebagai seorang teolog konservatif, bahkan menulis menentang para pengkritik Alkitab. Setelah itu ia sendiri menjadi seorang kritikus radikal terhadap Kitab Suci dan pencipta Kekristenan materialistis yang

bersikeras bahwa Yesus hanyalah manusia, bukan Anak Allah. Bauer menulis surat kepada temannya Arnold Ruge, yang juga seorang teman Marx dan Engels, pada tanggal 6 Desember 1841:
Saya memberikan kuliah di universitas ini di hadapan banyak orang. Saya tidak mengenali diri saya sendiri ketika saya mengucapkan hujatan-hujatan saya dari mimbar. Mereka begitu hebat sehingga anak-anak ini, yang tidak boleh disinggung oleh siapa pun, membuat bulu kuduk mereka berdiri. Ketika menyampaikan hujatan-hujatan itu, saya ingat bagaimana saya bekerja dengan tekun di rumah untuk menulis sebuah permintaan maaf dari Kitab Suci dan Wahyu. Bagaimanapun, itu adalah iblis yang sangat jahat yang merasuki saya sesering saya naik ke atas mimbar, dan saya begitu lemah sehingga saya terpaksa menyerah kepadanya…. Semangat penghujatan saya akan terpuaskan hanya jika saya diberi wewenang untuk berkhotbah secara terbuka sebagai profesor dari sistem ateistik.
Orang yang meyakinkannya untuk menjadi seorang Komunis adalah Moses Hess yang sama yang sebelumnya meyakinkan Marx. Hess menulis, setelah bertemu dengan Engels di Cologne,
Dia berpisah dengan saya sebagai seorang Komunis yang terlalu bersemangat. Beginilah cara saya menghasilkan kerusakan…
Untuk menghasilkan kerusakan-apakah ini tujuan tertinggi Hess dalam hidup? Ini adalah Lucifer juga.
Jejak-jejak sebagai seorang Kristen tidak pernah hilang dari benak Engels. Pada tahun 1865, ia mengungkapkan kekagumannya pada lagu Reformasi, « Benteng yang Perkasa Adalah Allah Kita, » dan menyebutnya sebagai « himne kemenangan yang menjadi lagu Marseillaise pada abad keenam belas. » Ada juga pernyataan pro-Kristen lainnya dari penanya.
Tragedi Engels sungguh mengharukan, dan bahkan lebih mencekam daripada tragedi Marx. Berikut ini adalah sebuah puisi Kristen yang luar biasa yang ditulis pada masa mudanya oleh orang yang kelak menjadi kaki tangan terbesar Marx dalam upaya penghancuran agama:
Tuhan Yesus Kristus, Anak Tunggal Allah,
Turunlah dari takhta surgawi-Mu
Dan selamatkanlah jiwaku untukku.
Turunlah dalam segala berkat-Mu.
Cahaya kekudusan Bapa-Mu,
Berikanlah agar aku bisa memilih-Mu.
Indah, indah, tanpa kesedihan adalah sukacita
dengan mana kami menaikkan, Juruselamat, kepada-Mu pujian kami.
Dan ketika aku menarik nafas terakhirku Dan harus menanggung kepedihan maut, Kukuh berpegang pada-Mu;
Ketika mataku dipenuhi kegelapan dan jantungku berdegup kencang, Di dalam-Mu aku akan menjadi dingin.
Di Surga rohku akan memuji nama-Mu selamanya,
Karena ia aman di dalam Engkau.
O, seandainya waktu sukacita sudah dekat, Ketika dari dada-Mu yang penuh kasih, aku dapat menarik kehidupan baru yang menghangatkan.

Dan kemudian, ya Tuhan, dengan ucapan syukur kepada-Mu,
Haruskah aku memeluk mereka yang kusayangi
Selamanya dalam pelukanku. Selamanya, selamanya, selalu hidup, Engkau tetap melihat hidupku yang baru.
Engkau telah membebaskan umat manusia dari kematian dan penyakit, agar ada Berkat dan keberuntungan di mana-mana. Dan sekarang dengan ini, keturunan-Mu yang baru, Di Bumi semua akan berbeda;
Kepada setiap orang Engkau akan memberikan bagiannya.
Setelah Bruno Bauer menabur keraguan dalam jiwanya, Engels menulis surat kepada beberapa teman,
Ada tertulis, « Mintalah, maka akan diberikan kepadamu. » Saya mencari kebenaran di mana pun saya memiliki harapan untuk menemukan setidaknya bayangannya. Namun saya tidak dapat mengenali kebenaran Anda sebagai kebenaran yang abadi. Namun ada tertulis, « Carilah, maka kamu akan mendapat. Siapakah di antara kamu yang memberikan batu kepada anaknya, sedangkan anaknya meminta roti? Apalagi Bapamu yang di sorga. »
Air mata saya berlinang ketika saya menulis ini. Saya terharu terus menerus, tetapi saya merasa saya tidak akan tersesat. Saya akan datang kepada Allah, yang kepada-Nya seluruh jiwa saya merindukan. Ini juga adalah sebuah kesaksian dari Roh Kudus. Dengan ini aku hidup dan dengan ini aku mati … Roh Allah menjadi saksi bagiku, bahwa aku adalah anak Allah.
Engels sangat menyadari bahaya Satanisme. Dalam bukunya, Schelling Philosopher in Christ, Engels menulis:
Sejak Revolusi Prancis yang mengerikan, roh jahat yang sama sekali baru telah masuk ke dalam sebagian besar umat manusia, dan kefasikan mengangkat kepalanya yang berani dengan cara yang tidak tahu malu dan halus sehingga Anda akan berpikir bahwa nubuat-nubuat Alkitab sedang digenapi sekarang. Mari kita lihat terlebih dahulu apa yang Alkitab katakan tentang kefasikan di akhir zaman. Tuhan Yesus berkata dalam Matius 24:11-13: « Banyak nabi palsu akan muncul dan menyesatkan banyak orang. Dan karena kedurhakaan akan bertambah banyak, maka kasih banyak orang akan menjadi dingin. Tetapi barangsiapa bertahan sampai pada kesudahannya, ia akan selamat. Dan Injil Kerajaan ini akan diberitakan di seluruh dunia menjadi kesaksian bagi semua bangsa, sesudah itu barulah tiba kesudahannya. » Dan kemudian dalam ayat 24: « Mesias-mesias palsu dan nabi-nabi palsu akan muncul dan mereka akan mengadakan tanda-tanda dan mujizat-mujizat yang dahsyat, sehingga sekiranya mungkin, mereka akan menyesatkan orang-orang yang terpilih. » Paulus berkata, dalam 2 Tesalonika 2:3 dst.: « Manusia berdosa itu akan dinyatakan, yaitu si penghuni neraka, yang menentang dan meninggikan dirinya sendiri di atas segala sesuatu yang ada, yang disembah, dan yang disembah. » …. [Kedatangan si Jahat itu terjadi sesudah pekerjaan Iblis dengan segala kuasa dan tanda dan mujizat-mujizatnya yang palsu dan dengan segala tipu daya kefasikan yang menyesatkan di antara orang-orang yang binasa, karena mereka tidak menerima kasih akan kebenaran, supaya mereka diselamatkan. Dan karena itulah Allah akan mengirimkan kepada mereka kesesatan yang kuat, supaya mereka percaya kepada dusta, supaya mereka semua terkutuk, karena mereka tidak percaya kepada kebenaran, tetapi mereka bersukacita dalam kefasikan. »
Engels mengutip ayat demi ayat dari Alkitab, sama seperti yang dilakukan oleh para teolog yang percaya Alkitab.

Ia melanjutkan:
Kita tidak ada hubungannya lagi dengan ketidakpedulian atau sikap dingin terhadap Tuhan. Tidak, ini adalah permusuhan yang terbuka dan dinyatakan, dan sebagai ganti semua sekte dan partai, sekarang hanya ada dua: Orang-orang Kristen dan anti-Kristen…. Kita melihat nabi-nabi palsu di antara kita …. Mereka berkeliling ke seluruh Jerman dan ingin menyusup ke mana-mana; mereka mengajarkan ajaran-ajaran Iblis di pasar-pasar dan membawa bendera Iblis dari satu kota ke kota lain, merayu kaum muda yang malang, untuk menjerumuskan mereka ke dalam jurang yang paling dalam yaitu neraka dan kematian.
Ia menutup kitab ini dengan kata-kata Wahyu:
Lihatlah, Aku datang segera. Peliharalah apa yang ada padamu, supaya tidak seorang pun mengambil mahkotamu. Amin.
Orang yang menulis puisi-puisi seperti itu dan peringatan-peringatan seperti itu terhadap Setanisme, orang yang berdoa dengan air mata untuk mewaspadai bahaya ini, orang yang mengakui bahwa Marx telah dirasuki oleh seribu setan, menjadi kolaborator terdekat Marx dalam pertarungan melawan setan, « karena Komunisme menghapuskan kebenaran yang kekal, menghapuskan seluruh agama, dan seluruh moralitas …. »
Teologi liberal telah mencapai perubahan yang mengerikan ini. Dengan demikian, teologi liberal berbagi kesalahan dengan Marx dan Engels atas puluhan juta orang tak berdosa yang dibunuh oleh komunisme hingga saat ini. Sungguh sebuah tragedi rohani!
Marx Membenci Seluruh Bangsa
Beralih dari Engels ke Marx, seluruh sikap dan percakapan Marx bersifat setan.
Meskipun seorang Yahudi, dia menulis buku anti-Yahudi yang merusak berjudul The Jewish Question. Pada tahun 1856, dia menulis di The New York Tribune sebuah artikel berjudul « Pinjaman Rusia », yang di dalamnya kita membaca:
Kita tahu bahwa di belakang setiap tiran berdiri seorang Yahudi, sebagaimana seorang Yesuit berdiri di belakang setiap Paus. Sebagaimana tentara Yesuit membunuh setiap pemikiran bebas, maka keinginan kaum tertindas akan memiliki peluang untuk berhasil, kegunaan perang yang dihasut oleh para kapitalis akan berhenti, jika bukan karena orang-orang Yahudi yang mencuri harta umat manusia. Tidaklah mengherankan jika 1856 tahun yang lalu Yesus mengusir para pemungut cukai dari Bait Suci Yerusalem. Mereka sama seperti para pemungut cukai masa kini yang berdiri di belakang para tiran dan tirani. Mayoritas dari mereka adalah orang Yahudi. Fakta bahwa orang-orang Yahudi telah menjadi begitu kuat sehingga membahayakan kehidupan dunia menyebabkan kami mengungkapkan organisasi mereka, tujuan mereka, sehingga bau busuknya dapat membangunkan para pekerja di dunia untuk memerangi dan melenyapkan sariawan semacam itu.
Apakah Hitler mengatakan sesuatu yang lebih buruk dari ini?

(Anehnya, Marx juga menulis sebaliknya, dalam The Capital, Volume I, di bawah judul « Karakter Kapitalis Industri »: « Di depan orang-orang terpilih tertulis bahwa mereka adalah milik Yehuwa. »)
Banyak Komunis Yahudi lainnya yang meniru Marx dalam hal kebencian mereka terhadap orang Yahudi. Ruth Fisher, seorang pemimpin Komunis Yahudi Jerman yang terkenal dan seorang anggota Parlemen, mengatakan: « Gilaslah para kapitalis Yahudi, gantunglah mereka di tiang-tiang lampu, injak-injaklah mereka di bawah kakimu. » Mengapa hanya kapitalis Yahudi dan bukan yang lainnya masih menjadi pertanyaan yang belum terjawab.
Marx tidak hanya membenci orang Yahudi, tetapi juga orang Jerman: « Pemukulan adalah satu-satunya cara untuk membangkitkan Jerman. » Dia berbicara tentang « orang-orang Jerman yang bodoh… kesempitan nasional yang menjijikkan dari orang Jerman » dan mengatakan bahwa « orang Jerman, Cina, dan Yahudi harus dibandingkan dengan pedagang kaki lima dan pedagang kecil. » Ia menyebut orang-orang Rusia sebagai « pemakan kubis ». Orang-orang Slavia adalah « sampah etnis. » Dia mengungkapkan kebenciannya terhadap banyak bangsa, tetapi tidak pernah mengungkapkan cintanya.
Marx menulis dalam catatan tahun barunya pada 1848 tentang « kaum jembel Slavia, » yang mencakup Rusia, Ceko, dan Kroasia. Ras-ras yang « terbelakang » ini tidak memiliki apa-apa lagi yang tersisa bagi mereka karena takdir kecuali « tugas langsung untuk musnah dalam badai revolusioner dunia. » « Perang dunia yang akan datang tidak hanya akan menyebabkan kelas-kelas reaksioner dan dinasti-dinasti, tetapi juga seluruh bangsa reaksioner, lenyap dari muka bumi. Dan itu akan menjadi sebuah kemajuan. » « Nama mereka akan lenyap. »
Baik Marx maupun Engels tidak khawatir dengan kehancuran jutaan orang. Yang pertama menulis,
Sebuah revolusi diam-diam yang tak terhindarkan sedang terjadi di masyarakat, sebuah revolusi yang tidak peduli dengan kehidupan manusia yang dihancurkannya seperti halnya gempa bumi yang tidak peduli dengan rumah-rumah yang dihancurkannya. Kelas dan ras yang terlalu lemah untuk mendominasi kondisi eksistensi yang baru akan dikalahkan.
Sebaliknya, Hitler, yang hanya menginginkan perbudakan dan bukan kehancuran bangsa-bangsa ini, jauh lebih manusiawi daripada Marx.
Engels menulis dengan nada yang sama:
Perang dunia berikutnya akan membuat seluruh bangsa reaksioner lenyap dari muka bumi. Ini juga merupakan sebuah kemajuan.
Jelas hal ini tidak dapat dipenuhi tanpa menghancurkan beberapa bunga nasional yang rapuh. Tetapi tanpa kekerasan dan tanpa rasa kasihan, tidak ada yang dapat diperoleh dalam sejarah
Marx, orang yang menyamar sebagai pejuang kaum proletar, menyebut kelas ini sebagai « anak laki-laki bodoh, bajingan, keledai.
Engels tahu betul apa yang diharapkan dari mereka. Ia menulis, « Kaum demokrat, merah, ya, bahkan massa Komunis, tidak akan pernah mencintai kita. »
Marx mengidentifikasikan orang kulit hitam sebagai « idiot » dan secara konstan menggunakan istilah « negro » dalam korespondensi pribadi.

Dia menyebut saingannya Lassalle sebagai « negro Yahudi » dan membuatnya sangat jelas bahwa ini tidak dimaksudkan sebagai julukan penghinaan terhadap satu orang saja.
Sekarang sangat jelas bagi saya bahwa, seperti yang ditunjukkan oleh bentuk kepala dan tekstur rambutnya, ia adalah keturunan dari orang Negro yang ikut dalam pelarian Musa dari Mesir (kecuali jika ibu atau neneknya dari pihak ayah melakukan hibridisasi dengan seorang negro). …. Sifat pemaksa orang itu juga mirip negro.
Marx bahkan memperjuangkan perbudakan di Amerika Utara. Untuk hal ini, ia bertengkar dengan temannya, Proudhon, yang menganjurkan emansipasi budak di AS,
Tanpa perbudakan, Amerika Utara, negara yang paling progresif, akan berubah menjadi negara patriarki. Hapus Amerika Utara dari peta dunia dan Anda akan mendapatkan anarki-kehancuran total dari perdagangan dan peradaban modern. Hapuskan perbudakan dan Anda akan menghapus Amerika dari peta dunia.
Marx juga menulis, « Iblis akan menguasai Inggris! » – Terlepas dari kecaman seperti itu, ada banyak orang Inggris, dan juga orang Amerika, yang menganut paham Marxis.
Iblis ada di dalam Keluarga
Putri kesayangan Marx, Eleanor, dengan persetujuan ayahnya, menikah dengan Edward Eveling. Dia memberi kuliah tentang topik-topik seperti « Kejahatan Tuhan ». (Sama seperti yang dilakukan para pemuja setan. Tidak seperti ateis, mereka tidak menyangkal keberadaan Tuhan, kecuali untuk menipu orang lain; mereka mengetahui keberadaan-Nya, tetapi menggambarkan-Nya sebagai jahat). Dalam ceramah-ceramahnya, ia mencoba membuktikan bahwa Allah adalah « pendorong poligami dan penghasut pencurian. » Dia mendukung hak untuk menghujat. Puisi berikut ini menggambarkan sikap gerakannya terhadap Setanisme:
Bagimu syair-syairku, tak terkendali dan berani,
Naiklah, wahai Setan, raja perjamuan.
Jauhilah percikanmu, wahai imam, dan dengungmu. Karena tidak akan pernah Setan, wahai imam, berdiri di belakangmu.
Nafasmu, O Setan, mengilhami syair-syairku, Ketika dari dadaku para dewa kutentang.
Dari raja-raja kepausan, raja-raja yang tidak manusiawi:
Engkaulah petir yang membuat pikiran bergetar. Wahai jiwa yang mengembara jauh dari jalan yang lurus, Setan penuh belas kasihan. Lihat Heloisa!
Seperti angin puyuh yang melebarkan sayapnya,
Dia berlalu, wahai manusia, Setan yang agung!
Salam, dari akal, Sang Pembalas yang agung!
Suci bagi-Mu akan naik dupa dan sumpah!
Engkau telah melengserkan dewa pendeta

EMPAT – TERLAMBAT
Wahyu Seorang Pembantu Rumah Tangga
Seorang Amerika, Komandan Sergius Riis, adalah seorang murid Marx. Berduka karena berita kematiannya, ia pergi ke London untuk mengunjungi rumah tempat tinggal guru yang dikaguminya. Keluarganya telah pindah. Satu-satunya orang yang dapat ia temui untuk diwawancarai adalah mantan pembantu rumah tangga Marx, Helen Demuth. Dia mengatakan kata-kata yang luar biasa tentang Marx:
Dia adalah seorang yang takut akan Tuhan. Ketika sakit parah, ia berdoa sendirian di kamarnya di depan deretan lilin yang menyala, mengikatkan semacam pita pengukur di dahinya.
Ini menunjukkan filosofi, alat yang dipakai oleh orang Yahudi Ortodoks saat berdoa pagi. Namun, Marx telah dibaptis dalam agama Kristen, tidak pernah mempraktikkan Yudaisme, dan kemudian menjadi seorang pejuang yang menentang Tuhan. Dia menulis buku-buku yang menentang agama dan membesarkan semua anaknya sebagai ateis. Upacara apakah yang dianggap oleh seorang pelayan yang tidak tahu apa-apa sebagai sebuah kesempatan untuk berdoa? Orang Yahudi, yang mengucapkan doa-doa mereka dengan lambang-lambang di dahi mereka, biasanya tidak memiliki sederetan lilin di hadapan mereka. Mungkinkah ini merupakan semacam praktik sihir?
Kita juga tahu bahwa Marx, yang dianggap ateis, memiliki patung Zeus di ruang kerjanya. Dalam mitologi Yunani, Zeus, dewa penyembah berhala yang kejam, mengubah dirinya menjadi seekor binatang buas dan menaklukkan Eropa – seperti halnya Marxisme di kemudian hari.
(Secara kebetulan, sosok telanjang Zeus, yang dikenal dengan keganasannya, adalah satu-satunya lambang agama di lobi utama gedung Perserikatan Bangsa-Bangsa di New York).
Surat-surat Keluarga
Petunjuk lain yang mungkin terdapat dalam sebuah surat yang ditulis kepada Marx oleh putranya, Edgar, pada tanggal 31 Maret 1854. Surat itu dimulai dengan kata-kata yang mengejutkan, « Iblisku tersayang. » Siapa yang pernah tahu seorang anak menyapa ayahnya dengan sebutan seperti ini? Namun begitulah cara seorang pemuja setan menulis kepada orang yang dicintainya. Mungkinkah sang anak juga telah diinisiasi?
Sama pentingnya, istri Marx menyapanya sebagai berikut, dalam sebuah surat pada bulan Agustus 1844,
Surat pastoral terakhir Anda, imam besar dan uskup jiwa-jiwa, telah kembali memberikan ketenangan dan kedamaian bagi domba-domba Anda yang malang.
Marx telah menyatakan, dalam Manifesto Komunis, keinginannya untuk menghapuskan semua agama, yang mungkin diasumsikan termasuk menghapuskan pemujaan setan juga. Namun istrinya menyebutnya sebagai imam besar dan uskup. Dari agama apa? Satu-satunya agama Eropa yang memiliki imam besar adalah agama Setan. Surat-surat pastoral apa yang ditulisnya, seorang pria yang diyakini sebagai seorang ateis? Di mana mereka? Ini adalah bagian dari kehidupan Marx yang masih belum diteliti.

Kesaksian Para Penulis Biografi
Beberapa penulis biografi Marx tidak diragukan lagi memiliki kecurigaan tentang hubungan antara penyembahan setan dan subjek buku mereka. Namun karena tidak memiliki persiapan rohani yang cukup, mereka tidak dapat memahami fakta-fakta yang ada di depan mata mereka. Tetap saja, kesaksian mereka menarik.
Seorang Marxis Franz Mehring menulis dalam bukunya Karl Marx:
Meskipun ayah Karl Marx meninggal beberapa hari setelah ulang tahun kedua puluh putranya, ia tampaknya telah mengamati dengan ketakutan rahasia bahwa iblis itu adalah putra kesayangannya…. Henry Marx tidak berpikir dan tidak dapat mengira bahwa simpanan budaya borjuis yang kaya yang ia wariskan kepada putranya, Karl, sebagai warisan berharga bagi kehidupan akan menjadi bantuan untuk mengantarkan demo yang ia takuti.
Marx meninggal dalam keputusasaan, seperti yang dilakukan oleh semua pemuja setan. Pada tanggal 25 Mei 1883, ia menulis kepada Engels, « Betapa sia-sia dan kosongnya hidup ini, tetapi betapa diinginkannya hidup ini! »
Marx adalah seorang yang hidup sezaman dengan tokoh-tokoh Kristen yang hebat: komponis Mendelsohn, dermawan Dr. Barnardo, pengkhotbah Charles Spurgeon, dan Jendral William Booth. Mereka semua tinggal di dekatnya di London. Namun, ia tidak pernah menyebut mereka. Mereka luput dari perhatiannya.
Ada sebuah rahasia di balik Marx yang tidak banyak diketahui oleh para Marxis. Lenin menulis, « Setelah setengah abad, tidak ada satu pun dari kaum Marxis yang memahami Marx. »
Rahasia di Balik Kehidupan Lenin
Ada rahasia di balik kehidupan Lenin juga.
Ketika saya menulis edisi pertama buku ini, saya tidak mengetahui adanya keterlibatan pribadi Lenin dengan ritual-ritual sekte pemuja setan. Sejak saat itu, saya telah membaca The Young Lenin karya Trotsky, yang merupakan teman dekat dan rekan kerja Lenin. Dia menulis bahwa Lenin, pada usia enam belas tahun, merobek salib dari lehernya, meludahinya, dan menginjak-injaknya, sebuah upacara pemujaan setan yang sangat umum.

Tidak ada keraguan sedikit pun bahwa Lenin didominasi oleh ideologi setan. Bagaimana lagi orang bisa menjelaskan kutipan berikut ini dari suratnya kepada penulis Rusia, Maxim Gorki, tertanggal 13-14 November 1913:
Jutaan dosa, kejahatan, penindasan, dan wabah penyakit, lebih mudah ditemukan oleh orang-orang, dan karena itu kurang berbahaya, daripada ide tertipis tentang tuhan kecil yang rohaniah, meskipun disamarkan dengan pakaian yang paling indah.
Pada akhirnya Setan menipunya, seperti yang dia lakukan pada semua pengikutnya. Lenin tergerak untuk menulis sebagai berikut tentang negara Soviet:
Negara tidak berfungsi seperti yang kita inginkan. Bagaimana negara itu berfungsi? Mobil tidak patuh. Seorang pria berada di belakang kemudi dan tampaknya memimpinnya, tetapi mobil itu tidak melaju ke arah yang diinginkan. Mobil itu bergerak sesuai keinginan kekuatan lain.
Kekuatan misterius apakah ini yang bahkan menggantikan rencana para pemimpin Bolshevik? Apakah mereka menyerah pada kekuatan yang mereka harapkan untuk dikuasai, tetapi yang terbukti lebih kuat daripada yang mereka perkirakan dan membuat mereka putus asa?
Dalam sebuah surat pada tahun 1921, Lenin menulis:
Saya berharap kita akan digantung dengan tali yang busuk. Dan saya tidak kehilangan harapan bahwa hal ini akan terjadi, karena kita tidak bisa mengutuk birokrasi yang kotor. Jika ini terjadi, itu akan selesai dengan baik.
Ini adalah harapan terakhir Lenin setelah seumur hidup berjuang untuk tujuan Komunis: digantung dengan adil pada tali yang busuk. Harapan ini tidak terpenuhi untuknya, tetapi hampir semua rekan kerjanya akhirnya dieksekusi oleh Stalin setelah mengaku di depan umum bahwa mereka telah melayani kekuatan lain selain kaum proletar yang mereka pura-pura bantu.
Pengakuan yang luar biasa dari Lenin: « Saya harap kami akan digantung dengan tali yang busuk. »
Menarik untuk dicatat bahwa pada usia tiga belas tahun, Lenin menulis apa yang bisa disebut sebagai puisi kenabian yang meramalkan kebangkrutan yang akan terjadi pada hidupnya. Dia telah memutuskan untuk melayani umat manusia, tetapi tanpa Tuhan. Ini adalah kata-katanya:
Mengorbankan hidupmu dengan bebas untuk orang lain, Sayang sekali kamu akan mengalami nasib yang menyedihkan
Bahwa pengorbananmu akan sia-sia belaka.
Sungguh kontras dengan kata-kata pejuang lainnya, Rasul Paulus, yang menulis menjelang akhir hidupnya:
Aku telah bertempur dengan baik, aku telah menyelesaikan pertandinganku… … … … untuk selanjutnya telah disediakan bagiku mahkota kebenaran, yang akan dikaruniakan kepadaku oleh Tuhan, hakim yang adil, pada hari itu (2 Timotius 4:7, 8).

Ada kata « terlambat » dalam urusan rohani kita. Esau bertobat dengan banyak air mata karena telah menjual hak kesulungannya, tetapi kesepakatan itu tidak dapat dibatalkan. Dan Lenin, pendiri negara Soviet, berkata di ranjang kematiannya,
Saya telah melakukan kesalahan besar. Mimpi buruk saya adalah merasa tersesat di lautan darah dari para korban yang tak terhitung jumlahnya. Sudah terlambat untuk kembali. Untuk menyelamatkan negara kami, Rusia, kami membutuhkan orang-orang seperti Fransiskus dari Asisi. Dengan sepuluh orang seperti dia, kita akan menyelamatkan Rusia.

LIMA – PEMALSUAN YANG KEJAM
Bukharin, Stalin, Mao, Ceausescu, Andropov
Mungkin ada baiknya kita melihat beberapa tokoh Marxis modern. Bukharin, sekretaris jenderal Komunis Internasional dan salah satu doktrinus utama Marxis di abad ini, sejak usia dua belas tahun, setelah membaca Kitab Wahyu dalam Alkitab, ingin sekali menjadi Antikristus. Menyadari dari Kitab Suci bahwa Antikristus haruslah anak dari seorang pelacur besar yang apokaliptik, ia bersikeras agar ibunya mengaku pernah menjadi pelacur.
Tentang Stalin, dia menulis, « Dia bukan manusia, tetapi iblis. »
Terlambat, Bukharin menyadari ke tangan siapa dia telah jatuh. Dalam sebuah surat yang ia buat untuk dihafalkan oleh istrinya sebelum penangkapan dan eksekusi, ia berkata:
Saya meninggalkan kehidupan. Saya menundukkan kepala …. Saya merasakan ketidakberdayaan saya di hadapan mesin neraka… ?
Dia telah membantu mendirikan sebuah guillotine – negara Soviet – yang telah membunuh jutaan orang, hanya untuk mengetahui bahwa desainnya dibuat di neraka. Dia ingin menjadi Antikristus. Namun, dia malah menjadi korban dari sang Musuh.
Demikian pula, Kaganovitch, saudara ipar dan kolaborator terdekat Stalin, menulis tentang dia dalam buku hariannya (yang akan segera diterbitkan):

Saya mulai memahami bagaimana Stalin berhasil menjadikan dirinya sebagai dewa. Dia tidak memiliki satu pun karakteristik manusia… . Bahkan ketika ia menunjukkan beberapa emosi, semua itu tampaknya bukan miliknya. Mereka adalah palsu seperti timbangan di atas baju besi. Dan di balik timbangan ini adalah Stalin sendiri – sepotong baja. Untuk beberapa alasan, saya yakin bahwa dia akan hidup selamanya. Dia sama sekali bukan manusia… .
Rosa (istrinya) mengatakan bahwa ia menyuruhnya memanjat pohon hanya dengan mengenakan kaus kaki. Saya merasa dia sama sekali bukan manusia. Dia terlalu tidak biasa untuk menjadi manusia biasa. Meskipun dia terlihat seperti manusia biasa. Seperti teka-teki. Apa yang sedang kutulis? Apa aku mengoceh gila juga?
Stalin menjelaskan kepada Kaganovitch tentang latihan spiritualnya. Para penganut berbagai agama terlibat dalam praktik meditasi tentang apa yang indah, bijaksana, dan baik, untuk membantu mereka menjadi lebih penuh kasih. Stalin melakukan latihan yang sebaliknya.
Dia mengatakan kepada Kaganovitch:
Ketika saya harus mengucapkan selamat tinggal kepada seseorang, saya membayangkan orang ini merangkak dan dia menjadi menjijikkan. Kadang-kadang saya merasa terikat pada seseorang yang harus disingkirkan demi kebaikan. Menurut Anda apa yang saya lakukan? Saya membayangkan orang ini buang hajat, menghembuskan bau busuk, kentut, muntah – dan saya tidak merasa kasihan pada orang ini. Semakin cepat ia berhenti mengotori bumi ini, semakin baik. Dan saya mencoret orang ini dari hati saya.
Salah satu hiburan Stalin adalah memakaikan kacamata hijau pada mata kuda agar mereka melihat jerami sebagai rumput. Lebih buruk lagi, dia menaruh kacamata hitam ateisme di mata manusia untuk mencegah mereka melihat padang rumput Tuhan, yang disediakan untuk jiwa-jiwa yang percaya.
Buku harian ini berisi banyak wawasan yang mengungkapkan:
Berkali-kali Stalin berbicara tentang agama sebagai musuh yang paling kejam. Dia membenci agama karena berbagai alasan, dan saya berbagi perasaannya. Agama adalah musuh yang licik dan berbahaya… Stalin juga berpikir bahwa pemisahan dari anak-anak harus menjadi hukuman utama bagi semua orang tua yang menganut sekte, terlepas dari apakah mereka dihukum atau tidak.
Saya pikir dia diam-diam terlibat dalam astrologi. Satu ciri khasnya yang selalu membuat saya heran. Dia selalu berbicara dengan rasa hormat yang terselubung tentang Tuhan dan agama. Pada awalnya, saya pikir saya hanya membayangkannya, tetapi lambat laun saya menyadari bahwa itu benar. Tapi dia selalu berhati-hati ketika topik itu muncul. Dan saya tidak pernah bisa mengetahui secara pasti apa sudut pandangnya. Satu hal yang menjadi sangat jelas bagi saya – perlakuannya terhadap Tuhan dan agama sangat istimewa. Sebagai contoh, ia tidak pernah mengatakan secara langsung bahwa Tuhan itu tidak ada. . .
Orang-orang entah bagaimana berhenti menjadi diri mereka sendiri di hadapannya. Mereka semua mengaguminya dan memujanya. Saya rasa dia tidak menikmati kecintaan yang besar terhadap bangsa: dia berada di atasnya. Ini mungkin terdengar aneh, tetapi dia menempati posisi yang sebelumnya hanya diperuntukkan bagi Tuhan.
Bagian tak terpisahkan dari tragedi eksistensi manusia adalah kenyataan bahwa seseorang memiliki musuh dan terkadang diwajibkan untuk melawan mereka. Marx sangat menikmati keharusan yang menyedihkan ini. Pepatah favoritnya, yang sering diulang-ulang, adalah, « Tidak ada yang lebih indah di dunia ini selain menggigit musuh. »
Tidak heran jika pengikutnya, Stalin, mengatakan bahwa kegembiraan terbesar adalah memupuk persahabatan seseorang hingga ia meletakkan kepalanya dengan percaya diri di dada Anda, lalu menancapkan belati di punggungnya – sebuah kenikmatan yang tidak bisa dilampaui.
Marx telah mengungkapkan ide yang sama jauh sebelumnya. Dia menulis kepada Engels tentang kawan-kawan yang tidak sepaham dengannya:
Kita harus membuat para penyamun ini percaya bahwa kita terus melanjutkan hubungan kita dengan mereka, hingga kita memiliki kekuatan untuk menyapu mereka dari jalan kita, dengan satu atau lain cara.
Sangatlah penting bahwa banyak rekan seperjuangan Stalin yang menyebutnya sebagai iblis.
Milovan Djilas, pemimpin Komunis terkemuka Yugoslavia yang secara pribadi sangat mengenal Stalin, menulis:
Bukankah kekuatan dan energi iblis Stalin terdiri dari hal ini, bahwa dia membuat gerakan [Komunis] dan setiap orang di dalamnya menjadi kebingungan dan kebodohan, sehingga menciptakan dan memastikan kekuasaannya yang penuh dengan ketakutan.
Dia juga mengatakan tentang seluruh kelas penguasa Uni Soviet:
Mereka seolah-olah percaya pada cita-cita sosialisme, pada masyarakat masa depan tanpa kelas. Pada kenyataannya, mereka tidak percaya pada apa pun kecuali kekuasaan yang terorganisir.
Bahkan putri Stalin, Svetlana Alliluyeva, yang tak pernah belajar tentang kedalaman Satanisme, menulis,
Beria (menteri dalam negeri Soviet) tampaknya memiliki hubungan jahat dengan semua keluarga kami…. Beria adalah iblis yang menakutkan dan jahat …. Iblis yang mengerikan telah merasuki jiwa ayah saya.
Svetlana lebih lanjut menyebutkan bahwa Stalin menganggap kebaikan dan cinta yang memaafkan lebih buruk daripada kejahatan terbesar.
Itulah imamat setan yang menguasai hampir separuh umat manusia dan yang memerintahkan aksi-aksi teroris di seluruh dunia.
Stalin adalah anak haram dari seorang tuan tanah dan seorang pembantu rumah tangga. Ayahnya, karena takut ketenaran, menyuap seorang tukang sepatu untuk menikahi gadis yang sedang hamil, tetapi perselingkuhan itu diketahui. Selama masa kecilnya, Stalin sering diejek sebagai anak haram. Saat Stalin remaja, ayah kandungnya ditemukan terbunuh. Stalin dicurigai, tetapi tak ada bukti yang dapat ditemukan untuk melawannya.
Kemudian, sebagai mahasiswa seminari, ia bergabung dengan kalangan Komunis. Di sana, ia jatuh cinta pada seorang gadis bernama Galina. Karena Komunis miskin, Galina diberi tugas untuk menjadi gundik seorang pria kaya dan dengan demikian menyediakan uang bagi Partai. Ketika Stalin sendiri memilih proposal ini, dia memotong urat nadinya.

Stalin sendiri melakukan perampokan untuk Partai, dan dalam hal ini ia sangat sukses. Dia tidak menggunakan uang hasil curiannya untuk dirinya sendiri.
Ia juga ditugaskan untuk menyusup ke dalam kepolisian Tsar. Dia harus memainkan peran ganda, mencela anggota Partai yang lebih rendah untuk mengetahui rahasia polisi dan melindungi orang-orang Komunis yang lebih penting.
Sebagai seorang pemuda, Stalin memiliki keturunan, pendidikan, dan perkembangan yang paling buruk. Oleh karena itu, ia mudah terpengaruh oleh pengaruh setan. Dia menjadi seperti namanya, Stalin, yang berarti manusia baja, tanpa sedikit pun emosi manusiawi atau rasa kasihan.
(Andropov, mantan perdana menteri Soviet, juga memiliki kesan yang sama dengan Stalin. Menteri Luar Negeri Prancis, Claude Cheysson, yang bertemu dengannya, menggambarkan Andropov di Le Monde sebagai « seorang pria tanpa kehangatan jiwa, yang bekerja seperti komputer. Dia tidak menunjukkan emosi…. Dia sangat tidak memihak…. Dia akurat dalam kata-kata dan gerak tubuh seperti komputer. »)
Stalin, seperti Marx, Engels, dan Bauer sebelum dia, memulai hidupnya sebagai seorang yang beriman. Pada usia lima belas tahun, ia menulis puisi pertamanya, yang dimulai dengan kata-kata, « Besarlah pemeliharaan Yang Mahakuasa. » Ia menjadi seorang seminaris karena ia merasa itu adalah panggilannya. Di sana ia pertama-tama menjadi seorang Darwinis, kemudian menjadi seorang Marxis.
Ketika ia mulai menulis sebagai seorang revolusioner, nama samaran pertama yang ia gunakan adalah « Demonoshvili, » yang berarti « iblis » dalam bahasa Georgia, dan « Besoshvili, » yang berarti « setan. »
Bukti-bukti lain tentang bujukan setan di antara para pemimpin Marxis juga signifikan. Troitskaia, putri marsekal Soviet Tuhatchevsky, salah satu petinggi Tentara Merah yang kemudian ditembak oleh Stalin, menulis tentang ayahnya bahwa ia memiliki foto Setan di sudut timur kamar tidurnya, tempat di mana kaum Ortodoks biasanya meletakkan ikon mereka.
Ketika seorang Komunis di Cekoslowakia diangkat menjadi kepala Dewan Negara untuk Urusan Agama, sebuah lembaga yang bertujuan memata-matai orang-orang beriman dan menganiaya mereka, ia mengambil nama « Hruza », yang berarti « horor » dalam bahasa Slowakia, sebutan untuk « setan ».
Salah satu pemimpin organisasi teroris di Argentina menggunakan nama panggilan « Satanovsky. »
Anatole France, seorang penulis Komunis Prancis yang terkenal, memperkenalkan beberapa intelektual terbesar Prancis pada komunisme. Pada pameran seni setan baru-baru ini di Paris, salah satu karya yang ditampilkan adalah kursi khusus yang digunakan oleh penulis Komunis itu untuk memimpin ritual setan. Sandaran tangan dan kakinya yang bertanduk dilapisi dengan bulu kambing.
Pusat pemujaan setan di Inggris adalah Pemakaman Highgate di London, tempat Karl Marx dimakamkan. Ritual misterius ilmu hitam dirayakan di makam ini. Tempat ini merupakan tempat inspirasi bagi Vampir Highgate, yang menyerang beberapa gadis pada tahun 1970. Hua KuoFeng, sutradara Red China, juga memberikan penghormatan.
Ulrike Meinhof, Gudrun Enslin dan teroris Merah Jerman lainnya juga pernah terlibat dalam hal gaib.

Salah satu sekte pemuja setan tertua, Yezidi Suriah, pernah ditulis di sebuah majalah ateis Soviet, Nauka I Religia (Juli 1979). Ini adalah satu-satunya sekte agama yang tidak ditulis oleh majalah tersebut tanpa kritik sedikitpun.
Lebih jauh lagi, Mao Tse-Tung menulis:
Sejak usia delapan tahun saya membenci Konghucu. Di desa kami ada sebuah kuil Konghucu. Dengan sepenuh hati, saya hanya menginginkan satu hal: menghancurkannya sampai ke dasarnya.
Apakah normal bagi seorang anak berusia delapan tahun untuk mengharapkan kehancuran agamanya sendiri? Pikiran-pikiran seperti itu adalah milik karakter iblis.
Di sisi lain, Santo Paulus dari Salib, yang sejak usia delapan tahun menghabiskan waktu tiga jam untuk berdoa setiap malam.
Kultus Kekerasan
Engels menulis dalam Anti-Duhring, « Cinta universal untuk manusia adalah sebuah absurditas. » Dan dalam sebuah surat kepada seorang teman, ia berkata, « Kita lebih membutuhkan kebencian daripada cinta – setidaknya untuk saat ini. »
Che Guevara mempelajari pelajaran Marxis dengan baik. Dalam tulisannya, dia menggemakan sentimen Engels:
Kebencian adalah elemen dari kebencian tanpa ampun terhadap musuh, kebencian yang mengangkat seorang revolusioner di atas keterbatasan alamiah manusia dan membuatnya menjadi mesin pembunuh yang efisien, merusak, dingin, penuh perhitungan, dan dingin.
Inilah yang Iblis inginkan dari manusia. Dia telah berhasil dengan sangat baik dengan banyak pemimpin umat manusia yang terkenal jahat. Dalam hidup kita, kita telah menyaksikan lebih dari sekadar bagian kita: Hitler, Eichmann, Mengele, Stalin, Mao, Andropov, Pol Pot…
Marx menulis dalam Manifesto Komunis:
Kaum Komunis tidak suka merahasiakan pendapat dan niat mereka. Mereka secara terbuka menyatakan bahwa tujuan mereka hanya dapat dicapai melalui penggulingan dengan kekerasan terhadap seluruh struktur sosial yang ada. – … Hanya ada satu metode untuk memperpendek rasa sakit yang mematikan dari kematian masyarakat lama, rasa sakit kelahiran berdarah dari masyarakat baru; hanya ada satu metode untuk menyederhanakan dan memusatkannya, yaitu terorisme revolusioner.
Ada banyak revolusi dalam sejarah. Masing-masing memiliki tujuan. Revolusi Amerika, misalnya, diperjuangkan untuk kemerdekaan nasional, revolusi Prancis untuk demokrasi. Marx adalah satu-satunya orang yang merumuskan tujuan « revolusi permanen », terorisme dan pertumpahan darah demi revolusi. Tidak ada tujuan yang ingin dicapai; kekerasan sampai ke titik paroxysm adalah satu-satunya tujuan. Inilah yang membedakan Satanisme dari keberdosaan manusia biasa.

Marx menyebut para teroris yang dieksekusi karena pembunuhan di Rusia Czarist sebagai « martir abadi » atau « orang-orang yang memiliki kemampuan luar biasa. »
Engels juga menulis tentang « balas dendam yang kita lakukan. » Ungkapan ini sering muncul. « Di pedalaman (Rusia), sungguh suatu perkembangan yang luar biasa. Percobaan-percobaan pembunuhan menjadi sering terjadi. » « Mengesampingkan masalah moralitas… bagi seorang revolusioner, segala cara adalah benar yang mengarah pada tujuan, yang kejam, yang tampaknya jinak. »
Lenin yang seorang Marxis, ketika hidup di bawah pemerintahan demokratis Kerensky di Rusia, berkata,
Yang dibutuhkan adalah energi liar dan sekali lagi energi. Saya bertanya-tanya, ya, saya merasa ngeri bahwa lebih dari setengah tahun telah berlalu dalam membicarakan bom dan tidak ada satu pun bom yang dibuat.
Wawasan lebih lanjut tentang sikap dasar kaum Komunis dapat diperoleh dari beberapa kutipan singkat.
Marx: « Kami berperang melawan semua gagasan yang ada tentang agama, negara, bangsa, dan patriotisme. Ide tentang Tuhan adalah kunci dari peradaban yang sesat. Itu harus dihancurkan. »
Manifesto Komunis: « Kaum Komunis tidak suka menyembunyikan pandangan dan tujuan mereka. Mereka secara terbuka menyatakan bahwa tujuan mereka hanya dapat dicapai dengan menggulingkan secara paksa semua kondisi sosial yang ada. Biarkan kelas penguasa gemetar menghadapi revolusi Komunis. »
Lenin: « Kita harus menggunakan tipu muslihat, menghindar, mengelabui, licik, cara-cara yang melanggar hukum, penyembunyian, dan penyamaran kebenaran. Aturan dasarnya adalah mengeksploitasi kepentingan-kepentingan yang saling bertentangan dari negara-negara kapitalis. »
Lenin « Ateisme adalah bagian integral dari Marxisme. Marxisme adalah materialisme. Kita harus memerangi agama. Ini adalah ABC dari semua materialisme dan konsekuensinya dari Marxisme. »
Lenin, dalam sebuah pidato pada tahun 1922: « Pertama-tama kita akan merebut Eropa Timur, kemudian massa Asia. Setelah itu, kita akan mengepung dan melemahkan Amerika Serikat, yang akan jatuh ke tangan kita tanpa perjuangan – seperti buah yang terlalu matang. »
Khrushchev: « Bila ada orang yang percaya bahwa senyuman kita berarti meninggalkan ajaran Marx, Engels, dan Lenin, dia menipu dirinya sendiri. Mereka yang menunggu hal itu harus menunggu hingga udang belajar bersiul. »
Kekejaman Setan
Solzhenitsyn mengungkapkan dalam karyanya yang monumental, Gulag Archipelago, bahwa hobi Yagoda, menteri dalam negeri Uni Soviet, adalah menanggalkan pakaiannya dan, dalam keadaan telanjang, menembaki patung-patung Yesus dan orang-orang kudus. Beberapa rekannya bergabung dengannya dalam hal ini. Ritual pemuja setan lainnya yang dipraktikkan di tempat-tempat suci Komunis!

Mengapa orang-orang yang diduga mewakili kaum proletar menembaki gambar Yesus, seorang proletar, atau Perawan Maria, seorang wanita miskin?
Beberapa orang Kristen Pentakosta mengingat sebuah insiden yang terjadi di Rusia selama Perang Dunia II. Salah satu pengkhotbah mereka telah mengusir setan yang mengancam, setelah meninggalkan orang yang dirasukinya, « Saya akan membalas dendam. » Beberapa tahun kemudian, pengkhotbah Pentakosta yang melakukan pengusiran setan itu ditembak karena imannya. Petugas yang mengeksekusinya berkata sebelum menarik pelatuknya, « Sekarang kita impas. »
Apakah para perwira Komunis terkadang dirasuki setan? Apakah mereka mungkin berfungsi sebagai alat balas dendam Iblis terhadap orang-orang Kristen yang berusaha menggulingkan tahtanya? Tidak diragukan lagi.
Di Rusia, pada masa Stalin, beberapa Komunis membunuh sejumlah orang tak berdosa di ruang bawah tanah polisi. Setelah perbuatan berdarah mereka, salah satu antek mereka berubah pikiran dan pergi dari satu mayat ke mayat lainnya, meminta maaf: « Saya tidak berniat melakukan ini. Saya tidak mengenal Anda. Bicaralah padaku, minggir, maafkan aku. » Salah satu rekannya kemudian membunuhnya. Yang ketiga bertobat dan kemudian menceritakan kejadian itu.
Russkaia Misl, sebuah majalah berbahasa Rusia di Prancis, melaporkan (13 Maret 1975) hal berikut dari Uni Soviet:
D. Profirevitch, di Rusia, memiliki seorang putri dan seorang putra yang dibesarkan dalam iman. Tentu saja, mereka harus bersekolah di sekolah-sekolah Komunis. Pada usia dua belas tahun, anak perempuannya pulang ke rumah dan mengatakan kepada orang tuanya, « Agama adalah takhayul kapitalis. Kita hidup di zaman baru. » Dia meninggalkan agama Kristen sama sekali. Setelah itu dia bergabung dengan Partai Komunis dan menjadi anggota Polisi Rahasia. Ini merupakan penghinaan besar bagi orang tuanya.
Kemudian sang ibu ditangkap. Di bawah pemerintahan Komunis, tidak ada seorang pun yang memiliki apa pun, apakah itu anak, istri, atau kebebasan pribadi. Negara dapat mengambilnya kapan saja.
Setelah penangkapan sang ibu, sang anak menunjukkan kesedihan yang luar biasa. Setahun kemudian ia gantung diri. D. Profirevitch menemukan surat bunuh diri ini:
Bapa, maukah Anda menghakimi saya? Saya adalah anggota organisasi pemuda Komunis. Saya harus menandatangani bahwa saya akan melaporkan semuanya kepada pihak berwenang Soviet. Suatu hari polisi memanggil saya, dan Varia, saudara perempuan saya, meminta saya untuk menandatangani pengaduan terhadap Ibu karena sebagai seorang Kristen, ia dianggap sebagai seorang kontra-revolusioner. Saya menandatanganinya. Saya bersalah atas pemenjaraannya. Sekarang mereka memerintahkan saya untuk memata-matai Anda. Konsekuensinya akan sama. Maafkan aku, Bapa, aku telah memutuskan untuk mati.
Bunuh diri sang anak diikuti dengan pemenjaraan sang ayah.
Pendeta Zynoviy Kovalyk ditangkap oleh kaum Bolshevik pada tahun 1941 dan dikurung di penjara Brygidka di Lviv, Ukraina. Ketika Jerman mengusir kaum Bolshevik pada tahun yang sama, orang-orang di kota itu menemukan tubuh sang pastor yang berlumuran darah dipaku di dinding pada bagian lengan dan kaki, seolah-olah itu adalah Tuhan yang disalibkan. Mereka juga menemukan sekitar enam ribu tahanan yang dibantai, ditembak di tengkuknya, yang

Bolshevik menumpuk satu sama lain di ruang bawah tanah dan menutupinya dengan plester.
O. Sas-Yavorsky (AS), setelah Lviv direbut Jerman pada akhir Juni 1941, mencari ayahnya yang dipenjara dan melihat seorang pastor yang dipaku di kayu salib di penjara. Di dalam perutnya yang tersayat, orang-orang Komunis telah meletakkan mayat seorang bayi yang belum lahir, yang diambil dari rahim ibunya, yang mayatnya tergeletak di lantai yang berlumuran darah. Saksi mata lainnya mengenali bahwa itu adalah mayat misionaris terkenal, Pastor Kovalyk.
Secara umum, bagi Komunis, nyawa manusia itu murah. Lenin menulis selama perang saudara,
Akan memalukan untuk tidak menembak pria karena tidak mematuhi wajib militer dan menghindari mobilisasi. Laporkan lebih sering tentang hasilnya.
Selama perang saudara Spanyol, Komunis membunuh empat ribu pendeta Katolik.
Seorang imam Ortodoks Rusia yang terkenal bernama Dudko melaporkan bahwa enam orang Komunis memasuki rumah Pastor Nicholas Tchardjov, mencabut rambutnya, mencungkil matanya, membuat banyak luka di tubuhnya, memberikan setrika penekan di atasnya, lalu menembaknya dengan dua peluru. Ini terjadi pada Malam Santo Nikolas. Ini bukan hanya kejahatan terhadap imam, tetapi juga penghinaan terhadap orang suci.
Pers Barat melaporkan pada tanggal 10 Maret 1983, bahwa di Zimbabwe, tiga ribu orang dari suku Ndebele dibunuh oleh tentara diktator Komunis Mugabe. Tentara tersebut telah dilatih oleh instruktur Korea Utara. Anggota suku diminta untuk menembak anak laki-laki mereka yang sudah dewasa; jika mereka menolak, mereka akan ditembak bersama dengan anak laki-laki mereka.
Iblis menipu Tuhan dengan menjanjikan air yang tenang dan padang rumput hijau yang bukan miliknya untuk diberikan. Oleh karena itu ia harus berpura-pura. Dan semakin sedikit yang dapat ia tawarkan, semakin ia harus berpura-pura. Untuk mendapatkan pijakan, dia memakai kedok palsu (apakah Anda pernah bertanya-tanya tentang organisasi-organisasi front Komunis?) dan membuat gerakan-gerakan yang penuh kebajikan. Tetapi dia hanya memberikan kesengsaraan, kematian, dan kehancuran – « mengerikan, lengkap, universal, dan tanpa belas kasihan. »
Iblis cemburu dan menjadi marah pada keindahan spiritual. Hal itu menyinggung perasaannya. Karena dia tidak bisa menjadi cantik – dia kehilangan kecantikannya yang utama karena kesombongannya – dia tidak ingin orang lain menjadi cantik. Jika bukan karena kecantikan rohani para kudus, Iblis tidak akan terlihat begitu jelek. Oleh karena itu ia ingin merusak semua keindahan.
Inilah sebabnya mengapa orang-orang Kristen di penjara Komunis Rumania di Piteshti, serta penjara-penjara Komunis lainnya, disiksa – tidak hanya untuk mengkhianati rahasia gereja bawah tanah, tetapi juga untuk menghujat.
Rezim di mana kengerian seperti itu terjadi berulang kali, rezim yang mengubah orang Kristen menjadi pembunuh dan pencela korban yang tidak bersalah, hanya dapat dibenci oleh anak-anak Allah. Barangsiapa mengucapkan selamat kepada mereka, ia mengambil bagian dalam perbuatan-perbuatan mereka yang jahat (2 Yohanes 11).

Dosa Setan
Saya telah menulis bahwa Marxisme adalah Setan. Tetapi bukankah setiap dosa pada dasarnya adalah dosa setan? Saya merenungkan hal ini. Kemudian saya bermimpi pada suatu malam yang memperjelas pemikiran saya.
Dalam mimpi saya melihat seorang pelacur sedang menggaet para pemuda yang baru saja pulang dari gereja. Saya bertanya kepadanya, « Mengapa Anda memilih tempat ini untuk bekerja? »
Dia menjawab, « Kesukaan saya adalah membawa para pemuda ke dalam dosa saat mereka baru saja pulang dari ibadah. Kata Yunani untuk penyembahan dalam Perjanjian Baru adalah proskune, yang secara etimologis berarti « mencium ». Penyembah yang melangkah keluar dari rumah doa masih memiliki jejak ciuman Yesus di mulutnya. Betapa puasnya menajiskan dia saat itu, membuatnya berkubang di tempat tidur hawa nafsu dan kemudian berkata kepadanya, `Kamu lihat, Yesus yang kamu sembah tidak dapat menjauhkanmu dari dosa bahkan untuk lima menit saja. Dia bukan Juruselamatmu. Tuanku lebih berkuasa daripada Dia. « 
Kecemaran seksual adalah dosa yang biasa dilakukan manusia. Mephistopheles meminta Faust untuk merayu Gretchen ketika dia berjalan ke gereja dengan buku doa di tangannya. Ini adalah perbuatan setan.
Menulis, membaca, atau melihat pornografi adalah dosa umum lainnya. Tetapi merupakan ciri khas pornografi Amerika, yang mempromosikan inses, pederasty, dan penyimpangan, bahwa pornografi itu penuh dengan nama-nama Allah, Kristus, dan Maria. Dengan setiap kecabulan ada kata yang suci, dengan setiap gerakan jelek ada ekspresi surgawi, untuk mencemari dan menajiskan yang kudus. Ini adalah perbuatan setan.
Membunuh orang yang tidak bersalah juga merupakan dosa yang sangat umum. Menyalibkan Yesus, Anak Allah, di antara dua orang pencuri untuk menunjukkan rasa bersalah karena pergaulan adalah perbuatan Iblis.
Membunuh musuh-musuh politik, berperang dan mengobarkan revolusi – bahkan dengan pembunuhan massal – membuktikan keberdosaan manusia. Namun, kaum Komunis Rusia, setelah membunuh jutaan musuh mereka, justru berbalik melakukan kekerasan terhadap teman-teman mereka sendiri, termasuk kawan-kawan mereka yang paling termasyhur, pelaku utama revolusi mereka. Ini adalah meterai Setanisme. Ini adalah revolusi bukan untuk mencapai tujuan, tetapi revolusi dan pembunuhan demi pembunuhan, apa yang disebut Marx sebagai « revolusi permanen. »
Dari dua puluh sembilan anggota dan kandidat di Komite Sentral Komunis Soviet pada tahun 1917, tahun revolusi, hanya empat orang yang memiliki nasib baik untuk meninggalkan kehidupan ini sebelum dirampas. Salah satu dari empat orang itu secara anumerta dinyatakan sebagai « musuh revolusi ». Tiga belas orang dijatuhi hukuman mati oleh rekan-rekan mereka sendiri atau dihilangkan. Dua orang dianiaya oleh Stalin sehingga mereka bunuh diri.
Menjadi penjahat atau Mafioso adalah dosa manusia yang keji, tetapi setan bahkan melampaui apa yang diizinkan oleh Mafia.
Tomasso Buscetta, seorang perwakilan dari Mafia Sisilia, yang menjadi informan polisi dan mengungkapkan kejahatan organisasi tersebut, mengatakan:

Kejahatan adalah sebuah keniscayaan yang tidak dapat dihindari, tetapi selalu ada alasannya. Bersama kami, kejahatan serampangan, yang merupakan tujuan itu sendiri atau hasil dari dorongan individu, dikecualikan. Kami mengecualikan, misalnya, « dendam transversal, » yaitu, pembunuhan yang diperhitungkan terhadap seseorang yang berada di dekat target kejahatan kita, seperti istri, anak-anak, atau kerabat.
Kejahatan setan adalah tatanan yang berbeda. Hitler membunuh jutaan orang Yahudi, termasuk bayi-bayi, dengan alasan bahwa orang Yahudi telah membahayakan rakyat Jerman. Bagi Komunis, memenjarakan dan menyiksa anggota keluarga orang yang mereka anggap bersalah adalah hal yang biasa. Ketika saya dipenjara, sudah menjadi hal yang lumrah bahwa istri saya juga harus dipenjara, dan anak saya harus dikeluarkan dari sekolah.
Marxisme bukanlah ideologi manusia biasa yang berdosa. Ia adalah Setan dalam caranya berbuat dosa, seperti halnya Setan dalam ajaran-ajaran yang disebarkannya. Hanya dalam keadaan tertentu saja ia secara terbuka mengakui karakter Iblisnya.
Seseorang dapat menilai seorang guru dari murid-muridnya. Pelukis Picasso berkata, « Seorang seniman harus menemukan cara untuk meyakinkan publiknya tentang kebenaran penuh dari kebohongannya. »
Siapakah orang yang menulis keburukan ini? Orang yang sama yang menulis, « Saya datang ke komunisme seperti orang yang datang ke air mancur …. Kepatuhan saya pada komunisme adalah konsekuensi logis dari seluruh hidup dan pekerjaan saya. »
Jadi, seseorang menjadi seorang Marxis karena cita-citanya adalah sebuah kebohongan. Sungguh menyedihkan!
Untuk mendapatkan wawasan tentang kehidupan dan pemikiran seorang pemuja setan, kita hanya perlu membaca beberapa kutipan ringan dari tulisan Alister Crowley (1875-1947), yang terkenal karena keterlibatannya dalam praktik okultisme:
Kasihanilah mereka yang telah jatuh. Saya tidak pernah mengenal mereka. Saya tidak menghibur mereka. Saya benci orang yang menghibur dan yang dihibur.
Serigala hanya mengkhianati orang yang serakah dan pengkhianat, burung gagak hanya mengkhianati orang yang melankolis dan tidak jujur. Tetapi Akulah dia yang ada tertulis: Dia akan menyesatkan orang-orang yang terpilih… .
Aku telah berpesta dengan darah orang-orang kudus, tetapi aku tidak dicurigai orang sebagai musuh mereka, karena bulu domba-Ku putih dan hangat, karena gigi-Ku bukanlah gigi yang mencabik-cabik daging, dan mata-Ku jernih, dan mereka tidak mengenal Aku sebagai penghulu roh-roh pendusta …
Indahnya engkau, hai Babel, dan menarik hati …. Hai Babel, Babel, engkau ibu yang perkasa, yang menunggang binatang-binatang bermahkota, biarlah aku mabuk oleh anggur percabulanmu, biarlah ciuman-ciumanmu membinasakan aku sampai mati.
Crowley mengutip banyak perkataan seperti ini dari karya-karya setan yang sama sekali tidak dikenal, yang tidak dapat diakses oleh mereka yang tidak tahu.

Versi yang Menghujat Doa Bapa Kami
Surat kabar Soviet, Sovietskaia Molodioj, 14 Februari 1976, menambahkan sebuah bukti baru yang menghancurkan tentang hubungan antara Marxisme dan Setanisme. Surat kabar ini menggambarkan bagaimana kaum Komunis militan menyerbu gereja-gereja dan menghina Tuhan di bawah rezim Tsar. Untuk tujuan ini, kaum Komunis menggunakan versi yang menghujat « Bapa Kami »:
Bapa Kami, yang ada di Sankt Peterburg [sekarang Leningrad],
Terkutuklah nama-Mu,
Semoga Kerajaan-Mu runtuh,
Semoga kehendak-Mu tidak terpenuhi, ya, bahkan di neraka sekalipun.
Berikanlah kami roti kami yang telah kau curi dari kami,
Dan bayarlah hutang kami, seperti yang telah kami bayar kepada-Mu sampai sekarang.
Dan janganlah membawa kami lebih jauh ke dalam pencobaan,
Tetapi lepaskanlah kami dari yang jahat, yaitu polisi Plehve (perdana menteri Kekaisaran),
Dan akhiri pemerintahannya yang terkutuk.
Tetapi karena engkau lemah dan miskin dalam roh dan kekuasaan dan wewenang,
Turunlah bersamamu untuk selama-lamanya. Amin.
Tujuan utama komunisme dalam menaklukkan negara-negara baru bukanlah untuk membangun sistem sosial atau ekonomi yang lain. Tujuan utamanya adalah untuk menghina Tuhan dan memuji Setan.
Serikat Mahasiswa Sosialis Jerman juga menerbitkan sebuah parodi Doa Bapa Kami, yang menunjukkan bahwa makna « sebenarnya » dari doa tersebut menjunjung tinggi kapitalisme:
Ibu Kota kami, yang berkiblat ke Barat,
Semoga investasi Anda pasti,
Semoga Anda mendapat untung.
Semoga saham-saham Anda meningkat nilainya,
Di Wall Street seperti di Eropa.
Penjualan harian kami berikan hari ini, dan perpanjang kredit kami,
Seperti yang kita memperpanjang orang-orang dari debitur kami.
Dan janganlah membawa kami ke dalam kebangkrutan,
Tapi bebaskanlah kami dari serikat pekerja,
Karena milikmu adalah separuh dunia dan kekuasaan dan kekayaan, selama 200 tahun.
Mammon.
Pengidentikkan kekristenan dengan kepentingan kapitalisme adalah keterlaluan. Gereja yang sejati tahu bahwa kapitalisme juga berlumuran darah, karena setiap sistem ekonomi memiliki tanda dosa. Orang-orang Kristen menentang komunisme bukan dari sudut pandang kapitalisme, tetapi dari sudut pandang kerajaan Allah, yang merupakan cita-cita sosial mereka yang sejati. Hal di atas tidak lain adalah ejekan Iblis terhadap doa Yesus yang paling suci, seperti yang diterbitkan oleh Soviet.
Ejekan terhadap Doa Bapa Kami adalah hal yang biasa di banyak negara Komunis. Anak-anak Ethiopia diajarkan untuk berdoa sebagai berikut:
Partai kami yang berkuasa di Uni Soviet,
Dikuduskanlah nama-Mu,
Datanglah Kerajaan-Mu,
Jadilah kehendak-Mu di Etiopia dan di seluruh dunia.

Berikanlah kami pada hari ini makanan kami yang secukupnya, dan janganlah mengampuni kesalahan kaum imperialis, karena kami tidak akan mengampuni mereka.
Dan kiranya kami dapat menahan godaan untuk meninggalkan perjuangan,
Dan bebaskanlah kami dari kejahatan Kapitalisme. Amin.
Melalui sebuah stasiun radio Lutheran Ethiopia yang disita oleh pemerintah Komunis, sebuah versi Setan dari Alkitab disiarkan. 1 Korintus 13 berbunyi seperti ini:
Meskipun aku menguasai segala bahasa dan tidak ada permusuhan dengan tuan tanah dan kapitalis, aku telah menjadi seperti tembaga yang bersuara …. Kebencian kelas tidak menderita eksploitasi dan brutal. Kebencian kelas iri pada kekayaan mereka dan membanggakan diri dengan revolusi yang berhasil di banyak negara Sosialis …. Dan sekarang tinggal keyakinan, harapan, dan kebencian kelas, tetapi yang terbesar adalah kebencian revolusioner.
Selama pemogokan umum yang diorganisir oleh Komunis Prancis pada tahun 1974, para pekerja dipanggil untuk berbaris di jalan-jalan di Paris sambil meneriakkan slogan, « Giscard d’Estaing est foutu, les démons sont dans la rue! (Giscard d’Estaing [presiden Prancis saat itu] sudah tamat. Iblis sekarang berada di jalan). » Mengapa bukan « kaum proletar » atau « rakyat »? Mengapa membangkitkan kekuatan setan? Apa hubungannya dengan tuntutan sah kelas pekerja untuk mendapatkan gaji yang lebih baik?
Pendewaan terhadap para Pemimpin Komunis
Para pemimpin komunis telah dan sedang didewakan. Dengarkanlah puisi berikut ini untuk menghormati Stalin di Pravda (Moskow, 10 Maret 1939). (Pravda adalah organ pusat Partai Komunis di Uni Soviet)
Matahari bersinar dengan lembut dan siapa yang tidak tahu bahwa Anda adalah matahari ini?
Suara ombak laut yang menyenangkan menyanyikan syair untuk Stalin.
Puncak-puncak gunung bersalju yang menyilaukan menyanyikan pujian untuk Stalin.
Jutaan bunga dan padang rumput berterima kasih.
Demikian juga meja-meja yang tertutup.
Sarang-sarang lebah berterima kasih.
Ayah dari semua pahlawan muda berterima kasih, Stalin;
Oh, pewaris Lenin, kau adalah Lenin bagi kami.
Ribuan puisi semacam itu telah disusun. Berikut ini adalah nyanyian pujian lain untuk Stalin dengan semangat dan keindahan yang luar biasa, yang mengingatkan kita pada Kekristenan Bizantium Timur pada abad keempat dan selanjutnya:
Wahai Stalin yang agung, wahai pemimpin rakyat,
Engkau yang telah melahirkan manusia,
Engkau yang memurnikan bumi,
Engkau yang memulihkan abad-abad, Engkau yang membuat musim semi bergemuruh,
Engkau yang menggetarkan akord musik.
Engkau, kemegahan musim semiku, O Engkau Matahari yang dipantulkan dari jutaan hati.
Himne di atas diterbitkan di Pravda pada Agustus 1936. Pada bulan Mei 1935, koran resmi Partai yang sama telah menerbitkan syair yang luar biasa ini:

Dia memerintahkan matahari musuh-musuh untuk terbenam.
Dia berbicara, dan Timur untuk teman-teman menjadi cahaya yang luar biasa.
Seandainya dia mengatakan bahwa batu bara menjadi putih,
Itu akan menjadi seperti yang dikehendaki Stalin… .
Penguasa seluruh dunia – ingat – sekarang adalah Stalin.
Sebuah komposisi yang dibuat belakangan oleh seorang penyair Soviet terkemuka menunjukkan perkembangan dalam gaya, tetapi hampir tidak dalam hal tema:
Saya akan membandingkannya dengan gunung putih – tapi
gunung itu memiliki puncak.
Saya akan membandingkannya dengan kedalaman laut – tapi
laut memiliki dasar.
Saya akan membandingkannya dengan bulan yang bersinar – tetapi
bulan bersinar di tengah malam, bukan di siang hari.
Saya akan membandingkannya dengan matahari yang cemerlang – tetapi
matahari bersinar di siang hari, bukan di tengah malam.
Mao Tse-Tung dipuji sebagai orang yang « pikirannya menciptakan dunia. » Kim Il-Sung, diktator Korea Utara, juga didewakan, seperti halnya Nicolae Ceausescu, diktator Komunis Rumania.
Ceausescu adalah tokoh Stalinis lainnya. Dia adalah objek pemujaan kepribadian dan disamakan dengan Julius Caesar, Alexander Agung, Pericles, Cromwell, Napoleon, Petrus Agung, dan Abraham. Daftar yang terhormat ini, tampaknya, tidak cukup. Jadi dia juga disebut « Allah awam kita. »
(Ngomong-ngomong, Rumania pasca-Komunis, yang tidak mengizinkan konvensi agama internasional, mengizinkan konvensi penyihir pada musim semi 1979 di CurteadeArgesh).
Di Bukares terdapat sebuah museum yang berisi hadiah-hadiah yang dibawa oleh orang-orang kepada Ceausescu. Di dalamnya terdapat sebuah lukisan cat air yang dilukis oleh seorang pria buta yang mendapatkan kembali penglihatannya melalui keajaiban. Ia mengaitkannya dengan fakta bahwa « ia memusatkan semua pikirannya pada Presiden, yang tidak hanya dapat membuat orang buta melihat tetapi juga dapat memindahkan pegunungan Carpathian. »
Penggambaran lain menunjukkan Ceausescu bersama Raja Vlad Tsepesh, yang dikenal sebagai « vampir Drakula » karena ia biasa menusuk musuh-musuhnya. Dengan cara yang sama, Stalin membesar-besarkan kepribadian Tsar Ivan yang Mengerikan.
Para administrator Rumania saat ini adalah anggota partai Komunis. Macan Tutul tidak mengubah titik-titiknya.

ENAM – PEPERANGAN SPIRITUAL
Iblis Kecil dan Iblis Besar
Menurut doktrin resmi Marxis saat ini, yang, seperti yang telah diilustrasikan, hanyalah sebuah penyamaran, baik Tuhan maupun Iblis tidak ada. Keduanya adalah khayalan. Karena ajaran ini, orang-orang Kristen dianiaya oleh Komunis.
Namun, surat kabar Soviet Kommunisma Uzvara (April 1974) melaporkan bahwa banyak lingkaran ateis yang dibentuk di sekolah-sekolah di Latvia Merah. Nama yang diberikan kepada anak-anak di kelas empat hingga enam adalah « setan kecil », sementara siswa kelas tujuh disebut « hamba Iblis ». Di sekolah lain, anak-anak kelas delapan memiliki nama « anak-anak Iblis yang setia. » Pada pertemuan tersebut, anak-anak datang dengan berpakaian seperti setan, lengkap dengan tanduk dan ekor.
Dengan demikian, penyembahan kepada Tuhan dilarang, meskipun penyembahan setan secara terbuka diizinkan dan bahkan didorong di antara anak-anak usia sekolah. Ini adalah tujuan tersembunyi Komunis ketika mereka merebut kekuasaan di Rusia.
Di Vitebsk (Uni Soviet), Zoia Titova, seorang anggota organisasi pemuda Komunis, tertangkap basah sedang mempraktikkan ilmu hitam. Ketika kasusnya dibawa ke hadapan majelis pemuda Komunis, ada penolakan bulat untuk menghukumnya, meskipun anggota yang memutuskan untuk menyembah Tuhan dikeluarkan. Komunis menganggap bahwa percaya kepada Tuhan adalah hal yang salah. Untuk « kejahatan » ini, banyak anak-anak dipisahkan dari keluarga mereka dan ditempatkan di sekolah asrama khusus ateis.
Hebatnya, Komunis bahkan ingin menjadikan para pemimpin gereja sebagai pemuja setan. Seorang pendeta Ortodoks Rusia bernama Platonov, seorang penghasut anti-Yahudi, berpindah ke pihak Komunis ketika mereka berkuasa di Rusia. Untuk itu, ia diangkat menjadi uskup dan menjadi seorang Yudas yang mengadukan anggota-anggota jemaatnya kepada Polisi Rahasia, karena ia tahu bahwa mereka akan dianiaya dengan kejam.
Suatu hari, saat berada di dalam bus, ia bertemu dengan saudara perempuannya Alexandra, seorang biarawati yang telah ditangkap berkali-kali, tampaknya dengan sepengetahuan kakaknya. Dia bertanya kepadanya, « Mengapa kamu tidak berbicara dengan saya? Apakah kamu tidak mengenali saudaramu? » Ia menjawab, « Anda bertanya mengapa? Ayah dan Ibu akan membalikkan badannya di dalam kubur mereka. Engkau sedang melayani Setan. » Meskipun seorang uskup Ortodoks resmi di Uni Soviet, ia menjawab, « Mungkin saya sendiri adalah Setan. »
Pravoslavnaia Rus menulis,
Katedral Ortodoks di Odessa, yang sangat dicintai oleh para Odessite, menjadi tempat pertemuan para pemuja setan segera setelah Komunis berkuasa …. Mereka juga berkumpul di Slobodka-Romano dan di bekas rumah Count Tolstoi.
Kemudian, sebuah catatan rinci tentang misa pemuja setan yang dikatakan oleh diakon Serghei Mihailov, tentang Gereja Hidup yang berbahaya, sebuah cabang Ortodoks yang didirikan atas kerja sama dengan Komunis. Seorang petugas menggambarkan misa Setan sebagai « parodi dari

Liturgi Kristen, di mana darah manusia digunakan untuk komuni. » Misa ini berlangsung di katedral di depan altar utamanya.
Juga di Odessa, sebuah patung Setan pernah dipamerkan di Museum Ateis. Patung itu disebut Baphomet. Pada malam hari, para pemuja setan akan berkumpul di museum untuk berdoa dan bernyanyi di depan patung tersebut.
Kata-kata kotor yang berbau agama
Mungkin dalam beberapa hal « logis » bahwa Komunis akan menangkap para pendeta dan pastor sebagai kontrarevolusioner. Namun, mengapa para pastor dipaksa oleh kaum Marxis di penjara Rumania, Piteshti, untuk melakukan Misa di atas kotoran dan air seni? Mengapa orang-orang Kristen disiksa untuk menerima Komuni dengan elemen-elemen tersebut? Mengapa terjadi penghinaan terhadap agama yang begitu cabul? Mengapa pastor Ortodoks Rumania, Roman Braga, yang saya kenal secara pribadi ketika dia menjadi tahanan Komunis, dan yang saat ini tinggal di AS, giginya dicabut satu per satu dengan tongkat besi untuk membuatnya menghujat?
Kaum Komunis telah menjelaskan kepadanya dan yang lainnya: « Jika kami membunuh kalian sebagai orang Kristen, kalian akan masuk surga. Tetapi kami tidak ingin kalian dinobatkan sebagai martir. Kalian harus mengutuk Tuhan terlebih dahulu dan kemudian masuk neraka. »
Di penjara Piteshti, kaum Komunis akan memaksa seorang tahanan yang sangat religius untuk « dibaptis » setiap hari dengan cara memasukkan kepalanya ke dalam tong tempat rekan-rekannya yang lain, sementara itu mewajibkan para tahanan lainnya untuk menyanyikan lagu baptisan.
Seorang mahasiswa teologi dipaksa untuk mengenakan kain putih (meniru jubah Kristus), dan sebuah lingga yang terbuat dari sabun digantungkan di lehernya dengan seutas tali. Orang-orang Kristen dipukuli hingga gila untuk memaksa mereka berlutut di depan patung Kristus yang menghina tersebut. Setelah mereka mencium sabun itu, mereka harus melafalkan bagian dari liturgi.
Beberapa tahanan dipaksa untuk melepaskan celana mereka dan duduk dengan telanjang di atas Alkitab yang terbuka.
Praktik-praktik penghujatan seperti itu dilakukan setidaknya selama dua tahun dengan sepengetahuan penuh dari pimpinan tertinggi Partai. Apa hubungan penghinaan seperti itu dengan sosialisme dan kesejahteraan kaum proletar? Bukankah slogan-slogan anti-kapitalis mereka hanyalah dalih untuk mengorganisir hujatan dan pesta pora setan?
Kaum Marxis seharusnya adalah ateis yang tidak percaya pada surga maupun neraka. Dalam situasi yang ekstrem ini, Marxisme telah mengangkat topeng ateisnya untuk memperlihatkan wajah aslinya, wajah Setanisme. Penganiayaan komunis terhadap agama mungkin memiliki penjelasan manusiawi, tetapi kemarahan penganiayaan sesat semacam itu hanya bisa berasal dari Setan.
Di penjara-penjara Rumania dan juga di Uni Soviet, para biarawati yang tidak mau menyangkal iman mereka diperkosa secara anal, dan gadis-gadis Baptis dipaksa melakukan seks oral.

Banyak tahanan yang diperlakukan seperti itu mati sebagai martir, tetapi Komunis tidak puas dengan hal ini. Dengan menggunakan teknik Luciferian, mereka membuat para martir mati dalam keadaan menghujat karena mengigau yang dipicu oleh penyiksaan.
Hanya sekali dalam seluruh karyanya, Marx pernah menulis tentang penyiksaan. Selama masa hidupnya, banyak pengikutnya yang disiksa oleh otoritas Tsar Rusia. Karena Marx biasanya digambarkan sebagai seorang humanis, orang mungkin akan mengharapkan dia menulis dengan ngeri tentang praktik keji seperti itu. Namun, satu-satunya komentarnya adalah,
Penyiksaan sendiri telah memunculkan penemuan-penemuan mekanis yang paling cerdik dan mempekerjakan banyak pengrajin terhormat dalam produksi instrumen.
Penyiksaan itu produktif, menghasilkan penemuan-penemuan yang cerdik – hanya ini yang dikatakan Marx tentang subjek ini. Tidak heran jika pemerintah Marxis telah melampaui semua yang lain dalam menyiksa lawan-lawan mereka! Hal ini saja sudah menunjukkan sifat jahat Marxisme.
Marxisme juga didasarkan pada kebencian terhadap Tuhan. Pada tahun 1923, di Uni Soviet, pengadilan pura-pura terhadap Tuhan diadakan di hadapan Trotsky dan Lunatcharski. Namun, penentangan terhadap Tuhan dan umat-Nya tidak hanya terjadi di masa lalu.
Penodaan terhadap gereja-gereja Katolik oleh para pemuja setan terjadi pada tahun 1970-an di Upyna, Dotnuva, Zanaiciu, Kalvarija, Sede, dan sebagainya, di berbagai tempat di Lituania. Salah satu yang kita ketahui terjadi di Alsedeai pada 22 September 1980.
Dalam bukunya Rumah Sakit Jiwa 14, Moskow, Georgi Fedotov menceritakan percakapannya dengan psikiater Dr. Valdimir Lwitski tentang seorang Kristen bernama Argentov yang ditahan di sana. Dokter itu berkata, « Anda menarik teman Anda, Eduard, kepada Tuhan dan kami kepada Iblis. Jadi saya menggunakan hak saya sebagai seorang psikiater untuk menolak Anda dan teman-teman Anda untuk bertemu dengannya. »
Salu Daka Ndebele, seorang Kristen, diinterogasi oleh Polisi Rahasia Maputo di Mozambik yang komunis. Petugas itu berkata kepadanya, « Kami ingin membunuh Tuhanmu. » Dia mengangkat pistolnya ke arah kepala tahanan dan menyatakan, « Ini adalah Tuhan saya. Dengan ini saya memiliki kuasa untuk hidup dan mati. Jika Tuhanmu datang ke sini, saya sendiri yang akan menembak mati Dia. »
Di Chiasso, Angola yang dikuasai Komunis, orang-orang Komunis menyembelih hewan di sebuah gereja dan meletakkan kepala mereka di altar dan mimbar. Sebuah poster menyatakan, « Inilah dewa-dewa yang kalian puja. » Pendeta Aurelio Chicanha Saunge dibunuh, bersama dengan seratus lima puluh jemaatnya.
Ketika pastor Katolik Lithuania Eugene Vosikevic dibunuh, mulutnya ditemukan dipenuhi dengan roti, sebuah ritual pemujaan setan.
Vetchernaia Moskva, sebuah surat kabar Komunis, memuat sebuah tulisan yang berbau Freudian:
Kami tidak berperang melawan orang-orang beriman dan bahkan tidak melawan pendeta. Kami berperang melawan Tuhan untuk merebut orang-orang percaya dari-Nya.

« Perang melawan Tuhan untuk merebut orang-orang percaya dari-Nya » adalah satu-satunya penjelasan logis untuk perjuangan Komunis melawan agama.
Kami tidak heran dengan kata-kata ini di sebuah surat kabar Soviet. Marx telah mengatakannya dalam bukunya German Ideology. Dengan menyebut Tuhan sebagai « Roh yang absolut », seperti yang dilakukan gurunya Hegel, ia menulis, « Kami membahas sebuah pertanyaan yang sangat menarik: penguraian Roh yang Absolut. »
Bukanlah perjuangan melawan kepercayaan yang salah terhadap Tuhan yang tidak ada yang menyibukkannya. Ia percaya bahwa Tuhan itu ada dan ingin melihat Roh Mutlak ini membusuk, seperti banyak tahanan Komunis yang dibuat membusuk di penjara.
Di Albania, seorang pendeta, Stephen Kurti, dijatuhi hukuman mati karena membaptis seorang anak. Pembaptisan harus dilakukan secara rahasia di banyak negara Komunis, termasuk Korea Utara.
Jaksa penuntut dalam persidangan Metropolitan Benjamin dari Leningrad mengatakan,
Seluruh gereja Ortodoks adalah organisasi subversif. Seharusnya, seluruh gereja seharusnya dipenjara.
Satu-satunya alasan mengapa semua orang Kristen tidak dipenjara di Uni Soviet adalah karena Komunis tidak cukup kuat. Tetapi keinginan untuk menghancurkan tetap ada. Tanpa dikendalikan oleh Roh Allah dan diberdayakan oleh kekuatan-kekuatan jahat, mereka benar-benar akan menghancurkan seluruh bumi, termasuk diri mereka sendiri.
Di bekas Uni Soviet, baptisan hanya dapat dilangsungkan setelah pendaftaran. Orang-orang yang ingin dibaptis atau membaptiskan anak mereka harus menunjukkan kartu identitas mereka kepada perwakilan dewan gereja, yang kemudian melaporkannya kepada otoritas negara. Hasilnya adalah penganiayaan. Para kolkhoznik (pekerja di perkebunan kolektif) tidak memiliki kartu identitas dan oleh karena itu hanya dapat membaptiskan anak-anak mereka secara diam-diam. Banyak pendeta Protestan menerima hukuman penjara karena membaptis orang.
Perjuangan Komunis melawan pembaptisan mengandaikan kepercayaan akan nilai pembaptisan bagi jiwa. Orang-orang beragama di Israel atau Pakistan atau Nepal menentang pembaptisan atas nama pandangan agama mereka sendiri, karena itu adalah meterai Kristen. Tetapi bagi kaum ateis – sebagaimana kaum Komunis dengan jelas menyatakan diri mereka sebagai ateis – baptisan seharusnya tidak berarti apa-apa. Seharusnya hal itu tidak menguntungkan atau merugikan orang yang dibaptis. Lalu mengapa orang-orang Komunis ini melawan baptisan? Itu karena kaum Komunis « berperang melawan Allah untuk merampas orang-orang percaya dari-Nya. » Ideologi mereka tidak benar-benar diilhami oleh ateisme, tetapi oleh kebencian yang mendalam terhadap Allah.
« Di antara tujuan-tujuan lainnya, » kata Lenin, « kami mendirikan partai kami secara khusus untuk memerangi segala bentuk penipuan agama terhadap rakyat. »
Praktik-praktik Gaib
Lebih lanjut mengenai hubungan antara Marxisme dan okultisme dapat ditemukan dalam Penemuan Psikis di Balik Tirai Besi oleh Sheila Ostrander dan Lynn Schroder. Ini adalah

sangat signifikan bahwa Komunis Timur telah jauh lebih maju daripada Barat dalam penelitian tentang kekuatan gelap yang dimanipulasi oleh Setan.
Eduard Naumov, seorang anggota Asosiasi Parapsikolog Internasional, ditangkap di Moskow Fisikawan Moskow L. Regelsohn, seorang Ibrani-Kristen yang melakukan pembelaan terhadap Naumov, memberi tahu kami alasan penangkapannya: Naumov berusaha untuk menjaga lingkungan psikis kehidupan bebas dari dominasi kekuatan jahat yang menggunakan parapsikologi sebagai senjata baru untuk menindas jiwa manusia.
Di Cekoslowakia, Bulgaria, dan lain-lain, Partai Komunis menghabiskan dana yang sangat besar untuk melakukan investigasi rahasia terhadap ilmu pengetahuan ini. Mereka menyembunyikan informasi dari Barat tentang apa yang terjadi di dua puluh lembaga parapsikologi yang terletak di Uni Soviet.
Komsomolskaia Pravda (Moskow) menerbitkan sebuah artikel panjang tentang para penghipnotis yang membantu orang-orang « kembali ke kehidupan lampau. » Untuk proses induksi, mereka menggunakan sugesti berikut:
Anda turun ke bumi, lebih dalam, bahkan lebih dalam lagi. Anda dan bumi menjadi satu…. Anda berada jauh di dalam bumi. Anda dikelilingi oleh kegelapan yang pekat…. Di sekeliling Anda adalah malam yang abadi… .
Sekarang kita mendekati titik cahaya yang jauh… semakin dekat dan semakin dekat. Kami menyelinap melalui lubang kecil ke langit, meninggalkan tubuh kami sendiri jauh di dalam bumi…. Kami mengatasi batas-batas waktu… dan kami kembali ke masa lalu Anda …. »
Dalam artikel-artikel semacam itu, Soviet menggunakan bahasa ganda yang disengaja. Sadar bahwa beberapa orang mungkin akan menjadi takut, mereka sengaja bersikap diam, mengklaim bahwa mereka hanya memberi informasi tanpa menyetujui. Namun, apa yang akan dipikirkan pembaca tentang seorang editor yang mencetak ulang artikel-artikel provokatif dan gambar-gambar penuh nafsu tanpa henti dari Playboy, sementara ia mengklaim bahwa ia tak sepenuhnya setuju dengan apa yang ia sampaikan kepada publik?
Para penulis Soviet dengan jelas mengatakan bahwa « mesin waktu » ini bukanlah fiksi ilmiah. « Transpersonalisme » menawarkan perjalanan waktu ini.
Dalam misa hitam Setan, semua doa diucapkan dari akhir hingga awal, dan jubah pendeta dikenakan luar dalam. Pembalikan adalah aturan Setan, dan ini diterapkan bahkan pada doktrin reinkarnasi. Sementara para penyembah India mengkhawatirkan reinkarnasi mereka di masa depan dan mencoba untuk memperbaiki diri dengan mematuhi apa yang mereka yakini sebagai perintah-perintah Tuhan, para penyembah setan menawarkan untuk kembali ke inkarnasi sebelumnya. Mereka tidak peduli dengan masa depan yang lebih baik di dalam kekekalan.
Marxisme sebagai sebuah Gereja
Sama seperti Setan yang datang kepada Yesus dengan ayat-ayat Bid’ah, demikian juga Marx menggunakan teks-teks Kitab Suci, meskipun dengan banyak distorsi.
Volume 2 dari The Works of Marx and Engels dibuka dengan perkataan Yesus kepada murid-murid-Nya (Yohanes 6:63), seperti yang dikutip oleh Marx dalam bukunya The Holy Family: « Rohlah yang memberi hidup. » Kemudian kita membaca:

Kritik [kritiknya terhadap semua yang ada] begitu mengasihi massa sehingga ia mengutus putra satu-satunya yang diperanakkan [yaitu, Marx], supaya setiap orang yang percaya kepadanya tidak binasa, melainkan mempunyai hidup yang penuh dengan kritik. Kritik telah menjadi massa dan hidup di antara kita, dan kita melihat kemuliaannya sebagai kemuliaan Anak Tunggal Bapa. Kritik tidak menganggapnya sebagai perampokan untuk menjadi setara dengan Allah, tetapi membuat dirinya tidak memiliki reputasi, mengambil bentuk seperti penjilid buku, dan merendahkan diri pada omong kosong – ya, omong kosong kritis dalam bahasa asing. »
Mereka yang memiliki pengetahuan tentang Alkitab akan mengenali hal ini sebagai sebuah parodi dari ayat-ayat Alkitab (Yohanes 3:16; 1:14; Filipi 2:6-8). Di sini, sekali lagi, Marx menyatakan karya-karyanya sendiri sebagai « omong kosong » dan juga « buku-buku orang Swiss. »
Marxisme adalah sebuah agama, dan bahkan « menggunakan » Alkitab. Karya utamanya, The Capital karya Marx, disebut sebagai « Alkitabnya kelas pekerja. » Marx menganggap dirinya sebagai « Paus Komunisme ».
Komunisme « memiliki kebanggaan akan kesempurnaan. » Semua yang menentang « kredo » Komunis (ungkapan ini digunakan oleh Engels) dikucilkan. Marx menulis, « Bakunin harus berhati-hati. Jika tidak, kami akan mengucilkannya. »
Mereka yang mati dalam pelayanan Marxisme dirayakan sebagai « martir ». Marxisme juga memiliki sakramen-sakramennya: resepsi khidmat di organisasi balita yang disebut « Anak-anak Oktober », sumpah yang diberikan saat diterima sebagai « Perintis », dan setelah itu muncullah tingkat inisiasi yang lebih tinggi di Komsomol dan Partai. Pengakuan dosa digantikan dengan kritik diri di depan publik di hadapan sidang anggota Partai.
Marxisme adalah sebuah gereja. Ia memiliki semua karakteristik sebuah gereja. Namun, tuhannya tidak disebutkan dalam literatur populernya. Namun, seperti yang terlihat dari bukti-bukti yang diberikan dalam buku ini, Setan jelas merupakan tuhannya.
Sungguh aneh bahwa meskipun Marxisme jelas-jelas adalah Setan, namun tidak dilihat sebagai ancaman oleh banyak gereja di dunia bebas. Beberapa statistik yang mencerahkan tentang hal ini tersedia.
Para profesor seminari di Amerika Serikat ditanya, « Dapatkah seseorang secara konsisten menjadi anggota yang baik dalam denominasi Anda dan menganut Marxisme? »
Di bawah ini adalah angka-angka persentase dari mereka yang menjawab Ya:
Episkopal – 68 persen
Lutheran – 53 %
Presbiterian – 49 %
Metodis – 49 %
Gereja Kristus – 47 % Baptis Amerika – 44 % Katolik Roma – 31 %
Betapa menyedihkan bahwa mereka yang mengikuti Kebenaran ditipu oleh mereka yang melayani bapa segala dusta.

S E V E N – MARX, DARWIN, DAN REVOLUSI
Marx dan Darwin
Apakah kontribusi spesifik dari Marx terhadap rencana Iblis bagi umat manusia?
Alkitab mengajarkan bahwa Allah menciptakan manusia menurut gambar-Nya (Kejadian 1:26). Hingga zaman Marx, manusia terus dianggap sebagai « mahkota ciptaan. » Marx adalah alat yang dipilih Iblis untuk membuat manusia kehilangan harga dirinya, keyakinannya bahwa ia berasal dari tempat yang tinggi dan dimaksudkan untuk kembali ke sana. Marxisme adalah filosofi sistematis dan terperinci pertama yang secara drastis mereduksi gagasan tentang manusia.
Menurut Marx, manusia pada dasarnya adalah sebuah perut yang harus diisi dan diisi ulang secara konstan. Kepentingan manusia yang ada adalah kepentingan ekonomi; ia berproduksi untuk memenuhi kebutuhannya. Untuk tujuan ini, ia masuk ke dalam hubungan sosial dengan orang lain. Ini adalah dasar dari masyarakat, yang oleh Marx disebut sebagai infrastruktur. Pernikahan, cinta, seni, ilmu pengetahuan, agama, filsafat, segala sesuatu selain kebutuhan perut, semuanya adalah suprastruktur, yang pada akhirnya ditentukan oleh keadaan perut.
Tak heran jika Marx memuji buku Darwin, The Descent of Man, sebuah karya besar yang membuat manusia lupa akan asal usul ilahi dan tujuan ilahi. Darwin mengatakan bahwa manusia berasal dari dunia binatang.
Manusia dilengserkan oleh keduanya. Setan tidak dapat melengserkan Allah, jadi ia merendahkan manusia. Manusia diperlihatkan sebagai keturunan binatang dan hamba dari ususnya.
Adalah sebuah kebetulan yang aneh bahwa abad ke-19 memberikan dunia tiga tokoh terkemuka yang menentang Kekristenan, semuanya memakai nama Charles: Karl (bahasa Jerman untuk Charles) Marx, Charles Darwin, dan penyair Prancis Charles Baudelaire. Yang terakhir ini menulis dalam « Habel dan Kain »:
Ras Kain, naiklah ke surga Dan lemparkanlah Tuhan ke bumi.
Marx menulis kepada Ferdinand Lassalle pada 16 Januari 1861, « Buku Darwin sangat penting dan menjadi dasar bagi saya dalam ilmu pengetahuan alam untuk perjuangan kelas secara historis. »
Menantu Marx, Paul Lafargue, dalam Sosialisme dan Kaum Intelektual, mengatakan,
Ketika Darwin menerbitkan Origin of Species, ia mengambil peran Tuhan sebagai pencipta di dunia organik, seperti yang telah dirampas oleh Franklin dari petirnya.
(Bukanlah maksud awal Darwin untuk melukai agama. Dia telah menulis, « Ada keagungan dalam pandangan hidup ini, dengan beberapa kekuatannya, yang pada awalnya dihembuskan ke dalam beberapa bentuk atau ke dalam satu bentuk. » Untuk membuat posisinya lebih tegas, Darwin menyisipkan frasa « oleh Sang Pencipta » setelah « dihembuskan » dalam edisi kedua. Kalimat tersebut tetap ada di semua edisi berikutnya yang ia terbitkan).

Kemudian Freud akan melengkapi karya kedua raksasa ini, mereduksi manusia pada dasarnya menjadi dorongan seks, yang kadang-kadang disublimasikan dalam politik, seni, atau agama. Adalah psikolog Swiss Carl Gustav Jung yang kembali ke doktrin Alkitab bahwa dorongan religius adalah dorongan dasar manusia.
Zaman Marx adalah masa fermentasi setan di banyak bidang kehidupan. Penyair Rusia, Sologub, menulis, « Ayah saya adalah Iblis. » Penyair Rusia lainnya, Briusov, berkata, « Saya memuliakan Tuhan dan Iblis. »
Marx adalah anak dari zaman yang memberi kita Nietzsche (filsuf favorit Hitler dan Mussolini), Max Stirner, seorang anarkis ekstrem, dan Oscar Wilde, ahli teori pertama tentang kebebasan untuk homoseksualitas, sebuah sifat buruk yang saat ini diterima bahkan di kalangan pendeta.
Kekuatan-kekuatan setan mempersiapkan Rusia untuk kemenangan Marxisme. Masa revolusi adalah masa ketika cinta, niat baik, dan perasaan yang sehat dianggap sebagai sesuatu yang jahat dan mundur. Para gadis menyembunyikan kepolosan mereka dan para suami menyembunyikan kesetiaan mereka. Kehancuran dipuji sebagai selera yang baik, neurasthenia sebagai tanda pikiran yang baik. Ini adalah tema para penulis baru yang muncul di tengah ketidakjelasan. Manusia menciptakan kejahatan dan penyimpangan, dan sangat berhati-hati dalam menghindari anggapan bahwa mereka bermoral.
Bagaimana Stalin menjadi seorang revolusioner setelah membaca Darwin? Sebagai seorang siswa di seminari Ortodoks, ia memperoleh konsep dari Darwin bahwa kita bukanlah makhluk ciptaan Tuhan, melainkan hasil evolusi yang di dalamnya terdapat persaingan yang kejam. Hanya yang terkuat dan paling kejam yang dapat bertahan hidup. Dia belajar bahwa kriteria moral dan agama tidak berperan di alam dan bahwa manusia adalah bagian dari alam seperti halnya ikan atau kera. Hidup kekejaman dan kekejaman!
Darwin telah menulis sebuah buku ilmiah yang menguraikan teori asal-usulnya. Buku ini tidak memiliki implikasi ekonomi atau politik. Namun, meskipun banyak orang yang mengakui bahwa Tuhan menciptakan dunia melalui proses evolusi yang panjang, hasil akhir dari teori Darwin adalah pembunuhan puluhan juta orang tak berdosa. Oleh karena itu, ia menjadi bapak spiritual dari pembunuh massal terbesar dalam sejarah.
Di balik gejolak intelektual abad ke-19, kita bisa menelusuri pengaruh Revolusi Prancis, yang secara spiritual sangat mirip dengan bencana Rusia pada abad ke-20.
Selama pergolakan di Prancis, Anarchasis Clootz, seorang revolusioner Prancis terkemuka dan Illuminatus, menyatakan dirinya sebagai « musuh pribadi Yesus Kristus. » Dia menyatakan di depan Konvensi 17 November 1792, « Rakyat adalah penguasa dan tuhan dunia …. Hanya orang bodoh yang percaya kepada Tuhan lain, kepada Tuhan Yang Maha Esa. » Konvensi tersebut kemudian mengeluarkan dekrit yang menyatakan « peniadaan semua agama. »
Bagi kita yang menganggap serius kata-kata Doa Bapa Kami, « Lepaskanlah kami dari yang jahat, » maknanya jelas: kita memohon kepada Tuhan yang penuh kasih untuk melindungi kita dan masyarakat di sekitar kita dari doktrin yang salah, dari seni yang merusak yang membiasakan kita pada kejahatan dengan kedok keindahan, dan dari ketidakmoralitasan dalam hidup. Maka kita tidak perlu takut akan jerat Iblis.

Anda punya pilihan: Apakah Anda ingin menjadi seperti Iblis, kejam dan ganas, atau seperti Yesus, Allah-manusia yang penuh dengan kasih dan damai sejahtera?
Zionisme Palsu dari Musa Hess
Untuk melengkapi gambaran ini, kita akan membahas tentang Musa Hess, orang yang mengubah Marx dan Engels menjadi seorang Sosialis yang ideal.
Ada sebuah batu nisan di Israel yang bertuliskan, « Moses Hess, pendiri Partai Sosial-Demokrat Jerman. » Hess menguraikan keyakinannya dalam Katekismus Merah untuk Rakyat Jerman:
Apakah yang dimaksud dengan kulit hitam? Hitam adalah para pendeta…. Para teolog ini adalah bangsawan yang paling buruk …. Pendeta mengajarkan para pangeran untuk menindas rakyat atas nama Tuhan. Kedua, dia mengajarkan orang-orang untuk membiarkan diri mereka ditindas dan dieksploitasi atas nama Tuhan. Ketiga dan yang paling utama, dia menyediakan untuk dirinya sendiri dengan bantuan Tuhan kehidupan yang indah di bumi, sementara orang-orang disarankan untuk menunggu surga.
Bendera Merah melambangkan revolusi permanen hingga kemenangan penuh kelas pekerja di semua negara beradab: republik Merah…. Revolusi Sosialis adalah agamaku…. Kaum buruh, ketika mereka telah menaklukkan satu negara, harus membantu saudara-saudara mereka di seluruh dunia.
Ini adalah agama Hess ketika ia pertama kali menerbitkan Katekismus. Pada edisi kedua, ia menambahkan beberapa bab. Kali ini agama yang sama, yaitu revolusi Sosialis, menggunakan bahasa Kristen untuk mengakreditasi dirinya sendiri dengan orang-orang yang percaya. Bersama dengan propaganda revolusi, memang ada beberapa kata yang bagus tentang kekristenan sebagai agama cinta dan kemanusiaan. Tetapi pesannya harus dibuat lebih jelas: neraka tidak boleh berada di bumi dan surga di luar sana. Masyarakat Sosialis akan menjadi penggenapan sejati dari kekristenan. Dengan demikian, Setan menyamar sebagai malaikat terang.
Setelah Hess meyakinkan Marx dan Engels tentang ide Sosialis, ia mengklaim sejak awal bahwa tujuannya adalah untuk memberikan « tendangan terakhir pada agama abad pertengahan » (temannya, Georg Jung, mengatakannya dengan lebih jelas: « Marx pasti akan mengusir Tuhan dari surga-Nya »), sebuah perkembangan yang menarik terjadi dalam kehidupan Hess. Dia yang telah mendirikan sosialisme modern juga mendirikan sebuah gerakan yang sama sekali berbeda, sebuah merek khusus Zionisme.

Jadi, Hess, pendiri sosialisme yang bertujuan untuk « mengusir Tuhan dari surga », juga merupakan pendiri jenis Zionisme yang jahat yang bertujuan untuk menghancurkan Zionisme yang saleh, Zionisme yang mengutamakan kasih, pengertian, dan kerukunan dengan bangsa-bangsa di sekitarnya. Dia yang mengajarkan Marx tentang pentingnya perjuangan kelas menulis pada tahun 1862 kata-kata yang mengejutkan ini: « Perjuangan ras adalah yang utama, perjuangan kelas adalah yang kedua. »
Dia telah menyalakan api perang kelas, api yang tidak pernah padam, alih-alih mengajarkan orang untuk bekerja sama demi kebaikan bersama. Hess yang sama kemudian melahirkan Zionisme yang menyimpang, Zionisme perjuangan ras. Sebagaimana kita menolak Marxisme Setan, demikian juga setiap orang Yahudi dan Kristen yang bertanggung jawab harus menolak penyimpangan Zionisme yang jahat ini.
Hess mengklaim Yerusalem untuk orang Yahudi, tetapi tanpa Yesus, Raja orang Yahudi. Apa kebutuhan Hess akan Yesus? Dia menulis,
Setiap orang Yahudi memiliki Mesias di dalam dirinya, setiap orang Yahudi memiliki Mater Delorosa di dalam dirinya.
Lalu mengapa dia tidak menjadikan orang Yahudi Marx sebagai Mesias, seorang yang diurapi Tuhan, dan bukannya seorang pembenci yang bertekad untuk mengejar Tuhan dari surga? Bagi Hess, Yesus adalah « seorang Yahudi, yang didewakan oleh orang-orang kafir sebagai Juruselamat mereka. » Baik Hess maupun orang-orang Yahudi tampaknya tidak membutuhkan Dia untuk diri mereka sendiri.
Hess sendiri tidak ingin diselamatkan, dan bagi seseorang untuk mencari pengudusan pribadi adalah « Indo-Jerman, » katanya. Tujuan orang Yahudi, menurutnya, haruslah « sebuah negara Mesianik, » « untuk mempersiapkan umat manusia bagi pewahyuan esensi ilahi, » yang berarti, seperti yang ia akui dalam Katekismus Merah, untuk mengobarkan revolusi Sosialis melalui perjuangan rasial dan kelas.
Moses Hess, yang memberikan tugas kepada idolanya, Marx, untuk mengakhiri agama abad pertengahan dan menggantinya dengan agama revolusi Sosialis, menulis kata-kata yang menakjubkan ini: « Saya selalu dibangun oleh doa-doa Ibrani. » Doa apa yang diucapkan oleh mereka yang menganggap agama sebagai candu masyarakat? Kita telah melihat bahwa pendiri ateisme ilmiah berdoa sambil mengenakan filosofi sebelum membakar lilin. Doa-doa Yahudi dapat disalahgunakan dalam arti yang menghujat, seperti halnya doa-doa Kristen yang diselewengkan dalam ritual pemujaan setan.
Hess telah mengajarkan Marx bahwa sosialisme tidak dapat dipisahkan dari internasionalisme. Marx menulis dalam Manifesto Komunis bahwa kaum proletar tidak memiliki tanah air. Dalam Katekismus Merah, Hess mengolok-olok gagasan tanah air Jerman, dan dia akan melakukan hal yang sama dengan gagasan tanah air bangsa Eropa lainnya. Hess mengkritik program Erfurt dari Partai Sosial-Demokrat Jerman karena pengakuan tanpa syarat terhadap prinsip nasional. Tetapi Hess adalah seorang internasionalis dengan perbedaan: Patriotisme Yahudi harus tetap ada. Dia menulis,
Siapa pun yang menyangkal nasionalisme Yahudi bukan hanya seorang murtad, seorang murtadin dalam arti religius, tetapi juga pengkhianat bagi bangsanya dan keluarganya. Jika terbukti benar bahwa emansipasi orang Yahudi tidak sesuai dengan nasionalisme Yahudi, maka orang Yahudi harus mengorbankan emansipasi …. Orang Yahudi haruslah, di atas segalanya, seorang patriot Yahudi.

Saya setuju dengan ide-ide patriotik Hess sejauh apa yang menjadi saus bagi angsa adalah saus bagi angsa. Saya mendukung semua jenis patriotisme – patriotisme Yahudi, Arab, Jerman, Rusia, Amerika. Patriotisme adalah sebuah kebajikan jika itu berarti upaya untuk memajukan kesejahteraan ekonomi, politik, spiritual, dan agama bangsa sendiri, asalkan dilakukan dalam persahabatan dan kerja sama dengan bangsa-bangsa lain. Tetapi patriotisme Yahudi dari seorang Sosialis revolusioner yang menyangkal patriotisme semua bangsa lain sangat mencurigakan. Ini tampaknya merupakan rencana jahat untuk membuat semua orang membenci orang Yahudi.
Jika saya seorang non-Yahudi yang melihat orang-orang Yahudi menerima rencana patriotisme sepihak Hess, saya akan menentangnya. Untungnya, tidak ada orang Yahudi yang menerima rencana Setan ini. Faktanya, Herzl-lah yang memberikan perubahan yang waras pada Zionisme. Dalam bentuknya yang modern, tidak ada jejak Setanisme yang tersisa.
Perjuangan ras yang diusulkan oleh Hess adalah salah, sama salahnya dengan perjuangan kelas yang ia anjurkan.
Hess tidak meninggalkan sosialisme demi jenis Zionisme yang spesifik ini. Setelah menulis Roma dan Yerusalem, dia terus aktif dalam gerakan Sosialis dunia.
Hess tidak menyatakan pemikirannya dengan jelas; oleh karena itu sulit untuk mengevaluasinya. Cukuplah untuk mengetahui bahwa menurutnya, « dunia Kristen memandang Yesus sebagai orang suci Yahudi yang menjadi orang kafir. » Cukuplah bagi kita untuk membaca dalam bukunya, « Kita saat ini merindukan sebuah keselamatan yang jauh lebih komprehensif daripada yang pernah ditawarkan oleh Kekristenan. » Dari Katekismus Merah dapat disimpulkan bahwa keselamatan yang lebih komprehensif ini adalah revolusi Sosialis.
Dapat ditambahkan bahwa Hess bukan hanya sumber asli Marxisme dan orang yang berusaha menciptakan Zionisme yang anti-Tuhan, tetapi juga pendahulu teologi pembebasan yang saat ini didukung oleh Dewan Gereja-gereja Sedunia dan Katolik. Orang yang sama, yang hampir tidak dikenal, telah menjadi corong dari tiga gerakan setan: komunisme; Zionisme yang rasis dan penuh kebencian; dan teologi revolusi.
Tidak seorang pun dapat menjadi seorang Kristen tanpa mengasihi orang Yahudi. Yesus adalah orang Yahudi, begitu juga dengan perawan Maria dan semua rasul. Alkitab adalah bahasa Yahudi. Tuhan telah berfirman, « Keselamatan berasal dari orang Yahudi » (Yohanes 4:22). Di sisi lain, Hess meninggikan orang Yahudi seolah-olah dia secara sadar ingin menciptakan reaksi anti Yahudi yang keras. Dia mengatakan bahwa agamanya adalah revolusi Sosialis. Pendeta dari semua agama « lain » adalah penjahat. Revolusi adalah satu-satunya agama yang sangat dijunjung tinggi oleh Hess. Dia menulis,
Agama kita (Yahudi) memiliki titik tolak antusiasme dari sebuah ras yang sejak kemunculannya di panggung sejarah telah meramalkan tujuan akhir umat manusia dan memiliki firasat akan masa mesianis di mana semangat umat manusia akan terpenuhi, tidak hanya pada individu tertentu atau sebagian saja, tetapi juga pada institusi-institusi sosial seluruh umat manusia.
Waktu ini – yang disebut Hess sebagai « mesianis » – adalah waktu kemenangan revolusi dunia Sosialis. Gagasan bahwa agama Yahudi memiliki titik tolak konsep revolusi Sosialis yang tidak bertuhan adalah sebuah lelucon yang buruk dan penghinaan terhadap orang-orang Yahudi.

Hess berbicara dengan gigih dalam istilah-istilah agama, tetapi dia tidak percaya pada Tuhan. Dia menulis bahwa « Tuhan kita tidak lebih dari umat manusia yang bersatu dalam cinta. » Cara untuk mencapai persatuan seperti itu adalah revolusi Sosialis, di mana puluhan juta spesimen umat manusia yang dicintainya akan disiksa dan dibunuh.
Dia tidak merahasiakan fakta bahwa dia tidak menginginkan dominasi surga, atau kekuasaan duniawi, yang keduanya menindas. Tidak ada kebaikan dalam agama apa pun, kecuali revolusi sosial.
Tidak ada gunanya dan tidak efisien untuk mengangkat orang-orang ke kebebasan sejati dan membuat mereka berpartisipasi dalam barang-barang eksistensi, tanpa membebaskan mereka dari perbudakan spiritual, yaitu dari agama.
Dia berbicara dalam satu tarikan napas tentang « absolutisme tiran surgawi dan duniawi atas para budak. »
Kedalaman setan komunisme hanya dapat dipahami dengan mengetahui orang seperti apa Moses Hess itu, karena dia mempengaruhi Marx dan Engels, yang dengannya dia mendirikan Internasional Pertama, dan juga Bakunin. Tanpa pengetahuan tentang Hess, Marx tidak dapat dipahami, karena dialah yang membawa Marx ke sosialisme.
Pertimbangkan kata-kata Marx yang sudah dikutip:
Kata-kata yang saya ajarkan semuanya bercampur aduk menjadi kekacauan yang jahat. Dengan demikian, setiap orang dapat berpikir apa saja yang ia pilih untuk dipikirkan.
Marx menulis dengan cara seperti itu. Tulisan-tulisan Hess adalah kekacauan yang lebih jahat lagi, yang sulit untuk diurai tetapi harus dianalisis untuk mengetahui kemungkinan adanya hubungan antara Marx dan Satanisme.
Buku pertama Hess berjudul The Holy History of Mankind. Dia menyatakannya sebagai « sebuah karya roh kudus kebenaran, » dan lebih lanjut mengatakan bahwa sebagaimana Anak Allah membebaskan manusia dari perbudakan mereka, Hess akan membebaskan mereka dari perbudakan politik. « Saya dipanggil untuk bersaksi tentang terang, seperti Yohanes. »
Pada saat itu Marx, yang masih menentang sosialisme dan belum mengenal Hess secara pribadi, mulai menulis sebuah buku yang menentangnya. Untuk alasan yang tidak diketahui, buku ini tidak pernah selesai. Dia kemudian menjadi murid Hess.
Seperti yang telah diindikasikan sebelumnya, tujuan Hess adalah untuk memberikan tendangan terakhir pada agama abad pertengahan dan menghasilkan kerusakan. Dalam pendahuluan bukunya Penghakiman Terakhir, ia menyatakan kepuasannya bahwa filsuf Jerman, Kant, telah « memenggal kepala Bapa Yehuwa yang tua bersama dengan seluruh keluarga kudus. » (Hess menutupi ide-idenya sendiri dengan nama filsuf besar itu. Kant tidak memiliki niat seperti itu. Ia telah menulis sebaliknya: « Saya harus membatasi pengetahuan untuk memberi tempat bagi iman. »)
Hess menyatakan bahwa agama Yahudi dan juga agama Kristen telah « mati », yang tidak menghalanginya untuk menulis di Roma dan Yerusalem tentang « tulisan-tulisan suci kita », « bahasa suci nenek moyang kita », « pemujaan kita », « hukum-hukum Ilahi », « jalan-jalan Penyelenggaraan », dan « kehidupan yang saleh ».

Bukan berarti bahwa pada tahap-tahap yang berbeda dalam kehidupannya ia memiliki pendapat yang berbeda. Dalam buku pseudo-Zionisnya, dia menyatakan bahwa dia tidak menyangkal usaha-usaha tak bertuhan sebelumnya. Tidak, ini adalah « kekacauan jahat » yang disengaja.
Hess adalah seorang Yahudi dan pelopor Zionisme. Karena Hess, Marx, dan orang-orang seperti mereka adalah orang Yahudi, beberapa orang menganggap komunisme sebagai komplotan Yahudi. Namun, Marx juga menulis sebuah buku anti-Yahudi. Dalam hal ini juga, dia hanya mengikuti Hess.
Hess, seorang « Zionis », yang mengangkat Yahudi ke surga, menulis dalam bukunya Tentang Sistem Moneter:
Orang-orang Yahudi, yang memiliki peran, dalam sejarah alamiah dunia binatang sosial, untuk mengembangkan umat manusia menjadi binatang buas, telah memenuhi hal ini, pekerjaan profesional mereka. Misteri Yudaisme dan Kekristenan telah terungkap dalam agama Yahudi-Kristen modern. Misteri darah Kristus, seperti misteri penyembahan darah orang Yahudi kuno, di sini muncul sebagai misteri binatang buas.
Jangan khawatir jika Anda tidak dapat memahami kata-kata ini. Kata-kata itu ditulis « bercampur aduk menjadi kekacauan yang jahat, » tetapi kebencian terhadap Yahudi yang terkandung di dalamnya sangat jelas. Hess adalah seorang rasis, Yahudi dan juga anti-Yahudi, sesuai dengan kebutuhan roh yang mengilhami karya-karyanya dan yang ia sebut « suci ».
Hitler bisa saja belajar rasisme dari Hess. Dia yang telah mengajarkan Marx bahwa kelas sosial adalah faktor yang menentukan juga menulis sebaliknya: « Kehidupan adalah produk langsung dari ras. » Institusi dan konsepsi sosial, serta agama, adalah ciptaan khas dan asli dari ras. Masalah ras tersembunyi di balik semua masalah kebangsaan dan kebebasan. Semua sejarah masa lalu berkaitan dengan perjuangan ras dan kelas. Perjuangan ras adalah yang utama; perjuangan kelas adalah yang kedua.
Bagaimana Hess bisa membuat begitu banyak ide yang kontradiktif bisa menang?
Saya akan menggunakan pedang melawan semua warga negara yang menolak upaya kaum proletar.
Kita akan mendengar hal yang sama dari Marx:
Kekerasan adalah bidan yang mengeluarkan masyarakat baru dari rahim masyarakat lama.
Guru pertama Marx adalah filsuf Hegel, yang hanya membuka jalan bagi Hess. Marx juga telah menghirup racun dari Hegel, yang baginya kekristenan adalah sesuatu yang menyedihkan jika dibandingkan dengan masa lalu kebudayaan Yunani yang gemilang. Hegel menulis: « Orang-orang Kristen telah menumpuk begitu banyak alasan untuk menghibur diri dalam kemalangan… sehingga pada akhirnya kita harus menyesal karena tidak bisa kehilangan seorang ayah atau ibu seminggu sekali, » sementara bagi orang Yunani « kemalangan adalah kemalangan, rasa sakit adalah rasa sakit. »
Kekristenan telah disindir di Jerman sebelum Hegel. Namun, ia adalah orang pertama yang menyindir Yesus sendiri. Dia juga menulis hal-hal yang baik tentang kekristenan, « kekacauan setan » yang sama.

Kita adalah apa yang kita makan. Marx memakan ide-ide setan; oleh karena itu dia mengemukakan doktrin setan.
Organisasi « Neraka »
Komunis memiliki kebiasaan untuk menciptakan organisasi front. Semua hal di atas menunjukkan kemungkinan bahwa gerakan-gerakan Komunis sendiri merupakan organisasi kedok untuk okultisme Setan. Cara untuk melawan Setanisme adalah secara rohani, bukan secara duniawi; jika tidak, ketika satu organisasi depan Setan, seperti nazisme, dikalahkan, yang lain akan bangkit untuk meraih kemenangan yang lebih besar. Himmler, menteri dalam negeri Nazi Jerman, menganggap dirinya sebagai reinkarnasi Raja Henry the Fowler. Dia percaya bahwa memanfaatkan kekuatan gaib untuk melayani tentara Nazi adalah hal yang mungkin. Beberapa pemimpin Nazi terlibat dalam ilmu hitam.
Apa yang tadinya hanya merupakan dugaan ketika saya menerbitkan edisi pertama buku ini, kini telah menjadi fakta yang terbukti. Buktinya telah diberikan oleh kaum Komunis sendiri. Kisah ini dimulai dengan kasus Netchaiev, yang mendorong Dostoyevski untuk menulis novelnya yang terkenal, The Demons.
Netchaiev, yang disebut sebagai « seorang fanatik muda yang luar biasa » oleh Bakunin, kolaborator Marx dalam mendirikan Internasional Pertama, menulis Katekismus Kaum Revolusioner sebagai panduan untuk organisasi Rusia « Pembalasan Populer ». Organisasi ini muncul sekitar tahun 1870.
Tujuan organisasi ini dirumuskan sebagai berikut.
Tujuan kita adalah kehancuran yang mengerikan, menyeluruh, universal, dan tanpa belas kasihan …. Mari kita bersatu dengan dunia yang biadab dan kriminal, kaum revolusioner sejati dan satu-satunya di Rusia.
Orang pertama yang dibunuh oleh kelompok Netchaiev adalah salah satu rekan pendiri mereka, Ivanov, yang berani mengkritik kepemimpinannya. Tak ada kritik yang diizinkan.
Rencana Netchaiev adalah membagi manusia menjadi dua bagian yang tak setara.
Sepersepuluh mendapat kebebasan pribadi dan hak tak terbatas atas sembilan persepuluh lainnya. Mereka harus kehilangan kepribadian mereka dan berubah menjadi semacam kawanan.
Mereka akan terlibat dalam pekerjaan mata-mata. Setiap anggota masyarakat akan memata-matai yang lain dan akan berkewajiban untuk mengecam …. Semua adalah budak ^dan sama dalam perbudakan.
Netchaiev menulis dalam Katekismusnya:
Seorang revolusioner harus menyusup ke mana-mana, di kelas atas dan bawah… di gereja-gereja… di dalam literatur.

Muridnya, Peter Verhovensky, berkomentar:
Kami sudah sangat kuat …. Juri yang membebaskan penjahat sepenuhnya adalah milik kita. Jaksa penuntut yang gemetar di pengadilan karena tidak dianggap cukup liberal adalah milik kita. Para administrator, orang-orang yang memiliki surat-surat, kami banyak, sangat banyak, dan mereka tidak tahu bahwa mereka adalah milik kami.
Atas dasar program seperti itu, sebuah organisasi dengan nama yang mengesankan dibentuk – Liga Revolusioner Dunia. Anggaran dasarnya ditandatangani oleh Netchaiev dan Bakunin, kolaborator dekat Marx. Pada awalnya, Liga ini hanya terdiri dari beberapa orang saja.
Seorang revolusioner, Duke Peter Dolgorukov, menulis pada 31 Oktober 1862:
Di London saya bertemu dengan Kelsiev (yang merupakan anggota organisasi di atas), seorang yang berpikiran sempit tetapi baik, sangat fanatik, dengan wajah yang lembut. Kelsiev berkata kepada saya dengan lembut, dengan tatapan penuh kebajikan: « Jika kita harus membantai, mengapa tidak membantai, asalkan ini berguna? » … Semua pria London ini terus-menerus berbicara tentang « membakar, membantai, memotong-motong. » Kata-kata ini tak pernah lepas dari lidah mereka sejak Bakunin datang ke Inggris…
Pada 1869, di Jenewa, Netchaiev menulis sebuah proklamasi yang merujuk pada orang yang menembak Kaisar Aleksandr II:
Kita harus menganggap apa yang dilakukan Karakazov sebagai prolog. Ya, ini adalah sebuah prolog. Mari kita pastikan bahwa drama itu sendiri akan segera dimulai.
Proklamasi lain mengatakan,
Segera, segera tiba saatnya kita akan membentangkan bendera besar masa depan, bendera Merah, dan kita akan menyerang dengan suara keras istana Kekaisaran…
Kami akan berteriak, « Untuk kapak! » dan kemudian kami akan membunuh pesta kaisar. Jangan kasihan …. Bunuh di pub adalah tempat jika bajingan dasar ini berani memasukinya, bunuh di rumah, bunuh di desa.
Ingat, mereka yang tidak berpihak pada kita akan melawan kita. Siapa pun yang melawan kita adalah musuh kita. Dan kita harus menghancurkan musuh dengan segala cara.
Pada tahun 1872, sebuah masyarakat revolusioner dibentuk dengan nama sederhana « Organisasi, » yang memiliki lingkaran super rahasia yang disebut « Neraka. » Meskipun tujuannya terus dikejar selama lebih dari satu abad oleh kelompok-kelompok yang terus berganti nama, keberadaannya tak diketahui oleh dunia luar.
Sejarawan Soviet baru berani menulis tentang aktivitas « Neraka », cikal bakal Partai Komunis Rusia, pada 1965, sembilan puluh tiga tahun setelah pembentukannya.

Dalam Revolutionist Underground in Russia, E. S. Vilenskaia menulis:
« Neraka » adalah nama pusat di atas organisasi rahasia, yang tidak hanya menggunakan teror terhadap monarki, tetapi juga memiliki fungsi hukuman terhadap anggota organisasi rahasia.
Dalam Tchernishevsky atau Netchaiev, kita membaca bahwa salah satu anggota « Neraka » (Fediseev) tega meracuni ayahnya sendiri untuk memberikan warisannya kepada organisasi tersebut. Tchernishevsky, yang merupakan bagian dari gerakan ini, menulis,
Saya akan berpartisipasi dalam revolusi; saya tidak takut dengan kotoran, pemabuk dengan tongkat, dan pembantaian. Kami tak peduli jika kami harus membuang makanan tiga kali lebih banyak dari para pemberontak dalam revolusi Prancis. Jadi bagaimana jika kita harus membunuh seratus ribu petani?
Inilah beberapa tujuan yang dinyatakan dari organisasi setan ini:
Mistisisme adalah yang terbaik, hampir satu-satunya cara untuk mendorong manusia melakukan revolusi. Cukup membunuh beberapa juta orang dan roda revolusi akan diminyaki. Cita-cita kami adalah kehancuran yang mengerikan, menyeluruh, universal, dan tanpa ampun.
Dan lagi:
Umat manusia harus dibagi menjadi dua bagian yang tidak setara. Sepersepuluh menerima kebebasan pribadi dan hak-hak tak terbatas atas sembilan persepuluh lainnya. Yang terakhir ini harus kehilangan kepribadian mereka dan menjadi semacam kawanan.
Dalam tulisan-tulisan mereka, kita selalu menemukan kata-kata, « Kami tidak takut. » Sebuah contoh yang khas adalah proklamasi berikut ini:
Kami tidak takut bahwa kami mungkin menemukan tiga kali lebih banyak makanan yang harus ditumpahkan untuk menggulingkan tatanan yang ada daripada yang harus ditumpahkan oleh kaum Jacobin (revolusioner Prancis) dalam revolusi mereka pada tahun 1790 …. Jika demi mencapai tujuan kami harus membantai seratus ribu tuan tanah, kami juga tidak akan takut akan hal ini.
Kenyataannya, jumlah korban yang jatuh jauh lebih besar. Churchill mengatakan dalam Memoirs of World War II bahwa Stalin mengakui bahwa sepuluh juta orang tewas akibat kolektivisasi pertanian di Uni Soviet.
Fakta penting yang perlu diingat adalah bahwa Komunis sekarang telah mengakui, setelah penundaan selama hampir seratus tahun, bahwa pada awal gerakan mereka adalah sebuah lingkaran yang disebut « Neraka ». Mengapa « Neraka »? Mengapa tidak « Masyarakat untuk Kemajuan Kaum Miskin » atau « … Umat Manusia »? Mengapa penekanannya sangat kuat pada neraka?
Saat ini kaum Komunis lebih berhati-hati. Tetapi pada awalnya nama mereka sendiri mengungkapkan bahwa tujuan mereka adalah untuk merekrut manusia untuk penghukuman kekal.

E I G H T – MALAIKAT-MALAIKAT TERANG
Misa Setan
Lawence Pazder, dalam Michelle Remembers, memberi kita kata-kata yang tepat dari sebuah misa setan yang sangat rahasia, yang diperoleh melalui analisis regresi dari seorang gadis yang pernah menghadiri misa tersebut sekitar dua puluh tahun sebelumnya.
Dalam misa tersebut, Setan muncul dan berkata:
Keluar dari kegelapan dan api merah
Datanglah seorang pria yang hidup dari kematian;
Aku hanya berjalan di bumi pada malam hari, aku hanya memadamkan cahaya.
Aku hanya pergi ke tempat yang ditakuti semua orang;
Aku pergi dan menemukan orang-orang yang tersesat. Semua kekuatan tergelap adalah milikku.
Nyalakan lampu, jadikanlah malam.
Setan jelas dipersonifikasikan oleh imam besar sekte tersebut. Kemudian Setan mengambil Alkitab di tangannya dan berkata:
Tidak ada mata yang dapat melihat apa yang tertulis di dalam buku ini.
Apa yang tertulis di dalam buku ini sudah mati.
Tidak ada mata yang dapat melihat, bahkan seorang teman pun tidak.
Buku-buku itu akhirnya menjadi milikku.
Anda bisa menulis sepanjang hari, Anda bisa menulis sepanjang malam,
Tapi menulis tidak akan membawa cahaya.
Aku akan membakarnya, aku akan membuatnya menjadi hitam
Aku akan membakar kata-katamu dari depan ke belakang.
Aku akan membakar setiap halaman, Aku akan memakan setiap kata
Dan memuntahkannya agar tak pernah terdengar.
Api akan membesar, mata mereka akan melihat.
Buku kata-kata tak akan mampu melawanku.
Ketika mereka menjadi tua, mereka akan tahu dan memberitahu.
Satu-satunya kekuatan berasal dari Neraka.
Matius, Markus, Lukas dan Yohanes
Bakarlah dalam api dan kemudian kamu akan lenyap.
Kata-kata mereka adalah kebohongan,
Anak-anakku akan melihat.
Di dalam api, perkataan mereka mati.
Satu-satunya hal yang tersisa membakar benar
Adalah cahaya yang menunjukkan saya kepada Anda.
Aku akan kembali, Anda menunggu dan melihat.
Aku akan kembali untuk mengambil dunia untukku. Segala sesuatu yang hilang harus kembali. Aku diusir, tapi aku bisa membakar.
Berbaliklah, anak-anakku, berbaliklah.

Sentuh setiap bagian dari tanah. Sentuh semua orang yang kau bisa. Buatlah binatang buas dari setiap orang.
Kemudian mengikuti nyanyian jemaat:
Waktunya untuk berubah dari hitam ke merah
Saatnya untuk berubah dari hidup menjadi mati.
Pangeran kegelapan .. .
Bantu kami merayakan pesta kedatangan Binatang Buas.
Setan berbicara lagi:
Yang Kudus, Yang Maha Tinggi
Ha, tidak lama lagi, tak lama lagi aku akan datang.
Semua negara yang Anda lihat, saya menaruh perangkap saya, Menunggu sepatu botnya runtuh.
Uang dan angka serta kekuatan kebencian, Ini adalah hal-hal yang saya hubungkan.
Jumlah orang – begitu banyak, masing-masing kecil, Kemudian, dengan begitu banyak uang, yang kecil menjadi besar.
Friedrich Nietzsche, di bagian keempat dari Thus Spake Zarathustra, di bawah « Kebangkitan, » memberikan teks dari massa hitam lain yang ia gubah sendiri. Semangatnya tidak jauh berbeda dengan yang di atas.
Tragisnya, terungkap bahwa massa hitam telah menyusup ke dalam kehidupan banyak orang Amerika, terutama anak-anak.
« Setan, setan, setan. Dia adalah Tuhan, dia adalah Tuhan, dia adalah Tuhan. » Kata-kata yang menghujat ini tersembunyi dalam lirik-lirik lagu rock yang didengarkan anak muda setiap saat, banyak yang tidak menyadari apa yang sedang mereka alami. Kata-kata tersebut disembunyikan dalam lirik melalui « penyamaran ke belakang. »
Sejumlah grup rock telah menggunakan teknik ini. Album terlaris Led Zeppelin, « Stairway to Heaven, » yang diakui tidak masuk akal seperti yang tertulis, berisi pesan terselubung, « Saya akan bernyanyi karena saya hidup dengan Setan. » Lagu lainnya berisi kata-kata, « Saya memutuskan untuk menghisap ganja. » Bujukan bawah sadar lebih kuat, dan karena itu lebih berbahaya, daripada pengaruh sadar.
Massa kulit hitam di depan umum jarang terjadi saat ini, tetapi Stefan Zweig dalam biografinya tentang Fouché menggambarkan satu massa yang diadakan di Lyon selama Revolusi Prancis.
Seorang revolusioner, Chaber, telah terbunuh, dan misa kulit hitam dirayakan untuk menghormatinya. Pada hari itu, salib-salib dicabut dari semua altar dan jubah-jubah imam disita. Kerumunan besar orang membawa patung sang revolusioner turun ke pasar. Tiga prokonsul ada di sana untuk menghormati Chaber, « Sang Juru Selamat yang mati untuk rakyat. »

Kerumunan itu membawa piala, gambar-gambar suci, dan peralatan yang digunakan dalam misa. Di belakang mereka ada seekor keledai yang mengenakan jubah uskup di kepalanya. Sebuah salib dan sebuah Alkitab diikatkan pada ekornya.
Pada akhirnya, Injil dilemparkan ke dalam api bersama dengan missa, buku doa, dan ikon. Keledai itu disuruh minum dari piala Komuni sebagai hadiah atas pelayanannya yang menghujat. Patung Chalier diletakkan di atas altar menggantikan patung Kristus yang telah dihancurkan. Puluhan mantan pastor Katolik ikut berpartisipasi.
Sebuah medali dikeluarkan untuk memperingati peristiwa ini. Misa hitam rahasia tidak berbentuk seperti ini, tetapi semangatnya pada dasarnya sama.
Majalah Rusia Iunii Kommunist menggambarkan secara rinci sebuah misa setan di mana roti dan anggur, dicampur dengan kotoran dan air mata yang diambil dari operasi pada mata ayam yang masih hidup, « ditransubstansikan » ke dalam tubuh dan darah yang diduga sebagai Lucifer.
Selama upacara ini, kata-kata misa dibacakan dari awal hingga akhir, seperti yang biasa dilakukan dalam ritual pemuja setan. Kemudian sebuah perjanjian dibuat antara Setan dan para penyembahnya. Poin-poin dari perjanjian tersebut adalah: penolakan terhadap ajaran Kristen; pembaptisan baru dalam nama Iblis, dengan perubahan nama; penolakan terhadap wali baptis, dengan penggantian pelindung lain; membawa beberapa pakaian pribadi sebagai hadiah untuk Iblis; bersumpah setia kepada Iblis sambil berdiri dalam lingkaran sihir; penulisan nama anggota baru dalam « Kitab Kematian », yang bertentangan dengan Kitab Kehidupan Kristus; janji untuk menguduskan anak-anak seseorang kepada Iblis, serta hadiah dan perbuatan yang menyenangkannya; sumpah untuk menjaga rahasia perjanjian para penyihir dan merendahkan agama Kristen.
Mengapa kaum Komunis menggali ajaran-ajaran seperti itu dari buku-buku demonologi kuno dan merekomendasikannya kepada kaum muda, dengan mengatakan bahwa « ajaran-ajaran itu adalah bahan yang kaya untuk dipikirkan »? Apakah hanya itu yang ditawarkan oleh Marxisme kepada pikiran manusia?
Majalah Komunis terus berlanjut:
Dalam dunia anti-setan yang jahat ini, yang secara lahiriah benar-benar seperti dunia kita, manusia harus membalas dengan kejahatan untuk setiap keberhasilan dalam hidup.
Kemudian dengan berani majalah ini menegaskan hal berikut sebagai slogan Satanisme: « Setan bukanlah musuh manusia. Dia adalah Kehidupan, Cinta, Cahaya. »
Artikel itu diakhiri dengan kutipan dari Uspenskii yang mengungkapkan harapan kaum Komunis:
Ada ide-ide yang menyentuh sudut-sudut paling intim dalam hidup kita. Begitu ini disentuh, bekasnya akan tetap ada selamanya. Mereka akan meracuni kehidupan.
Materi berbahaya ini disajikan dengan cara yang halus seolah-olah untuk memberikan informasi, tetapi tujuan sebenarnya adalah untuk membangkitkan keingintahuan yang tidak wajar dari pembaca, dengan efek yang merusak.
Selama upacara inisiasi untuk tingkat ketiga di gereja Setan, sang inisiat harus bersumpah, « Saya akan selalu melakukan apa yang saya kehendaki. » Dengan kata lain, tidak ada otoritas di luar diri yang tercemar. Ini adalah penyangkalan terbuka terhadap perintah Tuhan, « …

Janganlah engkau mengejar keinginan hatimu sendiri dan pandanganmu sendiri, yang dahulu engkau lakukan dengan bersundal » (Bilangan 15:39).
Kaum Marxis menghimbau kepada nafsu yang paling rendah, membangkitkan iri hati terhadap orang kaya dan kekerasan terhadap semua orang. « Sisi jahatlah yang membentuk sejarah, » tulis Marx, dan ia memainkan peran utama dalam membentuk sejarah.
Revolusi tidak menyebabkan cinta untuk menang. Sebaliknya, pembunuhan menjadi mania. Dalam revolusi Rusia dan Tiongkok, setelah Komunis membunuh puluhan juta orang tak berdosa, mereka tidak bisa berhenti membunuh dan membunuh satu sama lain secara brutal.
Apakah Semuanya Diizinkan?
Pemujaan setan sudah sangat tua, lebih tua dari agama Kristen. Nabi Yesaya mungkin telah memikirkan hal ini ketika ia menulis, « Kami telah membuat setiap orang berbalik ke jalannya sendiri, dan TUHAN telah menimpakan kepadanya (Juruselamat) kesalahan kami semua » (Yesaya 53:6).
Perasaan religius yang sejati berada di kutub yang berlawanan. Para rabi Hassidic tertentu tidak pernah mengatakan « Aku », karena mereka menganggapnya sebagai kata ganti yang hanya dimiliki oleh Tuhan. Kehendak-Nya mengikat perilaku manusia.
Sebaliknya, ketika seorang pria atau wanita diinisiasi ke dalam tingkat ketujuh Satanisme, dia bersumpah bahwa prinsipnya adalah, « Tidak ada yang benar, dan segala sesuatu diperbolehkan. » Ketika Marx mengisi permainan kuis untuk putrinya, ia menjawab pertanyaan « Manakah prinsip favorit Anda? » dengan kata-kata, « Ragukan semuanya. »
Marx menulis dalam Manifesto Komunis bahwa tujuannya adalah penghapusan tidak hanya semua agama, tetapi juga semua moral, yang akan membuat segalanya menjadi boleh.
Dengan perasaan ngeri saya membaca misteri setanisme tingkat ketujuh yang tertulis di sebuah poster di Universitas Paris selama kerusuhan 1968. Itu telah disederhanakan menjadi formula, « Dilarang melarang, » yang merupakan konsekuensi alami dari « Tidak ada yang benar, dan semuanya diperbolehkan. »
Para pemuda itu jelas tidak menyadari kebodohan rumus tersebut. Jika dilarang mengharamkan, maka harus dilarang pula untuk mengharamkan. Jika semuanya diperbolehkan, melarang juga diperbolehkan.
Kaum muda berpikir bahwa sikap permisif berarti kebebasan. Kaum Marxis tahu lebih baik. Bagi mereka, rumus itu berarti melarang kediktatoran yang kejam seperti yang terjadi di Tiongkok Merah dan Uni Soviet.
Dostoyevski telah mengatakannya: « Jika tidak ada Tuhan, segala sesuatu diperbolehkan. » Jika tidak ada Tuhan, naluri kita bebas. Ekspresi tertinggi dari kebebasan semacam ini adalah kebencian. Siapa pun yang bebas dalam pengertian ini menganggap cinta kasih sebagai kelemahan roh.

Engels berkata, « Cinta kasih yang disamaratakan terhadap manusia adalah absurditas. » Pemikir anarkis Max Stirner, penulis The I and I is Property dan salah satu teman Marx, menulis, « Saya memiliki wewenang yang sah untuk melakukan semua hal yang mampu saya lakukan. »
Komunisme adalah kerasukan setan secara kolektif. Solzhenitsyn dalam The Gulag Archipelago mengungkapkan beberapa hasil mengerikannya dalam kehidupan bantuan jiwa manusia.
Marx yang Mistis
Sekali lagi saya katakan bahwa saya sadar bahwa bukti-bukti yang telah saya berikan sampai saat ini dapat dianggap tidak langsung. Namun apa yang telah saya tulis sudah cukup untuk menunjukkan bahwa apa yang dikatakan oleh para Marxis tentang Karl Marx adalah sebuah mitos. Dia tidak didorong oleh keprihatinan terhadap kemiskinan sesamanya, di mana revolusi adalah satu-satunya solusi. Dia tidak mencintai kaum proletar, tetapi menyebut mereka « gila », « bodoh », « keledai », « bajingan », bahkan kata-kata kotor. Dia bahkan tidak mencintai kawan-kawannya dalam memperjuangkan komunisme. Ia menyebut Freiligrath « babi », Lassalle « negro Yahudi », dan Bakunin « nol secara teori ».
Seorang Letnan Tchekhov, seorang pejuang revolusi 1848 yang menghabiskan malam-malamnya minum-minum bersama Marx, berkomentar bahwa narsisme Marx telah melahap semua hal baik yang ada di dalam dirinya.
Marx jelas tidak mencintai umat manusia. Giuseppe Mazzini, yang mengenalnya dengan baik, menulis bahwa ia memiliki « semangat yang merusak. Hatinya penuh dengan kebencian dan bukannya cinta terhadap manusia. »
Mazzini sendiri adalah seorang « Carbonari ». Organisasi ini, yang didirikan pada tahun 1815 oleh Maghella, seorang Freemason asal Genoa, menyatakan bahwa « tujuan akhirnya sama dengan Voltaire dan Revolusi Prancis – penghancuran total agama Katolik dan pada akhirnya agama Kristen. » Organisasi ini dimulai sebagai sebuah operasi di Italia, namun kemudian mengembangkan orientasi Eropa yang lebih luas.
Meskipun Mazzini sangat kritis terhadap Marx, ia tetap menjalin persahabatan dengannya. Ensiklopedia Yahudi mengatakan bahwa Mazzini dan Marx dipercayakan dengan tugas untuk mempersiapkan pidato dan konstitusi Internasional Pertama. Ini berarti bahwa mereka adalah burung dari bulu yang sama, meskipun terkadang mereka saling mematuk.
Saya tidak mengetahui adanya kesaksian dari orang-orang sezaman Marx yang bertentangan dengan penilaian Mazzini. Marx yang penyayang adalah mitos yang dibangun hanya setelah kematiannya.
Faktanya, syair favoritnya adalah kutipan dari G. Werth ini: « Tidak ada yang lebih indah di dunia ini selain menggigit musuh. » Dengan kata-katanya sendiri, ia mengatakan dengan tegas, « Kami tidak berbelas kasihan. Kami tidak meminta belas kasihan. Ketika giliran kami tiba, kami tidak akan menghindari terorisme. » Ini bukanlah sentimen dari seorang pencinta.
Marx tidak membenci agama karena agama menghalangi kebahagiaan umat manusia. Sebaliknya, ia hanya ingin membuat umat manusia tidak bahagia di dunia ini dan di sepanjang keabadian. Dia menyatakan ini sebagai cita-citanya. Tujuannya yang diakui adalah penghancuran agama. Sosialisme, kepedulian terhadap kaum proletar, humanisme – semua itu hanyalah dalih.

Setelah Marx membaca buku The Origin of Species karya Charles Darwin, ia menulis surat kepada Lassalle yang isinya ia bergembira karena Tuhan – setidaknya dalam ilmu pengetahuan alam – telah diberi « pukulan telak. » Lalu, ide apa yang mendahului semua ide lain dalam pikiran Marx? Apakah penderitaan kaum proletar yang miskin? Jika demikian, apa nilai yang mungkin dari teori Darwin? Satu-satunya kesimpulan yang dapat dipertahankan adalah bahwa tujuan utama Marx adalah penghancuran agama.
Kebaikan para pekerja hanyalah kepura-puraan. Ketika kaum proletar tidak memperjuangkan cita-cita Sosialis, kaum Marxis akan mengeksploitasi perbedaan rasial atau apa yang disebut sebagai kesenjangan generasi. Yang terpenting, agama harus dihancurkan.
Marx percaya pada neraka. Dan programnya, kekuatan pendorong dalam hidupnya, adalah mengirim manusia ke neraka.
Robin Goodfellow Marx menulis,
Dalam tanda-tanda yang membingungkan kelas menengah, aristokrasi, yang membantu para nabi kemunduran, kita mengenali teman kita yang pemberani, Robin Goodfellow, tahi lalat tua yang dapat bekerja di bumi dengan sangat cepat – revolusi
Para cendekiawan yang telah membaca ini rupanya tidak pernah mencari tahu siapa Robin Goodfellow ini, teman pemberani Marx, sang pekerja revolusi.
Penginjil abad keenam belas, William Tyndale, menggunakan Robin Goodfellow sebagai nama untuk Iblis. Shakespeare dalam Midsummer Night’s Dream menyebutnya « roh lancang yang menyesatkan para pengembara malam, menertawakan bahaya mereka. »
Jadi, menurut Marx, yang dianggap sebagai bapak komunisme, iblis adalah pencetus revolusi Komunis dan teman pribadinya.
Makam Lenin
Dalam wahyu-Nya kepada Yohanes, Yesus mengatakan sesuatu yang sangat misterius kepada jemaat di Pergamus (sebuah kota di Asia Kecil): « Aku tahu … di mana engkau diam, bahkan di mana tempat kedudukan Iblis » (Wahyu 2:13). Pergamus rupanya merupakan pusat pemujaan setan pada masa itu. Buku panduan wisata Baedecker yang terkenal di dunia untuk Berlin menyatakan bahwa Museum Pulau Pergamus berisi altar Zeus di Pergamus sampai tahun 1944. Para arkeolog Jerman telah menggalinya, dan altar tersebut berada di pusat ibu kota Nazi selama rezim Setan Hitler.
Namun, kisah tentang kursi Setan belum berakhir. Svenska Dagbladet (Stockholm) pada tanggal 27 Januari 1948 mengungkapkan hal itu:
i. Tentara Soviet, setelah menaklukkan Berlin, mengangkut altar Pergamus dari Jerman ke Moskow. Bangunan yang luar biasa ini memiliki panjang 127 kaki, lebar 120 kaki, dan tinggi 40 kaki.

Anehnya, altar ini belum pernah dipamerkan di museum Soviet mana pun. Untuk tujuan apa altar itu diangkut ke Moskow?
Kami telah mengindikasikan bahwa orang-orang di eselon teratas hirarki Soviet mempraktikkan ritual pemujaan setan. Apakah mereka memesan altar Pergamus untuk digunakan secara pribadi? Ada banyak pertanyaan yang belum terjawab. Cukuplah untuk mengatakan bahwa benda-benda dengan nilai arkeologi yang begitu tinggi biasanya tak akan hilang, melainkan menjadi kebanggaan museum.

Arsitek Stjusev, yang membangun mausoleum Lenin, menggunakan altar Setan ini sebagai model mausoleum pada tahun 1924.
Banyak pengunjung yang mengantre setiap hari untuk mengunjungi tempat suci Setan ini, tempat mumi Lenin berada. Para pemimpin agama di seluruh dunia memberikan penghormatan kepada « santo pelindung » Marxis di monumen yang didirikan untuk Setan ini.
Kuil setan di Pergamus hanyalah salah satu dari sekian banyak kuil sejenis. Mengapa Yesus memilihnya? Mungkin bukan karena peran kecil yang dimainkannya pada saat itu. Melainkan, perkataan-Nya bersifat nubuat. Dia berbicara tentang nazisme dan komunisme, yang melaluinya mezbah ini akan dihormati.
Patut dicatat dengan ironi bahwa di atas makam ayah Lenin berdiri sebuah salib dengan tulisan « Terang Kristus menerangi semua » dan banyak ayat-ayat Alkitab.

N I N E – SIAPAKAH YANG AKAN KITA LAYANI?
Sebuah Panggilan untuk Bertindak

Buku ini ditulis dengan cara yang eksploratif. Para pemikir Kristen, seperti halnya para cendekiawan lainnya, sering kali menyerah pada godaan untuk membuktikan gagasan-gagasan yang sudah ada sebelumnya. Mereka tidak selalu hanya menyajikan kebenaran sejauh yang telah mereka yakini. Terkadang mereka cenderung untuk memperluas kebenaran atau melebih-lebihkan argumentasi mereka untuk membuktikan maksud mereka.
Saya tidak mengklaim telah memberikan bukti yang tak terbantahkan bahwa Marx adalah anggota sekte penyembah setan, tetapi saya percaya bahwa ada cukup banyak petunjuk yang menyiratkan hal ini. Tentu saja ada cukup banyak petunjuk yang menunjukkan adanya pengaruh setan dalam kehidupan dan ajarannya, sambil mengakui bahwa ada celah dalam rangkaian bukti yang akan mengarah pada kesimpulan yang pasti dalam masalah ini. Saya telah memberikan dorongan awal. Saya berdoa agar orang lain juga akan melanjutkan penyelidikan penting ini ke dalam hubungan antara Marxisme dan Setanisme.
Sementara itu, bagaimana gereja dapat mengalahkan Marxisme?
Dunia sekuler anti-Komunis dapat menggunakan senjata berupa sanksi ekonomi, tekanan politik, ancaman militer, dan propaganda yang luas. Gereja tentu saja harus mendukung tindakan apa pun yang dapat didukung oleh hati nurani dalam peperangan melawan musuh-musuh Allah. Namun, gereja juga memiliki senjatanya sendiri.
Metropolitan Gereja Katolik Ukraina, ritus Bizantium, Andrew Count Sheptytsky, pernah meminta agar Roma memerintahkan doa-doa pengusiran setan terhadap Komunis, yang « rezimnya tidak dapat dijelaskan kecuali dengan kerasukan Iblis secara besar-besaran. »
Yesus tidak menyuruh murid-murid-Nya untuk mengeluh tentang setan, tetapi untuk mengusir mereka (Matius 10:8). Saya percaya hal ini dapat dilakukan secara efektif, meskipun buku ini tidak dapat menjelaskan secara rinci tentang doa tersebut.

Tanggapan Pembaca
Edisi pertama dari buku ini menghasilkan tanggapan yang menarik. Banyak yang menyambutnya sebagai sebuah penemuan baru dalam pemahaman Marxisme dan memberi saya petunjuk yang berharga tentang di mana saya dapat menemukan materi baru.
Di sisi lain, seorang tokoh Belanda mendedikasikan beberapa kolom di majalah teologinya untuk meremehkan pentingnya penemuan ini. « Baiklah, » katanya, « Marx mungkin telah memanjakan diri dengan ilmu hitam, tetapi hal ini tidak berarti banyak. Semua orang berdosa, semua orang memiliki pikiran jahat. Janganlah kita khawatir akan hal ini. »
Memang benar bahwa semua orang berdosa, tetapi tidak semua penjahat. Semua orang berdosa, tetapi beberapa adalah pembunuh dan beberapa adalah hakim yang adil yang menjatuhkan hukuman atas mereka.

Kejahatan komunisme tidak ada bandingannya. Sistem politik mana lagi yang telah membunuh enam puluh juta orang dalam setengah abad? Enam puluh juta lainnya telah terbunuh di Tiongkok Merah. (Beberapa perkiraan bahkan lebih tinggi lagi).
Ada berbagai tingkat keberdosaan dan kriminalitas. Besarnya kejahatan adalah ukuran intensitas pengaruh setan pada pendiri komunisme modern. Dosa-dosa Marxisme, seperti halnya nazisme, melampaui yang biasa. Mereka memang benar-benar Setan.
Saya juga menerima surat-surat dari para pemuja setan yang meminta maaf atas agama mereka. Salah satu dari mereka menulis:
Pembelaan terhadap Satanisme hanya membutuhkan Alkitab sebagai bukti dokumenter. Pikirkanlah tentang ribuan manusia di bumi, yang diciptakan menurut gambar Allah sendiri, yang dibinasakan oleh api dan belerang (Sodom dan Gomora), wabah penyakit yang mematikan, dan yang paling penting, tenggelamnya seluruh penduduk bumi, kecuali keluarga Nuh. Semua kehancuran ini disebabkan oleh Allah/Tuhan/Yehuwa yang « penuh belas kasihan ». Apa yang dapat dilakukan oleh Tuhan yang tidak berbelas kasihan?
Tetapi dalam seluruh Alkitab tidak ada catatan tentang satu pun kematian yang disebabkan oleh Iblis! Jadi, mari kita dengarkan Setan!
Pemuja Setan ini tidak mempelajari Alkitab dengan baik. Kematian datang ke dalam dunia melalui tipu daya Setan, yang membujuk Hawa ke dalam dosa. Pengikut Setan ini juga menarik kesimpulannya terlalu cepat. Allah belum selesai dengan ciptaan-Nya.
Pada awalnya, setiap lukisan adalah campuran garis dan titik-titik yang tidak masuk akal dan sering kali jelek dengan banyak warna. Da Vinci membutuhkan waktu dua puluh tahun untuk membuat lukisan Mona Lisa yang indah. Allah juga menciptakan dalam waktu. Pada waktunya Dia membentuk makhluk dan menghancurkannya untuk memberikan bentuk yang baru. Benih yang tidak memiliki keindahan atau keharuman akan mati sebagai benih untuk menjadi bunga yang indah dan wangi. Ulat harus mati seperti itu untuk menjadi kupu-kupu yang indah. Manusia diijinkan oleh Tuhan untuk melewati api pemurnian penderitaan dan kematian. Pendewaan ciptaan akan menjadi langit yang baru dan bumi yang baru di mana kebenaran akan menang. Kemudian mereka yang telah mengikuti Setan akan menderita penyesalan yang kekal.
Yesus menanggung hukuman cambuk dan penyaliban. Tetapi barangsiapa yang ingin mengenal Allah harus melihat melampaui kubur kepada kebangkitan dan kenaikan Yesus. Sebaliknya, musuh-musuh Yesus yang merencanakan kematian-Nya telah membawa bangsa mereka dan bait suci mereka kepada kehancuran dan kehilangan jiwa mereka sendiri.
Pengkritik kita ingin memahami Allah melalui akal budi, yang bukanlah alat yang tepat bagi makhluk ciptaan. Allah tidak dapat dipahami oleh pikiran, tetapi hanya dapat dipahami oleh hati yang percaya.
Seorang warga Jamaika bertanya apakah Amerika yang mengeksploitasi negaranya tidak setan seperti Marx. Tentu saja tidak. Orang Amerika adalah orang berdosa, seperti halnya semua manusia. Amerika memiliki sekelompok kecil pemuja setan. Tetapi bangsa Amerika tidak menyembah Iblis.
Nauka I Religia, majalah ateis utama di Moskow, memuat sebuah artikel panjang yang ditulis oleh dua orang filsuf, Belov dan Shilkin. Mereka mengatakan bahwa
Temperamen Wurmbrand mungkin akan membuat iri para pemain sepak bola terhebat. Teriakannya buas. Pejuang ini menyerukan perang salib melawan sosialisme, yang ia sebut sebagai keturunan Setan. Dia dipenjara di Rumania karena menyebarkan literatur keagamaan yang menghasut pemberontakan terhadap pemerintah!
Dalam artikel ini ada dua hal yang perlu diperhatikan. Pertama, saya disebut sebagai « pendeta setan » karena buku saya Apakah Karl Marx seorang pemuja setan? meskipun penulisnya tidak dapat menunjukkan satu fakta pun untuk membantah dokumentasi yang mendukung hubungan Marx dengan sekte pemuja setan. Kedua, artikel tersebut mengucapkan selamat kepada para pemimpin Kristen, bahkan anti-Komunis, yang telah mengambil sikap menentang saya. Mereka mungkin adalah musuh komunisme, tetapi selama mereka menentang Wurmbrand, musuh utama komunisme, mereka disetujui oleh Moskow.
Satu surat yang luar biasa datang dari seorang Nigeria yang telah menjadi pemimpin serikat buruh Marxis selama dua puluh tahun. Tulisan-tulisan saya membantunya untuk melihat bahwa ia telah disesatkan oleh Setan. Lebih jauh lagi, ia telah menjadi seorang Kristen.

T E N – MARX ATAU KRISTUS?
Sebuah Kata untuk Kaum Marxis…
Jika saya harus berbicara kepada seorang Marxis biasa, saya akan mengungkapkan keprihatinan berikut ini:
Banyak kaum Marxis saat ini tidak dijiwai oleh semangat yang mengendalikan Hess, Marx, atau Engels. Mereka benar-benar mencintai umat manusia; mereka yakin bahwa mereka terdaftar dalam sebuah pasukan yang berjuang untuk kebaikan universal. Mereka tidak ingin menjadi alat dari sekte pemuja setan yang aneh.
Sayangnya, Marxisme Setan memiliki filosofi materialistis yang membutakan para pengikutnya terhadap realitas spiritual. Namun, materi bukanlah semua yang ada. Ada realitas roh, kebenaran, keindahan, dan cita-cita.
Ada juga dunia roh-roh jahat, yang kepalanya adalah Setan. Dia jatuh dari surga karena kesombongan dan membawa serta sejumlah malaikat. Kemudian dia menggoda nenek moyang umat manusia. Sejak kejatuhannya, tipu dayanya telah diabadikan dan ditingkatkan melalui setiap perangkat yang mungkin, sampai hari ini kita melihat ciptaan Allah yang indah dirusak oleh perang dunia, revolusi berdarah dan kontra-revolusi, kediktatoran, eksploitasi, rasisme dalam berbagai bentuk, agama-agama palsu, agnostisisme dan ateisme, kejahatan dan transaksi yang bengkok, perselingkuhan dalam cinta dan persahabatan, pernikahan yang hancur, anak-anak yang memberontak.
Umat manusia telah kehilangan visi Allah. Tetapi apa yang telah menggantikan visi ini? Apakah sesuatu yang lebih baik?
Manusia harus dan akan memiliki semacam agama. Sudah menjadi naturnya untuk beribadah. Jika dia tidak memiliki agama yang takut akan Tuhan, dia akan memiliki agama Setan dan akan menganiaya mereka yang tidak menyembah « tuhannya ».
Mungkin hanya beberapa pemimpin tertinggi komunisme yang secara sadar menjadi pemuja setan, tetapi ada juga pemuja setan yang tidak disadari. Seseorang bisa menjadi pemuja setan tanpa menyadari bahwa agama semacam itu ada. Tetapi jika dia membenci gagasan tentang Tuhan dan nama Kristus, jika dia hidup seolah-olah dia hanya materi, jika dia menyangkal prinsip-prinsip agama dan moral, dia sebenarnya adalah seorang pemuja setan. Mereka yang mendalami ilmu gaib berada di kelas yang sama.
Pada hari Minggu di Frankfurt, Jerman Barat, lebih banyak orang yang pergi ke pertemuan spiritualis, di mana orang mati diduga dipanggil, daripada ke kebaktian gereja. Ada gereja-gereja pemuja setan yang dikenal di Munich dan Düsseldorf, misalnya. Ada banyak gereja semacam itu di Perancis, Inggris, Amerika Serikat, dan negara-negara lain.
Di Inggris terdapat tiga puluh lima ribu penyihir yang berpraktik. Universitas-universitas di Amerika dan bahkan sekolah-sekolah menengah menawarkan kursus-kursus ilmu sihir, astrologi, voodoo, sihir, dan ESP. Di Perancis, empat puluh ribu misa hitam diadakan setiap tahun.
Manusia dapat meninggalkan Allah, tetapi Allah tidak pernah meninggalkan ciptaan-Nya. Dia mengutus Anak-Nya yang tunggal, Yesus Kristus, untuk menyelamatkan umat manusia. Kasih dan belas kasihan yang berinkarnasi hidup di dunia dalam kehidupan seorang anak Yahudi yang miskin, kemudian seorang tukang kayu, dan akhirnya seorang guru kebenaran. Manusia yang tertindas tidak dapat menyelamatkan dirinya sendiri, sama seperti orang yang tenggelam tidak dapat menarik dirinya keluar dari air. Maka Yesus, yang penuh dengan pengertian akan konflik batin kita, menanggung semua dosa kita, termasuk dosa Marx dan para pengikutnya, dan menanggung hukuman atas apa yang telah kita lakukan. Dia menebus kesalahan kita dengan mati di kayu salib di Golgota, setelah menderita penghinaan yang paling mengerikan dan rasa sakit yang menyiksa.
Sekarang kita memiliki firman-Nya bahwa setiap orang yang menaruh iman kepada-Nya akan diampuni dan akan hidup bersama-Nya di dalam firdaus yang kekal. Bahkan seorang Marxis yang terkenal kejam pun dapat diselamatkan. Patut dicatat bahwa dua pemenang hadiah Nobel Soviet, Boris Pasternak dan Aleksandr Solzhenitsyn, keduanya mantan Komunis, setelah menggambarkan ekstremitas kejahatan yang ditimbulkan oleh Marxisme Setan, telah mengakui iman mereka kepada Kristus. Svetlana Alliluyeva, putri Stalin, pembunuh massal Marxis yang paling kejam, juga menjadi seorang Kristen.
Mari kita ingat bahwa cita-cita Marx adalah untuk turun ke dalam jurang neraka dan menarik seluruh umat manusia untuk mengikutinya. Marilah kita tidak mengikutinya di jalan yang kejam ini, melainkan mengikut Kristus yang membawa kita ke puncak cahaya, kebijaksanaan, dan kasih, menuju surga dengan kemuliaan yang tak terkatakan.
Jurang yang Besar
Sangatlah mustahil untuk membandingkan Yesus dengan Marx. Yesus berasal dari dunia yang sama sekali berbeda.
Marx adalah manusia dan mungkin seorang penyembah Si Jahat. Yesus adalah Tuhan dan merendahkan diri-Nya menjadi sama dengan manusia untuk menyelamatkannya.
Marx mengusulkan sebuah surga bagi manusia. Ketika Soviet mencoba menerapkannya, hasilnya adalah neraka.
Kerajaan Yesus bukanlah dari dunia ini. Kerajaan itu adalah kerajaan kasih, keadilan, dan kebenaran. Dia memanggil semua orang, termasuk para Marxis dan Setan:
Marilah kepada-Ku, semua yang letih lesu dan berbeban berat, Aku akan memberi kelegaan kepadamu (Matius 11:28).
Semua orang yang percaya kepada-Nya akan memiliki hidup yang kekal di surga-Nya.
Tidak ada kemungkinan kesepakatan antara Kekristenan dan Marxisme, sama seperti tidak ada kesepakatan antara Tuhan dan Iblis. Yesus datang untuk membinasakan pekerjaan-pekerjaan si Jahat (1 Yohanes 3:8). Ketika orang Kristen mengikut Dia, mereka berusaha untuk menghancurkan Marxisme sambil tetap mengasihi orang yang menganut Marxisme dan berusaha memenangkannya bagi Kristus.
Beberapa orang menyatakan bahwa mereka adalah orang Kristen Marxis. Mereka adalah penipu atau tertipu. Seseorang tidak bisa menjadi seorang Kristen Marxis lebih dari seseorang bisa menjadi seorang Kristen penyembah setan.

Selama bertahun-tahun, tujuan-tujuan setan dari Marxisme tidak berubah sedikit pun. Filsuf Marxis Ernst Bloch menulis dalam bukunya Atheisme dalam Kekristenan bahwa
rayuan pasangan manusia pertama oleh ular membuka jalan keselamatan bagi umat manusia. Jadi manusia mulai menjadi tuhan; ini adalah jalan pemberontakan. Para pendeta dan para pemilik harta benda menekan kebenaran ini. Dosa asal terdiri dari fakta bahwa manusia tidak ingin menjadi seperti Allah. Manusia harus menaklukkan kekuasaan. Teologi revolusi menghendaki agar manusia menaklukkan kuasa Allah. Dunia harus diubah sesuai dengan gambar manusia. Seharusnya tidak ada surga sama sekali. Kepercayaan kepada Allah yang personal adalah kejatuhan ke dalam dosa. Kejatuhan ini harus diperbaiki.
Ada jurang pemisah antara kekristenan dan komunisme yang hanya dapat dijembatani dengan satu cara: Kaum Marxis harus meninggalkan guru mereka yang diilhami oleh iblis, bertobat dari dosa-dosa mereka, dan menjadi pengikut Yesus Kristus.
Kaum Marxis peduli dengan masalah sosial dan politik, tetapi masalah-masalah tersebut harus diselesaikan di luar prinsip-prinsip Marxisme. Bagi Marx, sosialisme hanyalah kepura-puraan. Tujuannya adalah untuk menghancurkan umat manusia untuk selama-lamanya, sebuah rencana yang jahat. Sebaliknya, Kristus menginginkan keselamatan kekal bagi kita.
Dalam pertarungan antara Kekristenan dan komunisme, orang-orang percaya « bergumul bukan melawan darah dan daging, tetapi melawan pemerintah-pemerintah, melawan penguasa-penguasa, melawan penghulu-penghulu dunia yang gelap ini, melawan roh-roh jahat di udara, di udara. » (Efesus 6:12).
Masing-masing dari kita harus memilih bukan hanya antara kebaikan yang abstrak dan kejahatan yang abstrak, tetapi juga antara Allah dan Iblis. Marx percaya kepada Allah dan membenci Dia. Bahkan di masa tuanya ia menyembah Iblis.
Marxis dan simpatisan Marxisme pada umumnya seharusnya tidak mengikuti Marx dalam penyimpangan spiritual ini. Marilah kita menolak Marx yang borjuis, pembawa kegelapan, dan Engels, pemilik pabrik dan oleh karena itu, menurut dogma Marxis, adalah seorang eksploitasi. Marilah kita memilih Terang Dunia dan Dermawan utama umat manusia, Yesus sang pekerja, Sang Tukang Kayu, Juruselamat, Tuhan atas segalanya.
« Kaum Proletar Dunia, Maafkanlah Aku! »
Bahwa Setanisme Marxis telah merusak dunia adalah mengerikan. Bahwa hal itu telah merasuk ke dalam tempat-tempat yang tinggi di dalam gereja adalah hal yang tidak terpikirkan. Namun demikianlah yang terjadi.
Sebagai satu contoh, mendiang Paus Yohanes Paulus I memuji Giuseppe Carducci, seorang profesor dari Italia, sebagai contoh seorang guru yang baik bagi kaum muda. Siapakah orang yang direkomendasikan oleh Paus? Carducci menjadi terkenal melalui « Himne untuk Setan, » yang dimulai: « Syairku yang penuh semangat adalah untuk-Mu. Aku memanggilmu, Setan, raja pesta. » Itu berakhir: « Dalam kekudusan, dupa dan sumpah harus naik kepadamu, Setan. Engkau telah mengalahkan Yehuwa, ilah para imam. » (Saya mengakui bahwa Paus ini mungkin tidak tahu siapa yang ia rekomendasikan, tetapi adalah salah bagi seorang uskup untuk mendukung orang yang tidak dikenal).

Pada tahun 1949, seorang jenderal Soviet berkata kepada seorang pastor Katolik, Werenfried van Straaten, « Kami adalah elit Setan, tetapi Anda, apakah Anda elit Tuhan? »
Kita tidak boleh tinggal diam mengenai hal ini.
Kita telah melihat dalam buku ini sejauh mana para penyembah setan bersedia untuk pergi. Semoga dedikasi mereka terhadap kejahatan menjadi pendorong bagi kita untuk berperilaku seperti umat pilihan Allah!
Selama masalah di Polandia pada tahun 1982, orang dapat melihat tulisan-tulisan yang mengejek di dinding-dinding. Misalnya, « Marx berkata, kaum proletar dunia, maafkan saya! » alih-alih « Kaum proletar dunia, bersatulah! »
Saya bergidik ketika membaca kata-kata ini.
Dikatakan tentang Engels bahwa ia bertobat sebelum kematiannya. Tidak ada catatan seperti itu tentang Marx. Pada tahun 1983, banyak orang memperingati seratus tahun kematiannya. Mungkinkah ia mengadakan peringatan yang sama di neraka? Ketika menulis buku ini, saya telah melewati banyak malam tanpa tidur, memikirkan apa yang harus dialami Marx ketika melihat sungai air mata dan darah di neraka.
Yesus menceritakan sebuah kisah tentang seorang kaya di dalam api kekal yang mengungkapkan satu keinginan yang sangat besar: saudara-saudaranya harus diperingatkan agar tidak berakhir di tempat siksaan yang sama. Apakah Marx juga memiliki keinginan yang sama – bahwa para pengikutnya harus diperingatkan untuk tidak mengikuti jejaknya yang mengarah pada kebinasaan?
Apakah orang-orang Polandia benar ketika mereka mendengar Marx mengatakan « … maafkan saya »? Apakah dia benar-benar berteriak dari api – seperti yang mungkin terjadi – « Suruhlah seseorang ke rumahku, karena aku mempunyai banyak teman, supaya ia memberi kesaksian kepada mereka, supaya mereka juga masuk ke tempat siksaan ini » (Lukas 16:2, 28)
Komunis Soviet telah merusak perjuangan mereka dengan tidak mengakui Stalin, yang telah menjadi idola yang populer. Kita hanya bisa berspekulasi mengapa mereka mengizinkan pembalikan kebijakan semacam itu, karena tentu saja bukan kepentingan terbaik mereka untuk memindahkan jenazah Stalin dari mausoleum. Demikian juga, Komunis Tiongkok merugikan perjuangan mereka sendiri dengan tidak mengakui Mao dan memenjarakan istrinya.
Mungkin di kedalaman jiwa mereka yang tersembunyi, para pemimpin Komunis Soviet dan Tiongkok merasakan apa yang sekarang menjadi hasrat membara dari mantan idola mereka, yang terlambat menyesali apa yang telah mereka lakukan dan ajarkan.
Bagi saya, saya mencintai semua orang, termasuk para Marxis dan pemuja setan. Jika Marx, Engels, dan Moses Hess masih hidup hari ini, keinginan saya yang paling besar adalah membawa mereka kepada Yesus Kristus, yang hanya memiliki jawaban atas penyakit manusia dan obat bagi dosa-dosanya.
Ini adalah harapan saya untuk Anda, para pembaca. Anda telah berjalan bersama saya melalui halaman-halaman yang mengerikan dari buku ini. Sekarang saya mendorong Anda untuk mempertimbangkan dengan seksama kesetiaan Anda sebelum terlambat. Tinggalkanlah Setan dan kelompok-kelompoknya yang jahat. Sejarah membuktikan bahwa ia tidak pernah setia pada dirinya sendiri. Oleh karena itu, pilihlah kehidupan dan kasih dan pengharapan dan surga.
Kaum Marxis dan kaum proletar dunia, bersatulah di sekeliling Yesus Kristus!

LAMPIRAN – BISAKAH KOMUNISME MENJADI KRISTEN?
Teologi « Kristen » Marxis
Ernesto Cardenal adalah seorang pastor Katolik yang mengaku sebagai seorang Komunis dan aktif dalam pemerintahan Komunis Nikaragua. Dia juga merupakan salah satu eksponen yang paling menonjol dari apa yang disebut teologi pembebasan, yang ada di dalam agama Katolik dan Protestan dan berusaha untuk memadukan kekristenan dengan komunisme.
Berikut adalah beberapa kutipan dari bukunya The Zero Hour:
Dunia Komunisme yang sempurna adalah kerajaan Allah di bumi. Keduanya adalah hal yang sama bagi saya…. Melalui Injil, saya telah sampai pada revolusi; bukan melalui Karl Marx, tetapi melalui Kristus. Injil telah membuat saya menjadi seorang Marxis …. Saya memiliki panggilan sebagai seorang penyair dan nabi….
Castro mengatakan kepada saya bahwa kualitas seorang revolusioner yang baik juga merupakan kualitas seorang imam yang baik…. Janganlah kita lupa bahwa orang Kristen pertama adalah orang Kristen yang terbaik, yaitu orang Kristen yang revolusioner dan subversif….
Marxisme adalah buah dari kekristenan; tanpa kekristenan, Marxisme tidak mungkin ada; Marx tidak akan terpikirkan tanpa nabi-nabi di Perjanjian Lama. Dengan mengubah sistem produksi, kita dapat menciptakan manusia baru dalam Injil… Seorang Yesuit Meksiko, Jose Miranda, mengatakan dalam bukunya, Marx membantu Alkitab, bahwa Sepuluh Perintah Allah bersifat Marxis, bahkan perintah pertama, yaitu mengasihi Allah. Baginya, mengasihi Yehuwa di atas segalanya berarti mengasihi keadilan. Jika gereja pernah menyatakan hal lain, itu adalah sebuah kekejian.
Saya percaya bahwa kaum Komunis juga adalah bagian dari gereja. Saya percaya bahwa gereja yang sejati mencakup banyak orang yang tidak menganggap diri mereka sebagai orang Kristen, bahkan mereka yang menganggap diri mereka ateis. Banyak dari mereka yang lebih menjadi bagian dari gereja daripada mereka yang duduk di Kuria Romawi.
Sejak Konstantinus, gereja selalu tidur dengan negara. Jika orang Kristen dan Marxis saling membaca tulisan masing-masing, tidak akan ada lagi konflik antara Kristen dan Sosialisme. Menurut saya, para pendeta pekerja dan revolusioner – yang merupakan bagian paling progresif dari gereja – diilhami secara langsung oleh Roh Kudus.
Bagi saya, Allah dalam Alkitab adalah juga Allah Marxisme-Leninisme …. Rasul Yohanes berkata, « Tidak ada seorang pun yang pernah melihat Allah. » Apa yang dikatakan oleh kaum Marxis yang ateis sangat mirip dengan apa yang dikatakan oleh Santo Yohanes: « Tidak ada seorang pun yang telah melihat Allah. »
Penulis lain mengutip Cardenal sebagai berikut:
Saya adalah seorang revolusioner dan dengan demikian berjuang untuk sebuah negara Sosialis yang sedang dalam perjalanan melewati kediktatoran proletariat, yang tentunya tidak dapat menunjukkan dirinya lemah terhadap musuh-musuh tanah airnya, bahkan pada saat-saat ketika seseorang sampai pada titik di mana ia harus mengeksekusi manusia untuk tujuan ini.
Jelaslah bahwa orang yang berpikir seperti ini tidak memiliki keberanian untuk memuji rezim di Kuba sebagai sebuah model kebebasan.

Teologi pembebasan bukanlah sebuah fenomena yang terisolasi. Ia adalah produk sampingan dari kecenderungan umum untuk mensintesiskan Marxisme dan Kekristenan; ia juga terlihat dalam berbagai bentuk kompromi dalam politik, seni, ekonomi, dan sebagainya.
Dua orang Yahudi, Bernstein dan Schwartz, menggubah musik The Mass untuk peresmian John Kennedy Center for the Performing Arts di Washington pada tahun 1971. Di dalamnya, saat menyanyikan Kyrie Eleison, Gloria, dan Kredo, sekelompok penyanyi dan penari melolongkan keraguan mereka:
Allah menjadikan kita bos;
Tuhan memberi kami salib.
Kami mengubahnya menjadi pedang
Untuk menyebarkan firman Tuhan.
Kami menggunakan ketetapan-ketetapan-Nya yang kudus
Untuk melakukan apapun yang kita inginkan. Ya.
Beri kami kedamaian agar kami tidak terus melanggar. Beri kami sesuatu atau kami akan mulai mengambil. Kami muak dengan keheningan surgawi Anda, Dan kami hanya bisa bertindak dengan kekerasan.
Para jutawan « Kristen » yang hadir dalam konser itu bersorak. Para istri mereka, yang mengenakan rok berbelah dan korset yang terbuka, berhiaskan perhiasan dan bulu-bulu, ikut bertepuk tangan. Musik yang dimainkan adalah repertoar standar.
Saya bisa memahami orang-orang seperti pendeta Cardenal. Ada sebuah kebenaran dalam perasaan yang ia ungkapkan tentang solidaritas dengan kaum Komunis, yang baginya tampak sebagai pejuang bagi kaum miskin – yang selalu dekat di hati orang Kristen.
Dalam Alkitab, Ayub disebut sebagai orang yang benar. Dia menjelaskan kepada teman-temannya yang meragukan program hidupnya:
… Aku membebaskan orang miskin yang berseru-seru, anak yatim, dan orang yang tidak memiliki siapa pun untuk menolongnya…. Aku menjadi bapa bagi orang-orang miskin, dan sebab yang tidak kuketahui, aku mencari tahu. Aku mematahkan rahang orang fasik, dan mencabut jarahan dari giginya Ayub 29:12, 16, 17).
Kata-kata ini dapat diucapkan oleh seorang revolusioner mana pun. Ayub melanjutkan:
Bukankah aku telah menangis karena dia yang berada dalam kesusahan? Bukankah jiwaku berduka karena orang miskin (30:25). Jika aku telah meremehkan perjuangan hambaku dan pelayanku, ketika mereka melawan aku, apakah yang akan kulakukan ketika Allah bangkit? (31:13, 14).
Orang-orang percaya sejati selalu bereaksi seperti ini.
Pernyataan Kardinal bahwa « gereja selalu tidur dengan negara » tidaklah benar. Sebagai contoh, perang pemisahan diri di Amerika Serikat, yang mengarah pada penghapusan perbudakan, dipengaruhi oleh novel Uncle Tom’s Cabin, yang ditulis oleh seorang wanita Kristen, Harriet Beecher Stowe. Ia berkata dengan sederhana, « Tuhan yang menulisnya. »

Dalam sebuah kebaktian Komuni, ia mendapatkan sebuah penglihatan tentang seorang budak tua yang dipukuli sampai mati oleh seorang penjahat kulit putih. Ini menjadi kisah pencambukan Paman Tom. Buku itu adalah sebatang dinamit yang ditancapkan ke dasar-dasar perbudakan.
Charles Spurgeon, pengkhotbah Baptis terbesar pada abad terakhir, juga seorang pejuang yang gigih melawan perbudakan. Dia menulis, « Jika perbudakan tidak salah, maka tidak ada yang salah. » Wilberforce, seorang Kristen dan kapitalis, menyebabkan perbudakan dihapuskan di Kerajaan Inggris jauh sebelum Perang Saudara Amerika. Lincoln, yang juga seorang Kristen, mengeluarkan Proklamasi Emansipasi yang membebaskan para budak di Amerika Serikat.
Teologi pembebasan, yang mengabaikan fakta-fakta ini, secara luas didesak di Dunia Ketiga. Para teoretikus teologi ini dapat menyebut diri mereka Kristen hanya karena kekacauan pemikiran yang terjadi di dalam gereja pada saat ini.
Menurut keputusan 28 Juli 1949 dari Kantor Suci Gereja Katolik Roma, kategori-kategori berikut ini harus dikucilkan:
Siapapun yang menjadi anggota Partai Komunis;
Siapa pun yang membuat propaganda untuknya dengan cara apa pun;
Siapapun yang memberikan suara untuk partai tersebut dan para kandidatnya;
Siapapun yang menulis untuk pers Komunis, membaca dan menyebarkannya;
Siapa pun yang tetap menjadi anggota dalam organisasi Komunis;
Siapapun yang mengakui ajaran materialistis dan anti-Kristen
ajaran Komunisme yang ateis;
Barangsiapa membela dan menyebarkannya.
Hukuman ini juga berlaku bagi partai-partai yang memiliki tujuan yang sama dengan
Komunisme.
Banyak teolog revolusioner yang secara resmi hanya menjadi anggota Gereja Katolik, namun memiliki pengaruh besar di kalangan umat. Di dalam gereja-gereja Ortodoks juga terdapat kecenderungan untuk mengeksploitasi, demi kepentingan komunisme, energi spiritual yang dibangkitkan dan disalurkan oleh agama.
Para teolog pembebasan memproklamirkan surga duniawi. Komunisme adalah surga ini, dan kapitalisme adalah musuhnya. Gereja tidak lagi menantikan kedatangan Yesus di awan-awan surga. Kemenangan komunisme akan disamakan dengan kedatangan-Nya. Hal ini menjelaskan mengapa di negara-negara Komunis, pemerintah Komunis yang membenci Tuhan membayar para pendeta.
Perlu dikatakan bahwa di antara umat Katolik dan Ortodoks, ada juga uskup yang takut terserap ke dalam pengejaran duniawi dan lebih mencari kehidupan rohani yang lebih dalam. Tidak semua tunduk pada Baal.
Sedangkan untuk kaum Protestan, dalam dengar pendapat di hadapan Komite DPR Amerika Serikat untuk Kegiatan-kegiatan yang tidak Amerika pada tanggal 26 Februari 1966, Richard Arens, penasihat umum Komite, menyatakan:
Sejauh ini, dalam kepemimpinan Dewan Gereja Nasional, kami telah menemukan lebih dari 100 orang dalam kapasitas kepemimpinan yang memiliki catatan di depan Komunis atau catatan pelayanan dalam perjuangan Komunis. Jumlah keseluruhan afiliasi dari kepemimpinan ini mencapai ribuan.

Dan Dewan Gereja-gereja se-Dunia selama bertahun-tahun telah memberikan subsidi kepada gerilyawan Komunis di Afrika.
Gustavo Gutierrez, seorang Katolik, menulis dalam Teologi Pembebasan: « Gereja harus menempatkan dirinya secara tepat di dalam proses revolusi. » Teolog Lutheran Dorothee Sölle, pendiri Kristen untuk Sosialisme, menulis: « Kita berada di awal babak baru dalam sejarah Kristen. Sejarah ini tidak akan ditulis tanpa Karl Marx. »
Inilah fakta-fakta yang terbuka dan tidak terbantahkan tentang apa yang sedang terjadi di dalam gereja secara universal.
Kita tidak mengindahkan peringatan Tuhan untuk waspada terhadap serigala-serigala berbulu domba. Jika pakaian itu berbicara kepada kita tentang berbuat baik kepada umat manusia, kita akan terpikat, lupa bahwa orang yang paling jahat sekalipun dapat mengatakan hal-hal yang indah.
Kaum Sosialis Jerman pada tahun 1907 membuka konvensi mereka dengan nyanyian pujian Luther, Benteng yang Perkasa, menggantikan « Allah » dengan « Liga Sosialis ». Beberapa kelompok revolusioner mempraktikkan baptisan. Salah satunya menyerukan sebuah kebaktian Perjamuan Kudus yang baru, di mana pendeta akan mengumumkan, « Inilah tubuh roti yang menjadi hutang orang kaya kepada orang miskin. » Kelompok-kelompok revolusioner berbicara tentang « gereja Komunis yang kudus, » « gereja egaliter yang di luarnya tidak ada keselamatan. » « Doa Bapa Kami » mereka mengatakan, « Tidak ada tuan dan tidak ada hamba – Amin. Uang dan harta benda akan dihapuskan » (lihat James Billington, Fire in the Minds of Men, Basic Books, 1985).
Iblis menyamar sebagai malaikat terang. Ketika Komunis berkuasa, pembantaian yang belum pernah terjadi sebelumnya terjadi, yang bahkan melebihi Holocaust Hitler.
Para pendeta yang berada di pihak komunis juga menjadi korban. Jika komunisme menaklukkan negara-negara di Dunia Ketiga, para teolog pembebasan akan dipenjara bersama dengan mereka yang menentang ideologi ini.
Komunisme yang sempurna: Kerajaan Allah di Bumi?
Cardenal berkata, « Komunisme dan kerajaan Allah adalah hal yang sama bagi saya. »
Kata « komunisme » itu sendiri tidak jelas. Kata ini diartikan sebagai sebuah sistem ekonomi di mana setiap orang akan bekerja sesuai dengan kemampuannya dan menerima sesuai dengan kebutuhannya. Tidak akan ada negara, tidak ada pembagian dunia menjadi beberapa negara, dan tidak ada kelas sosial, karena alat produksi akan menjadi milik semua umat manusia.
Seandainya hal ini dapat dicapai-di manakah Tuhan dalam gambaran ini? Mengapa hal ini harus disamakan dengan kerajaan Allah? Sebuah masyarakat yang terdiri dari orang-orang yang tidak percaya, bahkan orang-orang yang membenci dan menghina Allah, dapat memilih atau dipaksa untuk hidup dalam keadaan seperti itu.
Alkitab mengatakan bahwa ketika kerajaan itu adalah milik Tuhan, « Semua ujung dunia akan mengingat dan berbalik kepada TUHAN, dan semua kaum dari bangsa-bangsa akan sujud menyembah di hadapan-Mu » (Mazmur 22:27).

Kerajaan Allah tidak akan menjadi masyarakat tanpa negara. Orang-orang kudus Yang Mahatinggi akan berkuasa atasnya (Daniel 7:27).
Kerajaan itu bukanlah kerajaan yang dibawa oleh sebuah partai politik, tetapi oleh Yesus, Anak Manusia (Matius 16:28).
Jelas, tidak akan ada kejahatan yang melanda masyarakat saat ini, seperti perang, kelaparan, wabah penyakit, polusi, ketidakadilan, eksploitasi, rasisme, dan lain-lain. Kerajaan Allah akan menjadi kerajaan kebenaran, kedamaian, kasih, sukacita, dan hak untuk memiliki rumah dan kebun sendiri (Yohanes 14:2).
Pastor Cardenal, yang mengklaim bahwa dirinya adalah seorang nabi, harus mengetahui apa yang dikatakan oleh pendahulunya dalam Alkitab, Mikha: « Pada hari-hari terakhir … setiap orang akan duduk di bawah pohon anggurnya dan di bawah pohon aranya » (4:1, 4). Nabi Yesaya memperkuat gagasan ini: « Mereka tidak akan membangun, tetapi orang lain yang mendiami; mereka tidak akan menanam, tetapi orang lain yang makan » (65:22). Dengan demikian, Kitab Suci mendukung gagasan kepemilikan pribadi.
Seperti apakah komunisme yang sempurna itu dalam kenyataan? Kesempurnaan yang kita alami sebagai manusia adalah pencapaian tertinggi dari latihan bertahun-tahun-dalam bidang olahraga, musik, mengetik, atau keterampilan apa pun. Seorang pemain biola menyempurnakan penampilannya dalam sebuah konser Beethoven dengan melatih biolanya. Seorang pelempar bola bisbol mencapai kesuksesan dengan menyempurnakan tekniknya melalui usaha yang intensif dan gigih.
Komunisme yang sempurna, yang digambarkan sebagai pembebasan ekonomi, kebebasan, perdamaian, dan keadilan, hanya dapat dicapai melalui penerapan kebijakan-kebijakan seperti itu dalam masyarakat yang diharapkannya.
Namun, dalam pengalaman nyata, komunis telah memenjarakan, menyiksa, dan meneror ratusan juta orang selama hampir tujuh puluh tahun. Bagaimana mungkin praktik semacam itu dapat menghasilkan masyarakat yang adil, lembut, dan penuh kasih?
Komunisme Kristen adalah sebuah kemustahilan yang utopis, sebuah mimpi buruk eksploitasi. Teologi revolusi adalah sebuah absurditas yang paten, sebuah kontradiksi dalam istilah.
Persekutuan apakah yang dapat mempersatukan kebenaran dengan kefasikan, dan persekutuan apakah yang dapat mempersatukan terang dengan kegelapan? Dan apakah persekutuan Kristus dengan Belial, atau apakah bagian orang yang percaya dengan orang yang tidak percaya? » (2 Korintus 6:14, 15).
« Kamu tidak dapat mengabdi kepada Allah dan kepada Mamon, » kata Yesus. Pilihlah pada hari ini siapa yang akan kamu layani.

Enneagram : Tun was er sagt?

.

9 äquidistante Punkte auf einem Kreis. Ein okkultes Symbol für die Gesetze des Universums ?
9 Punkte in gleichem Abstand auf einem Kreis. Ein okkultes Symbol der Gesetze des Universums ?

.

Ein neues Buch warnt uns:

.
Zoom back camera! Die verborgene Seite des Enneagramms von Daniel LAFARGUE (ISBN: 978-2-37246-005-7).

 » Werfen wir einen Blick auf die dunkle Seite des Enneagramms, wie vielleicht Jodorowsky mit seiner berühmten Schlussanweisung in dem Kultfilm Der heilige Berg. Vergrößern Sie die Kamera, um hinter die Kulissen zu blicken… « 

>.

Zoom back camera!
Zoom back camera!

Das 70-seitige Buch kritisiert die Methode und beschreibt ihren Einfluss in verschiedenen religiösen und pädagogischen Kreisen (Personalwesen, Berufscoaches, Schullehrer).

.

Das Centre d’Etudes de l’Enneagramme (www.cee-enneagramme.eu) berichtet über eine Reihe positiver Berichte von Personalberatern, Führungskräften, Lehrern, Coaches etc.

. » Dieser Kurs ermöglicht es, einen wohlwollenden Blick auf sich selbst und andere zu werfen « 

 » Es hat meine Haltung und meine Art, ihre Antworten zu analysieren, positiv verändert « 

.

www.cee-enneagramme.eu
www.cee-enneagramme.eu

    •  » Emotionsmanagement war für mich ein Initiationsweg, der Klarheit, Bedeutung und Tiefe in das Wissen über mich selbst, über andere und über Beziehungen brachte. Da ich mich in einer wichtigen persönlichen und beruflichen Übergangsphase befinde, war diese Arbeit in der Kontinuität umso vorteilhafter. Im zweiten Teil des Zertifizierungsprozesses wurde dieser reiche Lernprozess zu einem Weg der Transformation im wahrsten Sinne des Wortes

 » Der vom CEE angebotene Kurs hat mir einen echten Zugang zu mir selbst verschafft. Mit Einfachheit, Klarheit und Wohlwollen haben die Trainer es mir ermöglicht, mich mit Freude wiederzuentdecken… « 

.
Wir leugnen nicht, dass es positiv sein kann, sich selbst oder seinen Partner zu untersuchen, um ihn besser lieben und verstehen zu können. Aber fehlt es den Christen an Lehre aus dem Wort zu diesem Thema? Siehe Sprüche (14:21), Briefe an die Gemeinden (Phi 2:3); Bücher zur biblischen Erbauung1.

Denn wenn jemand das Wort hört und tut es nicht, so ist er einem Menschen gleich, der sein natürliches Gesicht in einem Spiegel betrachtet; denn er betrachtete sich selbst und ging weg und vergaß alsbald, wer er war. (Jakobus 1:23-24)

Welchen Spiegel suchen wir? Brauchen wir das Wasser von Meriba?

Ist der Herr in unserer Mitte oder nicht? (Ex. 17:7)

.
Die Diözese Saint-Étienne und die Zeitschrift La Vie organisierten die Christlichen Begegnungen , in Saint-Étienne2, 3 Tage lang im November 2013.

Ziel: Entdecken Sie Ihr Profil

.Sich selbst besser kennenlernen, die Merkmale der eigenen Persönlichkeit identifizieren, aber auch andere in ihrer Andersartigkeit besser verstehen, …

Erweitern Sie Ihr Denken

Diese Treffen bieten die Möglichkeit, auf psychologischer, theologischer und philosophischer Ebene zu reflektieren und sich auszutauschen….
Laut Anselm Grün3 – einem deutschen katholischen Mönch, der sich als spiritueller Begleiter bezeichnet – soll das Enneagramm bei der Selbsterkenntnis und dem Selbstbewusstsein helfen, um Gott besser begegnen und kennenlernen zu können.

Das Enneagramm hilft, die eigenen Stärken und Schwächen zu erkennen, um den eigenen Lebensweg besser zu definieren und sich selbst zu verändern.

Die ketzerischen Theorien dieses Mönchs stehen manchmal dem Hinduismus, dem New Age und allgemein der modernen Psychologie nahe.

George Ivanovich Gurdjieff 1866-1949
George Ivanovich Gurdjieff 1866-1949

Sie beeinflussten ganz Europa. Das Enneagramm wird in verschiedenen katholischen Kreisen auf « christliche » Weise praktiziert, aber auch unter evangelikalen Protestanten, die mit Ökumene und kontemplativer Meditation sympathisieren.

Wir schließen uns Clavin an, der das Angesicht Gottes wieder in den Mittelpunkt stellt:

Es ist bekannt, dass der Mensch niemals zur reinen Selbsterkenntnis gelangt, bis er das Angesicht Gottes betrachtet hat und vom Blick auf dieses hinabsteigt, um sich selbst zu betrachten.

Esoterischer Aspekt:

Das Enneagramm wird meist mit anderen Techniken kombiniert, wie z.B. Transaktionsanalyse, Neurolinguistisches Programmieren oder Ericksonianische Hypnose, um nur die bekanntesten zu nennen.
Wie bereits erwähnt, ist das Enneagramm nicht auf der gleichen Ebene wie diese Techniken angesiedelt, sondern darüber. Ein besonders anschauliches Beispiel für diese umfassende Ausrichtung ist das große Buch des Enneagramms des Ehepaars Chabreuil, das neben dem am besten geeigneten Typ von Hypnose auch die « richtige Technik » für jeden Enneatyp angibt.
So wird der 2. am besten Reiki praktizieren, der 4. Rebirth, usw. … Das Problem ist, dass diese Techniken meist wegen der damit verbundenen Fehlentwicklungen an den Pranger gestellt wurden.
(Zitat aus  » Zoom back « )

Psychologie und Bibel: Eine gescheiterte Verlobung

Selbst wenn Gurdjieff4, der Schöpfer des Enneagramms, keinen esoterischen und okkulten Hintergrund gehabt haben sollte, kann der spirituelle Kompass unseres Lebens nicht auf einer psychologischen Profilgeometrie mit 9 Spitzen gezeichnet werden.

1) Die Psychologie zentriert die Person im Allgemeinen auf sich selbst, anstatt auf das lebendige und scharfe Wort Gottes, das uns führt und erneuert, uns umwandelt und verändert.
Diese Selbstzentrierung lässt uns das Wichtigste vergessen: die Liebe zu anderen.

2) Die moderne Psychologie stimmt mit dem Enneagramm überein, indem sie sich weigert, zu urteilen, sondern nur Attribute beschreibt. Kein Charakter ist weder schlecht noch gut, alle Ampeln sind orange. Die Sünde ist ein Mythos, der Schuldgefühle weckt.

Einer unserer Artikel über  Carl Gustav Jung beleuchtet die okkulten oder esoterischen Aktivitäten des Gründers der analytischen Psychologie.

Wasser, das in Wein verwandelt wird

.
Für Paul ist Transformation keine Übung in Selbstverbesserung oder Selbstmanagement, um sein maximales Potential zu erreichen, basierend auf dem psychologischen Profil seines alten Mannes oder auf den Erkenntnissen seines neuen Profils.

Es ist eine radikale Veränderung der Natur, ein Übergang von der Dunkelheit zum Licht. Vom Führer wurde er zu einem abhängigen Werkzeug dessen, der ihn erwählt hatte… und seines Nächsten (vgl. Apostelgeschichte 9:6;15).

Ich bin mit Christus gekreuzigt worden; und wenn ich lebe, lebe nicht mehr ich, sondern Christus lebt in mir; wenn ich jetzt im Fleisch lebe, so lebe ich im Glauben an den Sohn Gottes, der mich geliebt und sich selbst für mich dahingegeben hat (Gal 2:20)

.
Hier sind die wichtigsten Schritte dieser Transformation:

1 – Hören Sie das Wort Gottes persönlich:

Saulus, Saulus, warum verfolgst du mich?

2 – Suchen Sie den Herrn:

Wer bist du, Herr?

3 – Entdecken Sie den wahren Gott und sein « wahres »5 « Selbst:

Ich bin Jesus, den du verfolgst. …

.
4 – Seinen Willen sofort tun:

Zitternd und erschrocken sprach er: Herr, was willst du, dass ich tun soll?

.
Der « Geringste der Apostel » war für immer von der Umwandlung seines Ichs geprägt (vgl. 1Kor 15:9; Eph 3:8). Paulus berief sich in seinen Briefen nicht auf seine irdische Gnosis, sondern auf seine göttliche Berufung, um die Verheißung des Lebens in Jesus Christus mit Gewissheit zu verkünden.

Apostel Jesu Christi, durch den Willen Gottes  (1Kor 1:1; 2Kor 1:1; Eph 1:1; Kol 1:1; 2Tim 1:1),

.

Das Enneagramm sagt  » christlich « :
das ist RE-verwandeln von gutem Wein…
in Wasser zu verwandeln!

Unabhängig von unserem psychologischen Profil und wie bei der Hochzeit zu Kana, folgen wir diesem beispielhaften Wort Marias an die Diener:

… Was er euch sagt, das tut » (Johannes 2:5) vgl. Genesis 41:55, Apostelgeschichte 3:22

1 Beispiel: « Führen mit Liebe » . Edition Clé, von Alexander STRAUCH, ISBN 978-2-906090-74-3

2 http://www.lavie.fr/hebdo/2013/3539/apprenez-a-vous-connaitre-grace-a-l-enneagramme-25-06-2013-41886_516.php

3 https://www.youtube.com/watch?v=Nc0d3R89Xo4

4 Einige Zitate von Gurdjieff und seiner Arbeit, aus dem Buch ‘Zoom back Camera’:

« Ganz allgemein muss man verstehen, dass das Enneagramm ein universelles Symbol ist. Jede Wissenschaft hat ihren Platz im Enneagramm und kann durch das Enneagramm interpretiert werden. In dieser Hinsicht kann man sagen, dass ein Mensch nur das wirklich kennt, d.h. versteht, was er in das Enneagramm einordnen kann. Was er nicht in das Enneagramm einordnen kann, versteht er nicht. Für den Menschen, der es zu benutzen weiß, macht das Enneagramm Bücher und Bibliotheken völlig überflüssig. Es gibt nichts, was nicht in das Enneagramm hineinpasst und dort entschlüsselt werden kann. Wenn ein einsamer Mann in der Wüste das Enneagramm in den Sand zeichnet, kann er darin die ewigen Gesetze des Universums lesen. […] Das Enneagramm ist ein schematisches Diagramm des Perpetuum Mobile, d.h. einer Maschine mit ewiger Bewegung. Aber natürlich muss man wissen, wie man dieses Diagramm liest. Das Verständnis dieses Symbols und die Fähigkeit, es zu benutzen, verleiht dem Menschen eine sehr große Macht. Es ist die ewige Bewegung und es ist auch der Stein der Weisen der Alchemisten.  »

.

 » In den Schulen des Orients kennt man Mittel und Methoden, um das Wesen und die Persönlichkeit eines Menschen zu trennen. Zu diesem Zweck werden sowohl Hypnose oder spezielle Narkotika als auch bestimmte Arten von Übungen verwendet. [Einige Narkotika haben die Eigenschaft, die Persönlichkeit zu betäuben, ohne die Essenz zu beeinträchtigen.

Gurdjieff möchte, dass wir einen  » höheren Zustand des Bewusstseins « 

> erreichen.

    • Das Enneagramm erscheint daher als ein « mesoterisches » Werkzeug, das eine ideale Brücke zwischen einer exoterischen Ebene völlig legaler Aktivitäten und einer wesentlich problematischeren esoterischen Ebene bilden kann.

      Das Enneagramm erscheint daher als ein « mesoterisches » Werkzeug, das eine ideale Brücke zwischen einer exoterischen Ebene völlig legaler Aktivitäten und einer wesentlich problematischeren esoterischen Ebene bilden kann.

5 Das « wahre » Selbst entdecken: Ein Ausdruck, der von unseren Freunden des Neuen Zeitalters übernommen wurde, die (vergeblich) nach der Wahrheit in sich selbst suchen

.

.

Christliches Neuheidentum: Gesegnete Stoffe und Tücher

Darum, meine Geliebten, fliehet den Götzendienst. (1Kor 10:14) 

Wir kannten bereits falsche Brüder, falsche Lehrer, falsche Propheten, gesegnetes Wasser, Salbung durch Gräber, wundertätige Öle … jetzt kommen gesegnete Tücher hinzu. Aber… ist das wirklich etwas Neues?

Die AIMG (Internationale Vereinigung der Heilungsdienste), deren Wunsch es ist, « eine größere Manifestation von Heilungen und des Übernatürlichen zu sehen », stellt « gesegnete Stoffe » für die Heilung zur Verfügung.

Wir laden jeden, der das Gebet empfängt, ein, das Tuch, das wir senden, mit demselben Glauben zu ergreifen, wie die blutende Frau in Markus 5,28 « Wenn ich nur seine Kleider anrühre, so werde ich geheilt werden … ».

Kontaktseite der AIMG

Auf den ersten Blick fällt die mehr als fragwürdige Exegese von Markus 5:28 auf, die hier zitiert wird, um Stoffe zu liefern:

Der Fall dieser Frau scheint ein Einzelfall zu sein. Es gibt keine biblische Lehre, die es uns erlaubt, das Berühren von Kleidung zu verallgemeinern, eher das Gegenteil ist der Fall.

Hier sind die wesentlichen Dinge in diesem Text, die uns aufklären können: …

  • Die Subjektivität dieser Frau. Sie sucht Heilung, so wie sie es kann und wie sie es für richtig hält. Der Beginn des Verses  (« Denn sie sprach: Wenn ich… ») wird von der AIMG nicht zitiert.
  • Die Reaktion Christi: Der Glaube den Jesus in ihr sieht (« Wer hat meine Kleider angerührt? »), veranlaßt Ihn zu einer Antwort, einem Zeugnis, einer direkten Beziehung, einer Erklärung und einem Bekenntnis. (Apostelgeschichte 19:18-19, Johannes 10:27).
  • Die heilende Kraft ist nicht im Gewand, sondern in Jesus, wie der Rest der Passage zeigt: « Jesus erkannte sogleich in sich selbst, dass eine Kraft von ihm ausgegangen war ».
  • Jesus wirft ihr ihre verborgene, ja sogar geheime Annäherung nicht vor, seine liebevolle Antwort « Meine Tochter » (Jesaja 9,6) mündet in die öffentliche Verkündigung der guten Nachricht.
  • Das « Dein Glaube hat dich errettet » zeigt eine Heilung / Befreiung (diesmal eine Ganzheitliche – griechisch: sozo versus hugiēs) V.34 « … sei gesund von deiner Plage « . Ein Symbol für diese in Sünde gefallene Welt.

In diesem Zusammenhang ist der Schleier [ seines Gewandes ] zerrissen!
Eine persönliche Beziehung und ein persönlicher Glaube wird hergestellt « Dein Glaube hat dich geheilt / gerettet « .

Der persönliche Glaube:

Er ist von großer Wirksamkeit, solange er ganz auf Christus gerichtet ist, nicht auf ein Objekt oder eine andere Person. Der Herr bleibt der einzige Herr, Gott und Mensch zugleich. Wenn wir « wiedergeboren » sind, sind wir Kinder Gottes, aber wir sind nicht Gott! Seien wir ehrlich, nur weil wir jemandem die Hand schütteln (d.h. ihn berühren), bedeutet das nicht, dass Kraft von uns ausgeht und dass kranke Menschen sofort geheilt werden.

Interpelliert …

Ein besorgter Bruder wies AIMG darauf hin:

« Ich bin überrascht, dass Sie gesegnete Stoffe verschickt haben. Das scheint mir nicht biblisch zu sein – trotz Ihres Hinweises auf die Frau, die das Gewand Jesu berührt hat. Es sieht eher nach Aberglauben aus, wie man ihn bei Katholiken oder Schamanen findet. »

 die AIMG antwortete freundlicherweise mit einem Zitat aus [Apostelgeschichte 19:11-12 und Markus 5:28-30]:

.. Hier sind zwei biblische Zeugnisse von mit Salbung gefüllten Tüchern, die die Heilung von Krankheiten ermöglichten.Diese Tücher sind wie ein Akkumulator der Kraft/Salbung, die Gott auf seine Kinder ausgießt. Sie sind ein Kontaktpunkt … Es gibt also keinen Aberglauben, sondern nur eine Anwendung (und mindestens zwei Verse in der Bibel sprechen davon) von dem, was erlebt wurde. Durch diese Zeugnisse glauben wir, dass Gott dies auch heute noch tut.

Unser Bruder fügt zu Recht hinzu:

Das sind Zeugnisse!

Und so weiter. Ein weiterer Artikel, der sich in Vorbereitungbefindet, wird uns über die Gefahr subjektiver « Zeugnisse » aufklären, besonders wenn sie von Heiden stammen, die nach großen Mächten streben (in einer manchmal okkulten und götzendienerischen Umgebung), siehe Apostelgeschichte 8:10.

Wie kann das Gewebe ein « Akkumulator der Macht » sein, der sich auf den Empfänger entlädt?

Ist dies die gleiche Doktrin[1] wie Bill Johnson von Bethel Kalifornien, der dazu auffordert, die Salbung von Verstorbenen zu holen, indem man deren Grab berührt oder sich dort hinlegt? Ist dies eine indirekte Ermutigung zu einer finanziellen Spende? Ich weiß es wirklich nicht. Es ist jedoch eindeutig Götzendienst, wenn man sein Vertrauen in Objekte setzt, die heilen sollen. Immer mehr Menschen vertrauen auf Graustufen, Armbänder, Halsketten, Kruzifixe, Glücksbringer oder Heilsteine, andere legen ein Amulett an die Tür ihres Hauses (mezouzas)[2], ….

Wir stellen fest, dass viele evangelikale Bewegungen götzendienerische Praktiken übernehmen, die entweder aus dem Heidentum oder aus religiösen Mythen oder Traditionen stammen. Diese werden jedoch im ersten der 10 Gebote (Exodus 20:3) und in den Schriften des Alten Bundes (1Sam 15:23; Jeremia 10:1-7) sowie in denen des Neuen Bundes verurteilt:

In den Briefen des Paulus ist es die scheinbar charismatischste Gemeinde in Korinth, die am meisten von Götzendienst bedroht zu sein scheint (1Kor 5:11; 1Kor 6:9; 1Kor 10:7-14).

Das Erbe eines Gewebes von Naivität

Einige naive und häretische Überzeugungen werden in der Apostelgeschichte oder in den Briefen des Paulus kurz (und manchmal sarkastisch) erwähnt, ohne dass sie zu einem vorherrschenden Bereich der Aufmerksamkeit oder gar zu einer zu befolgenden Methode werden. Manchmal sind sie das Ergebnis eines Mangels an Wissen am Rande eines mächtigen Ereignisses oder einer authentischen Lehre.

Die « Taufe für die Toten » wird beispielsweise in 1Kor 15:29 zitiert. Die Taufe ist jedoch die Verpflichtung eines guten Gewissens gegenüber Gott (1Petr 3:21) und kann sich nur auf die Lebenden beziehen! Paulus unterstützt diese den Korinthern bekannte Abweichung überhaupt nicht, sondern weist auf sie hin, weil sie eine Wahrheit widerspiegelt: die zukünftige Auferstehung der Toten (vgl. Titus 1:12)

Die Autorität des Paulus und seine Salbung werden durch Wunder in einer finsteren Gegend bestätigt, als ihm die Hände aufgelegt werden (vgl. Apostelgeschichte 8:18;19:6,11; 20:10; 28:8; 1Tim 4:14).

Und nicht gemeine Wunderwerke tat Gott durch die Hände des Paulus, so daß man sogar Schweißtücher oder Schürzen von seinem Leibe weg auf die Kranken legte, und die Krankheiten von ihnen wichen und die bösen Geister ausfuhren. Apostelgeschichte 19:11-12; 

Wer aber ist mit « man » gemeint ? Es ist weder Paulus noch die Apostel, die die Verwendung von Tüchern und Taschentüchern fördern oder anordnen. Das « so sehr, dass » zeigt auch den Subjektivismus der Menschen, die erst kürzlich mit dem Evangelium erreicht wurden. Dies war ein Phänomen, von dem man später nie wieder etwas hört und das auch von keiner apostolischen Lehre weiterverfolgt wurde. Die Erklärungen mögen unterschiedlich sein, aber keine götzendienerische Lehre oder Praxis entstand aus dieser Episode.

Der unmittelbare okkulte Hintergrund:

Die Region befand sich in der Finsternis des Okkultismus[3] Die Heiden « die die magischen Künste ausgeübt hatten » (V.19) oder die Juden (die Söhne Scevas, V.13) tappten in der Finsternis und versuchten alle möglichen unwirksamen Methoden, um aus ihr herauszukommen. Die Menschen wurden geheilt (auf natürliche Weise oder durch göttliche Wunder), aber nur die Botschaft des Evangeliums bringt wahre Heilung für die Seele, so dass sie « das Wort des Herrn hörten « , V10. Gott bestätigt die Autorität und die Salbung seines Dieners durch Wunder, aber er setzt kein übernatürliches Gesetz mit dem Tuch ein. Weder das Taschentuch noch der Diener werden als Heiler tituliert. (2Kor 12:8)

Im weiteren Verlauf von Kapitel 19, in V.17 nach der Demütigung der 7 Söhne Scevas, wird erwähnt, dass

« … Das wurde allen Juden und Griechen bekannt, die in Ephesus wohnten, Furcht kam über sie alle, und der Name des Herrn Jesus wurde verherrlicht. Und eine Anzahl von denen, die die magischen Künste ausgeübt hatten, brachten ihre Bücher und verbrannten sie vor allen« 

So geschah es auch in meiner Familie. Nachdem wir « magische Künste » ausgeübt hatten, bekehrten wir uns, beichteten, « erklärten » unsere Taten, « verbrannten die Bücher » wie in Apostelgeschichte 19:18-19.

Wir haben die « magnetisierten Ostereier » von einem homöopathischen Magnetiseur und Spiritisten weggeworfen.

Sie sollten auf unbestimmte Zeit erhalten bleiben, doch sie rochen nach Fäulnis. Unmittelbar nach unserer Bekehrung hätten wir es in « Gottesfurcht » nicht gewagt, etwas « Magisches » zu behalten, egal wie wertvoll es war, oder gar zur katholischen Kirche zurückzukehren, von der wir unsere ersten Lektionen in Okkultismus erhielten, aus Angst, wieder in die Hölle des « bösen Geistes » zu geraten.

Unsere christliche Ausbildung hat auch ihre jugendlichen Abstürze und Fehler erlebt, aber das christliche Leben eines alten Christen erfordert die gleiche Wachsamkeit.

Ähnliche Formen pseudo-christlicher Götzenverehrung

..existieren auf allen Kontinenten.

In Irian Jaya berichtete ein Missionar, dass sich einige Kirchen erst am Ende des Gottesdienstes füllten, da dies der Zeitpunkt des Schlusssegens sei.

In Indien stehen alle Christen am Ende jedes Gottesdienstes in der Schlange, um ein persönliches Gebet vom Pastor zu erhalten. Beten ist an sich nie verwerflich… aber es ähnelt dem Besuch eines Hindu-Tempels, wo man in der Schlange steht (und sich über weltliche Dinge unterhält), der Hindu-Priester dann seine Bronzeglocke auf den Kopf des Betreffenden setzt und die Person « gesegnet » wird, das dauert 3 Sekunden und der Nächste ist dran…. Auch die systematische Verwendung von Salböl, um jeden Kranken (oder Nicht-Kranken) während des Gottesdienstes zu salben und für ihn zu beten, wird nicht so gehandhabt, wie es der Jakobusbrief empfiehlt (mit Besuch der Ältesten und Sündenbekenntnis). Diese Gläubigen sind vielleicht echte wiedergeborene Christen, haben sich aber noch nicht von einem heidnischen Hintergrund getrennt.

Durch deine Verordnungen werde ich klug,
Auch hasse ich alle Wege der Lüge.  
Psalm 119:104 

Die Spirale des weltweiten charismatischen Heidentums:

Viele Jahre lang habe ich einige okkulte Abweichungen des Charismatismus verurteilt, ohne jedoch die langfristigen Auswirkungen auf nahestehende Personen zu sehen. Das habe ich jetzt getan, und wie traurig!

Eine Bekannte von mir, die charismatisch geprägt ist, erlebt in der Familie fast täglich Prophezeiungen, Visionen (bis hin zu Halluzinationen), dämonische Angriffe und Gegenangriffe, plötzliche Krankheiten mit anschließender plötzlicher Heilung, was sie in neuen Irrlehren bestärkt (um Vergebung für die Sünden der Väter bitten). Sie bewegt sich immer weiter auf einem Weg der Inkohärenz und Verblendung (siehe Verleumdung). Diese sogenannte charismatische Bewegung hat keine geistliche Autorität, sondern nur die Übertragung von Blindheit. Die Stimme ihres sogenannten Heiligen Geistes lässt Pastoren wie Besessene aussehen, Penner wie heilige Lehrer und die beleidigendsten Bücher des Glaubens wie Gesetzestafeln.

Das ist das Gegenteil der Segnungen in Psalm 1, die ihn begleiten. Seine Erfolge werden in Niederlagen verwandelt.

Obwohl sie sehr begabt und brillant ist, wird alles, was sie aufgebaut hat, wieder zerstört.

Meine Erfahrung als ehemaliger Heiler und ehemaliger Okkultist, die nicht normativ sein kann[4], erlaubt mir zu sagen, dass der Böse unsere Aufmerksamkeit auf Gegenstände / Lebensmittel lenkt und krank machen kann, um dann wieder zu heilen und seine Opfer immer mehr zu versklaven.

Jesus warnte uns vor einigen Propheten und Wundertätern (Mat 7:22):

 » … haben wir nicht in deinem Namen Dämonen ausgetrieben? und haben wir nicht in deinem Namen viele Wunder getan? »

Endlich

« Ich habe Sie nie kennengelernt »

ist die ernste Warnung des Herrn.

Der falsche Prophet Mohammed küsste einen schwarzen Stein, der römische Katholizismus verkauft Armeen von Mariengötzen und geweihtem Wasser in Lourdes. Die Evangelikalen haben ihre verschiedenen Öle (mit unterschiedlichen Salbungsgraden), Mesusa, übernatürliche Schutzelemente und diese gesegneten Tücher als « Akkumulator » der Salbung.

Schlussfolgerung

Das Problem ist nicht, dass Gott nicht segnet, nicht heilt oder nicht finanziell segnet, … nach seinem Willen! Abraham war reich…

Eher wird das in Aussicht gestellt, was das unbeschnittene Herz liebt: die schnelle und effektive Zauberformel, Selbstverwirklichung und Geld (vgl. 1Tim 6:10; Heb 13:5; Mark 8:35).

Noch schlimmer ist die Tatsache, dass man den Willen Gottes verrät, indem man die Sünde, die Gerechtigkeit und das kommende Gericht nicht mehr erwähnt:

Jetzt freue ich mich in den Leiden für euch und ergänze in meinem Fleische, … den wir verkündigen, indem wir jeden Menschen ermahnen und jeden Menschen lehren in aller Weisheit, auf daß wir jeden Menschen vollkommen in Christo darstellen; (Kol 1:24;28)

Die Wohlstands- und Heilungsprediger vermehren sich entsprechend ihrer Art:
Sie sind Falschbekehrte, die ein falsches Evangelium verkünden und Falschbekehrungen bewirken.

Lassen wir die Finger von den sogenannten « Objekten göttlichen Segens », die in den Kirchen verkauft oder angeboten werden und « angeblich Heilung und Schutz bringen ».

Die « Leistungsakkumulatoren »
sind für Elektroautos,
Öl für Benzinmotoren …
und die Stoffe für die Nähmaschine.

Kehren wir zu dem einzigen Vermittler zwischen Gott und den Menschen, Jesus Christus, zurück. Dienen wir ihm in Reichtum und Armut, in Krankheit und Gesundheit, in Tränen (2Kor 7:7 2Tim 1:4; Hebräer 11:37-40; Jakobus 4:9) und in Freude, bis wir mit ihm in ewiger Freude sein werden.

Selig ist das Volk, das den Klang der Posaune kennt; Sie wandeln im Licht deines Angesichts, HERR… Denn der HERR ist unser Schild, der Heilige Israels ist unser König. Psalm 89:16-19 

Muslime, die sich rühmen, keine Götzendiener zu sein, tun dies auch. Wie rechtfertigen sie das? Es ist ganz einfach ihr « Heiliger Prophet ». Prophet hat es ihnen gesagt, und deshalb ist alles erlaubt. (Fortsetzung folgt)

Andere Indikatoren der AIMG lassen uns besorgt sein:

  • Das Übernatürliche ist von Natur aus ein umstrittener Begriff innerhalb des Christentums, … weil « natürlich oder naturalistisch » per Definition eine Vision einer Welt ist, in der Gott nicht eingreift:  « übernatürlich » scheint zu diesem natürlichen nur die sehr sichtbaren und spektakulären Handlungen Gottes hinzuzufügen und daher die anderen zu verdecken, aber Gott hält die Welt in seiner Hand, selbst wenn wir es nicht bemerken (Römer 1:20).
  • Darüber hinaus kann der Böse auch übernatürliche Dinge tun (siehe Pharaos Zauberer, Simon der Magier, Legionsgeist, Hypnose), obwohl er auch der Urheber dieser « natürlichen », gottlosen Weltanschauung ist.
  • Die Ankündigung von Wunder- und Heilungsabenden, als ob wir bereits wüssten, was Gott tun oder nicht tun würde (er wäre ohne eigenen Willen und uns ausgeliefert!). Die Arroganz, unseren Willen (als Geschöpfe) auf die Ebene des Willens des Schöpfers zu stellen, führt nur zu einer Katastrophe.
  • Der Jesus der AIMG ähnelt dem Jesus von Bethel California. Er wird manchmal (nicht immer) als ein einfacher Mann dargestellt, der durch den Glauben und die Hilfe Gottes so viele Wunder vollbringen konnte.

 Gott salbte Jesus von Nazareth mit dem Heiligen Geist und mit Kraft, der umherging und Gutes tat und alle heilte, die unter der Macht des Teufels standen, denn Gott war mit ihm Apostelgeschichte 10:38

AIMG

Jesus bestätigt seine göttliche Identität, wenn er sagt « Ich bin »: Johannes 4:26, 8:24, 28, 58; Lukas 21:8, 22:70, usw. …

  • In diesem Artikel werden Verbindungen zur Bethel Church hergestellt, die Schüler von Bethel u.a. dazu ermutigt, Salbungen von Gräbern zu holen. Eine okkulte Praxis, die auch von New Age-Anhängern und einem Lehrer an der « Ecole du Surnaturel » in Oron bei der AIMG praktiziert wird

[1] lalumieredumonde.over-blog.com/2017/08/l-onction-des-cimetieres-nouvelle-derive-de-l-hyper-charismatisme.html

vigi-sectes.org/funktion-der-gräber-timid-einnahme-der-position-von-kris-vallotton/

vigi-sectes.org/prend-garde-a-bethel/

[2] Nach bestimmten religiösen Traditionen müssen Sie am Eingang jedes Raumes eine Mesusa anbringen. Sie sollten eine am Eingang von Fluren und Ankleideräumen anbringen, aber nicht an der Tür zu unreinen Bereichen und/oder Bereichen, in denen man nicht angemessen gekleidet ist, wie Toiletten und Hallenbäder.
Der « verehrte » Rabbi von Lubawitsch « … bat oft Menschen mit gesundheitlichen oder anderen Schwierigkeiten, ihre Mesusa (und ihre Tefilin) überprüfen zu lassen, um sicherzustellen, dass jedes Pergament immer noch korrekt und angemessen an der Säule befestigt war. »

[3]  In Apostelgeschichte 8:22 weiß Petrus nicht, ob Simon der Zauberer Buße tun kann und ob die Gedanken seines Herzens vergeben werden, denn es handelt sich um sehr ernste Dinge. In Apostelgeschichte 16:16-18 kann eine von Dämonen besessene Magd eine fromme Haltung vortäuschen, um ihrem Verlust zu entgehen, sie scheint eine Mitarbeiterin des Paulus bei der Verkündigung der Erlösung werden zu wollen, aber Paulus erkennt die satanische Aktivität und treibt den Dämon nach einigen Tagen aus (V.19).

[4] Eine Erfahrung darf niemals zu einer Quelle der Lehre werden, die die Heilige Schrift verdrängt oder ihr entgegensteht.